Eurokinissi |
Δεν υπάρχει βέβαια μεγαλύτερο ψέμα. Και προς απόδειξη αρκεί να εξηγήσουμε τι είναι, πώς λειτουργεί και ποιος είναι ο στόχος του Ταμείου Ανάκαμψης, στο οποίο ο λαός έχει κάθε λόγο να βλέπει το κοινό αντιλαϊκό πρόγραμμα όλων των αστικών κομμάτων και της όποιας κυβέρνησης σχηματιστεί μετά τις εκλογές.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση δανείζεται 750 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αγορές προκειμένου να τα μοιράσει ως απευθείας χρηματοδότηση και δάνεια στους ομίλους μέχρι το τέλος του 2026. Η Ελλάδα προβλέπεται να λάβει περίπου 30 δισ. ευρώ από τον συγκεκριμένο μηχανισμό.
Περιττό βέβαια να εξηγήσει κανείς το ποιος θα πληρώσει γι' αυτά τα δάνεια: «Συστημένα» θα φορτωθούν στους λαούς, μέσα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Ταυτόχρονα, η «μερίδα του λέοντος» θα αξιοποιηθεί για την υλοποίηση μεγάλων επενδυτικών έργων «πράσινης ανάπτυξης» και προώθησης νέων «ψηφιακών λύσεων», με κριτήριο τα κέρδη των «πράσινων» και «ψηφιακών» μονοπωλίων. Γι' αυτό άλλωστε γύρω από το Ταμείο Ανάκαμψης αναπτύσσεται και μεγάλος ανταγωνισμός ανάμεσα σε μονοπώλια διαφόρων κλάδων, που διεκδικούν να μπουν στη λίστα των «πράσινων» επενδύσεων και να πάρουν μερίδιο από την «πίτα».
Την ίδια ώρα, βέβαια, από τα κονδύλια αποκλείεται a priori οποιαδήποτε χρηματοδότηση έχει σχέση με στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες και δεν έχει ανταποδοτικότητα για το κεφάλαιο.
Για παράδειγμα, δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τον προσεισμικό έλεγχο δημόσιων κτιρίων και σχολείων, αλλά εκεί που υπάρχει επιχειρηματικό κέρδος, δηλαδή, στην ενεργειακή αναβάθμιση, «εργολαβία» την οποία αναλαμβάνουν επιχειρηματικοί όμιλοι με μεγάλα κέρδη, το Ταμείο προσφέρει μια μεγάλη «γκάμα» χρηματοδοτήσεων και διευκολύνσεων. Ετσι, ένα σχολείο μπορεί να είναι «ενεργειακά αναβαθμισμένο», αλλά να είναι κυριολεκτικά αντισεισμικά ακατάλληλο...
Οι χρηματοδοτήσεις προς τους ομίλους έχουν όρους, προϋποθέσεις και κυρίως δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα. Χωρίς την υλοποίηση αυτών των προαπαιτούμενων μεταρρυθμίσεων δεν εκταμιεύεται ούτε ένα ευρώ. Πριν από κάθε εκταμίευση γίνονται τακτικοί και εξαντλητικοί έλεγχοι από τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε τομείς όπως η πορεία των μεταρρυθμίσεων που έχουν στρατηγική σημασία για το κεφάλαιο, η πορεία του εθνικού προγράμματος ανάπτυξης, των πρωτογενών πλεονασμάτων κ.ά.
Μια χώρα που καταγράφει «καθυστερήσεις» ή «αποκλίσεις» σ' αυτούς τους ελέγχους υποχρεούται να επιταχύνει για να επανέλθει η χρηματοδότηση. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα κανονικό μνημόνιο, που συνδυάζεται και συμπληρώνει τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, όπως είναι τα Ευρωπαϊκά Εξάμηνα και το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Ποια είναι όμως τα βασικότερα προαπαιτούμενα, με μετρήσιμους κάθε φορά στόχους, στους οποίους κρίνεται η σημερινή και θα κριθεί η επόμενη κυβέρνηση, για να συνεχίσει να εκταμιεύει χρήμα και εγγυήσεις για δάνεια προς τα μονοπώλια;
- Εξυγίανση και θωράκιση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό σημαίνει απομείωση των «κόκκινων» δανείων και ένταση των πλειστηριασμών σπιτιών λαϊκών οικογενειών. Αρκεί να αναφέρουμε ότι το 2023 αναμένεται έκρηξη εξώσεων, αλλά και πλειστηριασμών σε βάρος νοικοκυριών που δεν είναι σε θέση να αποπληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους. Μάλιστα, για το 2023 - μετά την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου - στη ζώνη κινδύνου να πλειστηριαστούν βρίσκονται 700.000 ακίνητα, χιλιάδες από αυτά μικροϊδιοκτησίες λαϊκών ανθρώπων.
- Μεταρρυθμίσεις στην Πρωτοβάθμια Υγεία. Εκτός από όσα έρχονται υπάρχουν και πολλά που έχουν γίνει ως προαπαιτούμενα για τις μέχρι τώρα δόσεις του Ταμείου. Οπως, για παράδειγμα, το νομοσχέδιο που πέρασε πριν από μερικούς μήνες, με το οποίο υψώνονται νέα, ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην πρόσβαση του λαού σε δωρεάν υπηρεσίες περίθαλψης στα δημόσια νοσοκομεία. Το νομοσχέδιο, μεταξύ άλλων, διευρύνει τις «ελαστικές» σχέσεις απασχόλησης, σπρώχνει τους νοσοκομειακούς γιατρούς να αναζητήσουν εισοδήματα στον ιδιωτικό τομέα και τους ασθενείς να βάζουν ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν.
- Ιδιωτικοποιήσεις. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε αυτές του ΟΑΚΑ και της Εγνατίας Οδού. Στην πρώτη περίπτωση, μιλάμε για έναν χώρο από τον οποίο αποκλείονται χιλιάδες άνθρωποι, αν δεν έχουν να πληρώσουν, ενώ για την Εγνατία, τα χαράτσια των διοδίων θα αυξηθούν.
- Ρυθμίσεις για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης, στην κατεύθυνση της γρήγορης επίλυσης δικαστικών ζητημάτων στα οποία εμπλέκονται επιχειρηματικοί όμιλοι, προκειμένου να μπορούν να προχωρήσουν τις επενδύσεις χωρίς καθυστερήσεις.
- «Κωδικοποίηση» της αντεργατικής νομοθεσίας, με τη διαμόρφωση ενός Κώδικα που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς τόσο για την ερμηνεία και εφαρμογή του εν λόγω «δικαίου», όσο και για την τροποποίηση της νομοθεσίας στο μέλλον. Ποια είναι αυτή η νομοθεσία; Ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου για την καθήλωση των μισθών με Υπουργικές Αποφάσεις, ο νόμος Κατρούγκαλου και οι νόμοι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, ο νόμος Χατζηδάκη για δουλειά - λάστιχο, όποτε και όπως θέλουν οι καπιταλιστές.
Αναμφίβολα, οι μεγάλοι κερδισμένοι από το Ταμείο είναι τα επιχειρηματικά μεγαθήρια, που διαθέτουν σωρευμένα κεφάλαια και με κρατική - ευρωπαϊκή στήριξη κάνουν πιο κερδοφόρες επενδύσεις.
Είναι επίσης μύθος ότι από το Ταμείο ωφελούνται και μικρές επιχειρήσεις. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στις προϋποθέσεις χρηματοδότησης είναι να προωθούνται «οικονομίες κλίμακας», που σημαίνει μεγάλες επενδύσεις, ενώ προβλέπεται και τραπεζικός δανεισμός, που γίνεται με αυστηρές προϋποθέσεις, τις οποίες σπάνια πληρούν οι μικρότερες επιχειρήσεις, πόσο μάλλον αυτές των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Ποια τράπεζα θα ρισκάρει τα λεφτά και τα κέρδη της μπροστά στο ισχυρό ενδεχόμενο να αποκτήσει ένα ακόμα «κόκκινο» δάνειο;
Και, βέβαια, χωρίς δεύτερη συζήτηση, ο μεγάλος χαμένος είναι ο λαός, που θα κληθεί να πληρώσει κάθε ευρώ από τα δάνεια και τις εγγυήσεις για τους ομίλους, ενώ στις περιβόητες επενδύσεις τους θα συνεχίσει να δουλεύει σαν είλωτας, ελέω αντεργατικών και αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που θα συνεχίζονται από την όποια επόμενη κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου