Έπειτα από 47 χρόνια παραμονής στη Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βρετανία φεύγει από τους κόλπους της. Η αποχώρηση από την ΕΕ επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί ως «ιστορική ευκαιρία» από τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. «Ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου, γυρίζουμε σελίδα στον διχασμό των τριάμισι τελευταίων ετών και προχωράμε ολοταχώς για να ενώσουμε το έθνος και να αυξήσουμε τις ευκαιρίες για όλους», αναφέρεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Ντάουνινγκ Στριτ.
Σύμφωνα με το πρωθυπουργικό γραφείο: «Το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι επίσης ελεύθερο να ξεκινήσει εμπορικές διαπραγματεύσεις με όλες τις χώρες του κόσμου, με στόχο να έχουμε καλύψει το 80% του εμπορίου μας με συμφωνίες τύπου FTA (σ.σ. Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου με τον Καναδά) μέσα σε τρία χρόνια».
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα πίσω από τις υποσχέσεις περί «ευκαιριών για όλους» και την επίτευξη «συμφωνιών» που θα ενισχύσουν τη Βρετανική οικονομία;
Ας δούμε μερικά στοιχεία που αποτυπώνουν την πραγματικότητα:
— Στη Βρετανία (είτε μέσα, είτε έξω από την ΕΕ) το 1/5 του πληθυσμού, συνολικά 14 εκατομμύρια άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!
— Στη Βρετανία (είτε μέσα, είτε έξω από την ΕΕ) 1.500.000 εκατομμύριο άνθρωποι θα συνεχίσουν ζουν σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας, δηλαδή σε συνθήκες αδυναμίας να αγοράσουν ακόμα και τα βασικά αγαθά!!!
— Στη Βρετανία (είτε μέσα, είτε έξω από την ΕΕ) μέχρι το 2022 στην 5η πιο μεγάλη σύμφωνα με το ΑΕΠ της οικονομία του πλανήτη, η παιδική φτώχεια προβλέπεται να ξεπεράσει το 40% (The Guardian, 2018). Εντός του 2020 σχεδόν 5 εκατομμύρια θα ζουν σε συνθήκες φτώχειας!!!
— Στη Βρετανία, (είτε μέσα, είτε έξω από την ΕΕ) οι άστεγοι είχαν ήδη διπλασιαστεί το 2019 σε σχέση με το 2011 και υπολογίζονται στους 300.000 ανθρώπους.
— Στη Βρετανία, (είτε μέσα, είτε έξω από την ΕΕ) οι πέντε πλουσιότερες οικογένειες της χώρας θα συνεχίσουν να κατέχουν μεγαλύτερη περιουσία σε σχέση με 13,2 εκατομμύρια πολίτες, σύμφωνα με έρευνα της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Equality Trust που έγινε το 2019. Οι πέντε οικογένειες, συνολικά οχτώ άτομα(!!!), έχουν περιουσία 39,4 δισ. στερλινών και φυσικά θα συνεχίσουν να την αυξάνουν!
Τα στοιχεία και η αριθμοί είναι αποκαλυπτικά. Η έναρξη της ισχύς του διαζυγίου της Βρετανίας με την ΕΕ δεν συνοδεύεται από την αλλαγή καμιάς φιλολαϊκής πολιτικής. Η σκληρή λιτότητα που επιβάλλεται στη χώρα από το 2008 – μετά την ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης – θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Η συντηρητική κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον, πίσω από τις έωλες υποσχέσεις της περί αύξησης των κοινωνικών δαπανών, προωθεί ένα πρόγραμμα που θα ενισχύσει το Βρετανικό κεφάλαιο συνεχίζοντας τις πολιτικές εκμετάλλευσης, εξαθλίωσης και φτωχοποίησης των λαϊκών στρωμάτων και της εργατικής τάξης της χώρας.
Το Brexit αποτελεί επιλογή τμήματος του Βρετανικού κεφαλαίου. Έγινε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς ανάμεσα σε διαφορετικά τμήματα των κεφαλαιοκρατών της Βρετανίας αλλά και των επιχειρηματικών ομίλων των χωρών της ΕΕ, μέσω των πολιτικών εκπροσώπων τους.
Σε όλο αυτό το παζάρι με μοναδικό γνώμονα τους ανταγωνισμούς για τη διασφάλιση και ενίσχυση των κερδών των μονοπωλίων ο εργαζόμενος λαός της Βρετανίας ήταν στο περιθώριο. Χρησιμοποιήθηκε μόνο για την επίτευξη στόχων και σκοπών. Ο εθνικισμός, οι υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον στο φόντο της φτώχειας που μαστίζει τη χώρας δημιούργησαν κάλπικες προσδοκίες σε μεγάλο τμήμα των λαϊκών στρωμάτων. «Αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στη σύγχρονη ιστορία του μεγάλου έθνους μας», δήλωσε ο Νάιτζελ Φάρατζ του κόμματος του Brexit απευθυνόμενος στο πλήθος, μετά το Brexit.
Πίσω από τις κορώνες περί «μεγάλου έθνους» που ουσιαστικά διακηρύσσουν τη «συναδέλφωση» μεταξύ κεφαλαιοκρατών και εργατών, επιδιώκουν να αποκρύψουν ότι οι εργάτες, θα συνεχίσουν να πληρώνουν, είτε με τη Βρετανία στην ΕΕ είτε έξω από αυτήν…
Πίσω από το «φιλολαϊκό» προσωπείο που χρησιμοποίησαν οι πολιτικές δυνάμεις του Brexit για να αποκτήσουν κοινωνική βάση, επιδιώκουν να συγκαλύψουν ότι οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν δεν αφορούν τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζομένων αλλά την παραπέρα συντριβή τους.
Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και οι σχέσεις εκμετάλλευσης στη Βρετανία θα συνεχιστούν και μετά την Brexit εποχή. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα συνεχίζει να διευρύνεται στη Βρετανία αλλά και διεθνώς. Ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων στη Βρετανία έχει σχεδόν διπλασιαστεί, αγγίζοντας τους 54 το 2019 από 29 το 2010, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας από την Equality Trust. Στην ίδια περίοδο, η περιουσία των δισεκατομμυριούχων έχει υπερδιπλασιαστεί, καθώς αυξήθηκε από 58,1 δισ. στερλίνες το 2010 στις 123 δισ. στερλίνες το 2019!
Η βασική αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας θα συνεχίσει να καθορίζει τη σκληρή «μοίρα» της εργατικής τάξης και να δημιουργεί νέους δισεκατομμυριούχους από την άλλη πλευρά.
Η ολομέτωπη επίθεση των καπιταλιστών με στόχο την αύξηση των κερδών τους θα παραμένει στο προσκήνιο και μετά την Brexit εποχή με την εργατική τάξη να αποτελεί την απαραίτητη «καύσιμη» ύλη…
Η διακηρύξεις της αστικής τάξης της Βρετανίας περί «νέας εποχής» δεν αφορούν τη ζωή των εργαζομένων. Γι΄αυτούς παραμένει επίκαιρο και αναλλοίωτο αυτό που κατέγραφε ο Φρ. Ένγκελς, το μακρινό 1844 στο έργο του «Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία», όπου σημείωνε:
«Ο προλετάριος όμως που δεν έχει παρά τα δύο του χέρια, που τρώει σήμερα αυτό που κέρδισε χτες, που εξαρτιέται από την παραμικρή τύχη που δεν έχει την παραμικρή εγγύηση ότι θα’ χει την ικανότητα ν’ αποκτήσει τα πιο απαραίτητα τρόφιμα – κάθε κρίση, το παραμικρό καπρίτσιο του αφεντικού του, μπορεί να τον μεταβάλλει σε άνεργο – ο προλετάριος αυτός είναι καταδικασμένος στην πιο απάνθρωπη κατάσταση που μπορεί να φανταστεί ένα ανθρώπινο ον». (Φρ. Ένγκελς, «Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία», Μέρος Α, σελ. 191, Εκδ. Μπάϊρον).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου