Τις δυο τελευταίες μέρες παρακολουθούμε σκηνές
από την παράσταση «υγιής επιχειρηματική δράση», με πρωταγωνιστές τους
«κακούς» φαρμακοβιομήχανους και την «καλή» κυβέρνηση. Πράξη Πρώτη: Η
πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία «Roche» - γνωστή και για τα Προγράμματα
Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που εκπονεί για τις «ευάλωτες κοινωνικές
ομάδες» - αποφάσισε να αποσύρει από τη «θετική λίστα» συνταγογράφησης
φαρμάκων ένα νέο ογκολογικό φάρμακο για το μεταστατικό μελάνωμα, γιατί
όπως η ίδια ανέφερε «δεν τη συμφέρει οικονομικά».
Το φάρμακο, που η τιμή του είναι περίπου 5.500 ευρώ, θα κυκλοφορεί μεν στην ελληνική αγορά, αλλά με όρους που η πολυεθνική θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία από την πώληση του εμπορεύματός της. Δεν κάνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το να υπερασπίζεται το σκοπό της παραγωγής στον καπιταλισμό, που είναι το κέρδος. Πρόκειται για τον ορισμό της «υγιούς επιχειρηματικότητας», η οποία βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες των ασθενών και μάλιστα αυτών που κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν πρέπει να ξαφνιάζει κανέναν. Δεν συνιστά εξαίρεση η πολιτική της πολυεθνικής, αλλά κανόνα για όλους τους επιχειρηματικούς ομίλους έρευνας και παραγωγής των φαρμάκων. Αυτοί διαμορφώνουν τις τιμές των φαρμάκων, το ποια φάρμακα θα δώσουν στην κυκλοφορία ή ποια θα αποσύρουν από αυτή, σε ποιους τομείς θα αναπτύξουν την Ερευνα, πάντα με κριτήριο τι θα τους αποδώσει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Για τους καπιταλιστές, τους «επενδυτές», το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα είναι απολύτως απαραίτητα για την υγεία των ασθενών είναι δευτερεύον ζήτημα!
Πράξη Δεύτερη: Ο υπουργός Υγείας, ο οποίος πίνει νερό
στο όνομα της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και των επιχειρηματικών
ομίλων, που αποτελούν το θερμοκήπιο της εκμετάλλευσης των εργαζομένων
και των ασθενών, «βγαίνει στα κάγκελα» και καλεί όλες τις «πολιτικές και
κοινωνικές δυνάμεις της χώρας και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς» να μην
επιτρέψουν τον εκβιασμό!
Πρόκειται για μεγάλη κοροϊδία και συνάμα πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα, αφού η κυβέρνηση στην οποία είναι υπουργός πανηγυρίζει για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, έχει κατακρεουργήσει τις κρατικές δαπάνες για την Υγεία και τα φάρμακα του λαού, έχει εκτινάξει τις πληρωμές των ασθενών στα ύψη γι' αυτές τις ανάγκες, και όλα αυτά για να στηριχτούν από το κράτος οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μεταξύ των οποίων και οι φαρμακοβιομήχανοι. Κι από πάνω, εκβιάζει και παραπλανά το λαό να αποδεχτεί τις άγριες περικοπές, για μια ανάπτυξη από την οποία δήθεν θα ωφεληθεί και ο ίδιος.
Είναι απύθμενο θράσος να καλεί το λαό να συμπαραταχθεί με τους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» για να αντιμετωπίσουν τον εκβιασμό της πολυεθνικής. Να αναθέσει δηλαδή ο λαός στους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα. Στους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» που μέρα - νύχτα δουλεύουν με σκοπό το πώς θα διαμορφωθεί ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, προκειμένου να θωρακιστούν και να τονωθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Που δεν υπάρχει κατεύθυνση και Οδηγία που να μην αναφέρεται στη μείωση των κρατικών δαπανών στην Υγεία και στο φάρμακο.
Ο εκβιασμός από την πλευρά της πολυεθνικής είναι δεδομένος.
Με τη διαφορά ότι δεν αποτελεί «ηθικοπλαστική ιδιομορφία» των μετόχων
της - όπως την προβάλλει ο υπουργός Υγείας - αλλά σύμφυτο χαρακτηριστικό
των σιδερένιων νόμων της καπιταλιστικής οικονομίας, την οποία
υπερασπίζεται και υπηρετεί η κυβέρνηση. Ετσι, προβάλλει τον εκβιασμό της
πολυεθνικής ως πρόβλημα και όχι φυσικά την αντικειμενική αιτία που τον
γεννά και τον αναπαράγει.
Ακόμα και στην περίπτωση που βρεθεί ένας συμβιβασμός - τίποτα δεν αποκλείεται - και ενταχθεί το φάρμακο στη «θετική λίστα», αυτό δεν ισοδυναμεί με «ηθικοποίηση» του εκμεταλλευτικού συστήματος, όπως το προβάλλει η κυβέρνηση. Οι ασθενείς θα συνεχίσουν να πληρώνουν περισσότερα για την υγεία τους, το κράτος θα συνεχίσει να περικόπτει τις παροχές, ο λαός θα απομακρύνεται περισσότερο από τη δυνατότητα να αξιοποιεί τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης.
Ακριβώς επειδή το ίδιο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα είναι «ανήθικο», αφού στη βάση της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής - και των φαρμάκων - ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος αποτελεί ατομική ιδιοκτησία. Αυτό ούτε «ηθικοποιείται», ούτε «εξανθρωπίζεται», μόνο ανατρέπεται.
Η αυλαία πέφτει: Από το «έργο» αυτό ο λαός
χρειάζεται να κρατήσει ένα μόνο συμπέρασμα: Οτι όσο τα επιτεύγματα της
επιστήμης και της γνώσης, όσο η έρευνα και η παραγωγή των φαρμάκων
αποτελούν ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή εμπορεύματα, δε
μπορεί να περιμένει τίποτα καλό.
Να απορρίψει αγωνιστικά και μαχητικά την απάτη της «υγιούς επιχειρηματικής δράσης» στο χώρο της Υγείας και της δήθεν δυνατότητας για «εξανθρωπισμό» του καπιταλισμού που προσπαθεί να φιλοτεχνήσει ο υπουργός Υγείας και η κυβέρνηση. Να διεκδικήσει πλήρεις και απόλυτα δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, χωρίς περικοπές και πλαφόν, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Να συμπαραταχθεί με την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, που είναι η μόνη ρεαλιστική και πραγματικά φιλολαϊκή. Γιατί η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών απαιτεί έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων του Φαρμάκου. Απαιτεί η οικονομία και η παραγωγή να οργανώνεται στη βάση ενός επιστημονικού, κεντρικού σχεδιασμού, με κριτήριο και οδηγό την πλήρη και καθολική ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και στη φαρμακευτική περίθαλψη.
Μέσα από τη λειτουργία ενός ενιαίου κρατικού φορέα Φαρμάκου, που θα σχεδιάζει και θα οργανώνει την έρευνα, παραγωγή, εισαγωγή και διάθεση ποιοτικών και αποτελεσματικών φαρμάκων, δωρεάν σε όλους όσοι τα χρειάζονται, στα πλαίσια ενός σύγχρονου, αποκλειστικά κρατικού και δωρεάν συστήματος Υγείας. Μέσα από αυτόν το δρόμο, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που ο ίδιος παράγει, θα απελευθερωθούν ακόμα περισσότερο οι δυνατότητες της Ερευνας, οδηγώντας σε νέα επιστημονικά επιτεύγματα, που θα καρπώνονται απρόσκοπτα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου.
Το φάρμακο, που η τιμή του είναι περίπου 5.500 ευρώ, θα κυκλοφορεί μεν στην ελληνική αγορά, αλλά με όρους που η πολυεθνική θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία από την πώληση του εμπορεύματός της. Δεν κάνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το να υπερασπίζεται το σκοπό της παραγωγής στον καπιταλισμό, που είναι το κέρδος. Πρόκειται για τον ορισμό της «υγιούς επιχειρηματικότητας», η οποία βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες των ασθενών και μάλιστα αυτών που κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν πρέπει να ξαφνιάζει κανέναν. Δεν συνιστά εξαίρεση η πολιτική της πολυεθνικής, αλλά κανόνα για όλους τους επιχειρηματικούς ομίλους έρευνας και παραγωγής των φαρμάκων. Αυτοί διαμορφώνουν τις τιμές των φαρμάκων, το ποια φάρμακα θα δώσουν στην κυκλοφορία ή ποια θα αποσύρουν από αυτή, σε ποιους τομείς θα αναπτύξουν την Ερευνα, πάντα με κριτήριο τι θα τους αποδώσει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Για τους καπιταλιστές, τους «επενδυτές», το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα είναι απολύτως απαραίτητα για την υγεία των ασθενών είναι δευτερεύον ζήτημα!
***
Πρόκειται για μεγάλη κοροϊδία και συνάμα πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα, αφού η κυβέρνηση στην οποία είναι υπουργός πανηγυρίζει για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, έχει κατακρεουργήσει τις κρατικές δαπάνες για την Υγεία και τα φάρμακα του λαού, έχει εκτινάξει τις πληρωμές των ασθενών στα ύψη γι' αυτές τις ανάγκες, και όλα αυτά για να στηριχτούν από το κράτος οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μεταξύ των οποίων και οι φαρμακοβιομήχανοι. Κι από πάνω, εκβιάζει και παραπλανά το λαό να αποδεχτεί τις άγριες περικοπές, για μια ανάπτυξη από την οποία δήθεν θα ωφεληθεί και ο ίδιος.
Είναι απύθμενο θράσος να καλεί το λαό να συμπαραταχθεί με τους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» για να αντιμετωπίσουν τον εκβιασμό της πολυεθνικής. Να αναθέσει δηλαδή ο λαός στους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα. Στους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» που μέρα - νύχτα δουλεύουν με σκοπό το πώς θα διαμορφωθεί ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, προκειμένου να θωρακιστούν και να τονωθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Που δεν υπάρχει κατεύθυνση και Οδηγία που να μην αναφέρεται στη μείωση των κρατικών δαπανών στην Υγεία και στο φάρμακο.
***
Ακόμα και στην περίπτωση που βρεθεί ένας συμβιβασμός - τίποτα δεν αποκλείεται - και ενταχθεί το φάρμακο στη «θετική λίστα», αυτό δεν ισοδυναμεί με «ηθικοποίηση» του εκμεταλλευτικού συστήματος, όπως το προβάλλει η κυβέρνηση. Οι ασθενείς θα συνεχίσουν να πληρώνουν περισσότερα για την υγεία τους, το κράτος θα συνεχίσει να περικόπτει τις παροχές, ο λαός θα απομακρύνεται περισσότερο από τη δυνατότητα να αξιοποιεί τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης.
Ακριβώς επειδή το ίδιο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα είναι «ανήθικο», αφού στη βάση της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής - και των φαρμάκων - ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος αποτελεί ατομική ιδιοκτησία. Αυτό ούτε «ηθικοποιείται», ούτε «εξανθρωπίζεται», μόνο ανατρέπεται.
***
Να απορρίψει αγωνιστικά και μαχητικά την απάτη της «υγιούς επιχειρηματικής δράσης» στο χώρο της Υγείας και της δήθεν δυνατότητας για «εξανθρωπισμό» του καπιταλισμού που προσπαθεί να φιλοτεχνήσει ο υπουργός Υγείας και η κυβέρνηση. Να διεκδικήσει πλήρεις και απόλυτα δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, χωρίς περικοπές και πλαφόν, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Να συμπαραταχθεί με την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, που είναι η μόνη ρεαλιστική και πραγματικά φιλολαϊκή. Γιατί η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών απαιτεί έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων του Φαρμάκου. Απαιτεί η οικονομία και η παραγωγή να οργανώνεται στη βάση ενός επιστημονικού, κεντρικού σχεδιασμού, με κριτήριο και οδηγό την πλήρη και καθολική ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και στη φαρμακευτική περίθαλψη.
Μέσα από τη λειτουργία ενός ενιαίου κρατικού φορέα Φαρμάκου, που θα σχεδιάζει και θα οργανώνει την έρευνα, παραγωγή, εισαγωγή και διάθεση ποιοτικών και αποτελεσματικών φαρμάκων, δωρεάν σε όλους όσοι τα χρειάζονται, στα πλαίσια ενός σύγχρονου, αποκλειστικά κρατικού και δωρεάν συστήματος Υγείας. Μέσα από αυτόν το δρόμο, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που ο ίδιος παράγει, θα απελευθερωθούν ακόμα περισσότερο οι δυνατότητες της Ερευνας, οδηγώντας σε νέα επιστημονικά επιτεύγματα, που θα καρπώνονται απρόσκοπτα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου.
Τ. Υ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου