“Αγαπητέ μου ξενοδόχε, μας λες να βάλουμε πλάτη για την κρίση. Για τις δικές μας ανάγκες ποιος θα βάλει πλάτη;”

02-04-2020

Μας λες πως νομοτελειακά μετά τη μπόρα, θα ‘ρθει η λιακάδα. Όμως εμείς ξέρουμε, πως μαζί με τη λιακάδα, θα έρθει και κάτι άλλο. Γιατί έτσι είναι ο Τουρισμός. Αβέβαιος. Δεν το λέμε εμείς. Εσύ μας το λες. Γι’ αυτό μας λες ότι δεν μπορούμε να γίνουμε “μόνιμοι”. Τελικά, φαίνεται πως ποτέ, καμία υποχώρηση δεν σου είναι αρκετή.

Κατιούσα

 

Ανοιχτή επιστολή Εξτρά εργαζομένων από ξενοδοχεία του νομού Αττικής

Αγαπημένε μου ξενοδόχε,

Είμαστε κάποιοι από τα εκατοντάδες ονόματα που βρίσκονται σε κάποιο τετράδιο, κάποιου μετρ.

Είμαστε αυτοί που υπογράφουμε συμβάσεις μιας ημέρας και αυτό μπορεί να γίνεται 300 μέρες τον χρόνο. Εργαζόμαστε, δηλαδή, όπως ένας «μόνιμος» εργαζόμενος, τις ίδιες μέρες, με τη διαφορά ότι μας προσλαμβάνεις και μας απολύεις την ίδια μέρα, κάθε μέρα. Είμαστε πολλοί και είμαστε παντού. Σέρβις, λάντζα, πλυντήρια, ορόφους, καθαρισμό, κουζίνα.

Είμαστε αυτοί που “ξεφορτώθηκες” πρώτους – πρώτους, χωρίς κόστος για σένα – με μεγάλο κόστος για μας, όταν διαπίστωσες ότι “βουλιάζεις”, ότι αυτή τη σεζόν τα κέρδη σου δεν θα είναι αυτά που είχες προϋπολογίσει. Φυσικά, το γραφείο προσωπικού, ήταν πολύ απασχολημένο με άλλα, πιο σημαντικά θέματα. Δεν του πέρασε καν από το μυαλό μας ενημερώσει. Κι έτσι, μείναμε να παίρνουμε τηλέφωνα όποιον ξέραμε, να μάθουμε αν θα έχουμε μεροκάματο. Το φανταζόμασταν βέβαια… Από τέλη Φλεβάρη στα πηγαδάκια που σχηματίζονταν συζητούσαμε πως “θα μας πάρει η μπάλα”, “δεν θα μας ξαναφωνάξουν για δουλειά”. Και να, τώρα Μάρτης, και οι σκέψεις μας «εισακούστηκαν». Δεν ξαναφώναξες κανένα εξτρατζή…

Είμαστε αυτοί, που ενώ δουλεύουμε κανονικά αποτελούμε εξαίρεση. Εξαιρούμαστε από όσα δικαιούνται οι “μόνιμοι” εργαζόμενοι, τα πάντα για εμάς υπολογίζονται διαφορετικά. Ακόμη και τα ψίχουλα, που όποτε θες πετάς (δωροεπιταγές, μπόνους κ.λ.π.), σε εμάς δε φτάνουν ποτέ. Οι γυναίκες δεν έχουμε άδεια λοχείας, επίδομα τοκετού. Αυτή η εργασιακή σχέση μας κάνει να δουλεύουμε ακόμη και όταν είμαστε άρρωστοι. (Άραγε πόσα μεροκάματα μπορούμε να σου αρνηθούμε;)

Και τώρα τι; Αγαπημένε μου ξενοδόχε,

Μας λες να βάλουμε πλάτη, για να ξεπεράσουμε αυτήν την πρωτοφανή κρίση του κορονοϊού. Για μας, αλήθεια, ποιος θα βάλει πλάτη για να αντεπεξέλθουμε στις καθημερινές μας ανάγκες σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες;

Κι όταν περάσει; Μας λες πως νομοτελειακά μετά τη μπόρα, θα ‘ρθει η λιακάδα. Όμως εμείς ξέρουμε, πως μαζί με τη λιακάδα, θα έρθει και κάτι άλλο. Γιατί έτσι είναι ο Τουρισμός. Αβέβαιος. Δεν το λέμε εμείς. Εσύ μας το λες. Γι’ αυτό μας λες ότι δεν μπορούμε να γίνουμε “μόνιμοι”. Τελικά, φαίνεται πως ποτέ, καμία υποχώρηση δεν σου είναι αρκετή.

Αγαπημένοι μας συνάδελφοι,

Ξέρουμε πολύ καλά, ότι τα κέρδη τους, οι επενδύσεις τους, τα ξενοδοχεία τους, χτίστηκαν, επεκτείνονται και λειτουργούν γιατί εμείς καταθέτουμε τον κόπο μας και τον ιδρώτα μας κάθε μέρα, μόνιμοι, εξτρά, ορισμένου, όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτου σύμβασης, φυλής, θρησκείας.

Μάθαμε πολύ καλά, αυτές τις μέρες, ότι εκτός από τους ξενοδόχους, δεν είμαστε “κανονικοί εργαζόμενοι” ούτε για τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές. Οι συνδικαλιστές αυτοί, όπου πλειοψηφούν, στηρίζουν τα θέλω και τις ανάγκες της εργοδοσίας. Κι αυτοί, τις πρώτες βδομάδες του Μάρτη, ήταν εξαιρετικά απασχολημένοι με το να πείσουν το μόνιμο προσωπικό να πάρει κανονικές άδειες, ή άδειες άνευ αποδοχών. Έτσι, ούτε αυτοί σκέφτηκαν να μας ενημερώσουν, να μας ρωτήσουν αν χρειαζόμαστε κάτι. Δεν πειράζει… Φανταζόμαστε θα μας θυμηθούν ξανά στις επόμενες εκλογές…

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Με την επιστολή μας αυτή, καταγγέλλουμε το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος εκατοντάδων εργαζόμενων, σε βάρος όλων εμάς που για χρόνια εργαζόμαστε κάτω από ένα καθεστώς αβεβαιότητας και διαρκούς ανασφάλειας στη “βαριά βιομηχανία” της χώρας, τον Τουρισμό, με το καθεστώς των εξτρά.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας να αγωνιστούμε από κοινού. Ήρθε η ώρα να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες. Σε αυτές τις ώρες, η ελπίδα θα έρθει μόνο αν δυναμώσουμε το κλαδικό Συνδικάτο του Νομού Αττικής. Στρατευόμαστε μαζί του. Διεκδικούμε:

1. Να ενταχτούμε όλοι όσοι δουλεύαμε με συμβάσεις μίας ημέρας και ορισμένου χρόνου στο μηχανισμό στήριξης ώστε να λάβουμε όπως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι την αποζημίωση των 800 ευρώ.
   
   
2. Μείωση του ενοικίου όπως προβλέπεται από το μηχανισμό στήριξης.
   
   
3. Υποχρεωτικά οι επιχειρήσεις να μας απασχολήσουν ξανά μόλις ανοίξουν
   
   
4. Αναστολή των πληρωμών προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ. Αναστολή όλων των πλειστηριασμών, των διακοπών ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, των κατασχέσεων.

Μένουμε δυνατοί!

Κανένας μόνος του!! Σπάμε τον φόβο!! Δυναμώνουμε το Συνδικάτο μας, δυναμώνουμε τη φωνή μας για μέτρα προστασίας της Υγείας όλων των εργαζόμενων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα, απορία, βοήθεια καλούμε στα: Τηλ:.210 3830380, 210 3829241, 210 8228971

Mail:info@hwu.gr

Πρωτοβουλία Εξτρά Εργαζόμενων στα Ξενοδοχεία του νομού Αττικής