Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα μας πάρουν τα σπίτια. Τελικά τα σπίτια, από Αμερική και Ισπανία μέχρι Ελλάδα, τα παίρνουν οι (καπιταλιστές) τραπεζίτες.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα καταργήσουν τις εκλογές. Τελικά εκείνοι που ενοχλούνται από τις εκλογές είναι «ο Moody’s» (της κυρίας Βούλτεψη), οι «tour oparators» (του κ.Σταύρου Θεοδωράκη), τα όρνεα των (καπιταληστρικών) «οίκων» και οι χαρτογιακάδες της (καπιταλιστικής) Κομισιόν.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα πεινάσουμε. Τελικά για την ύπαρξη στην Ελλάδα των 6,3 εκατομμυρίων φτωχών και των 700.000 υποσιτισμένων παιδιών θα φταίει ότι έχουμε… κομμουνισμό.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και δεν θα έχουμε ελευθερία. Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν, αλλά ήρθε η «ελευθερία» των μαγκαλιών. Της τηλεοπτικής «αντικειμενικότητας». Του «μαύρου» στην ΕΡΤ και της «απαγόρευσης συναθροίσεων». Ηρθε η «ελευθερία» της μετανάστευσης, των αυτοκτονιών και των ΜΑΤ που επιτίθενται από συνταξιούχους μέχρι σε ανάπηρους.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα μας κάνουν μια «αποκλεισμένη Κούβα της Μεσογείου». Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν. Αλλά η Ελλάδα εκείνο που απολαμβάνει είναι η ευρωενωσιακή… ευρυχωρία του εταιρισμού της με τη Γερμανία. Είναι η… ευρυχωρία που τις παρέχουν οι εξ Ανατολών ΝΑΤΟικές «συμμαχίες» της με την Τουρκία όσο και οι προς Βορρά «φιλίες» της από Σκόπια μέχρι Αλβανία. Είναι η ελεύθερη Ελλάδα της ελεύθερης Μεσογείου που βιώνει την… ευρυχωρία που καθορίζεται από τις θηλιές που έχουν περάσει στο λαιμό της χώρας οι κοσμοπολίτικες Αγορές. Πρόκειται για τις «φιλελεύθερες» (και καπιταλιστικές πάντα) Αγορές τις οποίες εκλιπαρεί και προσκυνάει η κυβέρνηση. Πρόκειται για τις ίδιες Αγορές με τις οποίες διαπραγματεύεται και συνεννοείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και μαζί τους θα φέρουν τη δυστυχία στον τόπο. Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν. Ας δούμε, όμως, τι ήρθε: «Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, τα ποσοστά κατάθλιψης στη χώρα μας έχουν αυξηθεί κατά 50% μέσα στην τριετία 2011 – 2013 (…). Είναι ενδεικτικό ότι στην έρευνα του ΟΟΣΑ “Καλύτερη Ζωή” οι Έλληνες βάζουν μηδέν (0) στην ικανοποίηση που αντλούν από τη ζωή τους. Πιο συγκεκριμένα, οι κάτοικοι της χώρας μας είναι, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι πιο δυστυχισμένοι ανάμεσα σε 36 χώρες του ΟΟΣΑ» (από τα χτεσινά «Νέα»).
Ευτυχώς, λοιπόν, που γλιτώσαμε από τη δυστυχία του… κομμουνισμού. Φαντάζεστε τι θα μπορούσε να έχει πάθει η χώρα αν έπεφτε στα χέρια τους; Αλλά τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Το εγγυάται ο κ.Σαμαράς, ο κ.Βενιζέλος, ο κ.Γιακουμάτος, ο κ.Πλεύρης, ο κ.Στουρνάρας. Το διαβεβαιώνει με τον δικό του τρόπο (σσ: «η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν αμφισβητείται») ο κ.Τσίπρας.
Και βασικά θα το εγγυάται όσο διαρκεί (ως πότε;) η σχέση αιχμαλωσίας του λαού μας με το ίδιο το σύστημα που τον πνίγει. Μια σχέση που μοιάζει πολύ με εκείνη ανάμεσα στους δυο ήρωες του Στάινμπεκ στο «Άνθρωποι και ποντίκια». Τη σχέση μεταξύ του αδύναμου, πλην σατράπη και καταφερτζή Τζορτζ και του χειροδύναμου αγαθού γίγαντα Λένι.
O Λένι όλη του τη ζωή παρέμενε γαντζωμένος πάνω στο Τζορτζ επειδή τον έσωσε από πνιγμό. Ξεχνούσε, όμως, ο Λένι ότι αυτός ήταν, ο «σωτήρας» του ο Τζορτζ, που τον είχε σπρώξει στα άπατα νερά…
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα μας πάρουν τα σπίτια. Τελικά τα σπίτια, από Αμερική και Ισπανία μέχρι Ελλάδα, τα παίρνουν οι (καπιταλιστές) τραπεζίτες.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα καταργήσουν τις εκλογές. Τελικά εκείνοι που ενοχλούνται από τις εκλογές είναι «ο Moody’s» (της κυρίας Βούλτεψη), οι «tour oparators» (του κ.Σταύρου Θεοδωράκη), τα όρνεα των (καπιταληστρικών) «οίκων» και οι χαρτογιακάδες της (καπιταλιστικής) Κομισιόν.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα πεινάσουμε. Τελικά για την ύπαρξη στην Ελλάδα των 6,3 εκατομμυρίων φτωχών και των 700.000 υποσιτισμένων παιδιών θα φταίει ότι έχουμε… κομμουνισμό.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και δεν θα έχουμε ελευθερία. Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν, αλλά ήρθε η «ελευθερία» των μαγκαλιών. Της τηλεοπτικής «αντικειμενικότητας». Του «μαύρου» στην ΕΡΤ και της «απαγόρευσης συναθροίσεων». Ηρθε η «ελευθερία» της μετανάστευσης, των αυτοκτονιών και των ΜΑΤ που επιτίθενται από συνταξιούχους μέχρι σε ανάπηρους.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα μας κάνουν μια «αποκλεισμένη Κούβα της Μεσογείου». Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν. Αλλά η Ελλάδα εκείνο που απολαμβάνει είναι η ευρωενωσιακή… ευρυχωρία του εταιρισμού της με τη Γερμανία. Είναι η… ευρυχωρία που τις παρέχουν οι εξ Ανατολών ΝΑΤΟικές «συμμαχίες» της με την Τουρκία όσο και οι προς Βορρά «φιλίες» της από Σκόπια μέχρι Αλβανία. Είναι η ελεύθερη Ελλάδα της ελεύθερης Μεσογείου που βιώνει την… ευρυχωρία που καθορίζεται από τις θηλιές που έχουν περάσει στο λαιμό της χώρας οι κοσμοπολίτικες Αγορές. Πρόκειται για τις «φιλελεύθερες» (και καπιταλιστικές πάντα) Αγορές τις οποίες εκλιπαρεί και προσκυνάει η κυβέρνηση. Πρόκειται για τις ίδιες Αγορές με τις οποίες διαπραγματεύεται και συνεννοείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και μαζί τους θα φέρουν τη δυστυχία στον τόπο. Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν. Ας δούμε, όμως, τι ήρθε: «Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, τα ποσοστά κατάθλιψης στη χώρα μας έχουν αυξηθεί κατά 50% μέσα στην τριετία 2011 – 2013 (…). Είναι ενδεικτικό ότι στην έρευνα του ΟΟΣΑ “Καλύτερη Ζωή” οι Έλληνες βάζουν μηδέν (0) στην ικανοποίηση που αντλούν από τη ζωή τους. Πιο συγκεκριμένα, οι κάτοικοι της χώρας μας είναι, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι πιο δυστυχισμένοι ανάμεσα σε 36 χώρες του ΟΟΣΑ» (από τα χτεσινά «Νέα»).
Ευτυχώς, λοιπόν, που γλιτώσαμε από τη δυστυχία του… κομμουνισμού. Φαντάζεστε τι θα μπορούσε να έχει πάθει η χώρα αν έπεφτε στα χέρια τους; Αλλά τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Το εγγυάται ο κ.Σαμαράς, ο κ.Βενιζέλος, ο κ.Γιακουμάτος, ο κ.Πλεύρης, ο κ.Στουρνάρας. Το διαβεβαιώνει με τον δικό του τρόπο (σσ: «η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν αμφισβητείται») ο κ.Τσίπρας.
Και βασικά θα το εγγυάται όσο διαρκεί (ως πότε;) η σχέση αιχμαλωσίας του λαού μας με το ίδιο το σύστημα που τον πνίγει. Μια σχέση που μοιάζει πολύ με εκείνη ανάμεσα στους δυο ήρωες του Στάινμπεκ στο «Άνθρωποι και ποντίκια». Τη σχέση μεταξύ του αδύναμου, πλην σατράπη και καταφερτζή Τζορτζ και του χειροδύναμου αγαθού γίγαντα Λένι.
O Λένι όλη του τη ζωή παρέμενε γαντζωμένος πάνω στο Τζορτζ επειδή τον έσωσε από πνιγμό. Ξεχνούσε, όμως, ο Λένι ότι αυτός ήταν, ο «σωτήρας» του ο Τζορτζ, που τον είχε σπρώξει στα άπατα νερά…
Μακριά από τους κομμουνιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη μας πάρουν και... το ραγιαδιλίκι!
Καλά είμαστε με τους αφέντες.