Δίκαιη οργή, δικαιολογημένη αγανάκτηση. Αυτό είναι το κλίμα που επικρατεί στα μπλόκα των βιοπαλαιστών αγροτών σε όλη τη χώρα, για την κοροϊδία και τον εμπαιγμό που εισέπραξαν για μια ακόμα φορά από την κυβέρνηση κατά την πρόσφατη συνάντηση με τον πρωθυπουργό.
Οργή, καθώς μετά από τρεις βδομάδες που μέρα - νύχτα διαδηλώνουν τα αιτήματά τους στα μπλόκα, η κυβέρνηση «εδέησε» να τους δεχτεί, για να επαναλάβει τα χιλιοειπωμένα. Για να επικαλεστεί όλα εκείνα τα μέτρα που οδήγησαν στις μεγάλες κινητοποιήσεις, αλλά και για να εκπέμψει ένα «απορρίπτεται», βγαλμένο από τον «πάτο του βαρελιού» της αντιλαϊκής της πολιτικής.
Από τη μία είναι οι δίκαιες αγροτικές διεκδικήσεις για μείωση του κόστους παραγωγής, κατώτατες εγγυημένες τιμές, αφορολόγητο πετρέλαιο, ρεύμα με πλαφόν 7 λεπτά/kwh, καμιά περικοπή ενισχύσεων της ΚΑΠ, αποζημιώσεις στο 100%.
Και από την άλλη, όσα πλασάρει η κυβέρνηση ως «μέτρα στο πλαίσιο των αντοχών της οικονομίας», τα παρωχημένα δηλαδή ψίχουλα, που ακόμα κι αυτά δίνονται κάτω από τη μεγάλη αγωνιστική πίεση των μπλόκων.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με το αγροτικό πετρέλαιο: Η κυβέρνηση της ΝΔ επιστρέφει 82 εκατ. ευρώ από τον φόρο κατανάλωσης, δηλαδή περίπου το μισό από όσο δινόταν πριν το κόψει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το τρίτο μνημόνιο και με την τιμή του να έχει εκτιναχθεί.
Αντίστοιχα και με το ηλεκτρικό ρεύμα: Το ...δεύτερο «μεγάλο δώρο» της κυβέρνησης προβλέπει τελική τιμή τουλάχιστον κατά 40% ακριβότερη απ' αυτή που διεκδικούν οι αγρότες. Οπότε, άνθρακες κι εδώ ο θησαυρός των δήθεν μέτρων ανακούφισης από την κυβέρνηση.
Και, βέβαια ούτε κουβέντα δεν ειπώθηκε για τις υπόλοιπες διεκδικήσεις, που αφορούν στην επιβίωση των αγροτών, αφού, όπως και κάθε λαϊκή ανάγκη, θεωρούνται κόστος που εξαντλεί τα «δημοσιονομικά περιθώρια». Αυτά δηλαδή που χωράνε με άνεση το αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές, τη φοροασυλία στους άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, τα εγγυημένα κέρδη σε παραχωρησιούχους εθνικών δρόμων, κλινικάρχες κ.ά., τα κάθε λογής επενδυτικά κίνητρα κ.ο.κ.
Επόμενο είναι λοιπόν τα μπλόκα να «βράζουν» και να ετοιμάζονται για κλιμάκωση. Γι' αυτό η κυβέρνηση επιστρατεύει ξανά τη χυδαιότητα του «κοινωνικού αυτοματισμού». «Ο,τι δίνουμε στους αγρότες, το στερούμε από άλλες κοινωνικές ομάδες, από την Υγεία και την Παιδεία», έλεγαν χτες κυβερνητικά στελέχη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να υπονομεύσουν την αλληλεγγύη που εκφράζεται από όλο τον λαό στους αγροτικούς αγώνες.
Αλληλεγγύη που στηρίζεται στην επίγνωση ότι πρόκειται για αγώνες που αφορούν συνολικά τους εργαζόμενους, την ανάγκη για φθηνά και ποιοτικά τρόφιμα, να μην τους ρουφάνε το εισόδημα οι βιομήχανοι και μεγαλέμποροι, που τσακίζουν και τους παραγωγούς.
Αλλωστε, δεν υπάρχει διεκδίκηση των εργαζομένων που να μη βρίσκει απέναντι τον ίδιο κόφτη: Τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, την πολιτική της ΕΕ, που ειδικά για τους αγρότες εφαρμόζεται μέσω της ΚΑΠ. Τον «στενό κορσέ» μιας στρατηγικής που μαζί με την κυβέρνηση υπηρετούν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου.
Το «ούτε βήμα πίσω», λοιπόν, που διαμηνύουν οι βιοπαλαιστές αγρότες, παραμένοντας στα μπλόκα και σχεδιάζοντας κάθοδο στην Αθήνα, είναι η μόνη απάντηση που αρμόζει στην κυβέρνηση κι αποτελεί μονόδρομο στον αγώνα τους για να μπορούν να μείνουν στα χωράφια τους και να συνεχίσουν να παράγουν, να ζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους με αξιοπρεπές εισόδημα, να μην τους πνίγει η θηλιά των χρεών και των μεγαλεμπόρων.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 15 Φλεβάρη 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου