Ρελαντί

«Γκαζωμένος» μπήκε στο τερέν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Φλαμπουλάρης, ξεκινώντας την ομιλία του την Πέμπτη στη Βουλή. Μέχρι να τελειώσει, όμως, είχε πέσει στο ρελαντί και κόντεψε να τερματίσει σβηστός... Ο λόγος; Στο πρώτο μέρος αναλώθηκε στις γνωστές κορόνες για την «ανικανότητα του επιτελικού κράτους και του επιτελάρχη του», για «μία κυβέρνηση αντιδημοκρατική, ημετέρων, πελατειακή (...) που υποδαυλίζει και ενορχηστρώνει την ανεξέλεγκτη βία». Αμέσως μετά όμως το τροπάρι άλλαξε, καθώς ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε στο νομοσχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας το απόλυτο πεδίο για εποικοδομητική ...συμπολίτευση. «Θεωρούμε ότι είναι ένα δειλό βήμα τα 750 δισ. ευρώ για το Ταμείο Ανάκαμψης (...) είναι, όμως, ένα βήμα και οφείλουμε (...) να δώσουμε μία ουσιαστική μάχη ώστε πραγματικά αυτό το βήμα από δειλό να γίνει ταχύ, να επεκταθεί ή να ακυρωθεί πλήρως η εφαρμογή της δημοσιονομικής σταθερότητας». Και συνέχισε με διάφορες ...ουσιαστικές «παρατηρήσεις» για την καλύτερη «προστασία της περιουσίας του ΤΧΣ και κατ' επέκταση του δημοσίου συμφέροντος», προτείνοντας την «παραμονή του Ταμείου στα κεφάλαια των τραπεζικών ιδρυμάτων» και άλλα παρόμοια. Η ομιλία του ολοκληρώθηκε με συστάσεις στην κυβέρνηση για την «Εθνική Ασφαλιστική», ότι «δεν πρέπει να αποφασιστεί η πώληση με αυτούς τους όρους, αλλά να σκεφτούμε μήπως μπορεί πραγματικά, με την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο, να αξιοποιηθεί πολύ καλύτερα η περιουσία της». Ε, μετά κι απ' αυτό, εύκολα εξηγείται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζει τα ντεσιμπέλ όταν πρόκειται να σκιαμαχήσει με τη ΝΔ πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, την ίδια ώρα που τις ψιθυρίζει στ' αυτί τις «εποικοδομητικές» προτάσεις του για όσα βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα του κεφαλαίου.

Ομερτά

Εναν μήνα μετά την επίσημη εξαγγελία της από το υπουργείο Εργασίας και έναν ολόκληρο χρόνο (!) από το ξέσπασμα της πανδημίας, ενεργοποιήθηκε τελικά η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τη διενέργεια rapid test σε εργαζόμενους επιχειρήσεων, κάτω και από τις διαμαρτυρίες των συνδικάτων για την επικίνδυνη κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Παρά τις αναφορές όμως περί «έντασης των ελέγχων», η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μέτρο που δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα του ουσιαστικού ελέγχου της διασποράς του ιού στους εργασιακούς χώρους. Και ενώ η υποχρεωτικότητα των μέτρων για την πανδημία είναι αδιαπραγμάτευτη για τους εργαζόμενους και το λαό, υπό τον πέλεκυ αυστηρών προστίμων, όταν πρόκειται για τους εργασιακούς χώρους όλα επαφίενται στην καλή διάθεση του εργοδότη! Ετσι, το υπουργείο «συνιστά και στους εργοδότες να ενημερώσουν και να ενθαρρύνουν τους εργαζομένους τους για αυτήν τη σημαντική προσπάθεια», δηλαδή τα δύο τεστ το μήνα! Τους απαλλάσσει έτσι οριστικά από την υποχρέωση για τακτικούς, μαζικούς ελέγχους, πετώντας ξανά το μπαλάκι στην ατομική ευθύνη των εργαζομένων. Πέρα απ' όλα αυτά, το μέτρο επικεντρώνεται στις επιχειρήσεις που έχουν πάνω από 20 εργαζόμενους, όταν το 88% του συνόλου των επιχειρήσεων στη χώρα μας έχουν μέχρι 10 εργαζόμενους. Η ανακοίνωση ότι στην πλατφόρμα μπορούν να απευθύνονται και εργαζόμενοι από επιχειρήσεις με λιγότερο προσωπικό δεν λύνει το πρόβλημα, καθώς διευκρινίζεται πως «η επιλογή των εργαζομένων θα γίνεται πάντοτε αναλόγως των διαθέσιμων τεστ»! Δηλαδή ούτε η επάρκεια κατοχυρώνεται, ούτε η υποχρεωτικότητα. Και κάπως έτσι η «ομερτά» κυβέρνησης - εργοδοσίας για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς συνεχίζεται...

Στον κουβά

«Κάθε μέρα που γίνεται και από μια διαδήλωση, αυτό απομακρύνει την επιστροφή σε οποιαδήποτε κανονικότητα και πόσο μάλλον - εν προκειμένω - και στο άνοιγμα των σχολείων», δήλωνε η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως σε ραδιοφωνική συνέντευξη, αναπαράγοντας την άθλια και αυθαίρετη προπαγάνδα ότι ο λαός που διεκδικεί φταίει για τη διασπορά του ιού. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η υπουργός και η κυβέρνηση λένε στη νεολαία και σε όποιον αγωνίζεται για να ανοίξουν με ασφάλεια σχολεία και σχολές ότι η πανδημία αντιμετωπίζεται με συναίνεση ή τουλάχιστον με ανοχή στην πολιτική των ανοχύρωτων σχολείων, ότι τελικά η καταστολή δικαιολογείται, με πρόσχημα την προστασία από τον κορονοϊό. Η αποστροφή για τις συλλογικές διεκδικήσεις φαίνεται από το σύνολο της πολιτικής τους, από τους νόμους ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, τον νόμο που βάζει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια, ρυθμίσεις βέβαια που καμία σχέση δεν έχουν με τη διαχείριση της πανδημίας. Από την άλλη, το «ενδιαφέρον» τους για το άνοιγμα της Εκπαίδευσης με ασφάλεια για γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές το μαρτυρά η επιμονή τους να μην παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο εδώ και έναν χρόνο. Την απάντηση στις συκοφαντίες και στις απειλές, πάντως, η κυβέρνηση την παίρνει κάθε μέρα από εργαζόμενους και φοιτητές, που όχι μόνο δεν παραιτούνται από τις δίκαιες διεκδικήσεις τους, αλλά με οργανωμένη απειθαρχία ρίχνουν «στον κουβά» την προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος αστυνομοκρατίας και καταστολής.

Ακρως επικίνδυνα

Το ακούσαμε κι αυτό... Η Ευρωομάδα όπου συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, έστειλε επιστολές στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, στους επικεφαλής των Πολιτικών Ομάδων και τον πρόεδρο της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) για να καταγγείλει «ερντογανικές και ορμπανικές πρακτικές, αστυνομοκρατία και περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών στην Ελλάδα», καλώντας τους να «υποστηρίξουν το κράτος δικαίου»! Διατείνονται μάλιστα πως «είναι πλέον πασιφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να διαφυλάξει τον θεσμό της αστυνομίας, επιτρέποντας σε παραβατικούς αστυνομικούς να λειτουργούν ως δικαστές και τιμωροί του πεζοδρομίου»! Καλύτερο πλυντήριο για την άγρια αντιλαϊκή πολιτική και το κατασταλτικό πλαίσιο της ΕΕ, με στόχο τη θωράκιση του κεφαλαίου, δεν θα μπορούσε να υπάρξει! Οπως δεν θα μπορούσε να υπάρξει και κάποιο καλύτερο άλλοθι για την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία εγκαλείται επειδή δεν μπορεί να διαφυλάξει «τον θεσμό της αστυνομίας»! Τι προτείνουν λοιπόν; Να πάρει μαθήματα από τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες, όπως της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, που ξυλοφορτώνουν τους εργαζόμενους και το λαό με ...σεβασμό στις λαϊκές ελευθερίες; 'Η να της τραβήξει το αυτί η ΕΕ, που ποινικοποιεί την κομμουνιστική ιδεολογία και τη δράση κομμουνιστικών - ριζοσπαστικών δυνάμεων στα κράτη - μέλη, ενισχύει το κατασταλτικό της πλαίσιο και θωρακίζει με όλα τα μέσα την εξουσία των μονοπωλίων της απέναντι στον «εχθρό λαό»; Αστεία πράγματα, αν δεν ήταν άκρως επικίνδυνα για τους λαούς...

Ριζοσπάστης