Η αιτία του προβλήματος είναι βέβαια κοινή: Είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει τους απόμαχους της δουλειάς και την ικανοποίηση των αναγκών τους ως «κόστος» για το αστικό κράτος, ως «βάρος» στην ακόμα μεγαλύτερη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, την ώρα που συνεχώς οι κυβερνήσεις διαφημίζουν ότι «το Δημόσιο εκσυγχρονίζεται» και αποκτά «σύγχρονα εργαλεία», οτιδήποτε έχει να κάνει με την κάλυψη λαϊκών αναγκών, όπως είναι η έγκαιρη έκδοση των συντάξεων, βρίσκεται διαρκώς «στην πρέσα». Ετσι, δίπλα στις τεράστιες ελλείψεις στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Πρόνοια κ.ο.κ., βρίσκεται και η μεγάλη υποστελέχωση των ασφαλιστικών ταμείων σε ανθρώπινο δυναμικό, η απουσία σύγχρονων υποδομών και εξοπλισμού, διογκώνοντας συνεχώς το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων.
Η κυβέρνηση μάλιστα, αντί να αντιμετωπίσει αυτές τις μεγάλες ελλείψεις, αξιοποιεί το πρόβλημα ως «σκαλοπάτι» για την είσοδο ιδιωτικών εταιρειών στον e-ΕΦΚΑ, και μάλιστα στον κρίσιμο τομέα της απονομής των συντάξεων, στο φόντο της προωθούμενης ιδιωτικοποίησης των επικουρικών συντάξεων αλλά και της ευρύτερης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων υπηρεσιών και υποδομών του Δημοσίου.
