Βαφτίζει «νέα εποχή» το «μεταμνημονιακό μνημόνιο»

Eurokinissi

Οι κυβερνητικές φιέστες που αναμένεται να συνεχιστούν σήμερα με το διάγγελμα του πρωθυπουργού δεν κρύβουν το μεταμνημονιακό μνημόνιο για το λαό

Την «ολική επαναφορά» όλης της κάλπικης κυβερνητικής προπαγάνδας, με αιχμή την προσπάθεια να κρυφτεί το «μεταμνημονιακό μνημόνιο» που είναι εδώ για το λαό και το οποίο συνθέτουν οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι που διατηρούνται και επεκτείνονται καθώς και τα πρόσφατα συμφωνημένα αντιλαϊκά μέτρα για τα επόμενα πολλά χρόνια, σηματοδότησε η χτεσινή ημερομηνία του τυπικού τέλους του 3ου μνημονίου.

 Εν αναμονή του διαγγέλματος σήμερα απ' τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, με τον τόπο απ' τον οποίο θα γίνει να κρατείται μυστικός και λόγος να γίνεται για την Ιθάκη για τον προφανή συμβολισμό, το στίγμα της κυβερνητικής προπαγάνδας έδωσαν τις προηγούμενες μέρες κυβερνητικά στελέχη όσο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, επαναφέροντας τα περί «τέλους της επιτροπείας», την ώρα που μόνιμη θα είναι η «εποπτεία» των λαϊκών αναγκών, και της «σταδιακής» υποτίθεται αποκατάστασης ορισμένων από τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια ανάλογα με την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, στους στόχους του οποίου για το επόμενο διάστημα προσπαθούν να στρατεύσουν και πάλι το λαό. Την ίδια ώρα βέβαια τα κυβερνητικά στελέχη διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους κεφάλαιο και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ότι δεν θα υπάρξει κανένα «πισωγύρισμα» στη «μεταρρυθμιστική προσπάθεια», όπως λέγεται η αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας.


Ταυτόχρονα, νερό στο μύλο του λαϊκού αποπροσανατολισμού ρίχνουν και τα προπαγανδιστικά τρικ περί «νέας αρχής» στο κυβερνητικό σχήμα, με τα σενάρια περί ανασχηματισμού να φουντώνουν τις τελευταίες μέρες, αναφέροντας ως μία απ' τις βασικές αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα την απομάκρυνση του υπουργού Εσωτερικών Π. Σκουρλέτη και την τοποθέτησή του στη θέση του γραμματέα του κόμματος.

«Ευκαιρία» για να «τρέξουν» οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις

 

Για «τέλος των μνημονίων και της επιτροπείας», που αποτελεί «ιστορικό ορόσημο» και «μια ευκαιρία για τη χώρα (...) που πρέπει να αξιοποιήσουμε για να επουλώσουμε τις πληγές της κρίσης και τα τραύματα από τη μακροχρόνια λιτότητα, να τελειώσουμε με τις παθογένειες του παρελθόντος και να δρομολογήσουμε τους μεγάλους μετασχηματισμούς που θα θωρακίσουν την κοινωνία από μελλοντικές κρίσεις» έκανε λόγο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας, Γ. Δραγασάκης, σε μήνυμά του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», «συμπυκνώνοντας» το κυβερνητικό αφήγημα.

Με τον όρο βέβαια «παθογένειες του παρελθόντος» η κυβέρνηση αναφέρεται σε όσα έχασε ο λαός και πρέπει να θεωρήσει «περασμένα - ξεχασμένα», ενώ με τα παραμύθια περί «επούλωσης των πληγών» που προκάλεσε η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου που συνεχίζεται, επιχειρείται να αποσπαστεί η λαϊκή συναίνεση στην επίθεση διαρκείας. Οσο για τους «μεγάλους μετασχηματισμούς» δεν αφορούν τίποτα περισσότερο από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που βρίσκονται μπροστά, τις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» δηλαδή που κάθε άλλο παρά μπορούν να θωρακίσουν την καπιταλιστική οικονομία από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδά της.

Από τη μεριά του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Τζανακόπουλος, σε συνέντευξή του στον ρ/σ «Real» επιχείρησε να παρουσιάσει ως «νέα φάση για την ελληνική οικονομία και για την Ελλάδα και για την ελληνική κοινωνία, συνολικώς», τη συνέχιση της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου, καθώς και τις ανέξοδες υποσχέσεις για ορισμένες εφάπαξ παροχές, που όχι μόνο δεν θα αντισταθμίζουν στο ελάχιστο την επίθεση διαρκείας στο λαό, αλλά στην πραγματικότητα έρχονται ως συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής, αντικαθιστώντας δικαιώματα, συμβάλλοντας στη διαχείριση της «ακραίας» φτώχειας, όσο και στηρίζοντας απευθείας το κεφάλαιο με μέτρα όπως η «επιδότηση της εργασίας» κ.ά.

Βασικό επιχείρημα στην κατεύθυνση καλλιέργειας αυταπατών στο λαό ήταν ότι «με την ανάκτηση της οικονομικής κυριαρχίας της χώρας, αυτό που πλέον παρακολουθείται από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν είναι τα μέσα, δηλαδή οι πολιτικές για την επίτευξη των στόχων, αλλά, αντίθετα, οι στόχοι αυτοί καθαυτοί».

Αυτό φυσικά που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «ανάκτηση της οικονομικής κυριαρχίας» δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη σχετική «ευελιξία» σε ό,τι αφορά τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων κι ενώ για το λαό δεδομένα είναι τα ματωμένα πλεονάσματα που θα προέρχονται από τη φορολεηλασία, το σφαγιασμό δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, το τσεκούρι σε μισθούς - συντάξεις κ.ά., αλλά και τα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα κ.τ.λ. που έχουν υπό «μόνιμη εποπτεία» τις λαϊκές ανάγκες.

Μάλιστα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστήριξε ότι «όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι και το 2018 και το 2019 και το 2020 και το 2021 δεν είναι αναγκαία, σε καμία περίπτωση, οποιαδήποτε νέα μέτρα για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος», επιχειρώντας να κρύψει τα μέτρα που έχουν ήδη προνομοθετηθεί και θα αρχίσουν να υλοποιούνται το επόμενο διάστημα, όπως οι περικοπές στις συντάξεις και το τσεκούρι στο αφορολόγητο, πλάι σε όσα ήδη ρημάζουν το λαό και την τσέπη του.

Υπό μόνιμη «εποπτεία» οι λαϊκές ανάγκες

 

Μάλιστα, για τις περικοπές στις συντάξεις, ενώ απ' τη μια «μοίραζε» τα «800 εκατομμύρια δημοσιονομικού χώρου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολιτικές κοινωνικής υποστήριξης, ελάφρυνσης κοινωνικών στρωμάτων», έσπευσε να «ψαλιδίσει» τις προσδοκίες ξεκαθαρίζοντας ότι αν και «η εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3,5% το 2019, δεν είναι αναγκαία», ωστόσο «θα πρέπει κάθε φορά να κάνουμε πολύ μικρά και σταθερά βήματα, διότι δεν πρέπει να δοθεί σε κανέναν η εντύπωση, και ιδιαίτερα στις αγορές, ότι, από τη δική μας μεριά, δεν θα συνεχίσουμε μια δημοσιονομική πολιτική η οποία θα είναι συνετή».

«Θα πρέπει να αποδείξουμε στις αγορές αυτή τη στιγμή, διότι από αυτές εξαρτάται κιόλας η σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας πλέον, ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να θέσουμε σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Επομένως, τα βήματα που πρέπει να γίνονται, θα πρέπει να είναι συνετά», πρόσθεσε χαρακτηριστικά, χαρακτηρίζοντας απ' τη σκοπιά των αναγκών της καπιταλιστικής οικονομίας ...αποκοτιά οποιοδήποτε μέτρο ανάκτησης απωλειών ή μη εφαρμογής νέων αντιλαϊκών.

Επιχειρώντας άλλωστε να παρουσιάσει ως αιτία της καπιταλιστικής κρίσης τα δικαιώματα που έχασαν οι εργαζόμενοι, ο Δ. Τζανακόπουλος πρόσθεσε ότι «θα πρέπει να σταθμίζουμε κάθε φορά πάρα πολύ καλά την οποιαδήποτε κίνηση, ώστε να μην δώσουμε την εντύπωση ότι η Ελλάδα γυρνά σε ένα καθεστώς προ κρίσης, όπου η δημοσιονομική πολιτική είχε εκτροχιαστεί πλήρως και οδήγησε και στα τεράστια ελλείμματα, που τελικά μας έφεραν στο μνημόνιο με την ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ».

Ριζοσπάστης  Τρίτη 21 Αυγούστου 2018