Αντάμα

Μία από τις πιο «εμβληματικές» μεταρρυθμίσεις της «ευρωσκεπτικιστικής» κυβέρνησης στην Ιταλία είναι αυτή που υποχρεώνει τους ανέργους να αποδέχονται οποιαδήποτε δουλειά, οπουδήποτε στη χώρα, προκειμένου να δικαιούνται επίδομα ανεργίας την περίοδο που δεν απασχολούνται κάπου. Αλλά και στη Γαλλία, μετά την αντεργατική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μακρόν, έρχονται νέα μέτρα σε βάρος των ανέργων, παρόμοια με αυτά του Σαλβίνι στην Ιταλία. Στην Ουγγαρία οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν ενάντια στον «νόμο των σκλάβων», όπως αποκαλούν το αντεργατικό πακέτο που προωθεί η κυβέρνηση Ορμπαν, με επίκεντρο τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, ενώ και στην Αυστρία, στην ίδια λογική, εγκρίθηκε το περασμένο καλοκαίρι ο νόμος για το 12ωρο - 60ωρο, ενσωματώνοντας σχετικές Οδηγίες της ΕΕ. Βάζοντας δίπλα δίπλα τα κομμάτια του παζλ, η εικόνα που σχηματίζεται είναι η εξής: «Προοδευτικές», «ακροδεξιές» και «ευρωσκεπτικιστικές» κυβερνήσεις, παρά τους ανταγωνισμούς στο έδαφος της ανισομετρίας που μεγαλώνει στην ΕΕ, έναν θεό προσκυνούν: Την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία της αστικής τάξης των χωρών τους, που είναι ασύμβατη με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και προϋποθέτει τη συντριβή τους. Γι' αυτό από τη μια τσακώνονται, χαράσσοντας μάλιστα κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, όπως «πρόοδος - συντήρηση», κι από την άλλη χτυπάνε «ομού κι αντάμα» τα δικαιώματα εργαζομένων και ανέργων, σε ανάπτυξη και κρίση. Κι αυτό αφορά βέβαια και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία από τη μια υλοποιεί μέχρι κεραίας τα μέτρα των τριών μνημονίων κι από την άλλη πουλάει «προοδευτισμό», με τα ψίχουλα που μοιράζει στους πιο εξαθλιωμένους.

Δικαίωση

 

Συνεχής είναι η κυβερνητική ...«δικαίωση» για το πόσο μεγάλη ασπίδα αποτελεί η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, για τα κυριαρχικά δικαιώματα, την εδαφική ακεραιότητα και τα σύνορα της χώρας. Αλλη μια τέτοια επιβεβαίωση, μέσα στο γενικότερο κλίμα της σχετικής «αναθέρμανσης» των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας, με την «αποχώρηση» - στην πραγματικότητα αναδιάταξη - των αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία, έδωσε την περασμένη Παρασκευή η νέα στρατιωτική άσκηση με τη συμμετοχή ΗΠΑ και Τουρκίας, μια ανάσα από το Καστελόριζο και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Μάλιστα, το τι σημαίνει ΝΑΤΟική «ομπρέλα» στο τουρκικό «γκριζάρισμα» σε Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο φάνηκε σε όλο του το «μεγαλείο» όταν το αμερικανικό αντιτορπιλικό που συμμετείχε στην άσκηση, στη συνέχεια κατευθύνθηκε για ανεφοδιασμό... στη Σούδα! Ολα αυτά την ώρα που η τουρκική επιθετικότητα για τη μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου στην περιοχή κλιμακώνεται, η Τουρκία ετοιμάζει νέα άσκηση, με τη χαρακτηριστική ονομασία «γαλάζια πατρίδα», και η κυβέρνηση έχει αναλάβει - όπως ομολογεί - ρόλο αμερικανοΝΑΤΟικού «δίαυλου» για την παραμονή της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο. Μετά απ' όλα αυτά, μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι πράγματι τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στα οποία βουτάει μέχρι το λαιμό η κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι ...ασπίδα ασφάλειας και ευημερίας για το λαό;

Ομοφωνία

 

Λιτός και... αποκαλυπτικός για το κοροϊδιλίκι των ημερών και το κάλπικο παιχνιδάκι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ήταν για μια ακόμα φορά χτες ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκης, μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Real» και απαντώντας στο υποτιθέμενο «μεγάλο ερώτημα» αν μια ενδεχόμενη κυβέρνηση μειοψηφίας θα μπορεί να συνεχίζει να ψηφίζει νομοσχέδια. Αποκαλύπτοντας ξανά ότι παρά τις φωνές και τους «υψηλούς τόνους», η στρατηγική σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων σε ό,τι αφορά τα ζητούμενα του κεφαλαίου «ζει και βασιλεύει», ο υπουργός υπενθύμισε ότι «σχεδόν το σύνολο των νομοσχεδίων που έχει φέρει η κυβέρνηση τους πρόσφατους μήνες ψηφίζονται με πολύ ευρεία πλειοψηφία», αφού όπως είπε «αναγκάζεται και η ΝΔ να τα ψηφίζει». Καλό λοιπόν το «σκούξιμο» για να παγιδεύσουν το λαό, αλλά στο διά ταύτα τα αντιλαϊκά μέτρα ψηφίζονται με ομοφωνία όλων των κομμάτων που υπηρετούν το κεφάλαιο. Αυτή είναι και η ουσία που προσπαθούν να κρύψουν πίσω από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν και κάνοντας τις «αγωνίες» τους εκβιασμούς προς το λαό. Και αυτό πρέπει να δει ο λαός, που καμία έγνοια δεν πρέπει να 'χει για τη «σταθερότητα» του αστικού πολιτικού συστήματος που - όλο μαζί κι αντάμα - τσακίζει τη ζωή του.

Κοροϊδία

 

Την επικείμενη αναπροσαρμογή του κατώτερου μισθού συνεχίζει να διαφημίζει η κυβέρνηση, χωρίς να λέει όμως ότι αποτελεί εφαρμογή μνημονιακών νόμων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται για «έξοδο από τα μνημόνια», αλλά για πιστή εφαρμογή των νόμων που προέβλεπαν καρατόμηση και πάγωμα του κατώτερου μισθού στα 586 και 511 ευρώ για τους νέους, για επτά ολόκληρα χρόνια. Αυτό το αίσχος η κυβέρνηση το εφάρμοσε στο ακέραιο, χωρίς την παραμικρή αύξηση στον κατώτερο μισθό, τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής της. Αλλά και τώρα, που σύμφωνα με τη ρητορική της «βγήκαμε από τα μνημόνια», η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να εφαρμόζει το άρθρο 103 του μνημονιακού νόμου 4172/2013 (νόμος Βρούτση), σύμφωνα με τον οποίο, ακόμα και μετά το πέρας των προγραμμάτων, ο κατώτερος μισθός δεν θα διαμορφώνεται από τους εργοδότες και τα συνδικάτα, αλλά θα καθορίζεται με απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης και μάλιστα με βάση την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας και την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων. Ακριβώς αυτήν τη μνημονιακή δέσμευση υλοποιεί η κυβέρνηση και την «πουλάει» ως «μεγάλη αλλαγή» σε όφελος των εργαζομένων, που δεν πρέπει να της αναγνωρίσουν κανένα άλλοθι στην αντιλαϊκή πολιτική της.

Ριζοσπάστης   Τετάρτη 9 Γενάρη 2019