Με
κατάθεση στεφάνων στο μνημείο που βρίσκεται στο χώρο όπου πριν 55
χρόνια δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής
Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), ολοκληρώθηκαν σήμερα
οι εκδηλώσεις που διοργάνωσε η ΕΔΥΕΘ στη μνήμη του, κρατώντας το δρόμο
του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα ανοιχτό.
Στεφάνια κατέθεσαν η ΕΔΥΕΘ, οι Οργανώσεις Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και η ΟΓΕ.
Στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Ερμού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στις 22 Μάη του 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπήθηκε θανάσιμα από τους παρακρατικούς μηχανισμούς του επίσημου μετεμφυλιακού κράτους και το παλάτι, γιατί αγωνιζόταν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, για τον αφοπλισμό, την ειρήνη, τη φιλία και τη συνεργασία των λαών. Πέντε μέρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ.
Εκεί, μπροστά στο μνημείο που έχει στηθεί για τον Γρηγόρη Λαμπράκη, μίλησε ο Μπάμπης Βέλλης, γραμματέας της ΕΔΥΕΘ. Όπως είπε, «σήμερα 55 χρόνια μετά τη στυγνή δολοφονία του ο κίνδυνος ενός γενικευμένου και καταστρεπτικού πολέμου βρίσκεται ακόμη πιο απειλητικός όχι μόνο για το λαό μας, αλλά για τους λαούς όλου του κόσμου. Η φωτιά των ιμπεριαλιστικών πολέμων μαίνεται και ο κίνδυνος κλιμάκωσής τους είναι άμεσος. Οι ιμπεριαλιστές συνεχίζουν ακόμη πιο λυσσασμένα να ξαναμοιράζουν τη Γη για τα αμύθητα κέρδη τους και να χαράζουν νέα σύνορα με των λαών το αίμα».
Σημείωσε ότι «ο Λαμπράκης δεν αγωνίστηκε για να χρησιμοποιούνται εδάφη της χώρας μας σαν δολοφονικά ορμητήρια απέναντι σε άλλους λαούς. Δεν θυσίασε τη ζωή του για να συμμετέχουν Έλληνες στρατιωτικοί στις δολοφονικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ». Και πρόσθεσε ότι «δεν μπορούν να ισχυρίζονται πως τιμούν τον Γρηγόρη Λαμπράκη όσοι αγκαλιάζουν σαν φίλους και συμμάχους τους δολοφόνους του παλαιστινιακού λαού».
Ο Νίκος Ζώκας, πρόεδρος της ΕΔΥΕΘ και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, με δήλωσή του αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται με στόχο να αποσυνδεθούν οι αγώνες και η θυσία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το πραγματικό τους περιεχόμενο και την ουσία τους. Θύμισε ότι ο Λαμπράκης δολοφονήθηκε γιατί ήρθε να στήσει την Επιτροπή Ειρήνης Θεσσαλονίκης, συνεχιστής της οποίας είναι σήμερα η ΕΔΥΕΘ.
Όπως είπε, «ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν ένας αγωνιστής που πήρε μέρος στους αντιφασιστικούς αγώνες του λαού μας, στους αγώνες ενάντια στην ξένη κατοχή. Όλες οι εκφράσεις της ζωής, όλη του η δράση είχε έντονο κοινωνικό περιεχόμενο - ως αθλητής, ως γιατρός και ως πολιτικός.
Ως βουλευτής της προδικτατορικής ΕΔΑ αγωνίστηκε με συνέπεια ενάντια στην τάξη πραγμάτων των ιμπεριαλιστών, ενάντια στις ξένες βάσεις, ενάντια στην πρόσδεση της χώρας μας στο άρμα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της τότε ΕΟΚ. Ενάντια στο σύστημα που έχει στο πετσί του την εκμετάλλευση και τη φτώχεια, τους πολέμους, την καταστροφή, το θάνατο και την προσφυγιά. Οι αγώνες και η θυσία του έχουν συνδεθεί αδιάρρηκτα με τους αγώνες του λαού μας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την πολυπόθητη ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα όλων των ανθρώπων.
Αποτελεί ύβρη και σκύλευση της μνήμης του να παρουσιάζεται διαφορετικά!
Ειδικά από αυτούς, που έχουν γίνει σημαιοφόροι του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς της περιοχής. Από αυτούς, που σήμερα δεν έχουν πλέον καμία σχέση με τους αγώνες, τη θυσία και τα ιδανικά του Γρηγόρη Λαμπράκη».
Τέλος, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι αντικείμενα και στοιχεία του φακέλου της Ασφάλειας για τον Γρηγόρη Λαμπράκη βρέθηκαν σε χέρια που δεν θα έπρεπε να δοθούν και βγαίνουν στη δημοσιότητα χωρίς την αναγκαία ιστορική μέριμνα και την αναγκαία επιστημονική προσέγγιση.
Στεφάνια κατέθεσαν η ΕΔΥΕΘ, οι Οργανώσεις Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και η ΟΓΕ.
Στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Ερμού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στις 22 Μάη του 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπήθηκε θανάσιμα από τους παρακρατικούς μηχανισμούς του επίσημου μετεμφυλιακού κράτους και το παλάτι, γιατί αγωνιζόταν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, για τον αφοπλισμό, την ειρήνη, τη φιλία και τη συνεργασία των λαών. Πέντε μέρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ.
Εκεί, μπροστά στο μνημείο που έχει στηθεί για τον Γρηγόρη Λαμπράκη, μίλησε ο Μπάμπης Βέλλης, γραμματέας της ΕΔΥΕΘ. Όπως είπε, «σήμερα 55 χρόνια μετά τη στυγνή δολοφονία του ο κίνδυνος ενός γενικευμένου και καταστρεπτικού πολέμου βρίσκεται ακόμη πιο απειλητικός όχι μόνο για το λαό μας, αλλά για τους λαούς όλου του κόσμου. Η φωτιά των ιμπεριαλιστικών πολέμων μαίνεται και ο κίνδυνος κλιμάκωσής τους είναι άμεσος. Οι ιμπεριαλιστές συνεχίζουν ακόμη πιο λυσσασμένα να ξαναμοιράζουν τη Γη για τα αμύθητα κέρδη τους και να χαράζουν νέα σύνορα με των λαών το αίμα».
Σημείωσε ότι «ο Λαμπράκης δεν αγωνίστηκε για να χρησιμοποιούνται εδάφη της χώρας μας σαν δολοφονικά ορμητήρια απέναντι σε άλλους λαούς. Δεν θυσίασε τη ζωή του για να συμμετέχουν Έλληνες στρατιωτικοί στις δολοφονικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ». Και πρόσθεσε ότι «δεν μπορούν να ισχυρίζονται πως τιμούν τον Γρηγόρη Λαμπράκη όσοι αγκαλιάζουν σαν φίλους και συμμάχους τους δολοφόνους του παλαιστινιακού λαού».
Ο Νίκος Ζώκας, πρόεδρος της ΕΔΥΕΘ και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, με δήλωσή του αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται με στόχο να αποσυνδεθούν οι αγώνες και η θυσία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το πραγματικό τους περιεχόμενο και την ουσία τους. Θύμισε ότι ο Λαμπράκης δολοφονήθηκε γιατί ήρθε να στήσει την Επιτροπή Ειρήνης Θεσσαλονίκης, συνεχιστής της οποίας είναι σήμερα η ΕΔΥΕΘ.
Όπως είπε, «ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν ένας αγωνιστής που πήρε μέρος στους αντιφασιστικούς αγώνες του λαού μας, στους αγώνες ενάντια στην ξένη κατοχή. Όλες οι εκφράσεις της ζωής, όλη του η δράση είχε έντονο κοινωνικό περιεχόμενο - ως αθλητής, ως γιατρός και ως πολιτικός.
Ως βουλευτής της προδικτατορικής ΕΔΑ αγωνίστηκε με συνέπεια ενάντια στην τάξη πραγμάτων των ιμπεριαλιστών, ενάντια στις ξένες βάσεις, ενάντια στην πρόσδεση της χώρας μας στο άρμα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της τότε ΕΟΚ. Ενάντια στο σύστημα που έχει στο πετσί του την εκμετάλλευση και τη φτώχεια, τους πολέμους, την καταστροφή, το θάνατο και την προσφυγιά. Οι αγώνες και η θυσία του έχουν συνδεθεί αδιάρρηκτα με τους αγώνες του λαού μας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την πολυπόθητη ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα όλων των ανθρώπων.
Αποτελεί ύβρη και σκύλευση της μνήμης του να παρουσιάζεται διαφορετικά!
Ειδικά από αυτούς, που έχουν γίνει σημαιοφόροι του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς της περιοχής. Από αυτούς, που σήμερα δεν έχουν πλέον καμία σχέση με τους αγώνες, τη θυσία και τα ιδανικά του Γρηγόρη Λαμπράκη».
Τέλος, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι αντικείμενα και στοιχεία του φακέλου της Ασφάλειας για τον Γρηγόρη Λαμπράκη βρέθηκαν σε χέρια που δεν θα έπρεπε να δοθούν και βγαίνουν στη δημοσιότητα χωρίς την αναγκαία ιστορική μέριμνα και την αναγκαία επιστημονική προσέγγιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου