10 Μέρες που Συγκλόνισαν τον Κόσμο
Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //Φίλε, τους τάφους που σκάβουμε τους λένε χαρακώματα. Τις παγίδες που στήνουμε τις λένε οδοφράγματα. Τη φύτρα όμως που σπέρνουμε την λέμε επανάσταση. Στ΄ όνομα αυτού του καινούργιου που γεννιέται, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες πέθαναν στις φυλακές, στις εξορίες, στα παγωμένα ορυχεία της Σιβηρίας.
Φίλε, Ελπίδα θέλω να γεμίσω την καρδιά σου, από την ελπίδα που κι εγώ από τότε πήρα. Τις λέξεις που θα πω μην τις πάρεις σαν ήχο με γράμματα μεταλλικά. Σαν καρύδι σκληρό που μέσα του κρύβει δυνάμεις εκρηκτικές να τις πάρεις. Να είναι το σμίξιμο λειτουργικό. Μαζί μας φίλε σύντριψε την λέξη. Λευτέρωσε το νόημα και την δύναμη της για να κυριευτείς από το μεγαλείο, την κοσμογονία, το συνέπαρμα της νέας δημιουργίας που φυσά από άκρο σε άκρο σε όλη την επανάσταση.
Την επανάσταση του Ρώσου εργάτη, του Ρώσου μουζίκου. Του μπολσεβίκου.
Άκουσα για το νιο θεό. Είδα άστρο λαμπερό και κίνησα να πάω ξοπίσω. Δύσκολη στιγμή, δύσκολη γέννα. Η Ρωσία αγκομαχώντας από τους πόνους γεννά τον καινούργιο κόσμο. Η υπόγεια φωτιά της εξέγερσης που σιγοκαίει στην ψυχή των καταπιεσμένων, σπάει τον φλοιό που είχε αρχίσει να σκληραίνει την επιφάνεια της εκμετάλλευσης και σαν λάβα επαναστατική ξεχύνεται, δράση και λόγος δυνατός και πύρινος.
Συζητήσεις, συνελεύσεις, συνεδριάσεις, ατελείωτα συλλαλητήρια. Στους δρόμους, στα γιαπιά, στους σταθμούς, στις φάμπρικες, στο πηχτό παγωμένο σκοτάδι, μαζεύονται πυκνά πλήθη λαού.
Μπολσεβίκοι ομιλητές, επισκέπτονται στρατώνες και χώρους δουλειάς. Μιλούν για Ειρήνη. Για ψωμί, για μόρφωση, για την εξουσία των εργατών και αγροτών στα Σοβιέτ.
Η κυβέρνηση Κερένσκι φερέφωνο της ξιπασμένης αστικής τάξης, είναι ενάντια στους εργάτες, στους αγρότες, τους στρατιώτες. Ενάντια στη φτωχολογιά. Τα γραφεία της Επαναστατικής Επιτροπής βουίζουν αδιάκοπα σαν μελίσσια ολόκληρα εικοσιτετράωρα. Τα εργοστάσια, οι αποθήκες, τα χαμόσπιτα, γεμίζουν με όπλα.
Τα Σοβιέτ συνεδριάζουν θυελλώδικα. Από την άλλη ουρές ατέλειωτες μπροστά στα μαγαζιά για μία πατάτα για ένα κομμάτι ψωμί. Και ενώ ο λαός πεινά, οι χαρτοπαικτικές λέσχες δουλεύουν μέχρι το χάραμα, από χαραυγή σε χαραυγή. Η σαμπάνια τρέχει σαν ποτάμι. Το πονταριλίκι φθάνει μέχρι και 20.000 ρούβλια.
Μοναρχικοί συνωμότες, Γερμανοί πράχτορες, μεγαλό – αρπάχτρες κάνουν σχέδια για λαθρεμπόριο και κερδοσκοπία. Ένας αλλόκοτος φρενιασμένος κόσμος που στροβιλίζεται. Η Πετρούπολη αναστενάζει κάτω από ένα ασήκωτο βουερό βάρος.
Τα χειμερινά ανάκτορα πέφτουν!
Δέκα μέρες ασύλληπτης έντασης και γεγονότων
Δέκα μέρες που ανέτρεψαν το ρουν της Ιστορίας
Δέκα μέρες που γύρισε η Γης τα πάνω κάτω
Δέκα μέρες που ξύπνησαν τις καταπιεσμένες συνειδήσεις, των μαζών όλου του κόσμου, καθώς γεύτηκαν την ελπίδα της σωτηρίας τους.
Δέκα μέρες που φούσκωσε η παγκόσμια κόκκινη παλίρροια
Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου