Σταθεροποίηση

Με αναλυτικά παραδείγματα που διαρρέει στον Τύπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι των μεγάλων αυξήσεων στο ρεύμα, διαφημίζοντας την κρατική επιδότηση για τη συγκράτησή τους. Το αποτέλεσμα όμως είναι εντελώς αντίθετο, αφού αποδεικνύεται ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση όχι μόνο δεν σώζουν τον λαό από τις μεγάλες ανατιμήσεις στο ρεύμα αλλά στο τέλος της μέρας θα τα καρπωθούν εξολοκλήρου οι μεγαλοεταιρείες της Ενέργειας. Σ' ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή, ένα νοικοκυριό εμφανίζεται να πληρώνει 81 ευρώ περισσότερα σε σχέση με προηγούμενο λογαριασμό. Με την κρατική επιδότηση, η αύξηση που θα πληρώσει γίνεται 48 ευρώ. Ακόμα κι έτσι, όμως, μιλάμε για μια αύξηση 20% στον λογαριασμό, για τον οποίο ο καταναλωτής θα πρέπει να λέει κι «ευχαριστώ» που γλίτωσε τα χειρότερα! Αν μάλιστα πάρουμε υπόψη όσα διακινούν κυβέρνηση και ΕΕ, ότι μέχρι την άνοιξη οι τιμές του ρεύματος θα αυξάνονται και στη συνέχεια θα υπάρξει «σταθεροποίηση» σε ένα επίπεδο μεγαλύτερο από το σημερινό, το κάδρο συμπληρώνεται: Ο λαός θα πληρώνει για τους επόμενους μήνες αυξημένο το ρεύμα κατά 20% και 30%, «ευχαριστημένος» που δεν είναι περισσότερα. Κι όταν πλέον «σταθεροποιηθούν» οι τιμές σ' αυτό το επίπεδο και αποσυρθεί η κρατική επιδότηση, θα έχει ήδη ξεκαθαρίσει το τοπίο στην κατανάλωση, με χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά να έχουν προσαρμόσει το οικογενειακό τους εισόδημα στους αυξημένους λογαριασμούς, κόβοντας από άλλες ζωτικές ανάγκες, άλλα να έχουν κυλήσει πιο βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια και άλλα να έχουν δέσει τη θηλιά των απλήρωτων λογαριασμών σφιχτά στον λαιμό τους, την ώρα που τα μονοπώλια της Ενέργειας θα κάνουν πάρτι κερδοφορίας.

Μάτωσαν...

Πάλι καλά που υπάρχουν και οι ...Αμερικανοί και μαθαίνει κανείς τι έκαναν τόσα χρόνια, με όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις, τα ελληνικά στρατεύματα που συμμετείχαν στις αποστολές του ΝΑΤΟ. Ο λόγος για τα όσα είπε στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ν. Δένδια ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Αντ. Μπλίνκεν, ο οποίος εξέφρασε δημοσίως τη «βαθιά ευγνωμοσύνη» της χώρας του για το γεγονός ότι «η Ελλάδα είναι ένας τόσο ισχυρός και αξιόπιστος σύμμαχος για εμάς, ειδικά στο Αφγανιστάν, όπου οι ελληνικές Δυνάμεις πολέμησαν γενναία». Κι εμείς που νομίζαμε - με βάση κι όσα έλεγαν τόσα χρόνια τα αστικά επιτελεία - ότι στο Αφγανιστάν τα ελληνικά στρατεύματα «προωθούσαν την ασφάλεια και τη σταθερότητα» ...περνώντας τις γιαγιάδες απέναντι στο δρόμο και δίνοντας γλειφιτζούρια στα παιδιά. Αλλά μήπως τα ίδια δεν έλεγαν και όλες οι κυβερνήσεις για τα «πυρηνικά που δεν υπήρχαν» στον Αραξο και μετά από χρόνια αποκάλυπταν ότι μετακινήθηκαν από εκεί, με τη βάση να παραμένει σε ετοιμότητα για την εκ νέου υποδοχή τους, αν και όταν χρειαστεί; Τόση αξία έχουν οι «διαβεβαιώσεις» όλων τους και τα παραμύθια ότι η εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ διασφαλίζει τη σταθερότητα, ή ότι στις αποστολές εκτός συνόρων τα ελληνικά στρατεύματα δεν κινδυνεύουν, αφού δεν εμπλέκονται τάχα σε πολεμικές επιχειρήσεις.

... και θα ματώσουν

Το βασικό είναι ότι όλα αυτά αποτελούν «εικόνες απ' το μέλλον» των αποστολών που «τρέχουν» ήδη με τους «Πάτριοτ» στη Σαουδική Αραβία και συνολικά στον Περσικό, αυτών που σχεδιάζονται στο Μάλι, στο πλευρό των Γάλλων και της επέμβασής τους εκεί, ανοίγοντας την πόρτα σε νέους, τεράστιους κινδύνους. Σε ανύποπτο άλλωστε χρόνο, ήδη από τον Νοέμβρη του 2019, ο υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, έχοντας στο πλευρό του τον διοικητή των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, διαβεβαίωνε ότι «οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον»! «Εικόνες από το μέλλον», όμως, είναι κι αυτές από το αεροδρόμιο της Καμπούλ, που δείχνουν το πού μπορούν να καταλήξουν οι «πιστοί σύμμαχοι» Αμερικανών και λοιπών ιμπεριαλιστών, στο πλαίσιο της συνεχούς αναδιάταξης των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και συμμαχιών.

Σύνδρομο

Ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνεχίζει να βιώνει το σύνδρομο εκείνου που του πήραν την μπουκιά από το στόμα και τώρα ψάχνει τρόπο να πείσει ότι ο ίδιος θα την ...μασουλούσε καλύτερα. Αυτό ακριβώς θυμίζουν οι ανακοινώσεις του, πρώτα για την Ελληνογαλλική Συμφωνία και τώρα για την Ελληνοαμερικανική. Ο τίτλος που τους ταιριάζει είναι «ναι μεν, αλλά»: Ναι στη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, αλλά με καλύτερα ανταλλάγματα. Ναι στους εξοπλισμούς που γίνονται για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και όχι για την άμυνα της χώρας, αλλά με «λελογισμένα» κόστη, που δεν θα βάζουν σε κίνδυνο την κρατική στήριξη στον στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Ναι στην επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ελλάδα, αλλά με ανανέωση της Συμφωνίας μια φορά στο τόσο, όχι επ' αόριστον. Ολα αυτά βέβαια συγκλίνουν στο ίδιο εχθρικό και επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα αποτέλεσμα, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική σύμπλευση της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων για την αναβάθμιση του ρόλου της αστικής τάξης στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς που εντείνονται στην περιοχή. Γι' αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την πατρότητα των σημερινών συμφωνιών, ενώ και οι σύμμαχοι δεν χάνουν ευκαιρία να εξάρουν τη συμβολή του.

Ριζοσπάστης