Της Κάλι Καρά
Όσο και αν υψώσουν τους τόνους στους καυγάδες στη Βουλή, όσα «άπλυτα» και αν προσπαθήσουν να βγάλουν στη φόρα, δεν μπορούν να κρύψουν ότι δουλειά και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ είναι να διευκολύνουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που απαιτεί αντεργατικά μέτρα και θυσίες δίχως τέλος για το λαό, με μνημόνια, μεταρρυθμίσεις και μέτρα που οι πρώην ψήφισαν και οι νυν διατηρούν, διότι «το κράτος έχει συνέχεια». Δεν κρύβουν άλλωστε, ότι και τα δύο αυτά αστικά κόμματα και όχι μόνο, εναρμονίζονται πλήρως με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κλιμακώνουν την επίθεση στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενώ ταυτόχρονα «αυγατίζουν» τα κέρδη του κεφαλαίου με κάθε είδους προνόμια, ακριβώς γιατί υπηρετούν την ίδια στρατηγική.
Και οι δύο παρουσιάζουν στο λαό τα συμφέροντα του κεφαλαίου σαν δικά του, παλεύοντας να τον κάνουν να στρατευτεί στους στόχους του κεφαλαίου και παρουσιάζοντας την ανάκαμψη των κερδών του ως μονόδρομο για να ανακάμψουν τάχα τα δικαιώματά του.
Παίζοντας πινγκ - πονγκ στο ίδιο αντιλαϊκό τραπέζι, καυγαδίζουν, δήθεν, για το ποιος είναι ο πιο ευαίσθητος κοινωνικά, ο ικανότερος να διαχειριστεί την εξαθλίωση και τη φτώχεια του λαού, αλλά και να ανοίξει νέους δρόμους κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Ποιος είναι ο πιο «αυθεντικός» εκφραστής της αντεργατικής στρατηγικής του κεφαλαίου, αλλά και για το ποιος μπορεί ταυτόχρονα να πουλάει καλύτερα «φιλολαϊκό» προφίλ.
Βγάζει μάτι η ταύτισή τους στα θέματα της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην Υγεία, στην Παιδεία, στα επιδόματα, στην κοινωνική πολιτική, στο προσφυγικού - μεταναστευτικό και τόσα άλλα. Παίρνουν ο ένας την αντιλαϊκή σκυτάλη από τον άλλο, την πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, της ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλίων, η οποία όχι μόνο δεν πρόκειται να φέρει ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων και του λαού, αλλά προϋποθέτει την παγίωση και την παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος τους.
Το «τι σού χουν για μετά» είναι το νέο χτύπημα που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κουαρτέτο - κεφάλαιο ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας και τη συλλογική δράση των εργαζομένων, για το οποίο έχει ήδη αυτοδεσμευτεί δημόσια ότι θα το ψηφίσει και η ΝΔ!
Τι τους απομένει λοιπόν για να φαίνονται διαφορετικοί;
Η... φυματική σαρανταποδαρούσα του υπουργού Οικονομικών!
Η εργατική τάξη και ο λαός δεν πρέπει να αποδεχτούν ως «δεδομένο» το στρίμωγμα των δικών τους σύγχρονων αναγκών στις μυλόπετρες του συστήματος της εκμετάλλευσης, παρ΄ όλο που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν.
Αυτή η στρατηγική των αστικών κομμάτων που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου είναι που πρέπει να μπει στο στόχαστρο της εργατικής - λαϊκής πάλης. Εκεί πρέπει να στοχεύσει τα πυρά του το κίνημα με τη συσσωρευμένη πείρα του, αγνοώντας τις παγίδες που πάνε να του στήσουν με τους αποπροσανατολιστικούς καβγάδες και τα «αφηγήματά» τους τα κόμματα και οι δυνάμεις του κεφαλαίου.
902gr
Όσο και αν υψώσουν τους τόνους στους καυγάδες στη Βουλή, όσα «άπλυτα» και αν προσπαθήσουν να βγάλουν στη φόρα, δεν μπορούν να κρύψουν ότι δουλειά και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ είναι να διευκολύνουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που απαιτεί αντεργατικά μέτρα και θυσίες δίχως τέλος για το λαό, με μνημόνια, μεταρρυθμίσεις και μέτρα που οι πρώην ψήφισαν και οι νυν διατηρούν, διότι «το κράτος έχει συνέχεια». Δεν κρύβουν άλλωστε, ότι και τα δύο αυτά αστικά κόμματα και όχι μόνο, εναρμονίζονται πλήρως με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κλιμακώνουν την επίθεση στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενώ ταυτόχρονα «αυγατίζουν» τα κέρδη του κεφαλαίου με κάθε είδους προνόμια, ακριβώς γιατί υπηρετούν την ίδια στρατηγική.
Και οι δύο παρουσιάζουν στο λαό τα συμφέροντα του κεφαλαίου σαν δικά του, παλεύοντας να τον κάνουν να στρατευτεί στους στόχους του κεφαλαίου και παρουσιάζοντας την ανάκαμψη των κερδών του ως μονόδρομο για να ανακάμψουν τάχα τα δικαιώματά του.
Παίζοντας πινγκ - πονγκ στο ίδιο αντιλαϊκό τραπέζι, καυγαδίζουν, δήθεν, για το ποιος είναι ο πιο ευαίσθητος κοινωνικά, ο ικανότερος να διαχειριστεί την εξαθλίωση και τη φτώχεια του λαού, αλλά και να ανοίξει νέους δρόμους κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Ποιος είναι ο πιο «αυθεντικός» εκφραστής της αντεργατικής στρατηγικής του κεφαλαίου, αλλά και για το ποιος μπορεί ταυτόχρονα να πουλάει καλύτερα «φιλολαϊκό» προφίλ.
Βγάζει μάτι η ταύτισή τους στα θέματα της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην Υγεία, στην Παιδεία, στα επιδόματα, στην κοινωνική πολιτική, στο προσφυγικού - μεταναστευτικό και τόσα άλλα. Παίρνουν ο ένας την αντιλαϊκή σκυτάλη από τον άλλο, την πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, της ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλίων, η οποία όχι μόνο δεν πρόκειται να φέρει ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων και του λαού, αλλά προϋποθέτει την παγίωση και την παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος τους.
Το «τι σού χουν για μετά» είναι το νέο χτύπημα που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κουαρτέτο - κεφάλαιο ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας και τη συλλογική δράση των εργαζομένων, για το οποίο έχει ήδη αυτοδεσμευτεί δημόσια ότι θα το ψηφίσει και η ΝΔ!
Τι τους απομένει λοιπόν για να φαίνονται διαφορετικοί;
Η... φυματική σαρανταποδαρούσα του υπουργού Οικονομικών!
Η εργατική τάξη και ο λαός δεν πρέπει να αποδεχτούν ως «δεδομένο» το στρίμωγμα των δικών τους σύγχρονων αναγκών στις μυλόπετρες του συστήματος της εκμετάλλευσης, παρ΄ όλο που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν.
Αυτή η στρατηγική των αστικών κομμάτων που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου είναι που πρέπει να μπει στο στόχαστρο της εργατικής - λαϊκής πάλης. Εκεί πρέπει να στοχεύσει τα πυρά του το κίνημα με τη συσσωρευμένη πείρα του, αγνοώντας τις παγίδες που πάνε να του στήσουν με τους αποπροσανατολιστικούς καβγάδες και τα «αφηγήματά» τους τα κόμματα και οι δυνάμεις του κεφαλαίου.
902gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου