Όλα είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε. Για την ακρίβεια στην παλάμη
μας. Αρκεί να γράψεις το σωστό μήνυμα και να δείξεις πόσο
ευαισθητοποιημένος είσαι, σαν το Γρηγόρη Αρναούτογλου που ξεκίνησε την
πρωτοβουλία.
Κάθε εποχή έχει την πολιτικοποίηση που της αξίζει. Κι εμείς φαίνεται
πως ζούμε στην εποχή της μούντζας και την πολιτικοποίηση της ανοιχτής
παλάμης. Πότε αγανακτισμένη και επιθετική, να βγάζει το άχτι της μπρος
στη Βουλή. Πότε να ποζάρει στο φακό και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης,
περνώντας ευαισθητοποίηση και αντιπολεμικά μηνύματα. Κι όλοι οι
υπόλοιποι να πιάνουν το μέτωπο με την παλάμη τους, για να ξεχάσουν αυτό
που μόλις είδαν.
Μα πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσο καιρό; Μία φρέσκια, αποτελεσματική κίνηση διαμαρτυρίας, που ξεκίνησε από τον -πάντα ευαίσθητο- Γρηγόρη Αρναούτογλου. Γράφεις ένα σύνθημα στα χέρια σου, το ποστάρεις κι είσαι έτοιμος. Καταφέρνεις έτσι να διαφημίσεις τον εαυτό σου και τις ανησυχίες του, χωρίς να στριμώχνεσαι ή να χάνεσαι μες στο πλήθος και την ανώνυμη μάζα των παρωχημένων αντιπολεμικών συλλαλητήριων.
Σας βλέπω δύσπιστους και προβληματισμένους, ότι αυτές οι κινήσεις δεν αλλάζουν τίποτα, δε στοχεύουν τις αιτίες, δεν κατονομάζουν τους υπεύθυνους και άλλα τέτοια ξύλινα. Μην ανησυχείτε όμως, γιατί το μήνυμα έχει αποδέκτες τους Τραμπ και Πούτιν, όχι ακριβώς ως υπαίτιους, αλλά για να τους ευαισθητοποιήσει και αυτούς πιθανότατα -όλα καλά συνεπώς. Γιατί όλα είναι θέμα προσωπικής μας ευαισθητοποίησης και είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε -στο πίσω μέρος του χεριού μας, για την ακρίβεια.
Το βασικό πρόβλημα με αυτό το είδος της διαδικτυακής “αλληλεγγύης” δεν είναι ότι εκφράζουν αυθόρμητα -έστω και με ένα στρεβλό τρόπο- μια καταδίκη της φρίκης του πολέμου, αλλά ότι έρχονται ως συμπλήρωμα της “σωτηρίας” που χαρίζουν κατά καιρούς οι διάφορες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, οι ειρηνευτικές αποστολές και οι δημοκρατικές τους ευαισθησίες.
Αλλά αν έτσι είναι η αντιπολεμική στάση… όχι άλλη “σωτηρία”, όχι άλλη “αλληλεγγύη!
http://www.katiousa.gr
Μα πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσο καιρό; Μία φρέσκια, αποτελεσματική κίνηση διαμαρτυρίας, που ξεκίνησε από τον -πάντα ευαίσθητο- Γρηγόρη Αρναούτογλου. Γράφεις ένα σύνθημα στα χέρια σου, το ποστάρεις κι είσαι έτοιμος. Καταφέρνεις έτσι να διαφημίσεις τον εαυτό σου και τις ανησυχίες του, χωρίς να στριμώχνεσαι ή να χάνεσαι μες στο πλήθος και την ανώνυμη μάζα των παρωχημένων αντιπολεμικών συλλαλητήριων.
Σας βλέπω δύσπιστους και προβληματισμένους, ότι αυτές οι κινήσεις δεν αλλάζουν τίποτα, δε στοχεύουν τις αιτίες, δεν κατονομάζουν τους υπεύθυνους και άλλα τέτοια ξύλινα. Μην ανησυχείτε όμως, γιατί το μήνυμα έχει αποδέκτες τους Τραμπ και Πούτιν, όχι ακριβώς ως υπαίτιους, αλλά για να τους ευαισθητοποιήσει και αυτούς πιθανότατα -όλα καλά συνεπώς. Γιατί όλα είναι θέμα προσωπικής μας ευαισθητοποίησης και είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε -στο πίσω μέρος του χεριού μας, για την ακρίβεια.
Το βασικό πρόβλημα με αυτό το είδος της διαδικτυακής “αλληλεγγύης” δεν είναι ότι εκφράζουν αυθόρμητα -έστω και με ένα στρεβλό τρόπο- μια καταδίκη της φρίκης του πολέμου, αλλά ότι έρχονται ως συμπλήρωμα της “σωτηρίας” που χαρίζουν κατά καιρούς οι διάφορες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, οι ειρηνευτικές αποστολές και οι δημοκρατικές τους ευαισθησίες.
Αλλά αν έτσι είναι η αντιπολεμική στάση… όχι άλλη “σωτηρία”, όχι άλλη “αλληλεγγύη!
http://www.katiousa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου