Εκατομμύρια οικογένειες αντιμέτωπες με ανεργία και εξώσεις

Η έκρηξη της ανεργίας στις ΗΠΑ, και λόγω πανδημίας, αναμένεται να προκαλέσει πρωτόγνωρο κύμα εξώσεων τους επόμενους μήνες

Οταν ξεκίνησε η πανδημία στις ΗΠΑ, περίπου 20,8 εκατομμύρια νοικοκυριά (δηλαδή το 47,5% των οικογενειών που νοικιάζουν σπίτι) πλήρωναν το 1/3 του εισοδήματός τους σε ενοίκιο. Με την κλιμάκωση της καπιταλιστικής κρίσης, που η πανδημία λειτούργησε ως καταλύτης και επιταχυντής της, κάπου 10,9 εκατομμύρια νοικοκυριά άρχισαν να ξοδεύουν το 50% του εισοδήματός τους σε ενοίκιο και να ρίχνονται με μεγαλύτερη αγωνία στη μάχη της επιβίωσης. Στη μέγγενη της φτώχειας πλέον στενάζουν πάνω από 40.000.000 Αμερικανοί νέοι άνεργοι. Εκατομμύρια άλλοι, που είναι πάνω από δύο χρόνια ή και περισσότερο στην ανεργία, «απλώς» δεν συμπεριλαμβάνονται στα επίσημα στοιχεία...

 

 Σε κάθε περίπτωση, η καλπάζουσα πανδημία στις ΗΠΑ δεν έφερε στην επιφάνεια μόνο τον εφιάλτη της ανεργίας αλλά και της στεγαστικής κρίσης, που εντείνεται από τις απώλειες θέσεων εργασίας, τη μείωση ή τη μη καταβολή μισθών. Μέχρι τον Ιούλη φέτος, περίπου 50 εκατομμύρια Αμερικανοί έκαναν αιτήσεις για βασική ιατροφαρμακευτική ασφάλιση λόγω ανεργίας. Μεταξύ Μάρτη και Ιούλη, τα επίπεδα ανεργίας κυμαίνονταν επισήμως μεταξύ 11,1% και 14,4% και ήδη γίνονται συγκρίσεις με την περίοδο της Μεγάλης Υφεσης του 1929.

Φτώχεια και απειλή εξώσεων

 

Τα στοιχεία του τελευταίου τριμήνου δείχνουν ότι ο κίνδυνος της έξωσης παραμονεύει για το 61% Ισπανόφωνων Αμερικανών και το 44% των Αφροαμερικανών που δήλωσαν πως είτε οι ίδιοι ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας έχασε δουλειά ή εισόδημα, σε σύγκριση με το 38% των λευκών Αμερικανών. Δύσκολη είναι η κατάσταση και για τους ανθρώπους με αναπηρίες, που γενικά έχουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας από τον υπόλοιπο πληθυσμό, καθώς και για τους μετανάστες που δεν έχουν νόμιμη άδεια εργασίας και παραμονής. Ινστιτούτα όπως το «Κέντρο Τέρνερ» του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, το Ινστιτούτο «Urban, το Κοινό Κέντρο Στέγης του Χάρβαρντ, ο Εθνικός Συνασπισμός Στέγης Χαμηλόμισθων και το «Κέντρο Φούρμαν» στη Νέα Υόρκη, σε διαφορετικές μελέτες που έκαναν καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το 27% έως 34% των οικογενειών ενοικιαστών κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους ή με μείωση μισθού.

Νεότερα στοιχεία φανερώνουν ότι το 30% των ενοικιαστών χρησιμοποιούν κρατική ή άλλου τύπου βοήθεια για να πληρώσουν το ενοίκιο. Ενα άλλο 30% αναφέρει πως έχει δανειστεί ή πήρε δάνειο για να πληρώσει το ενοίκιο. Αλλες οικογένειες έχουν καταφύγει στη χρήση πιστωτικών καρτών για την πληρωμή ενοικίου, φαινόμενο που αυξήθηκε κατά 31% μεταξύ Μάρτη - Απρίλη και κατά 43% το πρώτο εξάμηνο του έτους, σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα.
Στο μεταξύ, οι αιτήσεις για χορήγηση βοήθειας σε τρόφιμα από τις Τράπεζες Τροφίμων αυξήθηκαν κατά... 2.000% σε ορισμένες πολιτείες, καθώς πάνω από 30 εκατομμύρια Αμερικανοί ανέφεραν ότι δεν έχουν πλέον αρκετά χρήματα για να εξασφαλίσουν καθημερινά ένα πιάτο φαγητό.

Σε αυτές τις συνθήκες αποδεικνύεται για άλλη μια φορά περίτρανα ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα πιο ζωτικά προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Οι πρωτόγνωρες εδώ και δεκαετίες λαϊκές κινητοποιήσεις, που συνεχίζονται καθημερινά μέχρι σήμερα στο Πόρτλαντ του Ορεγκον και σε άλλες πόλεις, στο πλαίσιο του κινήματος «Οι Ζωές των Μαύρων έχουν αξία», δεν περιορίζεται πλέον μόνο στον αγώνα κατά των ρατσιστικών διακρίσεων και της αστυνομικής βίας. Τα αιτήματα αρχίζουν να γενικεύονται και να αποκτούν ευρύτερο χαρακτήρα. Είναι ένα ελπιδοφόρο στοιχείο, παρότι είναι φανερό πως στις περισσότερες περιπτώσεις επιχειρείται να αξιοποιηθεί στην προεκλογική δικομματική «αρένα» των προεδρικών εκλογών του Νοέμβρη, από τους Δημοκρατικούς, τους άλλους διαχειριστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που αυτοεμφανίζονται ως δήθεν εναλλακτική απέναντι στον Τραμπ.

Δ. ΟΡΦ.

 

Ριζοσπάστης