Αξια!

Την «κοινωνική ατζέντα» του ΟΟΣΑ διαφημίζει η «Αυγή», με αφορμή τη συμμετοχή της Αχτσιόγλου και της Φωτίου στην υπουργική σύνοδο που έγινε στον Καναδά, όπου μάλιστα η Ελληνίδα υπουργός Εργασίας έκατσε στη θέση της αντιπροέδρου. Σύμφωνα με την υπουργό, «διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΟΣΑ αναγνωρίζουν ως προτεραιότητα τη θέσπιση εγγυήσεων με στόχο μια ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, με κοινωνική δικαιοσύνη». Εντάξει, φιλότιμη η προσπάθεια της κυβέρνησης να πάρει λίγη από την αίγλη του ...ΟΟΣΑ στην άσκηση «κοινωνικής πολιτικής», αλλά είναι πρόκληση να το κάνει αυτό λίγες μόλις μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του Οργανισμού για την Ελλάδα. Για όποιον δεν θυμάται, στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ υποδείκνυε την παραπέρα αύξηση των πραγματικών ετών εργασίας, που σημαίνει νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, με ενδεχόμενη νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όπως και μια σειρά μέτρα για την αγορά εργασίας, που ξεκινούν από τη διατήρηση του υποκατώτατου μισθού, με κριτήριο μάλιστα την εργασιακή εμπειρία, και φτάνουν μέχρι την εξαίρεση επιχειρήσεων από τις κλαδικές Συμβάσεις, ανάλογα με την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά της. Με τόσο πλούσια ...«κοινωνική ατζέντα», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει κάθε λόγο να «λιβανίζει» τον ΟΟΣΑ, στην προσπάθειά της να εξωραΐσει την αντεργατική - αντιλαϊκή της πολιτική, κερδίζοντας επάξια και τη θέση της αντιπροεδρίας στη Σύνοδο υπουργών του ιμπεριαλιστικού οργανισμού.

Συμφωνία

 

Γράφαμε τις προάλλες για το ευρωΝΑΤΟικό περιτύλιγμα με το οποίο η κυβέρνηση ετοιμάζεται να σερβίρει μια συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, εγκαλώντας μάλιστα τη ΝΔ ότι δεν αντιλαμβάνεται τη βαρύτητα που έχει μια τέτοια συμφωνία για τους ευρύτερους σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια, καθιστώντας τη διαπραγμάτευση κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα «διμερές θέμα». Σχολιάζαμε, επίσης, ότι ΕΕ και ΝΑΤΟ θέτουν ανοιχτά το ζήτημα της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» ως «αντίβαρο» στη διείσδυση της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Επομένως, ο ρόλος που έχει αναλάβει η κυβέρνηση στην προώθηση αυτών των σχεδιασμών, προς όφελος της αστικής τάξης και όχι του λαού, βάζει την Ελλάδα στο επίκεντρο οξυμένων και επικίνδυνων ανταγωνισμών. Τώρα, με αφορμή τη Σύνοδο της ΕΕ με τα Δυτικά Βαλκάνια, γράφτηκε στον Τύπο ότι η ΕΕ αναπτύσσει «έντονη κινητικότητα», τόσο ανάμεσα σε Ελλάδα και ΠΓΔΜ, όσο και στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας, προκειμένου να υπάρξει συμβιβασμός στο όνομα, ενώ διαρρέεται ότι η ΕΕ θα αποτελέσει και «συμβαλλόμενο μέρος» της συμφωνίας, κάτι σαν «εγγυητής», αν αυτή (όπως όλα δείχνουν) προβλέπει εφαρμογή των συμφωνηθέντων σε βάθος χρόνου. Το γεγονός, εξάλλου, ότι η διαπραγμάτευση έχει προχωρήσει αρκετά, κάνει τα στόματα να ανοίγουν και να αποκαλύπτεται το πραγματικό διακύβευμα, που όπως ομολογείται από αξιωματούχους της ΕΕ και τον πρωθυπουργό των Σκοπίων, είναι να εμποδιστεί η «επιρροή τρίτων» στην ΠΓΔΜ και τα Βαλκάνια, δηλαδή της Ρωσίας. Να, λοιπόν, τι ετοιμάζεται να φέρει προς κύρωση η κυβέρνηση στη Βουλή: Το σχεδιασμό των ΝΑΤΟ - ΕΕ για τα Βαλκάνια, που μέρος του είναι η συμφωνία Ελλάδας - ΠΓΔΜ και στον οποίο η Ελλάδα πρωταγωνιστεί.

Διαπιστευτήρια... 

 

Είναι γνωστά τα αντανακλαστικά της ισραηλινής πρεσβείας, που αναζητά και βρίσκει πρόθυμους να υπερασπιστούν την εγκληματική πολιτική του κράτους του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων, ιδιαίτερα σε περιόδους που οι μαζικές δολοφονίες από τον ισραηλινό στρατό μεγαλώνουν την αγανάκτηση και την κατακραυγή. Ενας απ' αυτούς φαίνεται πως είναι και ο γνωστός Φαήλος Κρανιδιώτης, πρόεδρος της «Νέας Δεξιάς», ο οποίος, σε αρθρογραφία του στην εφημερίδα «Δημοκρατία», πλέκει το εγκώμιο των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων και κατηγορεί τη «Χαμάς» για τους θανάτους Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, παρουσιάζοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, τα θύματα ως πληρωμένους μάρτυρες και τα γυναικόπαιδα που διαδηλώνουν ως ασπίδα των τρομοκρατών απέναντι στον αμυνόμενο (!) ισραηλινό στρατό.

... μετ' επιτάσεως

 

Για τον αρθρογράφο και όσους αναπαράγουν τα ίδια αισχρά επιχειρήματα (με την υπόδειξη μάλιστα ότι πρέπει να είμαστε με το Ισραήλ, επειδή έχουμε κοινό αντίπαλο την Τουρκία...), καμιά σημασία δεν έχει το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι ζουν σε καθεστώς ισραηλινής κατοχής. Οτι έχουν εκδιωχθεί από την πατρίδα τους και έχουν φυλακιστεί σε δυο κομμάτια γης. Οτι χιλιάδες απ' αυτούς είναι κρατούμενοι σε ισραηλινές φυλακές. Οτι τους απαγορεύεται να ψαρεύουν σε απόσταση μεγαλύτερη των έξι μιλίων από τις ακτές τους και να καλλιεργούν τα πιο εύφορα χωράφια, που είναι «νεκρή ζώνη». Οτι τα σχολεία και τα σπίτια τους καταστρέφονται κάθε τρεις και λίγο από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Σε κάθε περίπτωση, η υπεράσπιση της δολοφονικής πολιτικής του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων δεν δίνει μόνο άλλοθι στα επόμενα εγκλήματα, αλλά αθωώνει και το ρόλο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Πράγμα που μετ' επιτάσεως δείχνει να επιδιώκει και ο αρθρογράφος της αντικομμουνιστικής «Δημοκρατίας». Βλέπετε, αντικομμουνισμός και στήριξη των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων πάνε χέρι - χέρι....

Ριζοσπάστης