Μετρώντας αντίστροφα για τις ευρωεκλογές, συνεχίζεται και κλιμακώνεται μια πλούσια σε δράση αγωνιστική περίοδος των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, για όλα τα ζητήματα που «καίνε» τη λαϊκή οικογένεια και οξύνει η αντιλαϊκή πολιτική.
Μετά τη μεγάλη πανεργατική πανελλαδική απεργία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και συνδικάτα σε όλη τη χώρα ρίχνονται στη μάχη για τη νέα απεργιακή κινητοποίηση στις 17 Απρίλη, για αυξήσεις στους μισθούς, υπογραφή ΣΣΕ με δικαιώματα, ουσιαστική ενίσχυση του εισοδήματος και μέτρα για την ακρίβεια που το τσακίζει.
Η παρακαταθήκη της τελευταίας απεργιακής μάχης είναι πολύτιμη, σε αντιπαράθεση με τον άθλιο ρόλο της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, αλλά και την προσπάθεια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού να την υπονομεύσει. Η εργατική τάξη έδειξε τη δύναμή της και χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι απέκτησαν εμπιστοσύνη σ' αυτήν.
Οι αγροτικές κινητοποιήσεις και τα μπλόκα «έγραψαν» με τη μαζικότητα, την αποφασιστικότητα, τη μαχητικότητά τους. Εδωσαν επάξια το στίγμα της μαζικής διεκδίκησης στη χώρα μας από τους βιοπαλαιστές αγρότες, την ώρα που όλη η Ευρώπη δονούνταν από μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις ενάντια στην πολιτική της ΚΑΠ και των κυβερνήσεων που την εφαρμόζουν.
Μεγαλειώδεις ήταν και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών απέναντι στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Οι αγώνες τους ανέδειξαν το αντιδραστικό περιεχόμενο του νόμου που ψήφισε η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Μπολόνια και της Λισαβόνας. Αλλά και την επί της ουσίας συμφωνία των άλλων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ σ' αυτήν την πολιτική, ανεξάρτητα από τη στάση τους στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
Οι μαζικές συλλογικές διαδικασίες, ο συντονισμός δεκάδων συλλόγων, οι δύο πανελλαδικές κινητοποιήσεις και οι δεκάδες τοπικές στραπατσάρισαν το νομοσχέδιο και έσπασαν τη βιτρίνα της συναίνεσης, ξεμπροστιάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν θεωρεί ταμπού την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και τα δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, που ζητούσε πρώτα αναθεώρηση του άρθρου 16 και μετά ιδιωτικά πανεπιστήμια, παίζοντας ρόλο «λαγού» για τη συνέχεια.
Η θλιβερή 1η επέτειος του εγκλήματος στα Τέμπη, με την πολύμορφη δράση που ανέπτυξαν σωματεία και φορείς, κινητοποίησε ξανά εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα ότι τα αίτια και οι ένοχοι δεν θα συγκαλυφθούν.
Οι τεράστιες κινητοποιήσεις συνέπεσαν με την άρον άρον ολοκλήρωση της Εξεταστικής και τη δημοσιοποίηση των πορισμάτων όλων των κομμάτων, που άνοιξαν για άλλη μια φορά τα χαρτιά για τις πραγματικές προθέσεις τους.
Η κυβερνητική πλειοψηφία, στη γραμμή της συγκάλυψης, θέλει να πετάξει από πάνω της κάθε πολιτική και ποινική ευθύνη, αξιοποιώντας και τη στάση των άλλων κομμάτων που κυβέρνησαν και προσπαθούν να βγουν από το κάδρο της συνενοχής στην προώθηση της εγκληματικής πολιτικής της «απελευθέρωσης».
Χιλιάδες λαού συνεχίζουν να διαδηλώνουν σε όλη τη χώρα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, αλλά και την αντίθεσή τους στην εμπλοκή της Ελλάδας σ' αυτούς. Αποκορύφωμα ήταν τα μεγάλα συλλαλητήρια ενάντια στην αποστολή ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά, στον πόλεμο που διεξάγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ενάντια στους Χούθι για να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή.
Η αφωνία του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων ευρωατλαντικών κομμάτων απέναντι σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις, είναι εκκωφαντική και αποκαλύπτει ότι απέναντι στα ζωτικά συμφέροντα της αστικής τάξης και των Ευρωατλαντικών συμμάχων της η συναίνεση όλων τους είναι νόμος απαράβατος.
Δεκάδες ακόμα κινητοποιήσεις και αγωνιστικές πρωτοβουλίες δίνουν ανάσα και εκφράζουν με διεκδίκηση την αγανάκτηση του λαού για τις ελλείψεις στην Υγεία, ενάντια στους πλειστηριασμούς, για να ανακληθούν απολύσεις, για καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής, για ασφαλή σχολεία, για αντιπλημμυρικά - αντισεισμικά έργα κ.ά.
Σε όλα αυτά τα μέτωπα και τους αγώνες, που αποτελούν την πραγματική μαχητική αντιπολίτευση στην πολιτική της κυβέρνησης και στη συναίνεση που της προσφέρουν τα άλλα κόμματα, ήταν και είναι καθοριστική η συμβολή του ΚΚΕ, η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστριών και των κομμουνιστών. Για να μετατραπεί η οργή σε οργανωμένο αγώνα, να μην κυριαρχήσουν το «σιωπητήριο» που επιδιώκει η κυβέρνηση, οι αυταπάτες για μια δήθεν καλύτερη διαχείριση που σπέρνει συστηματικά η σοσιαλδημοκρατία των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ή τα κόμματα της ακροδεξιάς.
Η πρωτοπόρα αυτή δράση, και η απήχησή της σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα, εξηγεί και τη συντονισμένη επίθεση στο ΚΚΕ από την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τη «Νέα Αριστερά», με ενορχηστρωτή τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη. Όμως, για τους κομμουνιστές και τους χιλιάδες αγωνιστές που βρίσκονται στους δρόμους, είναι το έναυσμα για ακόμα πιο αποφασιστική και πρωτοπόρα δράση στις μάχες που ακολουθούν το επόμενο διάστημα.
Αλλά και για τη μάχη των εκλογών, όπου οι αγωνιστικές διεργασίες μπορούν και πρέπει να εκφραστούν και στην κάλπη με ψήφο για πιο δυνατό ΚΚΕ. Η μόνη ψήφος που θα δώσει δύναμη στον λαό μας, θα στείλει πανευρωπαϊκό μήνυμα αντεπίθεσης των λαών ενάντια στα δεσμά της ΕΕ!
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 15 Μάρτη 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου