Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Τη Συμφωνία Λιβάνου - Ισραήλ την επέβαλαν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, σε μια περίοδο που αναβαθμίζεται ο ρόλος της Ανατ. Μεσογείου στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης. Ο ρόλος των Αμερικανών ήταν καθοριστικός στο παζάρι, με τα ανάλογα ανταλλάγματα στους δυο «παίκτες». Η συμφωνία κατοχύρωνε τη συνεκμετάλλευση - και γι' αυτό της έγινε τόση διαφήμιση - ως μοντέλο διευθέτησης των διαφορών ανάμεσα σε κράτη της περιοχής. Τι δεν λένε; Οτι Λίβανος και Ισραήλ περνάνε σήμερα τη μεγαλύτερη κρίση στις σχέσεις τους τα τελευταία 34 χρόνια, με εκατέρωθεν μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιθέσεις. Δηλαδή, τα ενεργειακά μονοπώλια πήραν αυτό που ήθελαν, το «μοντέλο» της συνεκμετάλλευσης απέκτησε απτό παράδειγμα, αλλά οι ανταγωνισμοί παραμένουν και ενισχύονται. Κόλαφος δηλαδή σε όσους προπαγανδίζουν ότι η «λύση» στα Ελληνοτουρκικά με ΝΑΤΟική πατέντα και για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων θα φέρει «σταθερότητα» και «ασφάλεια» στην περιοχή.
Στα 113,7 δισ. ευρώ ανέρχονται τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία κι από αυτά μόλις 4,689 δισ. ευρώ (4,1%) έχουν ρυθμιστεί και εξυπηρετούνται. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στις ρυθμίσεις είναι μικροοφειλέτες, που στερούνται και τα πιο αναγκαία για να είναι συνεπείς στις δόσεις. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους μεγαλοοφειλέτες, εταιρείες και άλλους ...παράγοντες της αγοράς, που χρωστάνε 88 δισ. ευρώ, αλλά «μην τους είδατε»! Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΔΑΕ, από τα 113,7 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμα χρέη, ποσά μικρότερα των 3.000 ευρώ χρωστά το 81,2% των οφειλετών. Τα χρέη αυτών των - κατά βάση - βιοπαλαιστών είναι μόλις το 1,4% των συνολικών χρεών! Στον αντίποδα, ληξιπρόθεσμες οφειλές μεγαλύτερες των 300.000 ευρώ έχει ένα πολύ μικρό ποσοστό, μόλις το 0,5% των οφειλετών, που χρωστάνε όμως το 85,2% του συνολικού χρέους στην Εφορία (96,869 δισ. ευρώ). Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι τα λαϊκά νοικοκυριά, που πληρώνουν το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων, δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο με το πενιχρό τους εισόδημα να αντεπεξέλθουν στη φοροαφαίμαξη, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται χρέη. Με μεγάλες θυσίες προσπαθούν να βγάλουν τη θηλιά από τον λαιμό, όταν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που πληρώνουν μόλις το 5% των φόρων, δεν έχουν καμιά σκοτούρα για τα χρέη τους. Για κερασάκι στην τούρτα, το κράτος διπλασίασε το 2022 τις κατασχέσεις λογαριασμών για χρέη. Περιττό να πούμε βέβαια ότι η πλειοψηφία των αναγκαστικών αυτών μέτρων αφορά κι εδώ τη μαρίδα...
Πέρα από το σοβαρό και επικίνδυνο του πράγματος, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η φαιδρότητα με την οποία «σέρβιραν» τη συνεργασία τους ο ναζί Κασιδιάρης και ο αντιεισαγγελέας Κανελλόπουλος. Ο τελευταίος έλεγε στα κανάλια ότι δεν είχε καμιά επαφή με τον καταδικασμένο ναζί και ότι η συμφωνία προέκυψε από «καφενόβιες» συζητήσεις! Ισχυριζόταν μάλιστα ότι θα γινόταν και κάποιο ...συνέδριο για να ανακηρυχθεί πρόεδρος του κόμματος Κασιδιάρη, προκειμένου αυτό να συμμετέχει στις εκλογές. Ο έτερος ναζί σαλτιμπάγκος, που μιλάει καθημερινά σε σταθμούς και κανάλια από τη φυλακή, περίπου ...εξεπλάγη όταν ο «νομικός του σύμβουλος» του ανακοίνωσε την αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα που ίδρυσε μετά τη Χρυσή Αυγή, πλέκοντας το εγκώμιο του Κανελλόπουλου. Το θέατρο στην παράγκα των ακροδεξιών εγκληματιών μάς θύμισε τη στάση τους όταν πρωτόδικα κατέθεταν στο δικαστήριο: Ο ένας δεν ήξερε, ο άλλος δεν άκουσε, ο τρίτος τα φόρτωνε όλα στον τέταρτο και ο τέταρτος στον τρίτο. Οι συγγενείς «έβγαζαν λάδι» τους δικούς τους κατηγορούμενους και έριχναν «στον κουβά» τους άλλους. Για τέτοια κατακάθια μιλάμε, πιστά ...«γενόσημα» της σάπιας ιδεολογίας τους, που ο λαός επιβάλλεται να στείλει στις τρύπες τους. Μόνο αυτός μπορεί να το κάνει με την πάλη του, αλλά και με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ, κόντρα στο ίδιο το σύστημα, που κρατάει ως εφεδρεία την ακροδεξιά ενάντια στον ίδιο και στους αγώνες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου