Πολυεργαλεία για κάθε χρήση...
Από το Σάββατο, που με θριαμβευτικό τρόπο
ανακοινώθηκε από τον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, η εξόντωση του
περιβόητου αρχηγού του «Ισλαμικού Κράτους», Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι,
ξεδιπλώνεται ένα μπαράζ αναλύσεων και δημοσιευμάτων που μιλάνε για ένα
«σημαντικό βήμα στον πόλεμο κατά της ισλαμιστικής τρομοκρατίας», αλλά
και για την «ανάγκη ο αγώνας να συνεχιστεί». Σε αυτό το πνεύμα κινήθηκαν
από το ΝΑΤΟ και τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν, μέχρι άρθρα σε
αμερικανικές, ευρωπαϊκές και ελληνικές αστικές εφημερίδες, με στόχο (τι
άλλο;) να διατηρείται ενεργή η απειλή από την «τρομοκρατία» (στην
προκειμένη περίπτωση από τους ισλαμιστές) και να αξιοποιείται ως
πρόσχημα για επεμβάσεις και πολέμους, αλλά και για μέτρα καταστολής σε
βάρος των λαών, στο όνομα της διαφύλαξης τάχα της δημοκρατίας.
Ταυτόχρονα, βέβαια, οι ΗΠΑ δήλωσαν για άλλη μια φορά ότι θα εξακολουθούν
να φυλάνε τις συριακές πετρελαιοπηγές για να ...μοιράζεται καλύτερα ο
πλούτος.
* * *
Από όλες αυτές τις βαθυστόχαστες αναλύσεις
που επικαιροποιούνται στο φόντο του παζαριού ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές
δυνάμεις στη Συρία, με τις πρόσφατες συμφωνίες της Τουρκίας με ΗΠΑ και
Ρωσία και τη νέα επέμβαση στη Βόρεια Συρία, αυτά που κρύβονται είναι η
ιστορία και ο ρόλος αυτών των ισλαμιστικών οργανώσεων εγκληματιών από
κάθε γωνιά της Γης, που έχουν συγκεντρωθεί στη Μέση Ανατολή, στην
Αφρική, στον Καύκασο. Πριν από τον ΙSIS ήταν η «Αλ Νούσρα», της δήθεν
«συριακής αντιπολίτευσης», νωρίτερα η «Αλ Κάιντα» ή οι «Ταλιμπάν», που
χρησιμοποιούνται στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών για το μοίρασμα
γεωστρατηγικών σφαιρών επιρροής, αγορών, πηγών Ενέργειας, δρόμων
μεταφοράς τους, πολυεργαλεία χρήσιμα στις επεμβάσεις τους, που σκορπούν
το θάνατο, τη δυστυχία, τη φτώχεια, τον αναγκαστικό ξεριζωμό και την
προσφυγιά στους λαούς.
* * *
Το «έργο» αυτό της αξιοποίησης τέτοιων οργανώσεων
το έχουμε ξαναδεί στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη και άλλες χώρες
της Βόρειας Αφρικής από πολύ παλιά. Οταν οι Γάλλοι αποικιοκράτες έστηναν
στις αρχές του περασμένου αιώνα τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» στην
Αίγυπτο, στον ανταγωνισμό τους με τους Βρετανούς. Οταν η CIA και άλλα
ιμπεριαλιστικά κέντρα έφτιαχναν τη δεκαετία του 1970-'80 στις
«μαντράσες» (θρησκευτικά σχολεία) του Πακιστάν τους «ιερούς μαχητές»
(Μουτζαχεντίν) Ταλιμπάν κατά της ΛΔ του Αφγανιστάν και της ΕΣΣΔ, με
συνεργάτες τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και άλλους μετέπειτα «αστέρες» της «Αλ
Κάιντα». Οταν ο Ιρακινός Αλ Μπαγκντάντι συνεργαζόταν και φωτογραφιζόταν
με άλλους, ως «συριακή αντιπολίτευση», με τον Αμερικανό Ρεπουμπλικάνο
υποψήφιο Τζον Μακέιν, το Μάη του 2013.
* * *
Συγκεκριμένα για το «Ισλαμικό Κράτος»,
τόσο ο λαός μας όσο και οι άλλοι λαοί δεν πρέπει να ξεχάσουν ότι
εκπαιδεύτηκε, χρηματοδοτήθηκε, εξοπλίστηκε, ανδρώθηκε από τις ΗΠΑ (και
μάλιστα την περίοδο του ...νομπελίστα Ειρήνης Μπ. Ομπάμα) και τους
συμμάχους τους, την Τουρκία και πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου, για την
ανατροπή της συριακής κυβέρνησης. Εγχείρημα που μπήκε σε εφαρμογή από το
2011, την περίοδο της περιβόητης «αραβικής άνοιξης», την οποία διάφοροι
αστοί και οπορτουνιστές εμφάνιζαν και στη χώρα μας ως «λαϊκή εξέγερση».
Μάλιστα, την περίοδο της μεγάλης του ακμής, από το 2013 έως το 2015, το
«χαλιφάτο» έλεγχε πολλές από τις πετρελαιοπηγές της Ανατολικής Συρίας
και μεγάλο τμήμα του Ιράκ (σε Ράκα και Μοσούλη) και επιδιδόταν
ανενόχλητο σε λαθρεμπόριο πετρελαίου με μεγάλους ενεργειακούς κολοσσούς
μέσω Τουρκίας, εξασφαλίζοντας δισεκατομμύρια δολάρια, με την εκτίμηση
μάλιστα αναλυτών ότι το λαθραίο πετρέλαιο των τζιχαντιστών που
«ξεπλενόταν» στη συνέχεια, συνέβαλε στην πτώση της τιμής του «μαύρου
χρυσού».
* * *
Οσο μελάνι υποκρισίας και αν χύνεται
σήμερα για την «επιτυχία της εξουδετέρωσης» του Μπαγκντάντι - που
παρεμπιπτόντως στο παρελθόν είχε σκοτωθεί ...τουλάχιστον άλλες 3 φορές -
αυτό που πρέπει να μείνει για να βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα, είναι
ότι και αυτή η εγκληματική οργάνωση αξιοποιείται στο έδαφος των σφοδρών
ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που κλιμακώνονται διαρκώς. Επίσης ο
δήθεν πόλεμος εναντίον της «τρομοκρατίας» χρησιμεύει και τώρα ως
πρόσχημα για νέες επεμβάσεις και «ξαναμοίρασμα» της λείας σε βάρος των
λαών. Τα όσα αναπαράγουν οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις, πριν του
ΣΥΡΙΖΑ και τώρα της ΝΔ, περί μιας «Ελλάδας πυλώνα ασφάλειας,
σταθερότητας και ειρήνης», λόγω της συμμετοχής της χώρας στο ΝΑΤΟ και
την ΕΕ, της «αναβάθμισης» των σχέσεων με τις ΗΠΑ, έχει αποδειχτεί πολλές
φορές ότι μόνο νέα δεινά προμηνύουν για το λαό.
Δ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου