Με ορυμαγδό αντιλαϊκών μέτρων στρώνουν το χαλί για την ανάκαμψη του κεφαλαίου
Σε αυτό το φόντο, μόνιμο
χαρακτήρα αποκτούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν από την
προηγούμενη φάση της καπιταλιστικής κρίσης, με γνώμονα την απογείωση των
πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς της επόμενης
περιόδου και μάλιστα σε συνθήκες σχετικής ανάκαμψης του παραγόμενου ΑΕΠ,
κι ενώ υπάρχουν εκτιμήσεις για την προσέλκυση ικανής μάζας από νέες
κερδοφόρες επενδύσεις. Τα πάντα υποτάσσονται στην ενίσχυση της
δημιουργίας συνθηκών κερδοφορίας για τους ισχυρούς επιχειρηματικούς
ομίλους, στο έδαφος της αντιλαϊκής πολιτικής.
Την ίδια ώρα, πίσω από τις προβλέψεις και τα δημοσιονομικά μεγέθη του νέου πολυετούς κρατικού προϋπολογισμού (2019 - 2022) «φιγουράρει» το «εθνικό» σχέδιο για τη λεγόμενη «αναπτυξιακή στρατηγική», με έμφαση στην τόνωση των επενδύσεων, στον εξαγωγικό προσανατολισμό των επιχειρηματικών ομίλων που παράγουν «διεθνώς ανταγωνιστικά εμπορεύσιμα αγαθά». Σε κάθε περίπτωση, η διεύρυνση της αντιλαϊκής κλιμάκωσης που προδιαγράφεται στο ΜΠΔΣ εντάσσεται στη στρατηγική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου.
Σύμφωνα με τους στόχους και του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου»:
Οι μακροοικονομικές προβλέψεις του ΜΠΔΣ στηρίζονται στις εξής «αρχικές παραδοχές»:
-- Στην «ομαλή ολοκλήρωση του ισχύοντος προγράμματος». Μεταξύ άλλων, αφορούν στην ψήφιση της δέσμης με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης».
-- Στη διατύπωση δεσμευτικής πολιτικής απόφασης για το πλέγμα και το χρονοδιάγραμμα των ρυθμίσεων που θα καταστήσουν το κρατικό χρέος «βιώσιμο». Την ίδια ώρα, η «ελάφρυνση» - επιμήκυνση του κρατικού χρέους αποτελεί βασικό μοχλό των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων σε ορίζοντα δεκαετιών.
-- Στην εφαρμογή «λεπτομερούς αναπτυξιακού σχεδίου για την ελληνική οικονομία». Θυμίζουμε ότι το «αναπτυξιακό σχέδιο» που παρουσίασε η κυβέρνηση αποτελεί τη βάση για περαιτέρω επεξεργασίες και εξειδικεύσεις, με γνώμονα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, όπως προβλέπει το πρόσφατο «συμπληρωματικό μνημόνιο» με την Ευρωζώνη.
Αυτό, με τη σειρά του, επίσης επιβεβαιώνει ολόπλευρα την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, με γνώμονα την παραγωγή «πρωτογενών πλεονασμάτων» στο 3,5% του ΑΕΠ στους κρατικούς προϋπολογισμούς μέχρι το 2022.
Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο,
σε επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης,
περιγράφοντας τα βήματα για το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης» και των
άλλων παρεμβάσεων, επισημαίνει ότι το Γιούρογκρουπ κάλεσε τις ελληνικές
αρχές να ολοκληρώσουν τα «προαπαιτούμενα» έως την επόμενη συνεδρίαση,
στις 21 Ιούνη.
Σε ό,τι αφορά την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους επανέλαβε πως οι τυχόν ρυθμίσεις «θα εφαρμοστούν στο τέλος του προγράμματος» και στο βαθμό που αυτό κριθεί αναγκαίο, με προϋπόθεση βέβαια και την επιτυχή ολοκλήρωση του «προγράμματος».
Ριζοσπάστης Πέμπτη 7 Ιούνη 2018
Την ίδια ώρα, πίσω από τις προβλέψεις και τα δημοσιονομικά μεγέθη του νέου πολυετούς κρατικού προϋπολογισμού (2019 - 2022) «φιγουράρει» το «εθνικό» σχέδιο για τη λεγόμενη «αναπτυξιακή στρατηγική», με έμφαση στην τόνωση των επενδύσεων, στον εξαγωγικό προσανατολισμό των επιχειρηματικών ομίλων που παράγουν «διεθνώς ανταγωνιστικά εμπορεύσιμα αγαθά». Σε κάθε περίπτωση, η διεύρυνση της αντιλαϊκής κλιμάκωσης που προδιαγράφεται στο ΜΠΔΣ εντάσσεται στη στρατηγική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου.
Οι βασικοί άξονες
- Τα πρωτογενή πλεονάσματα ακολουθούν σταθερά ανοδική τροχιά από το 3,56% του ΑΕΠ το 2018, σε 3,96% το 2019, 4,15% το 2020, 4,53% το 2021 και 5,19% το 2022. Οπως προκύπτει με βάση τις προβλέψεις για τα ΑΕΠ, το έτος 2022 τα «πλεονάσματα» θα έχουν σπάσει «κοντέρ», φτάνοντας στο αστρονομικό ύψος των 10,8 δισ. ευρώ, ως αποτέλεσμα βέβαια της προσθήκης αντιλαϊκών μέτρων με φόντο τους ρυθμούς ανάκαμψης.
- ΑΕΠ. Κατά μέσο όρο οι προβλεπόμενοι ρυθμοί ανάκαμψης διαμορφώνονται σε 2,16%, αλλά με τάσεις επιβράδυνσης μετά το 2019. Σύμφωνα με το ΜΠΔΣ το ΑΕΠ προβλέπεται για το 2018 στο 2%. Στη συνέχεια: 2019: 2,4%, 2020: 2,3%, 2021: 2,3%, 2022: 1,8%.
- Κρατικές δαπάνες: Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του «Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου», οι «δαπάνες τα τελευταία έτη, στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής, έχουν καταστεί μέγεθος σχεδόν πλήρως ελέγξιμο από τις εκάστοτε κυβερνήσεις». Παράλληλα, όπως τονίζει, «η εφαρμογή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης (δηλαδή η απόδοση των προηγούμενων και των επόμενων μέτρων) μπορεί να συντελέσει στη σταθεροποίηση του απόλυτου ύψους της συνταξιοδοτικής δαπάνης και το σταδιακό περιορισμό της σε χαμηλότερα επίπεδα ως ποσοστό του ΑΕΠ».
- Κρατικά έσοδα: Σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών, η μάζα των εσόδων από 86,16 δισ. το 2019 θα διογκωθεί σε 87,48 δισ. το 2020, φτάνοντας στα 91,6 δισ. το 2022. Τα παραπάνω έρχονται να «κουμπώσουν» με το νέο σφαγείο στο αφορολόγητο όριο. Μάλιστα, σύμφωνα με τις κυβερνητικές προβλέψεις, η διόγκωση των άμεσων φόρων «φυσικών προσώπων» (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.ά.) θα φτάσει κατά μέσο όρο στο ετήσιο ρυθμό 6,1% στην 5ετία 2018 - 2022, ενώ οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια στη λαϊκή κατανάλωση) θα διογκώνονται κατά μέσο όρο με ετήσιο ρυθμό 1,3%.
- Επενδύσεις. Βασικός πυλώνας της ανάκαμψης, σύμφωνα με το ΜΠΔΣ, εμφανίζεται η τόνωση των νέων επενδύσεων. Οι ετήσιες μεταβολές αναμένονται για το 2019 σε 12,1%, το 2020 9,4%, το 2021 7,7% και το 2022 5,7%.
Οι «παραδοχές» της αντιλαϊκής πολιτικής
-- Στην «ομαλή ολοκλήρωση του ισχύοντος προγράμματος». Μεταξύ άλλων, αφορούν στην ψήφιση της δέσμης με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης».
-- Στη διατύπωση δεσμευτικής πολιτικής απόφασης για το πλέγμα και το χρονοδιάγραμμα των ρυθμίσεων που θα καταστήσουν το κρατικό χρέος «βιώσιμο». Την ίδια ώρα, η «ελάφρυνση» - επιμήκυνση του κρατικού χρέους αποτελεί βασικό μοχλό των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων σε ορίζοντα δεκαετιών.
-- Στην εφαρμογή «λεπτομερούς αναπτυξιακού σχεδίου για την ελληνική οικονομία». Θυμίζουμε ότι το «αναπτυξιακό σχέδιο» που παρουσίασε η κυβέρνηση αποτελεί τη βάση για περαιτέρω επεξεργασίες και εξειδικεύσεις, με γνώμονα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, όπως προβλέπει το πρόσφατο «συμπληρωματικό μνημόνιο» με την Ευρωζώνη.
Αυτό, με τη σειρά του, επίσης επιβεβαιώνει ολόπλευρα την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, με γνώμονα την παραγωγή «πρωτογενών πλεονασμάτων» στο 3,5% του ΑΕΠ στους κρατικούς προϋπολογισμούς μέχρι το 2022.
Στη μέγγενη του κρατικού χρέους
Σε ό,τι αφορά την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους επανέλαβε πως οι τυχόν ρυθμίσεις «θα εφαρμοστούν στο τέλος του προγράμματος» και στο βαθμό που αυτό κριθεί αναγκαίο, με προϋπόθεση βέβαια και την επιτυχή ολοκλήρωση του «προγράμματος».
Ριζοσπάστης Πέμπτη 7 Ιούνη 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου