Ο στόχος της επίθεσης ήταν συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, κομμουνιστές, δηλαδή, εκτός των άλλων αντίπαλοι του φασισμού. Για το λόγο δε αυτόν ήξερε η Χρυσή Αυγή ότι θα υπήρχε αντίδραση. Κατά συνέπεια, ήταν βέβαιο πως η αντίδραση του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ θα ήταν ακαριαία και μαζική και δεν μπορούσε να υπολογιστεί στους τοπικούς παράγοντες, παρά μόνο από την κεντρική διοίκηση.
Στόχος της επίθεσης ήταν μέσα απ' τη χρήση της τρομοκρατικής φασιστικής βίας να πετύχουν εκεί που απέτυχαν οι άλλοι και να δείξουν, χτυπώντας ένα από τα πρωτοπόρα κομμάτια του εργατικού κινήματος, ότι "αφού μπορούμε εκεί, μπορούμε παντού".
Αλλωστε, στη συνομιλία Λαγού - Δεβελέκου χρησιμοποιείται η φράση "επικρατεί τρομοκρατία τώρα" και, ως γνωστό, η τρομοκρατία δεν είναι μόνο το μέσο, για να επιδιώξουμε ένα αποτέλεσμα, είναι ταυτόχρονα και το μήνυμα. Εξάλλου, όταν χτυπήθηκε η Κανέλλη, η ηγεσία μετά είπε ότι μυστικές δημοσκοπήσεις τούς έδωσαν 2% αύξηση. Είπε ο Ν. Μιχαλολιάκος σε ομιλία του που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο: "Θα τους χαστουκίζουμε, θα τους υβρίζουμε και δε θα το κρύψουμε, θα το μάθει ο κόσμος όλος".
Ο οργανωμένος χαρακτήρας της επίθεσης και η απόλυτη γνώση της ηγεσίας από την πρώτη στιγμή επιβεβαιώνονται από:
- Τα sms I. Λαγού προς Πατέλη λίγο πριν την επίθεση.
- Τα sms Ι. Λαγού - Δεβελέκου κατά τη διάρκεια της επίθεσης.
- Τα μηνύματα ετοιμότητας το βράδυ της επίθεσης (12 προς 13.9) και το μεσημέρι της επόμενης (13.9) προς Καζατζόγλου, Κορκοβίλη κ.λπ. Αλήθεια, γιατί χρειαζόταν επιφυλακή ετοιμότητας στις 00.30 το βράδυ της επίθεσης και γιατί την επομένη έλεγαν με μήνυμα της ΤΟ Νίκαιας "...αν θα πάρετε το μήνυμα θα πάτε στην ΤΟ Νίκαιας και από κει στο Πέραμα. Εντολή Λαγού..."
- Από τη συνομιλία Ι. Λαγού με Δεβελέκο λίγα λεπτά μετά από την επίθεση.
Ενόψει των παραπάνω, είναι αδιαμφισβήτητο ότι δεν θα μπορούσε αυτή η επίθεση να γίνει μόνο από την τοπική ηγεσία ή μόνο από τον Λαγό ο οποίος είναι μέλος της ΚΕ, περιφερειάρχης και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και του Πειθαρχικού Συμβουλίου, όπου διαγράφουν όποιους κάνουν παρεκτροπές και αδικήματα.
Ηταν μία απόφαση για επίθεση εναντίον πολιτικών αντιπάλων με στόχο το πολιτικό και - κυρίως για τους εργοδότες - το οικονομικό όφελος, με προαναγγελία από την ηγεσία (γιατί δεν θα μπορούσε άλλος να πάρει αυτήν την απόφαση), ετοιμότητα από τα Τάγματα Εφόδου, έγινε ο εντοπισμός, έγινε η κινητοποίηση μέσα σε τόσο σύντομο χρόνο, με τέτοια εργαλεία και όπλα και είχαν αυτό το αποτέλεσμα. Το ότι δεν υπήρξε νεκρός, δεν σημαίνει τίποτα. Τα περισσότερα και πιο φοβερά εγκλήματα είναι απόπειρες ανθρωποκτονίας που έρχονται στα δικαστήρια. Αλίμονο αν οι επιδιώξεις των ανθρώπων γίνονταν πάντα πράξη.
Κατόπιν τούτων, ο σχεδιασμός της επίθεσης που αποδείχθηκε πλήρως, όπως και ο οργανωμένος χαρακτήρας αυτής δηλαδή:
-- Ο μεγάλος αριθμός των δραστών.
-- ο χρόνος και ο τόπος της επίθεσης (νύχτα κ.λπ.).
-- ο οπλισμός (ιδιοκατασκευή 1,20 μ. με τη μεταλλική απόληξη, ρόπαλα, κ.λπ., που βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος, που δεν κατασκευάστηκαν εκείνη την στιγμή, αλλά είχαν προκατασκευαστεί για να χρησιμοποιηθούν εναντίον των κομμουνιστών - συνδικαλιστών και ιδίως κατά του Σ. Πουλικόγιαννη).
-- το μίσος εναντίον των θυμάτων και ιδιαίτερα κατά του Σ. Πουλικόγιαννη (που εκφράστηκε και πάλι από μάρτυρες υπεράσπισης και κατηγορουμένους ενώπιον του δικαστηρίου 6 ολόκληρα χρόνια μετά, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς το μίσος τους κατά τη στιγμή της επίθεσης).
-- η απειλή τους "τελειώσατε στην Ν/Ζ" (τώρα κουμάντο κάνουμε εμείς), γεγονός που δέχθηκε και η κα Εισαγγελέας, συνιστά απόδειξη ότι αποσκοπούσαν στον έλεγχο της Ν/Ζ, έλεγχο που θα τον αποκτούσαν μέσα από την τρομοκρατική, δολοφονική τους δραστηριότητα.
-- ο αιφνιδιαστικός χαρακτήρας της επίθεσης, ο εγκλωβισμός των θυμάτων και ο αποκλεισμός της δυνατότητας διαφυγής τους.
-- η κατεύθυνση των χτυπημάτων στο κεφάλι (του Σ. Πουλικόγιαννη, του Ζύμαρη, που απέκρουσε με το χέρι του χτύπημα που κατευθυνόταν στο κεφάλι του και του άνοιξε τρύπα - φανταστείτε να είχε φθάσει στον στόχο του) και σε άλλα ευαίσθητα σημεία του σώματος.
-- το είδος (επικίνδυνο) των όπλων που άφησαν σημάδια (τρύπες) ακόμα και στα αυτοκίνητα.
-- η οργανωμένη σε ελάχιστα λεπτά εξαφάνισή τους και η απόκρυψη - προφανώς - και άλλων φονικών εργαλείων (ροπάλων κ.λπ.).
-- η μεταγενέστερη συμπεριφορά τους, με την οποία χαρακτήριζαν δημοσίως τα θύματα ως συκοφάντες και καταδότες αθώων (ασύλληπτο μίσος στις εφημερίδες για το ΠΑΜΕ και ιδίως για τον Σ. Πουλικόγιαννη).
-- ο χαρακτηρισμός της επίθεσης απ' τον Ι. Λαγό με τη φράση "τους μακελέψαμε", σε συνδυασμό με την κατάθεση του μάρτυρα Λυριτζή που άκουσε έναν χρυσαυγίτη να λέει "...του ανοίξαμε το κεφάλι".
Ολ' αυτά αποδεικνύουν ότι ήθελαν να σκοτώσουν ή ότι, ακόμα και αν ήθελαν να τραυματίσουν, αποδέχονταν πλήρως το ενδεχόμενο του θανάτου.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, πλήρως η οργανωμένη κινητοποίηση του τάγματος εφόδου Περάματος (και όχι μόνο) της Χρυσής Αυγής και η δολοφονική τους επίθεση εναντίον των μελών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ».
(Απόσπασμα από την αγόρευση του Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου, συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, από την έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής», «Η δίκη της Χρυσής Αυγής», που μόλις κυκλοφόρησε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου