Ξέπλυμα

Αδιαμφισβήτητα, η ανακοίνωση των ΗΠΑ ότι αποχωρούν από τη Συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν προκαλεί νέες ανησυχίες για κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της αντιπαράθεσης στην περιοχή. Ομως η κυβέρνηση το χαβά της: Μέσω του Αλ. Τσίπρα, στην προχτεσινή τριμερή συνάντηση με Κύπρο και Ισραήλ, προσπάθησε για μια ακόμα φορά να ξεπλύνει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για το δολοφονικό τους έργο. Από τη μία δήλωσε ότι «συμμερίζεται τις ανησυχίες» του Ισραήλ απέναντι στο Ιράν, αναπαράγοντας αυτούσια τα προσχήματα που αξιοποιούν ΗΠΑ - Ισραήλ για να κλιμακώσουν την επιθετικότητά τους στην περιοχή. Και από την άλλη, σε σχέση με το Παλαιστινιακό, δήλωσε ότι αναμένει «σημαντικές πρωτοβουλίες των ΗΠΑ», όπως «ένα ειρηνευτικό σχέδιο» επίλυσης, την στιγμή που οι ΗΠΑ ετοιμάζουν τη μεταφορά της πρεσβείας τους στην Ιερουσαλήμ, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά. Η στάση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί ένδειξη του μέχρι πού μπορεί να φτάσει, πρωταγωνιστώντας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Αλλωστε, ο Αλ. Τσίπρας στάθηκε στην «κοινή αντίληψη» με το Ισραήλ «για την ασφαλή μεταφορά των ενεργειακών πηγών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου προς τον ευρωπαϊκό χώρο...». Αυτό είναι το υπόβαθρο της εμπλοκής της Ελλάδας στα βρώμικα σχέδια. Οι μπίζνες των επιχειρηματικών ομίλων πάνε χέρι - χέρι με το ξεδίπλωμα της επικίνδυνης πολεμικής δραστηριότητας, και αυτό είναι που ονομάζει η κυβέρνηση «σταθερότητα» και «ασφάλεια», και που δεν αφορά βέβαια το λαό, αλλά τα μονοπώλια και τα συμφέροντά τους.

Προσδοκίες

 

Ενα ένα τα κυβερνητικά στελέχη βγαίνουν στα ΜΜΕ και αφήνουν υπονοούμενα ότι η νέα μείωση στις συντάξεις, με την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» και των επιδομάτων, από το Γενάρη του 2019, που έχει ήδη ψηφίσει η κυβέρνηση, μπορεί και να μην εφαρμοστεί. Το έναυσμα έδωσε η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Θεανώ Φωτίου, η οποία δήλωσε ότι αυτά τα ζητήματα «δεν είναι τελειωμένα» και συνέστησε στους συνταξιούχους να «κάνουν λίγη υπομονή», αφού, όπως είπε, «είμαστε σε μία κατάσταση μετάβασης, που είναι κοσμογονική και θα φέρει και άλλα πράγματα...». Δεν είναι η πρώτη φορά που τα στελέχη της κυβέρνησης προσπαθούν να καλλιεργήσουν προσδοκίες, ειδικά στους συνταξιούχους, τους οποίους κατακρεούργησαν, παραλαμβάνοντας τον ...μπαλτά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η κυβέρνηση εναλλάσσει το μαστίγιο με το καρότο, για να στοιχήσει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στις αξιώσεις και στα σχέδια του κεφαλαίου, που υπηρετεί απαρέγκλιτα με την πολιτική της. Το βέβαιο είναι πάντως ότι οι μαχητικές, μαζικές κινητοποιήσεις των συνταξιούχων έχουν ανησυχήσει την κυβέρνηση, που αναζητάει τρόπους να ελιχθεί απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Αυτό, όμως, σε τίποτα δεν αλλάζει - αντίθετα ενισχύει - το γεγονός ότι στα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης είναι να ξανανοίξει το Ασφαλιστικό σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση, όπως προδιαγράφουν άλλωστε οι εκθέσεις της Κομισιόν και του ΟΟΣΑ, που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα.

Αντιδράσεις... 

 

Δεν μπορεί οι ΗΠΑ να είναι ο «χωροφύλακας» της παγκόσμιας οικονομίας, αντέτεινε ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ στην απόφαση Τραμπ να επαναφέρει τις κυρώσεις σε βάρος του Ιράν, «απειλώντας» μάλιστα τις ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούντα στο Ιράν να προσαρμοστούν σε 3 - 6 μήνες, αλλιώς θα υποστούν κι αυτές κυρώσεις, με επιπτώσεις και για την πρόσβασή τους στις αμερικανικές αγορές. Ο Λεμέρ εξήγησε ότι στην ιρανική και κατ' επέκταση σ' όλη τη γύρω αγορά έχουν διεισδύσει μεγάλοι κολοσσοί, όπως οι «Total», «Sanofi», «Renault», «Peugeot», συμπληρώνοντας με έμφαση ότι «σε δύο χρόνια, η Γαλλία τριπλασίασε το εμπορικό της πλεόνασμα με το Ιράν». Κατηγόρησε μάλιστα την Ουάσιγκτον ότι είναι μικρή η διορία των 6 μηνών, προσθέτοντας ότι «πιο σημαντικό ακόμη από το οικονομικό πρόβλημα, είναι το πρόβλημα αρχής, ότι θα υπάρξουν υπεράκτιες κυρώσεις»...

... με νόημα

 

Αν κάτι καταδεικνύει η αντίδραση Λεμέρ, δεν είναι βέβαια η «συγκαταβατικότητα» της Γαλλίας έναντι της αδιαλλαξίας του «απρόβλεπτου» Τραμπ, όπως έγραφαν χτες διάφορες εφημερίδες και στην Ελλάδα. Αλλωστε, μόλις πριν από λίγες μέρες, κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν χαριεντιζόταν με τον Τραμπ και συμφωνούσε μαζί του ότι η Συμφωνία με το Ιράν είναι «ανεπαρκής» και ότι χρειάζεται «να εργαστούμε (με τις ΗΠΑ και ευρύτερα) σε ένα νέο κάδρο για συμφωνία», συνδέοντας μάλιστα τη «σταθερότητα» στη Μέση Ανατολή με «τον καλύτερο περιορισμό της ιρανικής κυριαρχίας». Με την απόφαση του Τραμπ, όμως, τα συμφέροντα των γαλλικών μονοπωλίων δέχονται ισχυρό πλήγμα στην περιοχή και αυτό δεν γίνεται να το καταπιούν αμάσητο. Οσο μεγαλώνει η κόντρα για το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής στη Μέση Ανατολή, τόσο θα οξύνεται η ένταση ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και θα αποκαλύπτονται οι αντιφατικές σχέσεις ακόμα και μεταξύ «συμμάχων», που πριν από λίγες μέρες βομβάρδιζαν μαζί τη Συρία, με το βλέμμα στραμμένο στο Ιράν.

Σημειολογία

 

Εχει και η σημειολογία το γούστο της: Τη μια στιγμή ο πρωθυπουργός της «πρώτης φορά αριστεράς» «γυάλιζε» στη Βουλή τον ψευτοπροοδευτισμό της κυβέρνησης, με αφορμή το νομοσχέδιο για την αναδοχή, παρουσιάζοντας ως «σύγχρονο» και «νέο» τη θέση της κυβέρνησης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Μάλιστα, οι ΣΥΡΙζαίες μεσημεριανούδες της ΕΡΤ ανήγαγαν σε κριτήριο προοδευτικότητας κάθε κόμματος τη θέση του απέναντι στην αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, τσουβαλιάζοντας αυθαίρετα και άγαρμπα την κριτική του ΚΚΕ με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Αμέσως μετά, ο Αλ. Τσίπρας πήγαινε να αποδώσει τιμές στους εκπροσώπους ενός κατ' εξοχήν ...προοδευτικού θεσμού, στον πρίγκιπα και την πριγκίπισσα της Μ. Βρετανίας. Ε, πού ξέρεις, την επόμενη φορά μπορεί να μας πουν ότι η βασιλεία είναι και λαϊκός θεσμός ...από το μέλλον. Χώρια που η Φρειδερίκη κάτι παραπάνω ήξερε από «υιοθεσίες» και «αναδοχές»...

Ριζοσπάστης