Παζάρια...

Μεγάλη συζήτηση γίνεται για το ενδεχόμενο στελέχη της πετρελαϊκής ΕΝΙ να συναντήθηκαν με τον «υπουργό Εξωτερικών» του ψευδοκράτους, με τη μεσολάβηση μάλιστα της ιταλικής κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να ξεμπλοκάρει η γεώτρηση στο «οικόπεδο 3» της κυπριακής ΑΟΖ. Παρά το γεγονός ότι συγκεκριμένες απαντήσεις δεν δίνονταν από το ιταλικό ΥΠΕΞ, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, έστω κι αν δεν έγιναν στο επίπεδο που λέει η τουρκοκυπριακή πλευρά. Υπάρχει άλλωστε και το προηγούμενο της συνάντησης στις 13 Φλεβάρη ανάμεσα στους ΥΠΕΞ Ιταλίας και Τουρκίας, στο Κουβέιτ, όπου ο Ιταλός υπουργός εξέφρασε την επιθυμία να βρεθεί μια λύση «σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και προς το συμφέρον της εταιρείας ΕΝΙ, των χωρών στην περιοχή και των δύο κοινοτήτων της Κύπρου», ενώ οι δύο ΥΠΕΞ «συμφώνησαν στην ανάγκη να ληφθούν υπόψη τα εθνικά συμφέροντα και των δύο χωρών και οι ανησυχίες που εκφράζονται από τις κυβερνήσεις τους, υπό το φως της διατήρησης ενός κλίματος εμπιστοσύνης, που χρειάζεται για την προώθηση μελλοντικών ενεργειακών προγραμμάτων, παράλληλα με τα υφιστάμενα».

... και διευθετήσεις

 

Η συνάντηση έγινε, ενώ είχε τεθεί σε εφαρμογή η πρώτη τουρκική Νavtex, που δέσμευε την επίμαχη περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η Τουρκία δημιουργεί τετελεσμένα με τη στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή και ανακινεί ζήτημα συνολικότερων διευθετήσεων, που αφορούν την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και βέβαια το Κυπριακό. Εμείς απλά να σημειώσουμε το ρόλο της Ιταλίας, την οποία Ελλάδα και Κύπρος διαφημίζουν ως «πυλώνα» της περίφημης «συμμαχίας του Νότου», επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά ότι τέτοιες «συμμαχίες» έχουν κορόνα στο κεφάλι τους τα συμφέροντα των μονοπωλίων και σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται τα συμφέροντα και την ασφάλεια για το λαό.

Λομπίστες

 

Γράφαμε τις προάλλες για το «θεσμικό» ρόλο που αναγνωρίζεται στις φαρμακοβιομηχανίες σε ό,τι αφορά τη μετεκπαίδευση και την επαγγελματική εξέλιξη των γιατρών, αφού τα πανάκριβα επιστημονικά συνέδρια, που παρέχουν τα αναγκαία «πιστοποιητικά», σπονσοράρονται άμεσα και έμμεσα από πολυεθνικούς ομίλους του Φαρμάκου, με τη βούλα βέβαια του κράτους. Γράφαμε επίσης για το ελεύθερο που έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες να μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία και να διαφημίζουν τα σκευάσματά τους στους γιατρούς, διαμορφώνοντας ένα ισχυρό υπόβαθρο για εξαγορά και διαπλοκή, πάνω στο εμπόρευμα Φάρμακο. Υπάρχει όμως και μια ακόμα πλευρά, που κάνει εξόφθαλμη την υποκρισία της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων σε σχέση με τις φαρμακοβιομηχανίες, τις οποίες καταγγέλλουν για «αθέμιτες πρακτικές»: Το φαρμακευτικό λόμπι είναι από τα ισχυρότερα που δρουν στις Βρυξέλλες, με μεγάλη επιρροή στο Ευρωκοινοβούλιο, που προϋποθέτει βέβαια και το ανάλογο χρήμα. Θυμίζουμε ότι η δράση των λόμπι στην ΕΕ είναι θεσμοθετημένη. Ετσι, μόνο το 2015 είχαν καταγραφεί επίσημα πάνω από 100 «λομπίστες» από τον κλάδο του Φαρμάκου που εγγράφονταν στις λίστες του Ευρωκοινοβουλίου και οι 89 από αυτούς είχαν πλήρη δικαιώματα εισόδου. Πρόκειται για εκπροσώπους μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων, που συμμετέχουν σε μια σειρά από επιτροπές και υπηρεσίες της ΕΕ ως «ειδήμονες» για να παρέχουν «τεχνογνωσία», ενώ στην πραγματικότητα προωθούν τα ιδιαίτερα συμφέροντα των εταιρειών τους. Αν επομένως αναρωτιέται κανείς για τις πραγματικές αιτίες των σκανδάλων, δεν υπάρχει λόγος να ψάξει πίσω από κουρτίνες και μέσα σε κλειστά συρτάρια. Αρκεί να κοιτάξει λίγο καλύτερα στην μπροστά αυλή αυτού του σάπιου συστήματος που ονομάζεται καπιταλισμός.

Συνταγή

 

Τα επιτεύγματα της γαλλικής οικονομίας, υπό το φως των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων της τελευταίας τριετίας, εκθειάζει σε αρθρογραφία του επιφανής Γερμανός οικονομολόγος, ο οποίος σημειώνει με έμφαση ότι «στη διάρκεια της διετίας 2015 - 2016 η Γαλλία εφάρμοσε περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από κάθε άλλη προηγμένη χώρα», σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στην πρόσφατη αλλαγή της εργατικής και φορολογικής νομοθεσίας από την κυβέρνηση Μακρόν, «που δίνει πρόσθετα κίνητρα σε όσες επιχειρήσεις κάνουν προσλήψεις και επενδύσεις», αυξάνοντας τα περιθώρια της κερδοφορίας τους. Μοιραία, ο Γερμανός οικονομολόγος ανατρέχει στην περίοδο της διακυβέρνησης από τον σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ, για να θυμίσει ότι η αντεργατική «Ατζέντα 2010», που παρουσιάστηκε και τέθηκε σε εφαρμογή στη χώρα του από το 2004, συντέλεσε στην οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας. Το ίδιο προβλέπει ότι θα συμβεί τώρα και με τη Γαλλία, όταν αρχίσουν να ωριμάζουν οι «μεταρρυθμίσεις» Μακρόν. Θυμίζουμε ότι η «Ατζέντα 2010» προέβλεπε μέτρα που αύξαναν την «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, χτυπούσαν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και πριμοδοτούσαν τους επιχειρηματικούς ομίλους, δίνοντας ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Με την ίδια συνταγή, ο Μακρόν προσπαθεί τώρα να τονώσει τη δοκιμαζόμενη οικονομία της Γαλλίας, επιβεβαιώνοντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν είναι μόνο ασύμβατη με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες, αλλά προϋποθέτει και το τσάκισμά τους.

Ριζοσπάστης