Μπαρούτι

Πυκνώνουν επικίνδυνα τα σύννεφα στην περιοχή μας, ως συνέπεια των σκληρών ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυρίως ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία. Η διένεξη και οι ρωσικές προειδοποιήσεις για το ενδεχόμενο να ενταχθεί η Γεωργία στο ΝΑΤΟ είναι ενδεικτικές, όπως και η ένταση στις σχέσεις Ελλάδας - Ρωσίας, εξαιτίας του ρόλου σημαιοφόρου που παίζει η κυβέρνηση στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια στα Βαλκάνια και ευρύτερα. Η κόντρα ΗΠΑ - Τουρκίας φαίνεται επίσης να οξύνεται, με τη Ρωσία να κάνει για πρώτη φορά λόγο για «Βόρεια Κύπρο», κάτι που από πολλούς θεωρείται «αλλαγή στάσης» στο θέμα της αναγνώρισης του ψευδοκράτους, με σοβαρές συνέπειες σε όλη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Εξίσου σοβαρές είναι οι εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία, που προμηνύουν ένταση της αντιπαράθεσης και ενδεχόμενη αλλαγή συνόρων, με την Αλβανία, χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ και υπό ένταξη στην ΕΕ, να σιγοντάρει τον επικίνδυνο καβγά, συντεταγμένη πλήρως με το ευρωΝΑΤΟικό στρατόπεδο, ανακοινώνοντας κατάργηση των συνόρων με το Κόσσοβο από 1/1/2019. Και μέσα σε όλα αυτά, αυξάνονται οι πιέσεις μέσα και έξω από τα Σκόπια ώστε να εγκριθεί η συμφωνία των Πρεσπών στο επικείμενο δημοψήφισμα, επαληθεύοντας τον καραμπινάτο ΝΑΤΟικό χαρακτήρα της και αντίστοιχα την ευθύνη που αναλαμβάνει η κυβέρνηση, ως «γεωπολιτικός μεντεσές» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι εξελίξεις είναι σοβαρές και απαιτούν εγρήγορση και επιφυλακή από το λαό. Η ίδια πολιτική που μέσα καίει και πνίγει το λαό, έξω τον μπλέκει σε επικίνδυνα σχέδια και ανταγωνισμούς, κάνοντας βαριά τη μυρωδιά από το μπαρούτι που έχει απλωθεί στην περιοχή μας.

Ο,τι πρέπει... 

 

«Θα γίνει ό,τι πρέπει», είπε ο πρωθυπουργός για τις περιοχές που σαρώθηκαν από τις εγκληματικές ευθύνες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που υπηρετούν με συνέπεια τη δασοκτόνα πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, χωρίς να πει ούτε μισή κουβέντα παραπάνω για το τι είναι αυτό. Δεν πρόκειται βέβαια για «οικονομία λόγου» αλλά για συνειδητή αποσιώπηση του τι σχεδιάζει η κυβέρνηση για την επόμενη μέρα των καμένων περιοχών. Γιατί όλοι φυσικά καταλαβαίνουν πως το «ό,τι πρέπει» είναι τελείως διαφορετικό για το κεφάλαιο, που βλέπει σαν «ξερολούκουμο» και τη συγκεκριμένη περιοχή, και την κυβέρνηση που υπηρετεί αυτόν το σχεδιασμό, και τελείως διαφορετικό για τους πυρόπληκτους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Για τους πρώτους, αυτό που «πρέπει» να γίνει δεν είναι άλλο από τη συγκέντρωση της γης και την ανοικοδόμηση της περιοχής με βάση τους συνολικούς τους σχεδιασμούς, τα σχέδια του τουριστικού κεφαλαίου κ.ο.κ. Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, μαζί με τα άμεσα μέτρα ανακούφισης, εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να αποζημιωθούν πλήρως για όλες τις καταστροφές και η περιοχή να ξαναφτιαχτεί με ευθύνη του κράτους και με όλες τις σύγχρονες υποδομές που θα ικανοποιούν όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι φανερό ότι αυτά τα δύο είναι αντίθετα και ότι εκείνο που μπορεί να κρίνει την έκβαση για το λαό είναι μόνο ο δικός του οργανωμένος αγώνας και η διεκδίκηση, και όχι τα σχέδια κεφαλαίου και κυβέρνησης.

Υποκρισία

 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αλλά και τα κόμματα που συμμετείχαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις, εμφανίζονται να καταγγέλλουν την αυθαίρετη δόμηση και να ψηφίζουν όλοι μαζί τις «γιαλαντζί» κυβερνητικές τροπολογίες, που σε καμιά περίπτωση δεν απαντούν στο πρόβλημα. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Και το λέμε αυτό όχι μόνο επειδή η αυθαιρεσία προστατεύεται πλήρως από τους νόμους τους, όταν πρόκειται για επιχειρηματικά σχέδια και επενδύσεις, την ώρα που ένα αυθαίρετο χαμόσπιτο ενοχοποιείται για τα πάντα. Αλλά και επειδή η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις αξιοποίησαν την αυθαίρετη δόμηση ως πηγή εσόδων για το κράτος, εισπράττοντας από τις «τακτοποιήσεις» της περιόδου 2010 - 2017 συνολικά 2,4 δισ. ευρώ, χώρια οι άλλοι φόροι (ΕΝΦΙΑ κ.λπ.). Το 2010, πρώτη χρονιά της ρύθμισης για τα αυθαίρετα, εισέπραξαν 845 εκατ. ευρώ, το 2011 567 εκατ. ευρώ, το 2012 567 εκατ. ευρώ, ενώ το 2017 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εισπράχθηκαν 150 εκατ. ευρώ, λόγω της αδυναμίας των λαϊκών νοικοκυριών να πληρώσουν και επειδή η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει νέο νόμο για την «τακτοποίηση» αυθαιρέτων με μείωση των προστίμων. Αρα, ας αφήσουν τα ψόφια. Στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης της γης και του αναπτυξιακού σχεδιασμού για το κεφάλαιο, παραδίδουν «και με το νόμο» δάση και αιγιαλό στο κεφάλαιο, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούν την αυθαίρετη δόμηση ως εισπρακτικό μηχανισμό και εργαλείο για να κρατάνε σε ομηρία οικογένειες που στην ανάγκη έχτισαν ένα κεραμίδι για να βάλουν το κεφάλι τους...

Στοίχιση

 

Στην προχτεσινή κυβερνητική φιέστα στο Λαύριο με αφορμή τις πυρκαγιές, έβγαλε μάτι η προσπάθεια της κυβέρνησης να επικεντρώσει στο ζήτημα των αυθαιρέτων, ξανασερβίροντας ως «ολοκληρωμένο σχεδιασμό» είτε παλιά μέτρα που επισπεύδονται είτε ντύνοντας με ένα τάχα φιλολαϊκό μανδύα την πολιτική που αποτυπώνεται στους δασοκτόνους νόμους, που η ίδια έχει ψηφίσει την περίοδο 2015 - 2018, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προηγούμενους. Κουβέντα δεν είπε βέβαια για τη συνειδητή υποχρηματοδότηση της δασοπροστασίας και της δασοπυρόσβεσης, την απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου πρόληψης, την πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, τον χωροταξικό σχεδιασμό που προωθεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα, την πολιτική της ΕΕ που κρίνει με λογικές «κόστους - οφέλους» την κατασκευή αντιπλημμυρικών και άλλων υποδομών. Αυτή η πολιτική και αυτές οι ιεραρχήσεις που η κυβέρνηση κρύβει πίσω από μερικές ...αυθαίρετες μάντρες, είναι η πηγή των τεράστιων κινδύνων και των καταστροφών για το λαό. Σ' αυτήν τη βάρβαρη πολιτική η κυβέρνηση προσπαθεί να αποσπάσει την ανοχή των λαϊκών στρωμάτων, λέγοντας ότι στις αλλαγές που προωθεί «χρειάζεται πλατιά, ειλικρινής και αποφασιστική δέσμευση της ίδιας της κοινωνίας». Η προσπάθεια να στοιχηθεί ο λαός σε ένα τέτοιο εχθρικό για τα συμφέροντά του σχεδιασμό πρέπει να βρει τοίχο από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Ο δρόμος για να υπερασπιστούν τη ζωή τους και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους βρίσκεται σε σύγκρουση με τα σχέδια του κεφαλαίου και της κυβέρνησης.

Ριζοσπάστης     Πέμπτη 9 Αυγούστου 2018