Τι πρέπει να ξεχάσει ο κάθε πραγματικός δημοκράτης

 

Δημοκρατία : η επιβολή της θέλησης του λαού 
Υφίσταται δημοκρατία ... χωρίς την εξουσία στα χέρια του λαού ??

 Όχι και ποτέ. Καμμιά πολιτική μορφή πραγματικής δημοκρατίας δεν μπορεί να υπάρξει ... ενάντια σε οποιαδήποτε εξουσία που δεν είναι στα χέρια του λαού. Η αμεσοδημοκρατία που τάχα μπορεί να επιβάλλει ο λαός παρά και ενάντια σε εξουσία που δεν κατέχει ... είναι αφελής ουτοπία.

Λοιπόν ...

 

... ή ο λαός παραδίδει και αναθέτει την εξουσία παραπλανημένος απο την ψευδαίσθηση δημοκρατίας και προπαντός υπό καθεστώς πολυποίκιλων εκβιασμών ... όπως στις σημερινές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες που εξ´ ορισμού δεν μπορούν να πάρουν ποτέ την πολιτική μορφή της πραγματικής δημοκρατίας ... επειδή ακριβώς υπάρχουν για να διατηρούν την εξουσία στα χέρια δεδομένων μειοψηφικών κοινωνικών τάξεων και κυρίως στήνουν ολόκληρο τον μηχανισμό της εξουσίας τους με πρωταρχικό στόχο να αποτρέπει την απώλεια της εξουσίας

... ή ο λαός κατέχει την εξουσία οπότε μπορεί να πάρει σάρκα και οστά η πραγματική δημοκρατία. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ.
Το μόνο ουσιαστικό θέμα δημοκρατίας για κάθε πραγματικό δημοκράτη είναι ... το πως ο λαός θα κατακτήσει την εξουσία

Η ταυτόχρονη συνύπαρξη εξουσίας που δεν κατέχει ο λαός ... με μορφές πραγματικής λαϊκής εξουσίας ... έχουν υπάρξει στην ιστορία για εξαιρετικά σύντομα όμως χρονικά διαστήματα. Παντού, πάντα και εξαιρετικά γρήγορα τέτοιες καταστάσεις ... λύνονταν και θα λύνονται με την επικράτηση της μιάς ή της άλλης μορφής εξουσίας 
Παντού και πάντα η επίλυση τέτοιων κοινωνικών διενέξεων δυαδικών εξουσιών ... είναι επαναστατική και βίαια. Ποτέ και πουθενά δεν παίρνει την μορφή αργής, σταδιακής και ειρηνικής κοινωνικής διεργασίας
Οταν λοιπόν η εξουσία περάσει στα χέρια του λαού τότε θα έχει ελπίδες η πραγματική δημοκρατία. Μέχρι τότε θα είναι ... ψευδαίσθηση, εκβιασμοί και τεχνητά διλήμματα που διαιωνίζουν την ίδια εξουσία και τίποτα άλλο
Η λαϊκή εξουσία για να εκδηλώσει την δημοκρατική της φύση προϋποθέτει και κάτι άλλο. Οτι εκείνες οι μειοψηφικές τάξεις που έχασαν την εξουσία τους ... θα πρέπει να δεχτούν την λαϊκή απόφαση ... να τους καταργήσει πολιτικά ως εξουσιαστές. Να φανούν για μία και μόνη φορά στον κοινωνικό τους βίο ... δημοκράτες. Αλλά ποτέ ο εξουσιαστής δεν είναι δημοκράτης και για αυτό θα υπερασπιστεί την εξουσία του με κάθε αντιδημοκρατικό τρόπο. Η λαική εξουσία ... εμπεριέχει την δημοκρατία στην φύση της ... η αστική εξουσία, τον αυταρχισμό
Τότε τα βίαια και επαναστατικά χαρακτηριστικά της λαϊκής εξουσίας ... ο παλιός "ακραιφνής δημοκράτης" εξουσιαστής ... τα βάφει συνειδητά με αίμα.
Καμμιά λαϊκή εξουσία αφού επικρατήσει ... δεν μπορεί να παραμείνει τέτοια ... εάν επιχειρήσει να καταργήσει τους παλιούς εξουσιαστές σαν εξουσιαστές ... ΜΟΝΟ πολιτικά. Πρέπει να τους καταργήσει σαν εξουσιαστές ... στην πραγματική πηγή της εξουσίας τους 
Στην πηγή ... στην κατοχή των μέσων παραγωγής

Ατομική κατοχή ... δεν υπάρχει δημοκρατία ... δεν υπάρχει λαϊκή εξουσία ούτε καμμία μορφή της

Κοινωνική κατοχή ... μόνο τότε μπορεί να υπάρξει λαϊκή εξουσία και πραγματική δημοκρατία ... αρκεί ο λαός να κρατήσει στα χέρια του την εξουσία και όχι να αρχίσει και πάλι να την αναθέτει

Καπιταλισμός και δημοκρατία ... ας το ξεχάσουμε όσο είναι νωρίς. Όσο αργούμε ... τόσο ο αυταρχισμός και ο φασισμός που εξοπλίζεται απο την ίδια την "δημοκρατία" του καπιταλισμού θα κρέμονται πάνω απο τα κεφάλια μας

Πραγματική δημοκρατία χωρίς επαναστατικό μαρξισμό ... ας το ξεχάσουμε κι´ αυτό

Ο φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού και της "δημοκρατίας" του. Πάντα στηρίζεται στον πόθο των μεσαίων στρωμάτων να σωθούν απο την βαρβαρότητα της κρίσης του καπιταλισμού ... χωρίς να χάσουν τα λίγα προνόμια που τους παρέχει ο καπιταλισμός στην αναπτυξή του. Οταν αυτά τα στρώματα ... "δούν" τη σωτηρία τους στο ξέσκισμα του εργάτη ... τότε ο φασισμός φουντώνει και η αστική εξουσία τρίβει τα βρώμικα χέρια της για την εφεδρεία που ενεργοποίησε. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ με την εργατική τάξη συνειδητοποιημένη και οργανωμένη. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν ο εργάτης πιστέψει πως θα σωθεί μέσα στον καπιταλισμό. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν την εργατική τάξη την έχει διαβρώσει ο οπορτουνισμός και η σοσιαλδημοκρατία.

Πραγματική δημοκρατία με φουσκωμένα τα πανιά του οπορτουνισμού ... ας το ξεχάσουμε και αυτό

Πραγματική δημοκρατία με τον σοσιαλδημοκράτη να καταφέρνει να οπλίζει συνειδητά το χέρι του φασίστα ενάντια στον εργάτη ... είναι ευνόητο πως πρέπει να την ξεχάσουμε ... χτές

 

Ο πραγματικός δημοκράτης δεν πρέπει να ξεχάσει ποτέ και κάτι άλλο. Πως αν τυχαίνει να μην είναι εργάτης αλλά να ανήκει στα μεσαία στρώματα ... η σωτηρία του στο μέλλον δεν βρίσκεται στον καπιταλισμό ούτε στην πολιτική βούληση κάποιων πολιτικών που θα εφαρμόσουν τάχα πολιτικές προστασίας των μεσαίων στρωμάτων απέναντι στην επιθετικότητα του κεφαλαίου. Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Θα προχωρά στην ακραία συγκέντρωση μέσων και πλούτου ... και στην ακραία προλεταριοποίηση των μεσαίων στρωμάτων ακόμα και στις κοινωνίες των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών. Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός θα τείνει στον αυταρχισμό και στην βαθειά αντιδραστικοποίηση των αστικών θεσμών τόσο στις χώρες που ιμπεριαλιστικά κυριαρχεί και άλλο τόσο μέσα στις ίδιες τις τάχα αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες που ξεσκίζονται να μοιάσουμε ένα ολόκληρο τσούρμο "δημοκράτες".

 

Πραγματική δημοκρατία στα χρόνια του μονοπωλιακού καπιταλισμού (ιμπεριαλισμού) χωρίς τον επαναστατικό μαρξισμό της εποχής μας ... δηλαδή τον λενινισμό ... ας το ξεχάσουμε και αυτό

Ο πραγματικός δημοκράτης ... δεν μπορεί να μην είναι κομμουνιστής Είμαι απόλυτος ??

  Ναι ... όσο η κοινή λογική

 

Αναρτήθηκε από antivaro