Για δύο μέρες πάνω από 2000 συνδικαλιστές από όλη τη χώρα βρέθηκαν στη Δραπετσώνα και συζήτησαν για το σήμερα και το αύριο του εργατικού κινήματος.
Για δύο μέρες, στη σύσκεψη που οργάνωσε το ΠΑΜΕ, εκπρόσωποι από 506 συνδικαλιστικές οργανώσεις, και πιο συγκεκριμένα από 20 Εργατικά Κέντρα, από 15 Ομοσπονδίες, από εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία και συνδικάτα, μαζί με 66 οργανώσεις συνταξιούχων βρέθηκαν ύστερα από χρόνια στον ίδιο χώρο και αντάλλαξαν πείρα από τις δυσκολίες αλλά και τις επιτυχίες της πάλης των εργαζομένων.
Μέσα σε δύο μέρες έγιναν πάνω από 100 τέτοιες ομιλίες.
Ήταν εργαζόμενοι που τα προηγούμενα χρόνια χαρακτηρίστηκαν «ήρωες» για τις υπηρεσίες τους, όπως από τα νοσοκομεία, από τα λιμάνια, τις ταχυμεταφορές και τις συγκοινωνίες, τα εργοστάσια (πχ. από τα Τρόφιμα και το Φάρμακο) και τα εργοτάξια, άλλους σημαντικούς κλάδους.
Το «παρών» έδωσαν αυτές τις μέρες διεθνείς αντιπροσωπείες από 20 χώρες, αλλά και από την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία που μόνο καλά λόγια είχαν να πουν για το εργατικό κίνημα της χώρας μας.
Για δύο μέρες λοιπόν, εκεί στη Δραπετσώνα βρέθηκε το πιο μαχητικό τμήμα των εργαζομένων, το πιο ζωντανό κομμάτι του εργατικού κινήματος, και συζητούσε αυτό που πλέον απασχολεί πλατιά το λαό, έδωσε απαντήσεις στο «τι πρέπει να γίνει για να πάρουμε ανάσα».
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα...
Πώς γίνεται όλη αυτή η μεγάλη προσπάθεια, που αντικειμενικά αφορά εκατομμύρια εργαζόμενους, ανέργους, λαϊκούς ανθρώπους να μην βρήκε έστω ένα λεπτό δημοσιότητας σε κανένα κανάλι;
Πώς γίνεται να πέφτει τέτοιο θάψιμο, και μάλιστα με απόλυτη ομοφωνία, σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, αλλά και στο διαδίκτυο;
Πώς γίνεται να μη βρέθηκε ούτε ένα τέτοιο Μέσο που να έσπασε κατά ...τύχη αυτό το θάψιμο, έστω να ακουστεί σαν είδηση, για κάτι που δεν συμβαίνει και κάθε μέρα;
Είναι φανερό ότι κάτι τέτοια συντονισμένα «εμπάργκο» δεν γίνονται συμπτωματικά, αντίθετα ενορχηστρώνονται από επιτελεία που έχουν κάθε λόγο να φιμώσουν τους εργαζόμενους, να εξαφανίσουν από την επικαιρότητα οτιδήποτε κινείται και αποτυπώνει τη δύναμη των πολλών, των «από κάτω».Κάπως έτσι καρφώνονται όμως και οι ίδιοι οι ενορχηστρωτές, όμως το μήνυμα ήταν δυνατό και από αύριο θα φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου