Για άλλη μια χρονιά «κλήρωσε λαχείο» για τους επιχειρηματικούς ομίλους

 

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ 2022

Να δεις τι σου 'χω για μετά: Επιστροφή στα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2023, με ενσωματωμένα τα «κόστη» από τα επεκτατικά μέτρα διαχείρισης της κρίσης

 

Παραπέρα ώθηση στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων έρχεται να δώσει ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2021, του οποίου η συζήτηση ολοκληρώθηκε την περασμένη Παρασκευή στην αρμόδια Επιτροπή, για να μπει στην Ολομέλεια στις 14 Δεκέμβρη.

Και αυτός ο Προϋπολογισμός, όπως και όλοι οι προηγούμενοι, επιβεβαιώνει ότι είτε σε ανάπτυξη είτε σε κρίση, με όλες τις μορφές διαχείρισης, ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για να αυγατίζουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που για τα έτη 2021 και 2022 προβλέπεται να «τρέξει» με ρυθμούς 6,9% και 4,5% αντίστοιχα.

Γελάνε μέχρι και τα ...μουστάκια των ομίλων

Τι σημαίνουν όμως για τον λαό αυτά τα νούμερα, που κάνουν τους επιχειρηματικούς ομίλους να γελάνε μέχρι και τα μουστάκια τους; Ο Προϋπολογισμός δίνει μια ενδεικτική εικόνα για το ποιος θα πληρώσει και τον επόμενο χρόνο το μάρμαρο της καπιταλιστικής ανάκαμψης:

• Η φορολογία εκτοξεύεται στα 50 δισ. ευρώ, με την αύξηση στο σύνολο των εσόδων να εκτιμάται σε 3,5 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 2 δισ. θα είναι από αύξηση των έμμεσων φόρων, από την οποία προέρχονται πάνω από τα μισά έσοδα του κράτους.
• Η ποσοστιαία συμμετοχή στα φορολογικά έσοδα των νομικών προσώπων, δηλαδή των επιχειρηματικών ομίλων, είναι μόλις 5,46%. Ολα τα υπόλοιπα, δηλαδή το 94,54% των φόρων, τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα!
• Μειώνονται κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες οι ασφαλιστικές εισφορές του ιδιωτικού τομέα, μέτρο που θα συμβάλει στην παραπέρα μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» για τις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ συσσωρεύονται «τρύπες» στα ταμεία οι οποίες αργά ή γρήγορα θα φορτωθούν κι αυτές στους ασφαλισμένους. Μόνο η τωρινή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών αφαιρεί από τον Προϋπολογισμό 850 εκατ. ευρώ.
• Κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τον κρατικό προϋπολογισμό και επιδότηση 200 ευρώ της εργοδοσίας σε περίπτωση πρόσληψης μακροχρόνια ανέργου, για περίοδο 6 μηνών, στο πλαίσιο του προγράμματος για τη δημιουργία 150.000 νέων θέσεων εργασίας. Πρόκειται για την αποθέωση της τζάμπα εργασίας, στις πλάτες εργαζομένων και ανέργων, που μέσω της φορολογίας τους θα πληρώνουν στον εργοδότη τον (πενιχρό) μισθό τους!
• Μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρηματικών κερδών στο 22% από 24% (από 1/1/2022), με απώλειες 183 εκατ. ευρώ από τον Προϋπολογισμό. Επίσης, μειώνεται κατά 50% ο φόρος στη συγκέντρωση κεφαλαίου σε περιπτώσεις εταιρικών συγχωνεύσεων, χορηγείται προσαυξημένη έκπτωση για επιχειρηματικές δαπάνες που αφορούν την «πράσινη» οικονομία, την Ενέργεια και την ψηφιοποίηση, και δίνονται φορολογικά κίνητρα για συνενώσεις και συνεργασίες επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης επιπλέον έκπτωσης επί του φόρου εισοδήματος. Μέσα σ' όλα τα άλλα, ο Προϋπολογισμός προβλέπει και την άμεση «επιχορήγηση» των φαρμακοβιομηχανιών με 80 εκατ. ευρώ, ως επιστροφή του clawback!
• Αυξάνονται κατά 530 εκατ. ευρώ, φτάνοντας στα 3,5 δισ., οι δαπάνες για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Σε αυτές προστίθενται τα 4 δισ. ευρώ που δίνονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις ΝΑΤΟικές ρήτρες, στις οποίες η χώρα μας, με όλες τις κυβερνήσεις, είναι πρωταθλήτρια. Σύνολο 7,5 δισ. ευρώ.
• Στις διευκολύνσεις, χρηματοδοτήσεις, παροχές και στα προνόμια για τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων προστίθενται και τα δισ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), ύψους 7,8 δισ. ευρώ, συν τις εκταμιεύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, που υπολογίζονται για το 2022 στα 3,2 δισ. ευρώ. Σύνολο πάνω από 11 δισ. ευρώ «ζεστό» χρήμα στο κεφάλαιο.

Νέα υπερσυσσώρευση ...περικοπών για τον λαό

Δεν είναι όμως μόνο η εκτίναξη της φορολογίας σε βάρος του λαού, τα νέα τρελά προνόμια και ο πακτωλός των δισ. για το κεφάλαιο. Είναι και οι περικοπές που επαναλαμβάνονται σε έναν ακόμα Προϋπολογισμό σε δαπάνες που αφορούν και τις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, σε μια περίοδο μάλιστα που τα προβλήματα οξύνονται, εξαιτίας και της πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα:

• Πετσοκόβονται οι κοινωνικές δαπάνες το 2022 σε σχέση με το 2021 κατά 50 εκατ. ευρώ (από 271 στα 221 εκατ. ευρώ).
• Πετσοκόβεται η κρατική χρηματοδότηση στα νοσοκομεία κατά 139 εκατ. ευρώ, όταν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τους τον Σεπτέμβρη του 2021 ήταν 962 εκατ. ευρώ, έναντι 502 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβρη του 2020.
• Μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση για την ήδη ξεχαρβαλωμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, κατά 52%. Από 268 εκατ. ευρώ το 2021, τώρα πέφτει στα 138 εκατ. ευρώ (μείωση 140 εκατ. ευρώ).
• Πετσοκόβεται η χρηματοδότηση στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης περίπου κατά 1,1 δισ. ευρώ.
• Κόβονται τα επιδόματα για τους ανέργους κατά 199 εκατ. ευρώ.
• Καρατομούνται οι παροχές Υγείας κατά 245 εκατ., ενώ τα έσοδα του ΟΠΕΚΑ - ο οποίος αφορά τις δαπάνες για τα διάφορα προνοιακά επιδόματα - είναι πετσοκομμένα κατά 45 εκατ. ευρώ.
• Καμία ουσιαστική πρόβλεψη δεν υπάρχει για αντισεισμικά, αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά έργα, για σχολικές υποδομές κ.ο.κ.

Και στο βάθος πρωτογενή πλεονάσματα

Η συζήτηση του Προϋπολογισμού στην Επιτροπή της Βουλής επεκτάθηκε και πέρα από το 2022, δίνοντας το στίγμα της αντιλαϊκής κλιμάκωσης και τα επόμενα χρόνια, για τα οποία προβλέπεται επίσης μεγέθυνση του ΑΕΠ.

Οπως ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θ. Σκυλακάκης, «η δημοσιονομική ελευθερία που μας έδωσε η πανδημία τελειώνει» και «επανερχόμαστε από το 2023 σε έναν Προϋπολογισμό με στόχους», οι οποίοι «σε κάθε περίπτωση θα έχουν πρωτογενή πλεονάσματα, για τον απλούστατο λόγο ότι για την Ελλάδα όσο το χρέος είναι αυτό που υπάρχει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα ή να έχουμε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, αυτά που θα θέλαμε».

Κι όλα αυτά, όπως είπε ο υπουργός, επειδή «μία οικονομία μπορεί να στηριχτεί για μία χρονιά στην κατανάλωση, αλλά αυτό μακροχρονίως δεν μπορεί να θεωρείται βιώσιμο» και επομένως αυτός ο προϋπολογισμός σηματοδοτεί «το πέρασμα από την ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση στις επενδύσεις».

Οι καμπάνες «χτυπάνε» και εδώ για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, που θα συνεχίσουν να ματώνουν για τα πρωτογενή πλεονάσματα, ενσωματώνοντας στον λογαριασμό και το κόστος από τα επεκτατικά μέτρα διαχείρισης της κρίσης, που επιβάρυναν τα ελλείμματα και το χρέος.

Αποκαλύπτεται έτσι τι εννοούσαν κυβερνητικά στελέχη και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι όταν έλεγαν τους προηγούμενους μήνες ότι «τζάμπα χρήμα δεν υπάρχει». Για το κεφάλαιο βέβαια κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού η μετάβαση από την κατανάλωση στις επενδύσεις για τη στήριξη της ανάκαμψης προϋποθέτει ακόμα περισσότερα προνόμια, ακόμα πιο φτηνό ή και τζάμπα χρήμα για τους επενδυτές...

Α. Ζ.

 

Ριζοσπάστης