Ο στόχος

«Δεν είναι αυτό που νομίζετε... Δεν αφορά τους καλλιτέχνες και το έργο τους, αλλά το τρομοκρατικό έγκλημα». Κάπως έτσι υπερασπίστηκε η ΝΔ το άρθρο του νομοσχεδίου που ενσωμάτωσε την ευρω-οδηγία της προληπτικής λογοκρισίας, εφαρμόζοντας τον «τρομονόμο» και στον Πολιτισμό. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που κατά την ψήφιση μιας αντιδραστικής διάταξης, ενταγμένης στη «σφαίρα» της «αντιμετώπισης του ριζοσπαστισμού», γίνεται προσπάθεια να θολώσουν τα νερά. Τα ίδια ισχυριζόταν η κυβέρνηση και όταν ψήφιζε το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, λέγοντας για παράδειγμα ότι «οι εργατικές κινητοποιήσεις δεν θα έχουν πρόβλημα» και ότι στόχος είναι να εμποδίζεται η δράση των ...«μπαχαλάκηδων». Βέβαια, από τότε μέχρι σήμερα, αυτοί που σέρνονται στα Αστυνομικά Τμήματα κατηγορούμενοι για διοργάνωση συναθροίσεων είναι συνδικαλιστικά στελέχη γνωστά για τη δράση τους στο κίνημα, ενώ κατ' εφαρμογή των απαγορεύσεων έχουν χτυπηθεί συγκεντρώσεις όπως του Πολυτεχνείου, των υγειονομικών κ.λπ. Με παρόμοιες αστείες δικαιολογίες ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το νόμο για την περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, ενώ η ΝΔ υπερασπίζεται την ηλεκτρονική ψηφοφορία στα συνδικάτα, τάχα για την «τακτοποίηση του συνδικαλισμού». Τελικά, όλα μαζί τα αντιδραστικά αυτά μέτρα αποδεικνύεται στην πράξη ότι στόχο έχουν να βάλουν στο «γύψο» την εργατική - λαϊκή πάλη, να εμποδίσουν την έκφραση της προοδευτικής - ριζοσπαστικής άποψης και να εξασφαλίσουν διά ροπάλου τη «συναίνεση» στη βαρβαρότητα. Μαζί λοιπόν με τον ξεπεσμό τους, αφού φτάνουν να αντιστρέφουν την πραγματικότητα για να δικαιολογήσουν την επικίνδυνη πολιτική τους, επιβεβαιώνουν και πόσο ...σίγουροι νιώθουν απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό»: Τον λαό και την πάλη του.

Χωρίς...

«Πινγκ πονγκ» δεν έγιναν μόνο οι ευθύνες για όσα τράβηξε ο κόσμος τις μέρες του χιονιά, από το επιλεκτικά «ανίκανο» κράτος να προστατεύσει τον λαό, αλλά και οι «σπόντες» για την «απαξίωση» του ΔΕΔΔΗΕ, που φτάνει τον οργανισμό στο «ως εδώ και μη παρέκει» της ιδιωτικοποίησης. Εγραφαν λοιπόν διάφοροι ότι για τις διακοπές έφταιγαν πράγματι το μειωμένο προσωπικό, οι παλαιωμένες υποδομές, η γενίκευση των εργολαβιών και άλλα παρόμοια, αλλά το φάρμακο για όλα αυτά δεν είναι άλλο από την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ, που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε εξέλιξη. Κανείς τους βέβαια δεν λέει ότι ο ιδιώτης δεν θα επενδύσει για την ψυχή της μάνας του, αλλά για να βγάλει κέρδη. Που σημαίνει ότι το σημερινό καθεστώς λειτουργίας του οργανισμού, που ευθύνεται για τα προβλήματα στην κακοκαιρία, όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά θα ενταθεί, ενώ κάθε απαίτηση για βελτίωση των υπηρεσιών θα συνοδεύεται και με ενίσχυση της ανταποδοτικότητας.

... ρεύμα

Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που επικαλούνται το «δημόσιο συμφέρον» και ισχυρίζονται ότι η απαξίωση του ΔΕΔΔΗΕ είναι συνειδητή για να τον πουλήσει η κυβέρνηση κοψοχρονιά. Πέρα από το γεγονός ότι μοιάζουν απλά να παζαρεύουν ένα καλύτερο τίμημα, στο οπτικό τους πεδίο δεν υπάρχει ούτε ως «σκιά» η στρατηγική της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, που στηρίζουν διαχρονικά όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις. Αυτή ευθύνεται για τη διαχείριση της Ενέργειας με κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι του λαού, είτε ο διαχειριστής είναι μια κρατική εταιρεία, είτε μια αμιγώς ιδιωτική. Οταν η συζήτηση φτάνει στο διά ταύτα του ζητήματος, όλοι τους σιωπούν σαν να τους ...έπεσε το ρεύμα.

Σιγά, τι έγινε

Και μιας και μιλάμε για τον ΔΕΔΔΗΕ, ακολουθώντας την προτροπή του πρωθυπουργού, που προσπάθησε να αποτινάξει κάθε κρατική ευθύνη, ο οργανισμός ανακοίνωσε ότι αφαιρεί για τον μήνα Φλεβάρη τη Χρέωση Δικτύου Διανομής για τους πληγέντες καταναλωτές «αναγνωρίζοντας την ταλαιπωρία χιλιάδων νοικοκυριών που επλήγησαν από την πρωτοφανή κακοκαιρία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας». Με ένα «συγγνώμη» πάνε να καθαρίσουν λοιπόν η κυβέρνηση και ο ΔΕΔΔΗΕ! Τι κι αν η έκπτωση είναι «σταγόνα στον ωκεανό» μπροστά σ' αυτά που χρειάστηκε να πληρώσουν οι πληγέντες τις μέρες του χιονιά για να ζεσταθούν χωρίς ρεύμα, να κόψουν με δικά τους έξοδα σπασμένα κλαδιά και δέντρα, να συντηρήσουν τρόφιμα. Η «ευαισθησία» κυβέρνησης και ΔΕΔΔΗΕ για όσους έμειναν μερόνυχτα χωρίς ρεύμα, εξαντλείται σε μερικά ψίχουλα - μείωση των λογαριασμών, που τα τελευταία χρόνια έχουν απογειωθεί από τις απανωτές αυξήσεις του «απελευθερωμένου» ρεύματος. Αντί να πάρουν άμεσα μέτρα αποκατάστασης των ζημιών και πραγματικής αποζημίωσης των πληγέντων, πάνε να τη βγάλουν καθαρή με δυο πενταροδεκάρες, σαν να μην έγινε τίποτα...

Ριζοσπάστης