Είναι
γνωστός ο ρόλος που αναλαμβάνει η σοσιαλδημοκρατία, να βγάζει τα
κάστανα από τη φωτιά όταν η αστική τάξη διαπιστώνει ότι τα παραδοσιακά
αστικά κόμματα θα συναντήσουν δυσκολίες στην υλοποίηση των ζητουμένων
της. Τότε έρχεται η ώρα της αναβαπτισμένης «αριστερής» - «σοσιαλιστικής»
δύναμης, που έχει δεσμούς και ικανότητα να διεισδύει σε εργατικά -
λαϊκά στρώματα, είτε λόγω ευκολίας στη χρήση διαφόρων συνθημάτων, π.χ.
«σοσιαλισμός», «κοινωνική δικαιοσύνη» κ.λπ., είτε λόγω καταγωγής και
πρότερου «έντιμου» βίου (έως και κομμουνιστικού) ορισμένων στελεχών της.
Ομως,
όπως φαίνεται, είναι νωρίς ακόμα για να προβλεφθεί το τέρμα του
κατήφορου που έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως φυσικό επακόλουθο αυτής της
πορείας σοσιαλδημοκρατικοποίησης, αυτές τις μέρες πέφτει μία ακόμα μάσκα
του. Το αντιΚΚΕ ξεσάλωμα στελεχών του, όπως και της εφημερίδας του
έρχεται σχεδόν νομοτελειακά, όπως συνέβη πολλάκις με αντίστοιχα κόμματα
στο παρελθόν. Ετσι «κατακτά» ένα ακόμα παράσημο που του έλειπε τα
τελευταία χρόνια ως κυβερνητικό κόμμα. Βεβαίως, οι πιο «ψυλλιασμένοι»
δεν αιφνιδιάζονται, αφού πάντα αυτή η δύναμη αποτελούσε φορέα που
διαστρέβλωνε τις θέσεις του ΚΚΕ, που δεν έκρυβε την ενόχλησή του για την
ασυμβίβαστη γραμμή του Κόμματος, για το γεγονός ότι δεν υπέγραψε δήλωση
μετάνοιας στο σύστημα.
Ο
δρόμος που επιλέγει δεν είναι πρωτόγνωρος. Μάλιστα, όσα συγγενή του,
ιδεολογικά - πολιτικά, κόμματα επέλεξαν τον ίδιο δρόμο, γρήγορα
αποδείχθηκε ότι βάδισαν παράλληλα, τουλάχιστον σε επίπεδο προπαγάνδας,
με ακροδεξιές ή φασιστικές δυνάμεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην
πρόσφατη συνεδρίαση της Βουλής για τον κρατικό προϋπολογισμό, η
συκοφαντική επίθεση ενάντια στο Κόμμα ξεκίνησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και
ολοκληρώθηκε από τη Χρυσή Αυγή. Ενώ ο υπόδικος αρχηγός της αξιοποίησε
την πάσα από τον Ν. Βούτση για να αποποιηθεί το ναζιστικό του προφίλ και
να περάσει στα ψιλά ο αντικομμουνισμός του.
Γίνεται
κατανοητό ότι όσο περισσότερο ξεθωριάζουν οι διαχωριστικές γραμμές
ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, στη ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τόσο
περισσότερο θα εξασκείται στο ψεύδος και στην προβοκάτσια ενάντια στο
ΚΚΕ ώστε να συγκρατήσει δυνάμεις που δικαιολογημένα δυσαρεστούνται από
την πολιτική του.
Και όσο περισσότερο
αυτή η πολιτική του θα γεννά αντιδράσεις και θα μεγαλώνει η δυσκολία του
να πείσει ότι τα βάρβαρα μέτρα είναι «μονόδρομος», τόσο περισσότερο θα
ακούμε κουταμάρες όπως ότι «το ΚΚΕ προτιμάει κυβέρνηση ΝΔ»... Πρόκειται
για ξαναζεσταμένα επιχειρήματα, πιστή αντιγραφή όσων έλεγε και το ΠΑΣΟΚ
ως κυβέρνηση το 2009, λίγα χρόνια πριν συνεργαστεί με τη ΝΔ και το
ΛΑ.Ο.Σ. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει όλα τα μνημόνια των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ.
- ΔΗΜΑΡ, ψήφισε ένα ακόμα μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ η ίδια η ΝΔ δηλώνει
ανυπόμονη να ψηφίσει μαζί του το χτύπημα στο πιο ιερό δικαίωμα της
εργατικής τάξης, αυτό της απεργίας. Τα παραπάνω εξηγούν τα αντιΚΚΕ
«ελατήρια» του ΣΥΡΙΖΑ, του αντικομμουνιστικού δρόμου που επιλέγει. Κι
επειδή αυτός είναι ο πραγματικά «ολισθηρός» δρόμος, κάτι που αποδείχθηκε
ιστορικά, μάλλον έχουμε ακόμα πολλά να δούμε από την κυβέρνηση...
Πρέπει
να βγουν συμπεράσματα, από εργαζόμενους που είναι στην πάλη, αλλά και
από εκείνους που μπορεί κάτω από το βάρος της απογοήτευσης να μη
συμμετέχουν ενεργά στους αγώνες, όμως έχουν ανησυχίες,
αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, προοδευτικοί άνθρωποι. Ο
αντικομμουνισμός και τα ψεύδη ενάντια στο ΚΚΕ πάντα πήγαιναν χέρι χέρι
με την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης. Γι' αυτό πρέπει οι συκοφαντίες να
απαντηθούν αποφασιστικά μέσα και από την οργάνωση της πάλης ενάντια
στην πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.
Δ. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου