Αλγόριθμος

 

«Τα επόμενα χρόνια, εκατομμύρια γραφειοκράτες ΑΙ θα λαμβάνουν ολοένα και περισσότερες αποφάσεις για τις ζωές (...) των ανθρώπων. Τραπεζίτες ΑΙ θα αποφασίζουν αν θα σας δοθεί δάνειο. Η ΑΙ θα αποφασίζει αν θα γίνετε δεκτός στο πανεπιστήμιο. Η ΑΙ στις εταιρείες θα αποφασίζει αν θα προσληφθείτε. Η ΑΙ στο δικαστικό σύστημα θα αποφασίζει αν θα μπείτε στη φυλακή. Η στρατιωτική ΑΙ θα αποφασίζει αν θα βομβαρδιστεί το σπίτι σας». Αυτά γράφει ο γνωστός συγγραφέας Γ. Χαράρι σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Φοβού τους γραφειοκράτες της Τεχνητής Νοημοσύνης». Προσπερνάμε το ότι όταν πρόκειται για τους γνωστούς «γκουρού» των αστικών θεωριών, όλα αυτά δεν βαφτίζονται ...τεχνοφοβία αλλά «γόνιμοι προβληματισμοί», που βρίσκουν τη θέση τους σε ολοσέλιδες καταχωρήσεις των αστικών εφημερίδων. Ολως τυχαίως, όμως, οι προβληματισμοί αυτοί καταλήγουν πάντα σε κάτι αναμασημένες διαχειριστικές προτάσεις, όλες ίδιες και απαράλλαχτες με τις προηγούμενες, με μόνη αλλαγή κάποια «γραμμή» στον κωδικό του αλγόριθμου, έτσι που να μοιάζει τάχα «δικαιότερος». Ομως η κατεύθυνση που παίρνουν η εξέλιξη και η χρήση της τεχνολογίας «φωνάζει» από μακριά ότι οι αλγόριθμοι δεν πέφτουν απ' τον ουρανό, και ότι εκείνο που «αποφασίζει» είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Οσους αλγόριθμους κι αν επιστρατεύσουν οι καπιταλιστές και οι απολογητές τους, η πραγματικότητα αυτή δεν κρύβεται. Μπορεί όμως να αλλάξει, με την ορμητική πάλη του λαού. Για να πάρει στα χέρια του την εξουσία και μαζί τα «κλειδιά» της έρευνας και της τεχνολογίας, στην υπηρεσία των δικών του σύγχρονων αναγκών.

Το τερμάτισε

Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ να γίνεται το «έλα να δεις», αλλά ο ρόλος του δεν αλλάζει στην υπεράσπιση στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου και στο ξέπλυμα βασικών προσανατολισμών της ΕΕ. Οπως η «στρατηγική αυτονομία», για την οποία πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα από αστικές δυνάμεις όλου του πολιτικού φάσματος. «Διαμαρτυρήθηκε» λοιπόν η Ρένα Δούρου ότι «χωρίς στρατηγική αυτονομία, χωρίς ισχυρή Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και το NATO, η ΕΕ δεν μπορεί να πάρει σοβαρές ειρηνευτικές πρωτοβουλίες». Το τερμάτισε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ! Αποθεώνει τη «στρατηγική αυτονομία» της ΕΕ, που σημαίνει να γίνει πιο επιθετική «μέσα και έξω» για να υπερασπίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της στον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα. Πίσω από τη «στρατηγική αυτονομία» κρύβονται η ένταση της αντιλαϊκής - αντεργατικής επίθεσης και βέβαια μια πιο στρατιωτικοποιημένη ΕΕ, με μεγαλύτερες δυνατότητες επέμβασης όπου Γης, συμπληρωματικά στο ΝΑΤΟ. Αυτά υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, πλήρως ευθυγραμμισμένος με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τους άλλους που επίσης μιλάνε για «στρατηγική αυτονομία» της ΕΕ. Κατά τ' άλλα, πάει πολύ να παρουσιάζει την ΕΕ της εκμετάλλευσης και των πολέμων ως «περιστέρα» της ειρήνης που οι ατλαντικοί της σύμμαχοι δεν την αφήνουν να φτερουγίσει, όταν όλα τα σύγχρονα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα έχουν και τη δική της σφραγίδα. Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο ΣΥΡΙΖΑ (και η Δούρου) για όλα αυτά, που τα στήριξε ως κυβέρνηση μαζί με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.

Αστοχία;

«Μα καλά, είναι δυνατόν σε μια χώρα με τόσες τουριστικές επενδύσεις, με τόση ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας, να γίνονται τέτοιες αστοχίες;». Κάτι τέτοια ερωτήματα διατυπώνονται με αφορμή την πρόσφατη μαζική δηλητηρίαση σε ξενοδοχειακή μονάδα από διαρροή μονοξειδίου του άνθρακα. Κι όμως, υπάρχει απάντηση. Και αυτή βρίσκεται σε κάθε «αναπτυξιακό» νόμο για τη διευκόλυνση των επενδυτικών σχεδίων, δηλαδή στις fast track διαδικασίες, στις αδειοδοτήσεις με τυπικούς ελέγχους ή με «ελέγχους» που γίνονται «δειγματοληπτικά», και μάλιστα αφού πρώτα ξεκινήσει τη λειτουργία της μια επιχείρηση. Βρίσκεται στη λειτουργία ειδικά των μεγάλων ομίλων, που για να περιορίσουν τα «κόστη» και να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη δεν προσλαμβάνουν εξειδικευμένους εργαζόμενους, αφήνουν π.χ. τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες να λειτουργούν χωρίς κρίσιμες ειδικότητες (ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς κ.ά.). Βρίσκεται στη γενικευμένη εργολαβοποίηση και στη δουλειά με ημερομηνία λήξης, με εργαζόμενους να απολύονται πριν προλάβουν να μάθουν τα «κατατόπια» μέσα σε χώρους όπου μένουν και εργάζονται εκατοντάδες άτομα. Βρίσκεται στο προσωπικό που δεν εκπαιδεύεται να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις, δεν γνωρίζει καν πώς εκκενώνεται μια τέτοια μονάδα. Ολα τα παραπάνω είναι που συνθέτουν το «παγόβουνο» των επενδυτικών ρεκόρ στον Τουρισμό, και κανείς δεν μπορεί να παριστάνει ότι δεν τα γνωρίζει. Αυτά καταγγέλλουν και τα σωματεία του κλάδου, μαζί με τα μισθολογικά τους αιτήματα, όπως έγινε και στην πρόσφατη απεργία τους. Δεν πρόκειται λοιπόν για κάποια αστοχία, αλλά για την άλλη όψη των κερδών με ουρά για τη «βαριά βιομηχανία» της χώρας.

Απαγορευτικό

Δεν έφτανε το κύμα του καλοκαιριού, όπου οι αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια άγγιξαν μέχρι και τριψήφιο ποσοστό, οι ανατιμήσεις συνεχίστηκαν ασταμάτητα και τον Σεπτέμβρη. Σύμφωνα με το «παρατηρητήριο τιμών» που εγκαινίασε η κυβέρνηση για να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή ο ταξιδιώτης πόσο τον κλέβουν οι ακτοπλοϊκές, οι μέσες τιμές στα εισιτήρια του Αυγούστου και των δύο πρώτων εβδομάδων του Σεπτέμβρη αυξήθηκαν μέχρι και 48% για ορισμένους δημοφιλείς προορισμούς, κάνοντας απαγορευτικό το ταξίδι όχι μόνο για λόγους αναψυχής, αλλά και για όσους υπάρχει πραγματική ανάγκη να ταξιδέψουν με το πλοίο της γραμμής. Οσο για τις «υπηρεσίες» που απολαμβάνει ο λαός στη θάλασσα, είναι αποκαλυπτική η προσάραξη του πλοίου «Αγία Θεοδώρα» σε αβαθή τη Δευτέρα ενώ εκτελούσε το δρομολόγιο Κέρκυρα - Ηγουμενίτσα, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια 500 επιβατών και του πληρώματος. Αν αυτά γίνονται μέσα στο φθινόπωρο που η κίνηση είναι μικρότερη, εύκολα φαντάζεται κανείς τι μας περιμένει το καλοκαίρι, με τα δρομολόγια στο φουλ και την εντατικοποίηση στα «κόκκινα» για να αυγαταίνουν τα κέρδη των εφοπλιστών.

 

Ριζοσπάστης