Είμαστε
μια ωραία ατμόσφαιρα, κατά το σαρκασμό περασμένων δεκαετιών με λαϊκή
μούσα τις χιλιοπαιγμένες ταινίες, τις επονομαζόμενες και ελληνικές.
Αλλωστε μ' αυτές ψωμίστηκαν τα κανάλια πριν ανακαλύψουν την αμερικανιά,
που λέγεται infotainment (πληροφοριοψυχαγωγία), με καφέ, σκαμπό,
καναπέδες τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα.
Η πανδημική
διακυβέρνηση όμως με καστ πρωινάδικου, και μερικές δόσεις εκλαϊκευμένου
BBC, ανέβηκε πίστα. Το υλικό, έμψυχο και άψυχο, το βρήκε στα ίδια
εκπτωτικά κομματικά μαγαζιά, απ' όπου αγόρασαν και οι προηγούμενες
κυβερνήσεις και οι ΑΝΕΛέητοι της πρώτη φορά αριστερά. Ετσι νάτος νάτος
πετιέται κι αρχίζει από ξαρχής ο θεατρικός, είναι αλήθεια, Χρυσοχοΐδης. Ο
οποίος αποφάσισε να μετατρέψει τον αυταρχισμό, την καταστολή και την
τρομοκρατία σε θέαμα ιλαροτραγωδίας. Και καθώς πεθαίνει για χειροκρότημα
απ' όπου κι αν προέρχεται, σαν τη βία ένα πράγμα, μετέτρεψε εκείνο το
παλιό ακροδεξιό «παρουσιαστείτε στην Αστυνομία δι' υπόθεσίν σας» σε
οντισιόν συνδικαλιστών, απεργών και διαμαρτυρομένων (ιδεολογικώς όλοι
κατατασσόμενοι στην κατηγορία των επικίνδυνων αντιστασιακών)!
Με
το σενάριο, το κακογραμμένο, απολύτως απαράδεκτο, του νόμου για τον
περιορισμό διαδηλώσεων και συναθροίσεων, άρχισε να μοιράζει ρόλους. Στην
αρχή της κακοστημένης παράστασης σχημάτισε σκηνή - δικογραφία με
πρωταγωνιστή τον Μ. Γιαννάκο, πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ. Τους διαλόγους της
οποίας, μεταξύ διαμεσολαβητή της ΕΛ.ΑΣ., τις πλάκες του πεζοδρομίου και
τον απειθή πρόεδρο, θα τους χαρούμε όταν θα προστεθούν στο έργο και οι
καλά επιλεγμένες σκηνές των αγρίως επιτιθέμενων ΜΑΤατζήδων - καμέραμεν.
Είδε
ότι αυτή η πρώτη σκηνή δεν προκάλεσε στα πανέλια και τα δελτία ειδήσεων
ούτε το ένα τοις εκατό του τσιμπήματος από πιο πετυχημένες σειρές, όπως
οι Αγριες Μέλισσες, κι είπε να περάσει, βοηθούσης και της
επικαιρότητας, σε ερεθιστικά νόμιμες οντισιόν στα καμαρίνια του
αστυνομικού τμήματος, κι όχι όποιου όποιου, αλλά αυτού της Ομόνοιας, που
όπως και να το κάνουμε είναι μεγάλη θεατρική σκηνή, κι όχι θεατράκι
συνοικιακό. Του έκατσε και ως «πολιτική ορθότητα» να πέσει και σε
γυναίκα πρωταγωνίστρια, να περάσει πρώτη από αυτήν την ωραία ατμόσφαιρα
των «οντισιόν». Την κάλεσε λοιπόν, την Αφροδίτη Ρέτζιου, πρόεδρο της
ΟΕΝΓΕ, να παράσχει ανωμοτί εξηγήσεις για απείθεια και παρακώλυση
συγκοινωνιών για την κινητοποίηση στις 24 του Σεπτέμβρη, αφού είχε το
θράσος να πρωταγωνιστήσει στη λαϊκή ταινία «Προστασία της ζωής του
Λαού».
Καθώς παρακολουθώ, καθόλου απαθής,
αλλά καθ' όλα οργισμένη, όπως χιλιάδες επί χιλιάδων πολίτες - θεατές,
το στήσιμο αυτής της ταινίας τρόμου, που βασίζεται στην υπόθεση ότι ο
λαός που αντιστέκεται είναι πιο επικίνδυνος κι απ' τον ιό, και οι
οργανωμένες κινητοποιήσεις δεν πρέπει να πάρουν τη μορφή της πανδημίας,
εικάζω βάσιμα ότι όπου να 'ναι οι οντισιόν θα πληθύνουν σε τέτοιο βαθμό,
ώστε θα σχηματίζονται ουρές μπροστά από τα αστυνομικά τμήματα όλης της
χώρας, από άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έτσι που να μη φτάνουν τα
ψεκαστήρια και τα καταβρεχτήρια, αλλά ούτε και οι στρατιές των ένστολων
τηλεοπτικών συνεργείων.
Το
σενάριο και το έργο είναι χιλιοπαιγμένα. Και δεν κόβουν εισιτήρια.
Πρωταγωνιστής ο εργαζόμενος λαός, εν προκειμένω ο δοκιμαζόμενος
υγειονομικός πληθυσμός που καταχειροκροτείται όταν κυριολεκτικά
εξοντώνεται, πεθαίνει στη δουλειά, από φιλότιμο, επαγγελματισμό και
ανθρωπιά, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ κομπάρσος στις υπερπαραγωγές των
αστικών sequel (έργα σε συνέχεια τύπου Ράμπο 1, 2, 3, 4). Και δεν
περνάει από οντισιόν, αλλά ούτε και στα ψιλά των εφημερίδων και των
καναλιών, των εκάστοτε κυβερνητικών - πολιτικών Χόλιγουντ.
Σημ.
Οντισιόν είναι η ακρόαση επιλογής ηθοποιών, χορευτών, τραγουδιστών
κ.λπ., από σκηνοθέτες και παραγωγούς για να επιλεγούν τα μέλη μιας
παράστασης ή μιας ταινίας, το λεγόμενο και cast.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου