Κάθομαι εδώ και περιμένω τη σειρά μου!
Εδώ που βρίσκομαι δεν έχει κρύο! Η πείνα και η δίψα μας θερίζει. Λένε
ότι βρισκόμαστε στο έτος 2016 και ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει στο
φεγγάρι, το οποίο καθόμαστε και το κοιτάμε τα βραδιά ενώ φανταζόμαστε
πως είναι ένα μεγάλο κομμάτι κίτρινο τυρί και ότι μπορεί μια βραδιά να
μας κάνει το χατίρι να πλησιάσει τόσο που να τ’ αρπάξουμε, να το
μοιραστούμε για να χορτάσουμε την πείνα μας! Λένε ακόμα πως ο άνθρωπος
έφτασε σε έναν πλανήτη πιο μακρινό που λέγεται Άρης και που χρειάζονται
πολλά χρόνια να ταξιδεύεις για να φτάσεις σ’ αυτόν! Λένε επίσης πως ο
άνθρωπος έχει φτιάξει τέτοια φάρμακα που δεν αφήνουν τον κόσμο να
πεθάνει ακόμα κι αν είναι βαριά άρρωστος και που τον κάνουν σχεδόν καλά!
Εμείς όμως εδώ δεν μπορούμε να πάμε
εύκολα ούτε σε μια απόσταση λίγων χιλιομέτρων, ακόμα κι αν πεθαίνουμε!
Άλλωστε γιατί να πρέπει να μας κουβαλήσει κάποιος σε νοσοκομείο και να
γίνει τόση ανακατωσούρα, αφού εμείς εδώ δεν πεθαίνουμε κυρίως από τις
αρρώστιες, αλλά από την πείνα κι από τη δίψα! Εμείς εδώ δεν χρειαζόμαστε
διαστημόπλοια, ασθενοφόρα και γιατρούς! Κυρίως χρειαζόμαστε φαί και
νερό! Δεν τα έχουμε όμως!
Ο τόπος μου είναι πλούσιος. Βγάζει μαύρο
χρυσό. Έχει κάποιους λίγους που ζούνε σε παλάτια μα εμείς πεθαίνουμε
από την πείνα. Λένε ότι ολόκληρη η γης μπορεί να θρέψει όχι μόνο εμάς,
αλλά έξι φορές περισσότερους από τους κατοίκους που έχει τώρα και όχι
μόνο να τους θρέψει αλλά να τους ντύσει, να τους στεγάσει, να τους
μορφώσει, να τους γιατροπορέψει και να τους κάνει ανθρώπους! Εμείς όμως
πεθαίνουμε από την πείνα!
Έχει και κάποιες γωνιές της γης που για
πολλά χρόνια ξέχασαν τι θα πει πείνα. Σ’ εκείνες της γωνιές της γης οι
περισσότεροι κάνουν πως αγνοούν την ύπαρξή μου! Σ’ εκείνες τις γωνιές
της γης αν κάποιος κλωτσήσει ένα σκυλί μέχρι και φυλακή τον βάζουν, αλλά
για εμένα που με βομβαρδίζουν καθημερινά με πυραύλους για να με
ξεκάνουν αν δεν με ξεκάνει η πείνα και η δίψα λίγοι νοιάζονται! Σ’
εκείνες τις γωνιές της γης όσοι νοιάζονται για εμένα τους λένε
γραφικούς, αφού η μόδα είναι να νοιάζονται για τα σκυλιά και τα γατιά!
Κι όμως εκείνοι οι γραφικοί που νοιάζονται για εμένα, νοιάζονται και γι’
αυτούς που σ’ εκείνες τις γωνιές της γης, τις πιο πλούσιες, ζουν χωρίς
ηλεκτρικό και χωρίς νερό κι έχουν αρχίσει κι εκείνοι να πεινάνε! Πήγε
βλέπεις και σ’ εκείνες τις γωνιές του πλανήτη η πείνα, που δεν άφησε
ποτέ τον δικό μου τόπο!
Υπερασπίζουν, λέει, σ’ εκείνες τις
γωνιές της γης τα δικαιώματα των γατιών και των σκυλιών! Τα δικά μου
δικαιώματα;! Στα σκυλιά τους και στα γατιά τους δεν δίνουν αποφάγια,
αλλά τους αγοράζουν τροφές! Σ’ εμένα δεν πετούν ούτε τα αποφάγια τους,
αν και δεν τα χρειάζομαι! Αυτό που θέλω είναι να ξεκουμπιστούν από τον
τόπο μου και να πάρουν μαζί τους και τα ντόπια παράσιτα που ζούνε σε
βάρος της ύπαρξής μου! Αν πάρουν δρόμο από εδώ και να φάω θα έχω και να
πιω, θα έχω και παιχνίδια που ποτέ στη ζωή μου δεν είδα!
Σε κάποια παρέα σε μια γωνιά της γης που
για χρόνια ξέχασαν την πείνα, μάλωναν για τα αδέσποτα σκυλιά! Όλοι ήταν
φιλόζωοι αλλά μάλωναν για ειδικά ζητήματα αντιμετώπισης των αδέσποτων,
για το αν πρέπει να στειρώνονται, για το πώς πρέπει να υιοθετούνται, για
το πώς πρέπει να ζούνε σε κέντρα με αξιοπρεπείς συνθήκες, όσα αδέσποτα
δεν βρίσκουν κατάλληλες οικογένειες για να στεγαστούν! Πετάχτηκα κι εγώ
στη συζήτηση απρόσκλητος και τους είπα ότι κάθε τρία δευτερόλεπτα στον
κόσμο πεθαίνει ένα παιδάκι! Η συζήτηση για τα σκυλιά συνεχίστηκε σαν να
μη μίλησα! Γι’ αυτούς είμαι ένας αριθμός που όχι μόνο δεν έχει την αξία
του σκυλιού τους, αλλά ούτε και μου πρέπει κάποια σημασία ή κάποιος
λόγος παρηγοριάς, που να σας πω την αλήθεια δεν θα τον ήθελα καθώς
περιμένω τον θάνατο από την πείνα!
Καθώς κοιτάζω το φεγγάρι και παρακαλάω
τον Θεό, που έπαψα να πιστεύω πως υπάρχει, να το κατεβάσει λίγο πιο κάτω
για να κόψω ένα κομματάκι τυράκι να μοιραστούμε εμείς τα παιδάκια που
δεν έχουμε ούτε την αξία που έχουν τα σκυλάκια, δακρύζω! Δεν έζησα καλά –
καλά ούτε τρία χρόνια και με καρτεράει ο θάνατος! Θάνατος από την
πείνα! Αχ και να μου πετούσαν λίγη σκυλοτροφή από τα καλοταϊσμένα σκυλιά
τους! Εγώ θα έδινα ένα κομματάκι από την τροφή και στο σκυλάκι που με
ακολουθεί και είναι κι αυτό ένα σακί με κόκκαλα σαν κι εμένα! Το δάκρυ
σβήνει από το πρόσωπό μου και με πιάνουν τα γέλια! Σκέφτομαι τους
φιλόζωους να με κατηγορούνε γιατί συγκρίνομαι με τα σκυλιά τους και τους
θυμάμαι όταν τα τρώγανε στην κατοχή για να ζήσουν δύο – τρεις ημέρες
παραπάνω, τους θυμάμαι όταν δεν είχαν αφήσει αρουραίο για αρουραίο που
να μην τον φάνε, τους φαντάζομαι σε νέα πείνα να τρώνε ο ένας τον άλλον
γιατί αυτό τους έμαθε η εκμεταλλευτική κοινωνία στην οποία ζούνε και
στην οποία έχουν καταδικάσει κι εμένα να ζω!
Σ’ εκείνες τις γωνιές της γης που η
πείνα έλειψε για μερικά χρόνια υπάρχουν λίγοι φιλόζωοι! Οι υπόλοιποι
είναι ψεύτες! Φιλόζωοι σ’ εκείνες τις γωνιές της γης είναι μόνο εκείνοι
τους οποίους αποκαλούν γραφικούς. Εκείνοι αγαπάνε τα ζώα, γιατί αγαπάνε
πρώτα τον άνθρωπο και πώς είναι δυνατόν να αγαπάς τα ζώα εάν δεν
αγωνίζεσαι για τον άνθρωπο! Οι άλλοι που παριστάνουν τους φιλόζωους
είναι υποκριτές και δεν το λέω εξαιτίας της οργής του θανάτου που με
πλησιάζει όλο και πιο πολύ! Είναι υποκριτές γιατί αυτό το σάπιο
εκμεταλλευτικό σύστημα το οποίο κάθε τρία δευτερόλεπτα ξεπαστρεύει ένα
παιδί πάνω στη γη, αυτό το ίδιο σύστημα καταστρέφει με καταιγιστικό
τρόπο την χλωρίδα και την πανίδα για να μπορέσουν μια χούφτα παράσιτα
σαπιοκοιλιάδες να γεμίσουν με ακόμα περισσότερο χρυσό τα σεντούκια τους
και δεν είναι δυνατόν από τη μια να στηρίζεις αυτό το σύστημα κι από την
άλλη να παριστάνεις τον φιλόζωο! Στον τόπο μου η χλωρίδα και η πανίδα
έχουν σχεδόν καταστραφεί, σπάνια είδη πουλιών, ζώων, ερπετών, φυτών
έχουν εξαφανιστεί και τα έχουν εξαφανίσει οι ίδιοι που μας έχουν
καταδικάσει στην πείνα και στη δίψα, αλλά οι φιλόζωοι νοιάζονται μόνο
για τα ζώα που υπάρχουν στον δικό τους τόπο! Αλλά ούτε για εκείνα δεν
νοιάζονται στ’ αλήθεια, γιατί και στον δικό τους τόπο η χλωρίδα και η
πανίδα καταστρέφεται για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι
φτωχοί φτωχότεροι! Προσπαθούν να διασκεδάσουν τις τύψεις τους με σκυλιά,
γατιά και ώρες ατέλειωτες συζητήσεων γι’ αυτά, γιατί ξέρουν πως έχουν
ευθύνη για τα ζώα, τα πουλιά, τα φυτά, τα ζωντανά που εξαφανίζονται από
τη γης από το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα το οποίο έχουν αποδεχτεί ως
θέλημα θεού! Φιλοζωία και στήριξη της σαπίλας που καταστρέφει τον
πλανήτη τι σόι φιλοζωία είναι;!
Σας ζάλισα! Ένα τρίχρονο που αποφάσισε
να δώσει διάλεξη! Θα μπορούσα κι εγώ να φάω τον σκύλο που μ’ ακολουθεί
έχοντας κι αυτός μείνει σαν κι εμένα μόνο πετσί και κόκκαλα! Θα μπορούσε
να με φάει κι αυτός! Δεν το κάναμε! Δεν θέλω να πω ότι είμαι ανώτερος
από κάποιον, ούτε και θα το ήθελα! Ισότιμος θα ήθελα να ήμουν, να μπορώ
να μεγαλώσω και να ζήσω κι εγώ σαν άνθρωπος!
Η νύχτα πέρασε κάτω από το φεγγάρι που
δεν μου έκανε την χάρη να κατέβει για να απλώσω το χέρι και να κόψω μια
βούκα για μένα και να δώσω μια βούκα και στον σκύλο μου τον Ντικ που
αγάπαγε πολύ τους πεινασμένους! Το ξημέρωμα ακόμα και στον τόπο μου έχει
μια ψύχρα! Σκέφτομαι ότι αν ήμουν ο σκύλος ορισμένων τώρα θα ήμουν
χορτασμένος! Διώχνω από το μυαλό μου αυτήν την σκέψη! Δεν θα ήθελα να
είμαι ο σκύλος τους για να μείνω ζωντανός, δεν θα καταδεχόμουν! Κοιτάω
το φεγγάρι καθώς πάει να δύσει! Θα ήθελα να πάω στο φεγγάρι;! Θα ήθελα
να πάω στον Άρη;! Μπα! Να μεγαλώσω θα ήθελα κι αν ήταν δυνατόν να δω τον
Άρη, τον θεό του πολέμου!
Καθώς με σκεπάζουν στο κρεβατάκι μου με
την χωμάτινη κουβέρτα, χωρίς να έχουν αντιληφθεί ότι ακόμα καταλαβαίνω,
αισθάνομαι τον Ντικ να γλύφει, με όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει, για
τελευταία φορά το πρόσωπό μου καθώς σιγά – σιγά το φως θα σβήσει για
πάντα! Έβαλαν και τον Ντικ μαζί μου αφού κι εκείνος δεν έδινε σημάδια
ζωής παρ’ όλο που ακόμα δεν έχει ξεψυχήσει! Κοιτάω για λίγο ακόμα τον
ουρανό καθώς ο ήλιος αρχίζει κι ανατέλλει και βλέπω τον Άρη, τον θεό του
πολέμου, με μακριά γένια, με το σπαθί στο χέρι και τα φυσεκλίκια χιαστί
να ανατέλλει κι εκείνος μαζί με τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!
Τα πρώτα χώματα έπεσαν πάνω στο πρόσωπό
μου! Ο Ντικ βγάζει ψυχή και προσπαθεί να καθαρίσει τα χώματα από το
πρόσωπό μου με την γλώσσα του για να μην με σκεπάσουν για πάντα! Ήρθε
όμως η σειρά μου! Αυτό το 3ο δευτερόλεπτο η καμπάνα χτυπάει
για εμένα, δεν χτυπάει για άλλον! Καθώς για δεύτερη φορά χώματα έρχονται
στο πρόσωπό μου, αποφασίζω ότι δεν θα ήθελα να είμαι κανενός ο σκύλος
για να ζήσω και δεν στεναχωριέμαι που δεν ήμουν σκύλος για να ζήσω!
Στεναχωριέμαι μόνο που δεν θα είμαι εκεί όταν θα έρθει η ώρα για να πάρω
κι εγώ σπαθί και να τσακίσω την εκμετάλλευση του ανθρώπου και να
τσακίσω την καταστροφή του πλανήτη από μια χούφτα παράσιτα και να
τσακίσω την υποκρισία της ανοχής της ισοπέδωσης της γης και όλων όσων
ζούνε απάνω της από αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλάνθρωποι κι ως
φιλόζωοι και την ίδια ώρα χλευάζουν όσους αγωνίζονται για να πάψει η
αδικία και η εκμετάλλευση, χλευάζουν όσους αγωνίζονται για να μην
πεθαίνει κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδάκι πάνω στη γη από την πείνα,
όσους αγωνίζονται για να ανατραπεί το σύστημα που καταδικάζει στην
καταστροφή την χλωρίδα και την πανίδα!
Η χωμάτινη κουβέρτα μου με σκέπασε
εντελώς! Ο Ντικ κάλυψε το πρόσωπό μου γιατί δεν το ήθελε με χώματα!
Πάψαμε να αναπνέουμε! Ολοκληρώθηκε ένα ακόμα 3ο δευτερόλεπτο στον κόσμο! Οι φιλοζωικές συζητήσεις συνεχίζονται μαζί με την εκμετάλλευση του ανθρώπου και του πλανήτη ολόκληρου!
Μενέλαος Καζαντζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου