Τρίτη 2 Μαΐου 2023

Μόνοι τους!

 

Ο εργοδότης που - κατά δήλωσή του - «δεν είναι τόσο ...δημοκρατικός» και τις προάλλες, ενώπιον του υπουργού Γεωργιάδη, εκβίαζε ανοιχτά τους εργαζόμενους να ψηφίσουν ΝΔ, δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Είναι κρυφό μυστικό αυτό που διαχρονικά καταγγέλλει το ΚΚΕ, ότι παραμονές εκλογών η μεγαλοεργοδοσία κινητοποιείται με όλα τα μέσα για να κατευθύνει ψήφους στα κόμματά της. Ανάλογα βέβαια με τα ιδιαίτερα συμφέροντα του καθενός, απευθύνονται και οι σχετικές «συστάσεις» στους εργαζόμενους. Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο περιστατικό «πιάστηκε» στην κάμερα, έγινε η αφορμή να αποκαλυφθεί το όργιο τρομοκρατίας που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, όπου κατά τ' άλλα, σύμφωνα με όλα τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις, βασιλεύει η ...δημοκρατία. Και δεν είναι ανάγκη να τα πει τόσο «χύμα και τσουβαλάτα» ο εργοδότης. Ποιος δεν θυμάται μεγαλοβιομήχανους του Φαρμάκου να στέλνουν αβέρτα ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια να πανηγυρίζουν για τη νίκη του στις εκλογές το 2015; Τι έλεγαν άραγε τα στελέχη τους μέσα στους χώρους δουλειάς εκείνη την περίοδο; Ρητορικό το ερώτημα... `Η μήπως ο εργοδοτικός συρφετός που συγκεντρώθηκε πριν μια βδομάδα στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, για να αποθεώσει την πολιτική της κυβέρνησης, δεν κάνει το ίδιο «κατ' ιδίαν», εκβιάζοντας τους εργαζόμενους με ψευτοδιλήμματα και απειλές πριν την κάλπη; Οι εργαζόμενοι όμως έχουν και πείρα και κριτήριο: Από τη μια βλέπουν τα αφεντικά να χαριεντίζονται με στελέχη των αστικών κομμάτων και από την άλλη συναδέλφους τους αγωνιστές, υποψήφιους βουλευτές του ΚΚΕ που δίνουν μαζί τη μάχη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων. Με άλλα λόγια, «μόνοι τους και όλοι μας» και στον δρόμο προς την κάλπη!

Συστημικός...

«Ο νέος οδικός χάρτης για το ψηφιακό ευρώ ανακοινώθηκε την περασμένη βδομάδα από την ΕΚΤ, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά αυτή την προοπτική, και το επόμενο ραντεβού έχει οριστεί για τον Οκτώβριο, στη συνεδρίαση των διοικητών των κεντρικών τραπεζών, που θα λάβουν τις τελικές αποφάσεις για τον χρόνο υλοποίησης του ψηφιακού ευρώ (digital euro). Το ψηφιακό ευρώ δεν θα διαφέρει σε τίποτα από έναν κοινό λογαριασμό που ένα φυσικό πρόσωπο ή μια επιχείρηση τηρεί σε μια εμπορική τράπεζα. Στην πράξη θα αποτελεί ένα μέσο συναλλαγών για μεταφορές χρημάτων ή πληρωμές αγορών, όπως συμβαίνει σήμερα με το απλό νόμισμα». Την είδηση αυτή διάβασε πριν από μερικές μέρες ο Βαρουφάκης και «κατήγγειλε» την ΕΚΤ ότι του κλέβει τις ...«αντισυστημικές» ιδέες του, όπως αυτή για το σχέδιο «Δήμητρα». Εντάξει, θα σκεφτεί κανείς, η Ευρώπη μια ...γειτονιά είναι. Κάτι μπορεί να διέρρευσε από τις συνεδριάσεις του ΜέΡΑ25 και «στόμα το στόμα» να έφτασε μέχρι τη Φρανκφούρτη, στα κεντρικά γραφεία της ΕΚΤ, η οποία αντέγραψε την ιδέα.


... «αντισυστημισμός»

Φαίνεται όμως ότι το «κόλπο» που επινόησε το κόμμα του Βαρουφάκη για «να βάλει μυαλό» στις τράπεζες, ξεπέρασε τα όρια της Ευρώπης και έφτασε μέχρι την Κίνα! Εκεί όπου - σύμφωνα με τα διεθνή ειδησιογραφικά πρακτορεία - «το ψηφιακό γουάν γιγαντώνεται και κινητοποιεί τις αγορές αφού εκατομμύρια Κινέζοι θα πληρώνονται πλέον με το νόμισμα». Αλλά και οι ΗΠΑ φαίνεται πως «στήνουν αυτί» στα γραφεία του ΜέΡΑ. Δεν εξηγείται αλλιώς η είδηση ότι «το "Ψηφιακό Δολάριο" που δοκιμάστηκε από τη Fed της Νέας Υόρκης ήταν πολύ πιο γρήγορο και θα μπορούσε να μειώσει τον πιστωτικό κίνδυνο, παρέχοντας στα ιδρύματα περισσότερη ελευθερία και πόρους για να τους διαθέσουν αλλού». Με τόση «αγάπη» για τα ψηφιακά νομίσματα από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, ή το σύστημα έγινε σε μια νύχτα ...«αντισυστημικό» ή η πρόταση του Βαρουφάκη είναι τόσο «αντισυστημική» όσο τετράγωνος είναι ο κύκλος!


Αντιγραφείς

«Μα αυτό το έχουμε ήδη δρομολογήσει...». «Ε, αυτό ήταν στο δικό μας πρόγραμμα και το έχουμε υλοποιήσει». «Το μόνο που κάνει είναι να μας αντιγράφει». Οι παραπάνω ατάκες, που θυμίζουν καβγά με τον ...διπλανό στο θρανίο, κυριαρχούν τις τελευταίες μέρες στον σχολιασμό στελεχών της ΝΔ για όσα εξήγγειλε ο Αλ. Τσίπρας ως «πρόγραμμα της προοδευτικής διακυβέρνησης». Με τα προγράμματα των διεκδικητών της κυβερνητικής καρέκλας να έχουν πια παρουσιαστεί, η αντιπαράθεση αυτή είναι αρκετά αποκαλυπτική. Δείχνει ξανά τη δυσκολία που έχουν να αντιπαρατεθούν ουσιαστικά, επιβεβαιώνοντας ότι είναι τα μεγαλύτερα που τους ενώνουν, είναι τα καθοριστικά, παρά αυτά που τάχα τους χωρίζουν. Αλλωστε και οι δύο ξεκαθαρίζουν ότι η επιστροφή στα ματωμένα δημοσιονομικά πλεονάσματα, σε συνδυασμό με το Σύμφωνο Σταθερότητας, είναι που θέτει το πλαίσιο της επόμενης διακυβέρνησης. Ενα δημοσιονομικό και «μεταρρυθμιστικό» πλαίσιο που δεσμεύει κάθε κυβέρνηση, και μέσα στο οποίο για να πάρει ανάσες ο λαός απαιτείται σκληρός αγώνας, σύγκρουση με την εργοδοσία και τα κόμματά της, ανυποχώρητη πάλη. Ολα εκείνα δηλαδή που δεν χωράει αμφιβολία ότι διασφαλίζονται με ένα ΚΚΕ ακόμα πιο δυνατό, στον αντίποδα των «αντιγραφέων» κυβερνητικών προγραμμάτων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων.

 

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου