Προφανώς η μία όψη της φωτογραφίας, που αποτελεί την αφορμή για αυτό το σχόλιο, είναι ο θαυμασμός και η ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους που αναπαύονται λίγες στιγμές δίπλα σε ένα έδαφος που ακόμα καπνίζει. Στους πυροσβέστες που απεικονίζονται, δηλαδή, και σύμφωνα με δημοσιεύματα, βρέθηκαν στο πύρινο μέτωπο της Κερατέας.
Όμως, υπάρχει και μια άλλη όψη. Αυτή που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες όσων με κίνδυνο πολλές φορές την ζωή τους σώζουν άλλους ανθρώπους και το βιος του λαού.
Είναι η όψη της αντίστοιχης φωτογραφίας με τους πυροσβέστες που γυρνούσαν το περσινό καλοκαίρι από την τιτάνια μάχη με τις φωτιές στη Ρόδο να κοιμούνται στο πάτωμα του πλοίου!
Είναι η όψη των καταγγελιών για πυροσβέστες που στο έδαφος της τραγικής υποστελέχωσης του σώματος αναγκάζονται να πηγαινοέρχονται στα πύρινα μέτωπα χωρίς να εξασφαλίζεται η αναγκαία ανάπαυλα. Των καταγγελιών ότι πολλές φορές σε αυτούς τους ανθρώπους δεν εξασφαλίζεται κάν νερό και φαγητό τις ώρες που επιχειρούν.
Δύο όψεις λοιπόν. Από τη μία αυτή που ακτινοβολεί την αυτοθυσία πυροσβεστών, αλλά και που πολλές φορές αντίστοιχα έχει καταγράψει την λαϊκή δράση, πρωτοβουλία και αλληλεγγύη ώστε ο λαός να σώσει τον λαό.
Από την άλλη, είναι η αποκρουστική όψη του επιλεκτικά ανίκανου αστικού κράτους που «σκίζεται» για να ικανοποιήσει τα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων την ίδια στιγμή που ενώ είμαστε ακόμα στις αρχές του Ιούλη, μετράμε χιλιάδες καμμένα στρέμματα, δεκάδες καμμένα σπίτια και εγκαταστάσεις αλλά και απώλειες ζωών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου