Ανείπωτη τραγωδία στην Τουρκία και τη Συρία. Πολλές χιλιάδες οι νεκροί. Οχι μόνο - και κυρίως - από τον σεισμό! Γιατί εν έτει 2023, οι επιστήμες και η τεχνολογία έχουν δώσει τα εργαλεία για να εντοπίζονται με ακρίβεια τα σεισμικά ρήγματα, ποιες περιοχές κινδυνεύουν περισσότερο, πώς πρέπει να χτίζονται τα σπίτια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, για να μην κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Κι όμως... Μέχρι τώρα, πάνω από 5.000 είναι οι νεκροί και οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πάνω από 20.000! Ποιος είναι λοιπόν ο ένοχος γι' αυτά τα εγκλήματα;
Για άλλη μια φορά, μετά την καταστροφή, η συζήτηση εστιάζεται στο επίκεντρο, στο εστιακό βάθος, στην ενεργοποίηση των ρηγμάτων και κατά πόσο θα επηρεάσουν τη μία ή την άλλη περιοχή. Σοβαρά θέματα μεν, αλλά για το κύριο ούτε κουβέντα!
Και το κύριο είναι ότι δεν υπάρχει κανένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντισεισμικής θωράκισης με κριτήριο την προστασία των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί αυτή είναι η βασική αιτία για τους χιλιάδες νεκρούς μετά από έναν σεισμό.
Είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει και την αντισεισμική προστασία με όρους «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του. Που καθορίζει το επίπεδο προστασίας με βάση τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα «δημοσιονομικά περιθώρια», και όχι με γνώμονα τις ανάγκες και την ασφάλεια της λαϊκής οικογένειας.
Είναι τραγικό να βλέπεις τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας, σε μια πλειοδοσία δισεκατομμυρίων για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, να σκορπάνε τα λεφτά του λαού για F-16 και φρεγάτες, για την ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και της επιχειρησιακής ικανότητας των ΗΠΑ.
Να λένε με θράσος ότι το κάνουν για να προστατεύσουν τους λαούς τους, την ίδια στιγμή που τους αφήνουν εκτεθειμένους και απροστάτευτους, άλλοτε στον σεισμό, άλλοτε στον χιονιά και στις πλημμύρες. Με τη δικαιολογία μάλιστα ότι «δεν φτάνουν τα λεφτά» για έργα και σχέδιο κρατικής προστασίας και ότι αυτά υπερβαίνουν τις «αντοχές της οικονομίας».
Το έχουμε ζήσει και στη χώρα μας... Και παρά το γεγονός ότι ακόμα και τώρα, με αφορμή την Τουρκία, γίνεται συζήτηση για το ενδεχόμενο σεισμού και στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι η εξής:
- Το 75% - 80% των κτιρίων της χώρας έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή με βάση παλιούς αντισεισμικούς κανονισμούς (ή και καθόλου), αλλά οι κυβερνήσεις διαχρονικά αρνούνται στην πράξη να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης των κατασκευών αυτών όπου απαιτείται.
- Το 1999, με αφορμή τον μεγάλο σεισμό με τους 143 νεκρούς, εξαγγέλθηκαν πρωτοβάθμιοι ταχείς οπτικοί έλεγχοι στα πάνω από 85.000 δημόσια και κοινωφελούς χρήσης κτίρια. Μέχρι σήμερα, 24 χρόνια μετά, δεν έχουν ολοκληρωθεί ούτε καν αυτοί! Και, βέβαια, ούτε λόγος και πρόβλεψη για ουσιαστικούς ελέγχους ώστε, για όσα κτίρια προκύψουν ανεπάρκειες, να γίνουν αναλυτική αποτίμηση της σεισμικής τους ικανότητας και σύνταξη μελέτης αποκατάστασης - ενίσχυσης.
- Το 50% των σχολείων της χώρας είναι χτισμένα πριν από 25 - 30 χρόνια και παραπάνω, χρειάζονται σημαντικές ενισχύσεις και σταδιακά μεταστέγαση σε νέα σχολικά κτίρια. Παρ' όλα αυτά, οι κυβερνήσεις και τα συναρμόδια υπουργεία όχι μόνο δεν έχουν προχωρήσει σε ολοκλήρωση των ελέγχων και στις απαραίτητες παρεμβάσεις, αλλά επιπλέον «πέρασαν» με νόμους την αρμοδιότητα των σχολικών κτιρίων στους δήμους και έκοψαν κονδύλια από τον προϋπολογισμό!
Θα μπορούσε η κατάσταση να είναι σήμερα διαφορετική; Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Ομως το αστικό κράτος και η πολιτική των κυβερνήσεων, απολύτως εχθρικά και επικίνδυνα, αφήνουν απροστάτευτο τον λαό. Γιατί εύκολα μπορούν να δίνουν φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και επιδοτήσεις στους ομίλους της Ενέργειας, αλλά δεν δίνουν φράγκο για την αντισεισμική, αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση της χώρας.
Είναι μονόδρομος λοιπόν για τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη τους για διεκδίκηση της προστασίας της ζωής τους και της ζωής των παιδιών τους. Δεν μπορεί παρά να είναι ένα από τα βασικά κριτήρια που στις κάλπες πρέπει να καθορίσει την επιλογή. Το δίλημμα είναι: 'Η παίζω τη ζωή του παιδιού μου κορόνα - γράμματα, ή την επομένη των εκλογών είμαι πιο δυνατός και παλεύω για μια καλύτερη ζωή! Και σ' αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ έχει πάρει θέση. Είναι εκεί τώρα και θα είναι και μετά τις εκλογές.
Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης 8 Φλεβάρη 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου