Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

Ευαγγέλιο


Για ένα «νέο παραγωγικό μοντέλο», που έχει ανάγκη τις ιδιωτικές επενδύσεις για να δημιουργηθούν «περισσότερες και καλύτερες δουλειές πλήρους μισθωτής απασχόλησης» κάνει λόγο ο ΣΕΒ. Περιγράφοντας ορισμένες πλευρές αυτού του «νέου παραγωγικού μοντέλου», οι βιομήχανοι αναφέρουν σε εβδομαδιαίο δελτίο τους: «Οσον αφορά στο ύψος των αμοιβών, η Ελλάδα, με 10,2 δολάρια την ώρα, προσφέρει στον εργαζόμενο υψηλότερες αμοιβές από χώρες όπως η Τουρκία (5,6 δολάρια/ώρα), το Μεξικό (4 δολάρια/ώρα), η Χιλή (6,5 δολάρια/ώρα), η Ρωσία (4,1 δολάρια/ώρα), το Ισραήλ (8,5 δολάρια/ώρα), η Κορέα (9,6 δολάρια/ώρα), και από τις ευρωπαϊκές χώρες, η Πορτογαλία (8,6 δολάρια/ώρα), η Πολωνία (7,2 δολάρια/ώρα), η Τσεχία (8,5 δολάρια/ώρα), η Σλοβακία (8,3 δολάρια/ώρα), η Ουγγαρία (7,3 δολάρια/ώρα), κ.λπ., με την υψηλότερα αμειβόμενη εργασία να είναι στην Ολλανδία (29,2 δολάρια/ώρα)». Πέρα από τη μεγάλη σχετικότητα που έχουν αυτές οι συγκρίσεις, εκείνο που «φωνάζει» στην ανάλυση του ΣΕΒ, είναι ότι το έδαφος για επενδύσεις στρώνεται πρώτα απ' όλα με την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας παρουσίαζε σαν «κράχτη» για επενδύσεις στην Ελλάδα, το γεγονός ότι το 2008 το «εργατικό κόστος» έφτανε στο 65,5% της ΕΕ και το 2016 «ήταν μόνο το 47,7%». Κι όλα αυτά με τους νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που έχουν για ευαγγέλιο τις «αναλύσεις» των βιομηχάνων και προπάντων την κερδοφορία τους...

Σαρανταποδαρούσα
 
Η πλακίτσα του Ευ. Τσακαλώτου στη Βουλή, με την κουτσή σαρανταποδαρούσα, που ακόμα κι αυτή θα μπορούσε άνετα να προσπεράσει τις «δυσκολίες» που βάζει η ΝΔ στην κυβέρνηση, εκτός από κρύο χιούμορ, αποτυπώνει και μια αλήθεια: Δείχνει ότι η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ γίνεται πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, αφού η κυβέρνηση «πήρε την μπουκιά από το στόμα» της ΝΔ, εφαρμόζοντας και επεκτείνοντας την αντιλαϊκή της πολιτική. Στη βάση αυτή, για λόγους εντυπώσεων και ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνει ευκαιρία να απευθύνει κάλεσμα στη ΝΔ για «θετικές προτάσεις» και μεγαλύτερη συμβολή στο σχεδιασμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μια συμβολή που βεβαίως δεν λείπει, αν κρίνει κανείς από τη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ στα περιφερειακά «αναπτυξιακά συνέδρια» της κυβέρνησης. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική και αυτό το καταλαβαίνουν μέχρι και οι σαρανταποδαρούσες...

Βάλτος
 
Από το οικονομικό δελτίο των τελευταίων ημερών καταγράφουμε: Τη συμφωνία «σε όλα» που επετεύχθη ανάμεσα στην αμερικανική «Onex» και τον όμιλο Ταβουλάρη, για τα ναυπηγεία της Σύρου. Το «ντέρμπι» για το σιδηροδρομικό κέντρο εμπορευμάτων στη δυτική Θεσσαλονίκη, για το οποίο, στην πρώτη φάση του διαγωνισμού, υπέβαλαν προσφορές η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ του ομίλου Περιστέρη και η «Beltera» του ομίλου Ιβάν Σαββίδη. Τις υπογραφές που έπεσαν ανάμεσα στον κινεζικό όμιλο «Shenhua Group Corporation Limited» και τον όμιλο Κοπελούζου για «μπάσιμο» στα αιολικά πάρκα. Αλλά και με τη ΔΕΗ, για ηλιακή ενέργεια και περιβαλλοντική αναβάθμιση παραγωγικών μονάδων, σε πεδία όπου ήδη «παίζουν μπάλα» ευρωπαϊκά μονοπώλια. Το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ της Αναπτυξιακής Τράπεζας της Κίνας και του ΑΔΜΗΕ, αλλά και μεταξύ της πρώτης, του ομίλου Μυτιληναίου και της κινεζικής μεταλλουργικής «China Nonferrous Metal Industry's». Μόνο μια ματιά αρκεί, για να αντιληφθεί κανείς τα «σπρωξίδια» με τα οποία ανταγωνιστικά επιχειρηματικά συμφέροντα προσπαθούν να πάρουν θέσεις στους δρόμους της Ενέργειας και του Εμπορίου (και) στη χώρα μας. Κι αν η κυβέρνηση προβάλλει αυτό το «επενδυτικό ενδιαφέρον» ως επιβεβαίωση της πολιτικής της, ο λαός θα πρέπει να έχει στο νου του ότι στο «βάλτο με τα βουβάλια» πληρώνει με τον ιδρώτα του τα κέρδη του κεφαλαίου, ενίοτε και με το ίδιο του το αίμα...

Χάντρες... 
 
Με τις αλλαγές για τις συντάξεις χηρείας που προωθεί με τροπολογία, η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι αυξάνει το ποσό που δικαιούται αυτή ή αυτός που «μένει πίσω» για να παλέψει με τις δυσκολίες της ζωής. Ωστόσο, οι απάνθρωπες προϋποθέσεις για την απρόσκοπτη καταβολή της σύνταξης παραμένουν ίδιες, ενώ τα 384 ευρώ για όποιον είχε πάνω από 20 χρόνια ασφάλισης τη μέρα του θανάτου του δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω», αν αναλογιστεί κανείς τα ζόρια μιας μονογονεϊκής οικογένειας. Τον ίδιο πανηγυρικό τόνο έχει και η εξαγγελία για την καταβολή του 80% (από 50% σήμερα) της κύριας σύνταξης σε νέους συνταξιούχους, που κάνουν ηλεκτρονικά την αίτηση, μέχρι να εκκαθαριστεί ολόκληρο το ποσό. Το γεγονός, όμως, ότι εκατοντάδες χιλιάδες δικαιούχοι μένουν για χρόνια «στο περίμενε» για να πάρουν τη σύνταξη που δικαιούνται και ότι αυτή μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε «επίδομα», δεν αλλάζει από την προωθούμενη ρύθμιση. Αυτά τα δύο παραδείγματα είναι ενδεικτικά για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να αμβλύνει γωνίες της αντιλαϊκής της πολιτικής, να καλλιεργήσει προσδοκίες και στάση αναμονής στο λαό. Πατάει πάνω στα αδιέξοδα και τις μειωμένες απαιτήσεις και μοιράζει χάντρες και καθρεφτάκια, για να κρύψει ότι η πολιτική της είναι ταξική μέχρι το μεδούλι, ότι συνθλίβει στοιχειώδη δικαιώματα, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι...




Ριζοσπάστης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου