01-07-2019
Λίγους μήνες πριν η Έφη Αχτσιόγλου αρχίσει να οδύρεται για τον
“κοινωνικό κανιβαλισμό” της Athens Voice, η κομματική της εφημερίδα μας
ενημέρωνε ενθουσιασμένα για τα νυχτερινά ντου αστυνομικών σε βάρος
γυναικών σαν την Αρμένισσα που βούτηξε στο κενό για να μην πιαστεί.
Θα κινδύνευε να περάσει εντελώς στα ψιλά η είδηση του θανάτου της
50χρονης Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, της Αρμένισσας που σκοτώθηκε στην
προσπάθειά της να αποφύγει τον έλεγχο από την ασφάλεια του Γενικού
Κρατικού Νικαίας, αν δεν είχε τη φαεινή έμπνευση η Athens Voice για τη
διαβόητη πια ανάρτηση που κορόιδευε για μικροπολιτικούς λόγους τη νεκρή.
Εκτός από την πλειονότητα του κόσμου, των “κανονικών ανθρώπων” και μη, σύμφωνα με τα κριτήρια της AV, που αυθόρμητα αντέδρασε με οργή στη χυδαιότητα, υπήρξαν κι όσοι – έχοντας χάσει τη μιλιά τους στην αρχή που έγινε γνωστό το περιστατικό – νόμισαν πως βρήκαν πηγή εξαγνισμού για να αναδειχθούν άσπιλοι και αμόλυντοι τιμητές. Μιλάμε φυσικά για το μηχανισμό των συριζοτρόλ στο διαδίκτυο, αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση, με προεξάρχουσα την Έφη Αχτσιόγλου, εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο, που ακύρωσε τη συνέντευξή της στο μέσο, γιατί οι ευαισθησίες της δεν άντεξαν τον “κοινωνικό κανιβαλισμό” του επίμαχου σχολίου.
Το εξοργιστικό δεν είναι μόνο ότι η υπουργός και τα εξαπτέρυγα του Μαξίμου δεν είχαν τίποτε να πουν για τις συνθήκες που οδήγησαν μια γυναίκα να ρισκάρει και τελικά να χάσει τη ζωή της επειδή προσπαθούσε να επιβιώσει. Αλλά και το γεγονός πως, μόλις λίγους μήνες, πριν, η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή, διαφήμιζε με περηφάνια τα κατορθώματα της κυβέρνησης στον τομέα της πάταξης των αναίσχυντων παράνομων αποκλειστικών νοσηλευτριών, που αφαιμάσσουν το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ήταν 4 Μαρτίου του 2019 όταν η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας καμάρωνε για τους “στοχευμένους ελέγχους” που είχαν γίνει λίγες μέρες πριν από αστυνομικούς των ΑΤ Ελευσίνας και Χαϊδαρίου σε 2 νοσοκομεία της Δυτικής Αττικής, με αποτέλεσμα τη σύλληψη 20 γυναικών, κυρίως αλλοδαπών, που πρόσφεραν υπηρεσίες αποκλειστικής νοσηλείας δίχως τα απαραίτητα έγγραφα.
Η εφημερίδα όχι μόνο παρουσίαζε με σχεδόν διθυραμβικό τόνο ως κατόρθωμα τη νυχτερινή έφοδο αστυνομικών σε νοσοκομεία, πρακτική βαθιά αριστερή εξάλλου, αλλά συνέχιζε παρουσιάζοντας τις μη αδειούχες αποκλειστικές ως πληγή για τα δημόσια έσοδα, αφού δεν εκδίδουν αποδείξεις και δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές. Ούτε μισή κουβέντα για τα κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο, ούτε συλλαβή για την αποψίλωση των νοσοκομείων από προσωπικό και το δυσβάσταχτο κόστος πρόσληψης νόμιμης αποκλειστικής, που οδηγεί πολλές οικογένειες σε αναζήτηση παράτυπων λύσεων.
Το μόνο που είχε να μας πει το μαχόμενο αυτό έντυπο της αριστεράς, είναι πως οι εγκληματίες οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, μετά το σχηματισμό δικογραφίας σε βάρος τους. Η Κασαρτζιάν φοβήθηκε ότι θα γινόταν κι αυτή μια από τις γυναίκες που φρόντιζε από καιρού εις καιρόν να συλλαμβάνει η αριστερή κυβέρνηση. Αν καθόταν απλά ακίνητη για να συλληφθεί, θα γινόταν ένα ακόμα νούμερο στη στατιστική των “επιτυχημένων ελέγχων” και της “διαφύλαξης της νομιμότητας” για τις οποίες θα κόμπαζε η κυβέρνηση και η εφημερίδα της.
Ποιος όμως θα περίμενε κάτι διαφορετικό από εκπροσώπους μιας κυβέρνησης που κομπορρημονεί για δήθεν αυξημένους ελέγχους του ΣΕΠΕ, την ίδια ώρα που οι νεκροί από εργατικά “ατυχήματα’ ξεπερνούν το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο;
Εκτός από την πλειονότητα του κόσμου, των “κανονικών ανθρώπων” και μη, σύμφωνα με τα κριτήρια της AV, που αυθόρμητα αντέδρασε με οργή στη χυδαιότητα, υπήρξαν κι όσοι – έχοντας χάσει τη μιλιά τους στην αρχή που έγινε γνωστό το περιστατικό – νόμισαν πως βρήκαν πηγή εξαγνισμού για να αναδειχθούν άσπιλοι και αμόλυντοι τιμητές. Μιλάμε φυσικά για το μηχανισμό των συριζοτρόλ στο διαδίκτυο, αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση, με προεξάρχουσα την Έφη Αχτσιόγλου, εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο, που ακύρωσε τη συνέντευξή της στο μέσο, γιατί οι ευαισθησίες της δεν άντεξαν τον “κοινωνικό κανιβαλισμό” του επίμαχου σχολίου.
Το εξοργιστικό δεν είναι μόνο ότι η υπουργός και τα εξαπτέρυγα του Μαξίμου δεν είχαν τίποτε να πουν για τις συνθήκες που οδήγησαν μια γυναίκα να ρισκάρει και τελικά να χάσει τη ζωή της επειδή προσπαθούσε να επιβιώσει. Αλλά και το γεγονός πως, μόλις λίγους μήνες, πριν, η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή, διαφήμιζε με περηφάνια τα κατορθώματα της κυβέρνησης στον τομέα της πάταξης των αναίσχυντων παράνομων αποκλειστικών νοσηλευτριών, που αφαιμάσσουν το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ήταν 4 Μαρτίου του 2019 όταν η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας καμάρωνε για τους “στοχευμένους ελέγχους” που είχαν γίνει λίγες μέρες πριν από αστυνομικούς των ΑΤ Ελευσίνας και Χαϊδαρίου σε 2 νοσοκομεία της Δυτικής Αττικής, με αποτέλεσμα τη σύλληψη 20 γυναικών, κυρίως αλλοδαπών, που πρόσφεραν υπηρεσίες αποκλειστικής νοσηλείας δίχως τα απαραίτητα έγγραφα.
Η εφημερίδα όχι μόνο παρουσίαζε με σχεδόν διθυραμβικό τόνο ως κατόρθωμα τη νυχτερινή έφοδο αστυνομικών σε νοσοκομεία, πρακτική βαθιά αριστερή εξάλλου, αλλά συνέχιζε παρουσιάζοντας τις μη αδειούχες αποκλειστικές ως πληγή για τα δημόσια έσοδα, αφού δεν εκδίδουν αποδείξεις και δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές. Ούτε μισή κουβέντα για τα κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο, ούτε συλλαβή για την αποψίλωση των νοσοκομείων από προσωπικό και το δυσβάσταχτο κόστος πρόσληψης νόμιμης αποκλειστικής, που οδηγεί πολλές οικογένειες σε αναζήτηση παράτυπων λύσεων.
Το μόνο που είχε να μας πει το μαχόμενο αυτό έντυπο της αριστεράς, είναι πως οι εγκληματίες οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, μετά το σχηματισμό δικογραφίας σε βάρος τους. Η Κασαρτζιάν φοβήθηκε ότι θα γινόταν κι αυτή μια από τις γυναίκες που φρόντιζε από καιρού εις καιρόν να συλλαμβάνει η αριστερή κυβέρνηση. Αν καθόταν απλά ακίνητη για να συλληφθεί, θα γινόταν ένα ακόμα νούμερο στη στατιστική των “επιτυχημένων ελέγχων” και της “διαφύλαξης της νομιμότητας” για τις οποίες θα κόμπαζε η κυβέρνηση και η εφημερίδα της.
Ποιος όμως θα περίμενε κάτι διαφορετικό από εκπροσώπους μιας κυβέρνησης που κομπορρημονεί για δήθεν αυξημένους ελέγχους του ΣΕΠΕ, την ίδια ώρα που οι νεκροί από εργατικά “ατυχήματα’ ξεπερνούν το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου