Σε λίγους μήνες η χώρα θα κλείσει την πρώτη της πενταετία ως οικονομικά υπόδουλη.
Μια πενταετία που το βασικότερο χαρακτηριστικό της ήταν η κυβερνητική σταθερότητα αλλά και η αποστροφή σε κάθε σκέψη εκλογών ή δημοψηφίσματος.
Η Άρχουσα Τάξη πήρε τα ηνία της χώρας για να οργιάσει πάνω στην ψυχή και στο μυαλό των Ελλήνων πολιτών.
Η φράση πολύ μαστίγιο και λίγο καρότο βρίσκει τον ακριβή ορισμό της στην Ελλάδα του Παπούλια, του GAP, του Παπαδήμου, του Καρατζαφέρη, και των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.
Μια πενταετία που το βασικότερο χαρακτηριστικό της ήταν η κυβερνητική σταθερότητα αλλά και η αποστροφή σε κάθε σκέψη εκλογών ή δημοψηφίσματος.
Η Άρχουσα Τάξη πήρε τα ηνία της χώρας για να οργιάσει πάνω στην ψυχή και στο μυαλό των Ελλήνων πολιτών.
Η φράση πολύ μαστίγιο και λίγο καρότο βρίσκει τον ακριβή ορισμό της στην Ελλάδα του Παπούλια, του GAP, του Παπαδήμου, του Καρατζαφέρη, και των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.
Για μια πενταετία η χώρα σώζεται, βγαίνει από το μνημόνιο, αποκτά ξανά την ανεξαρτησία της, ξαναβγαίνει στις αγορές.
Για μια πενταετία ο νομικός, πολιτικός και πολιτειακός χάρτης της χώρας αλλάζει για να συμμορφωθεί με το δίκαιο των οικονομικών δολοφόνων.
Η Άρχουσα Τάξη της χώρας κάλεσε, συνήθισε, αγοράστηκε από το τέρας.
Άρχισε να του μοιάζει, και σήμερα έγινε ένα μαζί του.
Ο απόπατος της Ελληνικής κοινωνίας ήλθε σε θέσεις εξουσίας.
Οι υμνητές του δικαίου της υποταγής αλωνίζουν και ρημάζουν την ζωή μας.
Η χώρα και οι κάτοικοί της ανάξιοι για οτιδήποτε περισσότερο της ελεημοσύνης.
Στην χώρα που η ελευθερία και η αξιοπρέπεια υμνήθηκαν όσο τίποτε άλλο, βασιλεύει ο ραγιαδισμός και η δειλία.
Μέσα σε αυτήν λοιπόν την πρώτη πενταετία οι πολίτες τούτης της χώρας διδάχθηκαν την ματαιότητα κάθε αντίστασης.
Αποδέχθηκαν πως η γνώμη και η ζωή τους είναι άνευ σημασίας.
Τα δικαιώματα της προ-μνημονίου εποχής δεν είναι τίποτε περισσότερο
από μια πλάνη.
Το δικαίωμα στον συνδικαλισμό, στην απεργία, στην μόρφωση, στην υγεία, στην ζωή απλά απομακρύνουν την χώρα από την λεωφόρο της ανάπτυξης.
Ακόμα και το δικαίωμα στην ψήφο θεωρείται, από ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ως μια μη απαραίτητη πολυτέλεια.
Και όλα αυτά λίγους μόνο μήνες πριν κλείσει η πρώτη πενταετία.
Και όλα αυτά στην χώρα με την κυβερνητική σταθερότητα, την a’la carte δικαιοσύνη και την δημοκρατία των γενοσήμων.
ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ την δευτερη πενταετια...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή