Ψηφιακό μετράρι

 

Με τους γνωστούς διθυράμβους που προκαλούν τον κοινό νου, η κυβέρνηση ξεκίνησε χτες τις διαδικασίες για την επέκταση της «ψηφιακής κάρτας εργασίας» και σε άλλους κλάδους, μετά τα σούπερ μάρκετ και τις τράπεζες. «Διασφαλίζονται πλήρως τα συμφέροντα των εργαζομένων», «διευκολύνεται η Επιθεώρηση Εργασίας», «καταπολεμάται η αδήλωτη/υποδηλωμένη εργασία» είναι μερικά από τα δήθεν «φιλεργατικά» στολίδια που βάζει η κυβέρνηση στην ψηφιακή κάρτα, στην οποία συμπλέει με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ. Σαν να μην έχουν ακούσει για εργοδότες που δίνουν οδηγίες στους εργαζόμενους για το πότε να «χτυπήσουν» την κάρτα, ώστε να είναι «νομιμότατο» το ξεχείλωμα των ωραρίων. Σαν να μην έχουν πάρει χαμπάρι ότι σύμφωνα με τον νόμο - έκτρωμα, αντίγραφο της κάρτας θα μπορούν να έχουν και οι εργοδότες, οπότε θα χρησιμοποιείται όπως αυτοί θέλουν. Σημειώνουμε μόνο ως παράδειγμα ότι η κυβέρνηση έχει θεσπίσει το εργαλείο της «ευέλικτης προσέλευσης», που δίνει τη δυνατότητα παράτασης του ωραρίου μέχρι και δύο ώρες, επειδή ο εργαζόμενος καθυστέρησε τάχα να πιάσει δουλειά. Με τον τρόπο αυτό, οι εργοδότες μπορούν να καλύπτουν και «ηλεκτρονικά» τα ίχνη της αδήλωτης εργασίας. Μ' αυτά και με τ' άλλα, ανοίγει ο δρόμος ώστε η ψηφιακή κάρτα να κάνει ευκολότερη και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, με διάκριση μεταξύ «ενεργού» και «ανενεργού» κ.ο.κ. Γι' αυτό άλλωστε χρηματοδοτείται αδρά από το Ταμείο Ανάκαμψης, γνωστό και ως «σούπερ μνημόνιο»... «Ψηφιακό μετράρι» για την ένταση της εκμετάλλευσης προωθεί η κυβέρνηση, οπότε ας αφήσει τα «σάπια» και τάχα «φιλεργατικά».

Φωτιά

Με άκρα μυστικότητα, αλλά με ταχύτατους ρυθμούς, οι Αμερικανοί της «ExxonMobil» πραγματοποιούν εδώ και μια βδομάδα σεισμικές έρευνες στα δύο θαλάσσια «οικόπεδα» που κατέχουν με την «Helleniq Energy» (πρώην ΕΛΠΕ) στα «δυτικά» και «νοτιοδυτικά της Κρήτης». Από αυτά τα «οικόπεδα» αποσύρθηκε πριν από μερικούς μήνες - προς όφελος της «Exxon» - η γαλλική «Total Energies», η οποία, λίγο πριν την αμερικανική συμφωνία με Ισραήλ και Λίβανο, πήρε το «μερτικό» της από τα κοιτάσματα του Λιβάνου. Πρόκειται για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου που «ακουμπάει» το ανυπόστατο τουρκολιβυκό σύμφωνο. Στο έδαφος αυτού του συμφώνου, η τουρκική κυβέρνηση και αυτή της Τρίπολης συμφώνησαν για άδειες ερευνών και στρατιωτική συνδρομή, αμφισβητώντας ανοιχτά την ελληνική ΑΟΖ. Το καθεστώς της Τρίπολης αφήνει μάλιστα να διαρρεύσει ότι θα καταθέσει θαλάσσιες συντεταγμένες που φτάνουν έως τη Γαύδο, κάνοντας τον Ελληνα πρωθυπουργό να ζητήσει από τον Μπλίνκεν να «εξαντλήσει» την πίεσή του για συνομιλίες με τη λιβυκή κυβέρνηση. Δεν μένει λοιπόν καμιά αμφιβολία ότι όπου υπάρχει «καπνός» διευθετήσεων, ιμπεριαλιστικών παζαριών και ανταγωνισμών, υπάρχει και «φωτιά»: Τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και οι συγκρούσεις των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγορών και διαύλων, που μόνο κινδύνους και περιπέτειες επιφυλάσσουν στους λαούς.

Κατρακύλα

«Είναι πολύ ενθαρρυντικό να αναγνωρίζονται οι προσπάθειές μας για τη μεταρρύθμιση της οικονομίας (...) Αν και πρέπει να γίνουν περισσότερα, η Ελλάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο». Αυτά έγραψε ο πρωθυπουργός, σχολιάζοντας την άνοδο της χώρας κατά 16 θέσεις τα τελευταία τρία χρόνια, στον «δείκτη» για το «επιχειρηματικό περιβάλλον» του «Economist». Φυσικά, ο δείκτης δεν καταγράφει το πόσες θέσεις κατρακύλησαν την ίδια περίοδο τα δικαιώματα των εργαζομένων με νόμους τύπου Χατζηδάκη, σε ποια νέα «βάθη» βρέθηκε ο λαός στην ενεργειακή φτώχεια, ούτε πόσο είδε την ψαλίδα να ανοίγει ανάμεσα στις ανάγκες του και όσα ζει στην Υγεία και την Πρόνοια, στην Παιδεία, στην πανάκριβη στέγη, στο εισόδημα που εξαφανίζεται από τις πρώτες μέρες του μήνα. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται στον «σωστό» δρόμο που βρίσκονται όλα τα αστικά κόμματα και που φροντίζουν να τον στρώσουν με «ροδοπέταλα» για τους επιχειρηματικούς ομίλους: Είτε με μέτρα που προβλέπονται στο υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης είτε με σχέδια για την «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη και όλα τα υπόλοιπα που συνθέτουν το «κοινό πρόγραμμά» τους. Για τον λαό ο ελπιδοφόρος δρόμος είναι από την απέναντι μεριά: Καμιά αναμονή από σημερινούς και επίδοξους «σωτήρες», οργάνωση του αγώνα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες του.

Κατόπιν αδείας

Θα συνεχίσετε να σέρνετε τους εκπαιδευτικούς που απεργούν στα δικαστήρια; Αυτό ερωτήθηκε σε συνέντευξή της η υπουργός Παιδείας και η απάντηση ήταν πως οι απεργοί... δεν μπορούν να αμφισβητούν τον νόμο, γιατί δεν θα έχουμε «κράτος δικαίου»! Πρόσθεσε μάλιστα πως είναι άλλο να θέτουν «ρεαλιστικά» αιτήματα, φέρνοντας για παράδειγμα τον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό τους, όπως είχαν αιτηθεί στην αρχή της πανδημίας. «Ξεχνάει» βέβαια η υπουργός ότι μαζί με αυτό, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές διεκδικούσαν μέτρα για την ουσιαστική προστασία από την πανδημία. Η κυβέρνηση όμως τους φλόμωνε στα δακρυγόνα και επέβαλλε στα σχολεία πρωτόκολλα συγκάλυψης και διασποράς του κορονοϊού. Τώρα υποδεικνύει στο συνδικαλιστικό κίνημα να διεκδικεί... κατόπιν αδείας από την κάθε κυβέρνηση αιτήματα που εκείνη θα εγκρίνει! Και βέβαια, θα απαγορεύεται ο αγώνας ενάντια στους άδικους αντιλαϊκούς νόμους, αλλιώς... τιμωρία στη γωνία από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό απαιτεί το «σύγχρονο» σχολείο της επιχειρηματικής λειτουργίας και της εμπορευματοποίησης, με αναγκαίο συμπλήρωμα την αξιολόγηση, στην οποία αντιδρούν με κινητοποιήσεις οι εκπαιδευτικοί. Κάπως έτσι όμως θέλουν το συνδικαλιστικό κίνημα και οι «προοδευτικοί» βαστάζοι της ίδιας αντιλαϊκής στρατηγικής στην Εκπαίδευση, που υπονομεύουν ανοιχτά τους αγώνες ή κάνουν κοπτοραπτική στις διεκδικήσεις, «εντός των ορίων» της οικονομίας και του συστήματος. Η θέση των εκπαιδευτικών είναι μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, κόντρα στο άδικο «δίκιο» των καπιταλιστών, του κράτους και των κομμάτων τους, στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Ριζοσπάστης