Με τις
ξεδιάντροπες δηλώσεις που προσπαθούν να παρουσιάσουν τα θύματα ως
υπεύθυνους, με την «κολοκυθιά» και τους ψευτοκαβγάδες για το ποιος
διαχειρίζεται καλύτερα το σάπιο σύστημα, με τις «παραινέσεις» ότι τώρα
τάχα δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών, με τις εξοργιστικές αναλύσεις
περί «κλιματικής αλλαγής», «ακραίων καιρικών φαινομένων» και «ανθρώπινης
ύβρεως», κυβέρνηση και αστικά επιτελεία προσπαθούν αλλά δεν μπορούν να
κρύψουν τις τεράστιες, εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ
και διαχρονικά όλων των αστικών κυβερνήσεων. Προσπαθούν αλλά δεν
μπορούν να κρύψουν την πραγματική αιτία που γεννάει τη μία πίσω από την
άλλη τις τραγωδίες για την εργατική τάξη: Το κυνήγι του κέρδους, για το
οποίο το κεφάλαιο δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα.
Οι καταστροφικές πλημμύρες, όπως χτες οι πυρκαγιές και τα ναυάγια, για να θυμηθούμε μόνο τα πλέον πρόσφατα, δεν δείχνουν την «απουσία του κράτους», όπως λέγεται, αλλά το ακριβώς αντίθετο: Δείχνουν την «παρουσία» του αστικού κράτους, που σχεδιάζει και ιεραρχεί με βάση τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Που σε κάθε επίπεδο, από την κεντρική κυβέρνηση έως την Τοπική Διοίκηση, υλοποιεί έργα με βάση την «ανταποδοτικότητα» που έχουν για το κεφάλαιο. Που γι' αυτόν το λόγο θεωρεί τα αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά και τα υπόλοιπα έργα που διασφαλίζουν εργατικές - λαϊκές ανάγκες, που θα προστάτευαν ανθρώπινες ζωές, δημόσιες υποδομές, λαϊκές περιουσίες, το περιβάλλον και την υγεία των λαϊκών στρωμάτων «μη επιλέξιμα», αφού δεν φέρνουν κέρδη σε βάθος χρόνου για τους επιχειρηματικούς ομίλους, δεν πουλιούνται, δεν νοικιάζονται, δεν αποφέρουν έσοδα μετά την κατασκευή τους. Κι έτσι την ίδια ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός, οι προϋπολογισμοί των Περιφερειών περιλαμβάνουν δεκάδες κωδικούς εκατοντάδων εκατομμυρίων για την πολύμορφη ενίσχυση του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων, προβλέπουν μηδαμινά κονδύλια για τα έργα αυτά.
Η αναρχία στη χωροταξία και στα σχέδια, στις χρήσεις γης, τα ρέματα που καταλήγουν σε μάντρες εργοστασίων και αποθήκες logistics, η αποσπασματικότητα των όποιων έργων που «σώζουν» τη μια περιοχή πνίγοντας την επόμενη, δεν αποτελούν απλά κάποια «αμαρτήματα» των προηγούμενων διαχειριστών ή κάποιου «στρεβλού» μοντέλου ανάπτυξης που παίρνει γιατρειά, όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά απόδειξη του ίδιου του άναρχου χαρακτήρα της παραγωγής στον καπιταλισμό. Η ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου δεν αποτελεί τη λύση, αλλά την αιτία των προβλημάτων.
Η κατάσταση στη Δυτική Αττική αποτελεί επιβεβαίωση: Η υποβάθμιση της ζωής των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, τα απανωτά εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης αποτελούν απλά την «άλλη όψη» του νομίσματος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι το τίμημα που καλείται να πληρώσει ο λαός της περιοχής για να πάρουν σάρκα και οστά τα «φιλόδοξα» πρότζεκτς του κεφαλαίου, που υπηρετούν κυβέρνηση και αστικά κόμματα, για μετατροπή της περιοχής στο μεγαλύτερο εμπορευματικό - διαμετακομιστικό κόμβο πανελλαδικά, με υπερσύγχρονα σιδηροδρομικά και οδικά δίκτυα για τη μεταφορά εμπορευμάτων προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη, «αξιοποίηση» των σημαντικών ναυπηγοεπισκευαστικών υποδομών που αποτελούν πόλο έλξης ανταγωνιστικών κεφαλαίων, με επιχειρηματικούς ομίλους - «υποδείγματα» κερδοφορίας, όπως είναι τα ΕΛΠΕ.
Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, από τα δεκάδες που έχει καταγράψει ο «Ριζοσπάστης» τις τελευταίες μέρες, αποτελεί αυτό της υπερσύγχρονης κατά τ' άλλα Εθνικής οδού Αθηνών - Κορίνθου, μιας βασικής «αρτηρίας» για τη μεταφορά εμπορευμάτων, που όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, φτιάχτηκε χωρίς αντιπλημμυρικές προδιαγραφές, «συμβάλλοντας» καθοριστικά στο μέγεθος της καταστροφής.
Το
«ρέμα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας παρασέρνει στο διάβα του τις
εργατικές - λαϊκές ανάγκες, τα δικαιώματα των εργαζομένων και των
οικογενειών τους.
Το κυβερνητικό παραμύθι για τη λεγόμενη δίκαιη ανάπτυξη, που αναμασούν καθημερινά τα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πως τάχα η ανάπτυξη θα φέρει ανακούφιση του λαϊκού κόσμου, καταρρέει μπροστά στη βαρβαρότητα που καθημερινά ζει ο λαός, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων.
Γι' αυτό και την ώρα που η κυβέρνηση προετοιμάζει το νέο γύρο αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, που τσακίζει και τα τελευταία προνοιακά επιδόματα, που φέρνει στη Βουλή έναν προϋπολογισμό φοροληστείας, που εγκαινιάζει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς λαϊκών περιουσιών, ενώ βάζει στο στόχαστρο πιο αποφασιστικά ακόμα και το δικαίωμα στην απεργία, επιστρατεύει την ξεδιάντροπη προπαγάνδα και τον αντιπερισπασμό των «κοινωνικών μερισμάτων», από τις «υπεραποδόσεις» και το πλεόνασμα φτώχειας του λαού.
Επιστρατεύει, δηλαδή, ξανά την άθλια απάτη ότι το απαύγασμα της «δικαιοσύνης» και της «κοινωνικής πολιτικής» είναι η αναδιανομή της φτώχειας: Από τα εκατό που παίρνει από τα λαϊκά στρώματα, με το κόψιμο ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών Υγείας και Πρόνοιας, με τη φοροληστεία, με τα μέτρα που διασφαλίζουν «ματωμένα πλεονάσματα» στο διηνεκές, να επιστρέφει το ένα στους εξαθλιωμένους που αφήνει πίσω της η αντιλαϊκή πολιτική.
Η κυβερνητική εξαπάτηση δεν έχει όρια, αφού φτάνει στο σημείο να παρουσιάζει ως «παροχές» στους συνταξιούχους την απόδοση όσων παράνομα κατακρατούσε και ως ανακούφιση από τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς ρεύματος την κάλυψη του κόστους των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας της ΔΕΗ, την ώρα που με τα νέα κριτήρια χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα πεταχτούν εκτός κοινωνικού τιμολογίου και η περαιτέρω «απελευθέρωση» της Ενέργειας θα βυθίσει σε ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια το λαό.
Η προκλητική κυβερνητική προπαγάνδα συμπληρώνεται από την αμήχανη κριτική που της κάνουν τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, κριτική που επί της ουσίας λέει στο λαό να διαλέξει ποιες ανάγκες του θα θυσιάσει, ενώ βγάζει «στον αφρό» αξιώσεις του κεφαλαίου που υπηρετεί και η κυβέρνηση για ακόμα μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές και «ελαφρύνσεις», ως προϋπόθεση της ανάπτυξης, από την οποία τάχα έχει να περιμένει ο λαός.
Τόσο η
κυβέρνηση όσο και τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης θέλουν να
εξοικειώσουν το λαό με τη φτώχεια του, με τις μειωμένες απαιτήσεις.
Να τον πείσουν ότι από τον τεράστιο πλούτο που παράγει, το καλύτερο που έχει να περιμένει είναι κανένα ξεροκόμματο και πάντα με την προϋπόθεση ότι θα υπομένει χωρίς τέλος τις θυσίες για την ανάκαμψη του κεφαλαίου.
Ακόμα περισσότερο, να τον στρατεύσουν με τον τρόπο αυτό στους στόχους του κεφαλαίου, που πλάι στην ένταση της εκμετάλλευσης και την αλυσίδα των αντιλαϊκών μέτρων, σημαίνουν ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για το μοίρασμα των πηγών και δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, εμπορευμάτων, αγορών.
Το δισέλιδο που φιλοξενεί στο σημερινό φύλλο ο «Ριζοσπάστης» για το «ντόμινο» των ανταγωνισμών που βάζουν ξανά φωτιά στη Μ. Ανατολή, τις καταιγιστικές εξελίξεις σε Λίβανο, Σαουδική Αραβία, Συρία, Ιράκ κ.α., για την εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, που ολοένα και βαθαίνει με ευθύνη της κυβέρνησης, είναι αποκαλυπτικό.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να υπηρετήσει τους στόχους της αστικής τάξης για ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας πηγαίνει χέρι - χέρι με τις δεσμεύσεις για επέκταση της βάσης της Σούδας, εγκατάσταση και νέων όπως στην περίπτωση της Αλεξανδρούπολης, ακόμα και τη «φιλοξενία» πυρηνικών, τους υπέρογκους εξοπλισμούς για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, τη διεκδίκηση επικίνδυνων στρατιωτικών και άλλων ρόλων, ρόλων «σημαιοφόρου» στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ και ΕΕ στα Βαλκάνια και αλλού.
Η «σταθερότητα» για να «τρέξουν» οι επενδύσεις και τα σχέδια του κεφαλαίου αποτελεί μόνιμη πηγή αστάθειας και κινδύνων για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής. Οδηγεί σε νέους πολέμους και επεμβάσεις, νέες αλλαγές συνόρων, νέα κύματα προσφύγων.
Η αντιιμπεριαλιστική πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία την Παρασκευή στέλνει ηχηρό μήνυμα καταδίκης της εμπλοκής και των εγκληματικών σχεδίων στα οποία συμμετέχει με τα μπούνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και στηρίζουν τα άλλα αστικά κόμματα.
Η εργατική - λαϊκή πάλη χρειάζεται να δυναμώσει, να στοχεύσει στην καρδιά του το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που θάβει κάτω απ' τις λάσπες της «δίκαιης» ανάπτυξης ή στα ερείπια του πολέμου τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών και επιχειρηματικών ομίλων.
Ριζοσπάστης
Οι καταστροφικές πλημμύρες, όπως χτες οι πυρκαγιές και τα ναυάγια, για να θυμηθούμε μόνο τα πλέον πρόσφατα, δεν δείχνουν την «απουσία του κράτους», όπως λέγεται, αλλά το ακριβώς αντίθετο: Δείχνουν την «παρουσία» του αστικού κράτους, που σχεδιάζει και ιεραρχεί με βάση τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Που σε κάθε επίπεδο, από την κεντρική κυβέρνηση έως την Τοπική Διοίκηση, υλοποιεί έργα με βάση την «ανταποδοτικότητα» που έχουν για το κεφάλαιο. Που γι' αυτόν το λόγο θεωρεί τα αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά και τα υπόλοιπα έργα που διασφαλίζουν εργατικές - λαϊκές ανάγκες, που θα προστάτευαν ανθρώπινες ζωές, δημόσιες υποδομές, λαϊκές περιουσίες, το περιβάλλον και την υγεία των λαϊκών στρωμάτων «μη επιλέξιμα», αφού δεν φέρνουν κέρδη σε βάθος χρόνου για τους επιχειρηματικούς ομίλους, δεν πουλιούνται, δεν νοικιάζονται, δεν αποφέρουν έσοδα μετά την κατασκευή τους. Κι έτσι την ίδια ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός, οι προϋπολογισμοί των Περιφερειών περιλαμβάνουν δεκάδες κωδικούς εκατοντάδων εκατομμυρίων για την πολύμορφη ενίσχυση του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων, προβλέπουν μηδαμινά κονδύλια για τα έργα αυτά.
Η αναρχία στη χωροταξία και στα σχέδια, στις χρήσεις γης, τα ρέματα που καταλήγουν σε μάντρες εργοστασίων και αποθήκες logistics, η αποσπασματικότητα των όποιων έργων που «σώζουν» τη μια περιοχή πνίγοντας την επόμενη, δεν αποτελούν απλά κάποια «αμαρτήματα» των προηγούμενων διαχειριστών ή κάποιου «στρεβλού» μοντέλου ανάπτυξης που παίρνει γιατρειά, όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά απόδειξη του ίδιου του άναρχου χαρακτήρα της παραγωγής στον καπιταλισμό. Η ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου δεν αποτελεί τη λύση, αλλά την αιτία των προβλημάτων.
Η κατάσταση στη Δυτική Αττική αποτελεί επιβεβαίωση: Η υποβάθμιση της ζωής των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, τα απανωτά εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης αποτελούν απλά την «άλλη όψη» του νομίσματος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι το τίμημα που καλείται να πληρώσει ο λαός της περιοχής για να πάρουν σάρκα και οστά τα «φιλόδοξα» πρότζεκτς του κεφαλαίου, που υπηρετούν κυβέρνηση και αστικά κόμματα, για μετατροπή της περιοχής στο μεγαλύτερο εμπορευματικό - διαμετακομιστικό κόμβο πανελλαδικά, με υπερσύγχρονα σιδηροδρομικά και οδικά δίκτυα για τη μεταφορά εμπορευμάτων προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη, «αξιοποίηση» των σημαντικών ναυπηγοεπισκευαστικών υποδομών που αποτελούν πόλο έλξης ανταγωνιστικών κεφαλαίων, με επιχειρηματικούς ομίλους - «υποδείγματα» κερδοφορίας, όπως είναι τα ΕΛΠΕ.
Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, από τα δεκάδες που έχει καταγράψει ο «Ριζοσπάστης» τις τελευταίες μέρες, αποτελεί αυτό της υπερσύγχρονης κατά τ' άλλα Εθνικής οδού Αθηνών - Κορίνθου, μιας βασικής «αρτηρίας» για τη μεταφορά εμπορευμάτων, που όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, φτιάχτηκε χωρίς αντιπλημμυρικές προδιαγραφές, «συμβάλλοντας» καθοριστικά στο μέγεθος της καταστροφής.
Ξεδιάντροπη προπαγάνδα...
Το κυβερνητικό παραμύθι για τη λεγόμενη δίκαιη ανάπτυξη, που αναμασούν καθημερινά τα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πως τάχα η ανάπτυξη θα φέρει ανακούφιση του λαϊκού κόσμου, καταρρέει μπροστά στη βαρβαρότητα που καθημερινά ζει ο λαός, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων.
Γι' αυτό και την ώρα που η κυβέρνηση προετοιμάζει το νέο γύρο αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, που τσακίζει και τα τελευταία προνοιακά επιδόματα, που φέρνει στη Βουλή έναν προϋπολογισμό φοροληστείας, που εγκαινιάζει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς λαϊκών περιουσιών, ενώ βάζει στο στόχαστρο πιο αποφασιστικά ακόμα και το δικαίωμα στην απεργία, επιστρατεύει την ξεδιάντροπη προπαγάνδα και τον αντιπερισπασμό των «κοινωνικών μερισμάτων», από τις «υπεραποδόσεις» και το πλεόνασμα φτώχειας του λαού.
Επιστρατεύει, δηλαδή, ξανά την άθλια απάτη ότι το απαύγασμα της «δικαιοσύνης» και της «κοινωνικής πολιτικής» είναι η αναδιανομή της φτώχειας: Από τα εκατό που παίρνει από τα λαϊκά στρώματα, με το κόψιμο ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών Υγείας και Πρόνοιας, με τη φοροληστεία, με τα μέτρα που διασφαλίζουν «ματωμένα πλεονάσματα» στο διηνεκές, να επιστρέφει το ένα στους εξαθλιωμένους που αφήνει πίσω της η αντιλαϊκή πολιτική.
Η κυβερνητική εξαπάτηση δεν έχει όρια, αφού φτάνει στο σημείο να παρουσιάζει ως «παροχές» στους συνταξιούχους την απόδοση όσων παράνομα κατακρατούσε και ως ανακούφιση από τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς ρεύματος την κάλυψη του κόστους των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας της ΔΕΗ, την ώρα που με τα νέα κριτήρια χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα πεταχτούν εκτός κοινωνικού τιμολογίου και η περαιτέρω «απελευθέρωση» της Ενέργειας θα βυθίσει σε ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια το λαό.
Η προκλητική κυβερνητική προπαγάνδα συμπληρώνεται από την αμήχανη κριτική που της κάνουν τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, κριτική που επί της ουσίας λέει στο λαό να διαλέξει ποιες ανάγκες του θα θυσιάσει, ενώ βγάζει «στον αφρό» αξιώσεις του κεφαλαίου που υπηρετεί και η κυβέρνηση για ακόμα μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές και «ελαφρύνσεις», ως προϋπόθεση της ανάπτυξης, από την οποία τάχα έχει να περιμένει ο λαός.
...επικίνδυνη εμπλοκή
Να τον πείσουν ότι από τον τεράστιο πλούτο που παράγει, το καλύτερο που έχει να περιμένει είναι κανένα ξεροκόμματο και πάντα με την προϋπόθεση ότι θα υπομένει χωρίς τέλος τις θυσίες για την ανάκαμψη του κεφαλαίου.
Ακόμα περισσότερο, να τον στρατεύσουν με τον τρόπο αυτό στους στόχους του κεφαλαίου, που πλάι στην ένταση της εκμετάλλευσης και την αλυσίδα των αντιλαϊκών μέτρων, σημαίνουν ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για το μοίρασμα των πηγών και δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, εμπορευμάτων, αγορών.
Το δισέλιδο που φιλοξενεί στο σημερινό φύλλο ο «Ριζοσπάστης» για το «ντόμινο» των ανταγωνισμών που βάζουν ξανά φωτιά στη Μ. Ανατολή, τις καταιγιστικές εξελίξεις σε Λίβανο, Σαουδική Αραβία, Συρία, Ιράκ κ.α., για την εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, που ολοένα και βαθαίνει με ευθύνη της κυβέρνησης, είναι αποκαλυπτικό.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να υπηρετήσει τους στόχους της αστικής τάξης για ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας πηγαίνει χέρι - χέρι με τις δεσμεύσεις για επέκταση της βάσης της Σούδας, εγκατάσταση και νέων όπως στην περίπτωση της Αλεξανδρούπολης, ακόμα και τη «φιλοξενία» πυρηνικών, τους υπέρογκους εξοπλισμούς για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, τη διεκδίκηση επικίνδυνων στρατιωτικών και άλλων ρόλων, ρόλων «σημαιοφόρου» στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ και ΕΕ στα Βαλκάνια και αλλού.
Η «σταθερότητα» για να «τρέξουν» οι επενδύσεις και τα σχέδια του κεφαλαίου αποτελεί μόνιμη πηγή αστάθειας και κινδύνων για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής. Οδηγεί σε νέους πολέμους και επεμβάσεις, νέες αλλαγές συνόρων, νέα κύματα προσφύγων.
Η αντιιμπεριαλιστική πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία την Παρασκευή στέλνει ηχηρό μήνυμα καταδίκης της εμπλοκής και των εγκληματικών σχεδίων στα οποία συμμετέχει με τα μπούνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και στηρίζουν τα άλλα αστικά κόμματα.
Η εργατική - λαϊκή πάλη χρειάζεται να δυναμώσει, να στοχεύσει στην καρδιά του το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που θάβει κάτω απ' τις λάσπες της «δίκαιης» ανάπτυξης ή στα ερείπια του πολέμου τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών και επιχειρηματικών ομίλων.
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου