Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα συνεχίσει την παρακολούθηση της ικανότητας αποπληρωμής της Ελλάδας στο πλαίσιο του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ρυθμίσεις. Επιπλέον, σημαντικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις θα συνεχίσουν επίσης να παρακολουθούνται στο πλαίσιο της υλοποίησης του σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της Ελλάδας».
Και μόνο αυτό το απόσπασμα από την ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ μετά τη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης, όπου αποφασίστηκε η έξοδος της Ελλάδας από τη μεταμνημονιακή εποπτεία, «μετά από 12 χρόνια», όπως έσπευσε να πανηγυρίσει η κυβέρνηση, δείχνει ότι η χώρα μας πράγματι «επιστρέφει».
Πού επιστρέφει όμως; Στο καθεστώς των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ. Δηλαδή, των μόνιμων μηχανισμών ελέγχου και αξιολόγησης των δημοσιονομικών - οικονομικών πολιτικών και των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που περνούν νέες θηλιές στον λαιμό του λαού.
Μπορεί λοιπόν η μεταμνημονιακή εποπτεία τυπικά να τελειώνει, αλλά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι να αλλάζει όνομα και ο εποπτικός μηχανισμός να αντικαθίσταται από άλλους, που θα συνεχίσουν να κάνουν την ίδια δουλειά.
Οπότε, άνθρακες ο θησαυρός για τον λαό και απογείωση της κοροϊδίας από την κυβέρνηση, που προσπαθεί να αποδείξει ότι η οικονομική και δημοσιονομική πολιτική της «δρέπει καρπούς» και «απελευθερώνει» τάχα τον λαό από το ασφυκτικό πλαίσιο των μνημονίων.
Το έργο άλλωστε το έχουμε ξαναδεί: Ποιος δεν θυμάται τους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ότι έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, όταν το 2018 υπέγραφε την έναρξη της «ενισχυμένης εποπτείας»; Η συνέχεια είναι γνωστή...
Μετά από 14 διαδοχικές «εκθέσεις αξιολόγησης» από την Κομισιόν, η ελληνική οικονομία ετοιμάζεται να βγει από τη μεταμνημονιακή εποπτεία, με διαβατήριο τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που έκαναν η μια μετά την άλλη όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας τετραετίας, σε συνέχεια των μνημονιακών «δεσμεύσεων» από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
«Καθρέφτης» αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι ο «Γολγοθάς» που ανεβαίνει σήμερα ο λαός σε όλες τις πτυχές της ζωής του: Στη δουλειά, στην Υγεία, στη μόρφωση των παιδιών, στην καθημερινή επιβίωση.
Είναι οι δεκάδες αντεργατικοί νόμοι, με αποκορύφωμα τον πιο πρόσφατο της ΝΔ, που επιχειρεί να βάλει ταφόπλακα και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Είναι οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας, οι πολλαπλάσιοι αποκλεισμένοι από το εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας της μιας νόσου. Είναι το σχολείο που εξοντώνει αντί να μορφώνει, το Πανεπιστήμιο ΑΕ, με τις δυνάμεις καταστολής να αλωνίζουν στα αμφιθέατρα... Και πολλά ακόμη.
Καθρέφτης τους είναι όμως και οι παχυλές κρατικές επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, με τους διάφορους επενδυτικούς νόμους και πακέτα. Αλλά και με το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης, που αποτελεί έναν επιπλέον μηχανισμό σύνδεσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων με την εκταμίευση «ζεστού» χρήματος για τα μονοπώλια, στα πρότυπα των μνημονίων.
Αυτό το Ταμείο αποτελεί το κυβερνητικό πρόγραμμα της επόμενης μέρας, είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ είτε με οποιονδήποτε άλλο κυβερνητικό συνδυασμό που θα έχει για κορμό τον έναν από τους δύο.
Για το «από δω και πέρα», η ίδια η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ δεν κρύβει λόγια: «Η παρατεταμένη αβεβαιότητα που σχετίζεται με την πανδημία καθώς και η παγκόσμια αστάθεια που δημιουργήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία, υπογραμμίζουν την ανάγκη να συνεχιστεί η αποφασιστική αντιμετώπιση των υπαρχόντων μεσοπρόθεσμων κινδύνων και προκλήσεων που προσδιορίζονται στη 14η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας, συμπεριλαμβανομένων του δημόσιου χρέους, των μη εξυπηρετούμενων δανείων, της ανεργίας και της ενίσχυσης του αναπτυξιακού δυναμικού. Ως εκ τούτου, χαιρετίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεχίσουν τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων και να ολοκληρώσουν τα εκκρεμή στοιχεία».
Στην ανακοίνωση ξεχωρίζουν λέξεις - κλειδιά όπως: «Πανδημία», «αστάθεια», «πόλεμος», «κίνδυνοι», «προκλήσεις», «δημόσιο χρέος». Ολα αυτά αποτελούν σήμερα τις βασικές εστίες «αβεβαιότητας» για την πορεία της παγκόσμιας, ευρωπαϊκής και ελληνικής οικονομίας.
Το δείχνουν άλλωστε και οι προβλέψεις όλων των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών για την ανάπτυξη, που αναθεωρούνται προς τα κάτω, προειδοποιώντας για το ισχυρό ενδεχόμενο να κυλήσει η παγκόσμια οικονομία σε νέα κρίση, πριν ακόμα ορθοποδήσει από την προηγούμενη.
Θυμίζουμε ότι μόλις την περασμένη Τρίτη, το ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συνεδρίασε εκτάκτως για να εκτιμήσει τις επιπτώσεις από την αύξηση των επιτοκίων - και κατ' επέκταση την αύξηση του κόστους δανεισμού για τα κράτη και τους επιχειρηματικούς ομίλους - στην πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας, εξαιτίας και της διόγκωσης των κρατικών χρεών.
Στη σκιά του ιστορικά υψηλού πληθωρισμού και σε μια προσπάθεια να τον συγκρατήσουν, οι Κεντρικές Τράπεζες σε Ευρώπη και Αμερική αυξάνουν τα επιτόκια, άρα και το κόστος του χρήματος που δανείζονται κράτη, τράπεζες και μεγαλοεπιχειρήσεις.
Οι αποφάσεις αυτές σηματοδοτούν «στροφή» στη μέχρι τώρα επεκτατική πολιτική που είχε επιλεγεί για τη διαχείριση της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης και της πανδημίας, με την προσωρινή αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας (προβλέπει συγκεκριμένα όρια για το κρατικό έλλειμμα και το χρέος) και την παροχή «ρευστότητας», δηλαδή φτηνού χρήματος σε κράτη και επιχειρήσεις, με τα μηδενικά επιτόκια δανεισμού και τα διάφορα ταμεία χρηματοδότησης της «πράσινης ανάπτυξης».
Τι επιβεβαιώνεται;
- Οτι αυτό
που επιλέχτηκε ως φάρμακο για την «πάθηση» της προηγούμενης οικονομικής
κρίσης, ενίσχυσε αντιφάσεις και προβλήματα της καπιταλιστικής
οικονομίας: Το φθηνό και άφθονο χρήμα για τους μεγάλους ομίλους
εκτίναξε τον πληθωρισμό. Η ανάγκη για αποπληθωρισμό οδηγεί τώρα σε
ακριβότερο χρήμα, που αυξάνει όμως και τα κρατικά χρέη. Οποια
αναλογία κι αν επιλεγεί επομένως στη διαχείριση της καπιταλιστικής
οικονομίας, σε ανάπτυξη και κρίση, τα αδιέξοδα ανακυκλώνονται και
φορτώνονται βεβαίως στον λαό.
- Οτι ο φαύλος κύκλος στη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας (κρίση - ανάπτυξη - κρίση) διογκώνει τα κρατικά χρέη και κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη διαχείρισή τους από χώρες με υψηλό δείκτη χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Γι' αυτό το Γιούρογκρουπ σημειώνει με νόημα τις «δεσμεύσεις» της σημερινής κυβέρνησης και όλων των επόμενων να συνεχίσουν τις «μεταρρυθμίσεις» που θα διασφαλίζουν στο διηνεκές την εξυπηρέτηση του χρέους, σε βάρος βέβαια των δικαιωμάτων και των αναγκών του λαού.
- Οτι ο λογαριασμός καταλήγει πάντα στον λαό.
Ο οποίος πλήρωσε τα περιοριστικά μέτρα των μνημονίων, με μειώσεις στους
μισθούς και περικοπές σε κρατικές δαπάνες που αφορούν ακόμα και τις πιο
στοιχειώδεις ανάγκες του. Οπως πλήρωσε και τα επεκτατικά μέτρα για τη
στήριξη των ομίλων, με «πράσινα» χαράτσια και εκτόξευση των τιμών
εξαιτίας του πληθωρισμού. Πλήρωσε και πληρώνει την κρίση, πλήρωσε όμως και την καπιταλιστική ανάπτυξη.
- Ολα αυτά στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και του ισχυρού ενδεχόμενου αυτός να γενικευτεί, προκαλώντας ήδη δυσβάσταχτες συνέπειες και κινδύνους για τον λαό: Εκτός από τον κίνδυνο να χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς της αστικής τάξης, τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν ήδη τις επιπτώσεις του πολέμου στην οικονομία, κυρίως με τη διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας, αλλά και με ελλείψεις σε πρώτες ύλες και βασικά αγαθά.
Πού βρίσκεται λοιπόν η διέξοδος για τον λαό; Το νέο φυλλάδιο του ΚΚΕ που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες, με το οποίο οι Κομματικές Οργανώσεις εντείνουν το πλατύ πολιτικό άνοιγμα (βλέπε και σελίδα 6), το δηλώνει χωρίς περιστροφές:
«Υπάρχει απάντηση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων! Απαιτεί σύγκρουση με τη στρατηγική των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, με τις "προτεραιότητες" του αντιλαϊκού κράτους, με τις "αντοχές της οικονομίας"(...) Απαιτεί απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο! ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ! Μπροστά οι ανάγκες του λαού!
Δεν θα πληρώσουμε τον πόλεμο! Δεν θα πληρώσουμε τη νέα κρίση! Με πιο ισχυρό ΚΚΕ για να "κάψουμε" όλα τα αντιλαϊκά σενάρια της επόμενης μέρας (...) Οι εργαζόμενοι δεν περιμένουν κανέναν σωτήρα, αλλά με την δική τους οργάνωση, με δυνατά σωματεία και αλληλεγγύη γίνονται μια γροθιά, συγκρούονται με την εργοδοσία και το κράτος της, με τους αντεργατικούς νόμους της τελευταίας δεκαετίας και βάζουν μπροστά τα δικά τους αιτήματα. Μόνο έτσι μπορούν να αποτρέψουν αρνητικές εξελίξεις, να έχουν μικρές επιτυχίες.
(...) Μέσα στους αγώνες μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να δει ότι μία επιλογή έχει: Αντίσταση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, καμία αναμονή από τους δήθεν προοδευτικούς σωτήρες, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που διεκδικούν τη σκυτάλη για να συνεχίσουν από εκεί που το έχει πάει η ΝΔ.
Εμπιστοσύνη στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να δυναμώσει η ελπίδα, η προοπτική για τον λαό. Η προοπτική των μικρών και μεγαλύτερων αντιστάσεων του σήμερα βρίσκεται στον συνολικό αγώνα αντιπαράθεσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, με την εξουσία των μονοπωλίων, με τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες».
Με το ΚΚΕ λοιπόν! Τη μοναδική δύναμη που δίνει διέξοδο στη λαϊκή πάλη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου