Χτες ολοκληρώθηκε με ονομαστική ψηφοφορία η διήμερη συζήτηση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εξωτερικών για τον «καθορισμό του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων Νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου». Στην εξέλιξη της διαδικασίας περίσσεψαν οι τυμπανοκρουσίες για την απόφαση της κυβέρνησης να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο.
Περισσότερο από τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, όμως, τα χέρια τους τρίβουν από ικανοποίηση κάποιοι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι, οι οποίοι βάζουν ήδη στο χέρι τα οικόπεδα στην περιοχή του Ιονίου, για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους.
Το ΚΚΕ ξεκάθαρα έχει επισημάνει ότι η χώρα μας, όπως και όλα τα κράτη, έχει δικαίωμα σε αιγιαλίτιδα ζώνη έως τα 12 ν.μ., με βάση τον καθορισμό της, στη βάση της μέσης απόστασης, της μέσης γραμμής, όπου αυτό χρειάζεται και είναι απαραίτητο.
Εχει επίσης ξεκαθαρίσει ότι η οριοθέτηση πρέπει να συνδέεται άμεσα:
Πρώτον, με την οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των γειτονικών κρατών και λαών.
Δεύτερον, με την εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου, με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Τρίτον, με την αποδέσμευση της χώρας από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, που έχουν εχθρικούς σχεδιασμούς για τους λαούς, και οπωσδήποτε σε όλα αυτά κουμάντο να κάνει ο λαός στη χώρα του.
Δυστυχώς όμως σήμερα, αντί αυτών, σε πρώτη προτεραιότητα βρίσκεται η υπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Κυριαρχεί η πρόθεση υπηρέτησης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, με τα παζάρια που κάνει για να αναβαθμίσει τη θέση της στην περιοχή και όχι για να αναβαθμιστούν τα συμφέροντα του λαού και της χώρας.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όσο μεγαλώνει η εμπλοκή της χώρας μας στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, συνδεδεμένη προφανώς με όλα τα προαναφερόμενα, αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες αυτή η - δικαιωματική με βάση το Διεθνές Δίκαιο - επέκταση να γίνει αιτία να ενταθούν οι ανταγωνισμοί στην περιοχή.
Είναι πρόσφατες οι τυμπανοκρουσίες όταν η κυβέρνηση έφερνε για επικύρωση στη Βουλή τις συμφωνίες για τον καθορισμό ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Τότε περίσσευαν οι κορόνες ότι οι συμφωνίες αυτές αποτελούν ανάχωμα στην τουρκική επιθετικότητα, ότι ακυρώνουν το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο και διάφορα άλλα σχετικά. Κι όμως, κάτι που το ΚΚΕ προέβλεπε, αυτές οι παραπλανητικά καλλιεργημένες προσδοκίες διαψεύστηκαν.
Η ακολουθούμενη μεθοδολογία από την κυβέρνηση, και στη χρήση του νόμιμου δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, το μόνο που κάνει είναι να ανοίγει την «όρεξη» στις επιδιώξεις και τους στόχους της τουρκικής αστικής τάξης, η οποία προβάλλει παρόμοια επιχειρήματα για να προωθήσει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της.
Είναι αναγκαίο ο λαός να μη μείνει να κοιτάει το δέντρο της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης. Να δει το δάσος, που δεν είναι άλλο από την εξουσία του κεφαλαίου. Τη σχέση της κυβέρνησης με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Να διακρίνει τον ταξικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής και τη σύμπλευσή της με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα που συνδράμουν την κυβέρνηση και σ' αυτήν την επιλογή, καταφεύγοντας σε ανούσιους διαξιφισμούς.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η θέση του ΚΚΕ ήταν να ψηφίσει «παρών», συνυπολογίζοντας ότι η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κράτους και συνεπώς και της Ελλάδας.
(Αναδημοσίευση από το «Alt.gr»)
Αντισυνταγματάρχης ε.α., βουλευτής του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου