Η δευτερολογία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα
RIZOSPASTIS |
Μάλιστα, την πρώτη μέρα ο κ. Μητσοτάκης έφτασε στο σημείο να σβήσει τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές μέσα στην κοινωνία. Παρουσιάστηκε περίπου σαν ένας νέος εθνάρχης και μας είπε ότι ο λαός έφτασε πια στο σημείο της ωριμότητας για να δείξει συναίνεση στις δήθεν αυτονόητες μεταρρυθμίσεις του. Λίγο πολύ μας είπε ότι τις επιζητά κιόλας. Κρατηθείτε λίγο κύριε Μητσοτάκη, δεν χρειάζεται τόση έπαρση...
Γιατί λίγο ακόμα και θα μας πείτε πως οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου το απολαμβάνουν να πληρώνουν ακριβά για την υγεία τους, για τη μόρφωση των παιδιών τους, ότι αποδέχονται την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ, την εργασιακή ζούγκλα, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, την έλλειψη ασθενοφόρων, το να είναι αβοήθητοι στις φυσικές καταστροφές.
Ξέρετε πολύ καλά πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει και οι προσδοκίες που καλλιεργείτε μάλλον γρήγορα θα διαψευστούν.
Σας τα είπαμε και στην πρωτολογία μας. Τα πράγματα στη διεθνή οικονομία, αλλά και στην Ευρωζώνη ειδικότερα, δεν είναι καθόλου όπως θέλετε να τα παρουσιάζετε. Και ξέρετε καλά πού έχουν βρεθεί σε τέτοιες περιπτώσεις - από τη μια μέρα στην άλλη μάλιστα - κυβερνήσεις που έχουν πάρει και πάνω από 40%, που πήρατε εσείς σε αυτές τις εκλογές.
RIZOSPASTIS |
Γιατί παρά τον συνολικό αρνητικό πολιτικό συσχετισμό, τον οποίο εμείς ποτέ δεν παραβλέψαμε, ούτε υποτιμήσαμε, ούτε υποτιμάμε, δυναμώνει όμως ταυτόχρονα ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, του ταξικού της χαρακτήρα. Ολα αυτά, δηλαδή, τα οποία υπηρετείτε σύσσωμα τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου και οι διάφορες κυβερνήσεις σας.
Δυναμώνει η αναζήτηση λύσης στα σημερινά προβλήματα μέσα από τον συλλογικό οργανωμένο αγώνα, τη συμμετοχή στο κίνημα, τη συλλογική δράση. Θυμάστε τι έγινε την περασμένη τετραετία, πώς στην ουσία το κίνημα επέβαλε και τι στραπάτσο πάθατε και με την πανεπιστημιακή αστυνομία, και με τον νόμο για τις διαδηλώσεις, και με τον νόμο Χατζηδάκη, και με τις προσχηματικές και απαράδεκτες απαγορεύσεις σας μέσα στην πανδημία, με το σύνθημα του ελληνικού λαού «κάτω από τις μάσκες έχουμε φωνή», και τόσα άλλα.
Συνεχίζετε όμως στην ίδια αντιδραστική κατεύθυνση, αν συνυπολογίσει κανείς και τα όσα ακούστηκαν μόνο αυτές τις τρεις μέρες για νέο εκλογικό νόμο με πλαφόν 5%, για ιδιωτικά πανεπιστήμια και τόσα άλλα.
Σας το λέμε, θα μας βρίσκετε παντού μπροστά σας, και εδώ μέσα, κυρίως όμως έξω, στο πλάι των εργαζομένων, μέσα στους αγώνες τους, στις δίκαιες διεκδικήσεις τους, να εμποδίζουμε τα χειρότερα, αλλά κυρίως να διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ανάσες ανακούφισης για τον λαό με κατάργηση των άδικων φόρων, των πλειστηριασμών στην πράξη, να παλεύουμε για αναβαθμισμένη Παιδεία και Υγεία, αναδεικνύοντας την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, με την οποία ο λαός τελικά βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του. Αυτή είναι η πραγματική πρόοδος, η προοπτική οι αγώνες αυτοί να δυναμώνουν, να μαζικοποιούνται, να αποκτούν συντονισμένο και πανελλαδικό χαρακτήρα, με πιο ξεκάθαρο αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό.
Εμείς δεν σας κάνουμε την κριτική που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ή που κάνει το ΠΑΣΟΚ, ότι κάνετε εκπτώσεις από το πρόγραμμά σας, ότι καθυστερείτε να υλοποιήσετε τους στόχους σας.
Ακριβώς το αντίθετο σας καταλογίζουμε. Οτι τρέχετε να υλοποιήσετε τους στόχους σας, σε βάρος όμως του ελληνικού λαού και των συμφερόντων του. Ούτε σας προσάπτουμε μομφή ότι με τις πολιτικές σας απέχουμε δήθεν από τα «κανονικά» ευρωπαϊκά κράτη.
Γιατί, ας μην πάμε μακριά, το «κανονικό» ευρωπαϊκό κράτος της Γερμανίας, με τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σολτς, προχώρησε ήδη σε πρόγραμμα - μαμούθ περικοπών των κοινωνικών δαπανών, ύψους 31 δισ. ευρώ. Εμείς δεν είμαστε με τις κυβερνήσεις ούτε του Σολτς, ούτε του Μακρόν στη Γαλλία, είμαστε με τα εκατομμύρια των εργαζομένων και των νέων που και στη Γαλλία και στη Γερμανία απαιτούν να ζήσουν όπως δικαιούνται.
Ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν, ότι εμείς θα είμαστε εδώ για να σας το κάνουμε πιο δύσκολο να προχωρήσετε αυτό το αντιλαϊκό πρόγραμμα, να πιάσετε δηλαδή τους στόχους του κεφαλαίου, που είναι βέβαια ποτισμένοι μόνο με τον ιδρώτα των εργαζομένων.
Καθόλου δεν σας υποτιμάμε. Ξέρετε βέβαια ότι σας αναγνωρίζουμε ότι είστε ικανός, είστε ικανοί μάλλον - γιατί, μιας και μιλάω σε πρώτο πρόσωπο, ο κ. Μητσοτάκης αυτήν τη στιγμή δεν είναι στην αίθουσα - να θέτετε με έναν «ρεαλιστικό» τρόπο αυτά που εσείς ονομάζετε «προκλήσεις της εποχής». Να αναγνωρίζετε ότι αυτά που εσείς μπορείτε να κάνετε δεν αρκούν στο ελάχιστο, και γι' αυτό να μεταθέτετε την ευθύνη στον ελληνικό λαό για όλα τα υπόλοιπα.
Η ομιλία σας την Πέμπτη το βράδυ είχε λίγο απ' όλα. Και λίγο από Κένεντι και λίγο από Μπάιντεν. Και δεν μας διέφυγε ότι προκαλέσατε και προκαλείτε αμηχανία σε κάποιους εδώ μέσα, όχι όμως σε εμάς.
Λέτε ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι παντού, γι' αυτό χρειάζεται και η «ατομική ευθύνη». Μάλιστα. Οντως, το κράτος σας δεν μπορεί να είναι κάθε μέρα στην παραλία της Ρόδου, όπου μια επιχείρηση με άδεια παράκτιας καντίνας ρίχνει πασσάλους στον βυθό για πλεούμενες ξαπλώστρες και μετά βάζει το προσωπικό να βουτάει «εθελοντικά» μέχρι τον λαιμό στο νερό για να σερβίρει... Το κράτος σας μπορεί όμως να πετάει σε χρόνο dt από τα σπίτια τους οικογένειες με ΑμεΑ, να πηγαίνει ξανά και ξανά και να αλλάζει κλειδαριές στο σπίτι ενός 81χρονου ανάπηρου συνταξιούχου στη Χαλκιδική, αν και έχει κερδίσει ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στο fund, στο «κοράκι» που του έβγαλε το σπίτι στον πλειστηριασμό! Το επισημαίνω επειδή αναφερθήκατε και στις ράμπες των αναπήρων, για να μας μιλήσετε για την ατομική ευθύνη εδώ μέσα.
Αλήθεια, πώς θα ανακουφίσετε την εργαζόμενη γυναίκα, το νέο ζευγάρι από τη σκληρή πραγματικότητα με τις εργασιακές σχέσεις, τα ωράρια, τη ζωή - λάστιχο, με την εμπορευματοποίηση της Υγείας, ιδιαίτερα της αναπαραγωγικής υγείας, με το αβάσταχτο κόστος στέγασης; Μήπως με τη συγκρότηση του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας;
Οταν με την αντιλαϊκή πολιτική σας φέρνετε σε αντιπαράθεση το δικαίωμα της γυναίκας στην εργασία, με την κοινωνική προστασία της μητρότητας.
Οταν η Προσχολική Αγωγή και Φροντίδα αντιμετωπίζεται κάπως ως παιδοφυλακτήριο, προσαρμοσμένο στις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, και όχι ως ανάγκη των παιδιών. Αντί να λύσετε ότι σε 100 δήμους δεν υπάρχουν καν βρεφικά τμήματα.
Στις προγραμματικές σας δηλώσεις η φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ, συνεχίζει να είναι κυρίως ατομική - οικογενειακή υπόθεση. Ετσι, παραμένουν τα οικονομικά - κοινωνικά εμπόδια που συναντούν οι γυναίκες κυρίως στην εργασία, στη ζωή, ευάλωτες σε κάθε μορφής βίας, φτάνοντας μέχρι τη γυναικοκτονία. Αυτή η πολιτική τροφοδοτεί και σκοταδιστικές απόψεις, που αμφισβητούν μέχρι και το δικαίωμα της γυναίκας στην ασφαλή, δωρεάν άμβλωση.
Μιλάτε επίσης για την Εκπαίδευση, λες και θα γίνει καμιά κοσμογονία, καμιά ψηφιακή επανάσταση και βάλε! Αλήθεια; Για πόσες τετραετίες ακόμα θα ακούμε για εκπαιδευτικούς που ζουν σε αντίσκηνα στις παραλίες των νησιών μας; Για πόσες τετραετίες ακόμα θα πληρώνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν οι λαϊκές οικογένειες για την απλή μόρφωση των παιδιών τους; Για τους φοιτητές, που για να βρουν σπίτι πρέπει να τους φύγει μια ολάκερη περιουσία;
Αλήθεια, η ψηφιοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας - αναγκαία φυσικά - θα λύσει το πρόβλημα των κενών σε εκπαιδευτικούς; Θα σταματήσουν τα νήπια να βρίσκονται σε κοντέινερ και προκάτ; Θα συνεχιστεί το απαράδεκτο γεγονός οι καθηγητές να αναγκάζονται να διδάσκουν γνωστικά αντικείμενα άσχετα με την ειδικότητά τους;
Φτάσατε μάλιστα, από τη φόρα της ψηφιοποίησης, να μας πείτε ότι οι μαθητές πρέπει να σκέφτονται όχι σαν σκληροί δίσκοι, αλλά σαν επεξεργαστές! Αλήθεια; Αυτό το σχολείο οραματίζεστε;
Εμείς λέμε ότι πρέπει να σκέφτονται σαν άνθρωποι. Να ξεχωρίζουν, ανάμεσα στον κυκεώνα των πληροφοριών, την αλήθεια. Να δομούν τη σκέψη τους. Την ανθρώπινη σκέψη τους, τη φαντασία τους, τη δημιουργικότητά τους. Γιατί, ξέρετε, οι επεξεργαστές κάπου «κολλάνε»! Και αρκετά συχνά μάλιστα, όσο καλά κι αν είναι κουρδισμένοι...
Σήμερα, τώρα που μιλάμε, γνωρίζετε ότι βρίσκεται στον αέρα κυριολεκτικά η δωρεάν σίτιση για 1.500 φοιτητές στην Πάτρα; Το ξέρετε; Γνωρίζετε ότι πετούν εκτός φοιτητικών εστιών νέα παιδιά, για να αξιοποιηθούν αυτές για διάφορες μπίζνες;
Τέλος, για το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Ολη την προεκλογική περίοδο, κύριε Μητσοτάκη, δεχόσασταν τη μία πάσα μετά την άλλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, αξιοποιώντας το άρθρο 28, που δίνει τη δυνατότητα για διακρατικές συμφωνίες στο πλαίσιο της υπερίσχυσης του ευρωενωσιακού Δικαίου επί του εθνικού, όπως επέβαλε η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, ψάχνετε τρόπους για να ξεπεράσετε τα εμπόδια του άρθρου 16. Ανοίγετε, θεωρούμε, συνολικά επικίνδυνους δρόμους και το ξέρετε.
Και επειδή ο υπουργός σας απόρησε για το ιστορικό παράδοξο - όπως είπε - η Παιδεία να είναι χώρος έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, ιδιαίτερα στη χώρα μας, απαντάμε: Η πολιτική σας είναι αυτή που έχει ταξικό πρόσημο και συνέπειες. Γι' αυτό και δεν μένει αναπάντητη, γι' αυτό υπάρχει και έντονη πολιτική αντιπαράθεση. Γιατί υπάρχει στη χώρα μας οργανωμένο κίνημα και θα απαντήσει και στα απαράδεκτα σχέδιά σας, που ορθώνουν νέα εμπόδια και φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.
Το ίδιο και στην Υγεία, όπου η πολιτική σας για τη νέα τετραετία συμπυκνώνεται στη φράση «λίγα για τους πολλούς και πολλά για τους λίγους». Και αυτά τα λίγα για τους πολλούς δεν θα είναι μόνο λίγα ποσοτικά, αλλά θα είναι και για λίγο χρονικά.
Ας δούμε ένα παράδειγμα του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης, με βάση τα χρήματα του οποίου, όπως λέγατε προεκλογικά, θα προβείτε σε αναβάθμιση, με ανακαινίσεις κ.λπ., 80 νοσοκομείων και 156 Κέντρων Υγείας. Από τα 31 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης μόλις τα 1,4 δισ. πάνε στην Υγεία. Από αυτά μόλις το 1/5, δηλαδή 317 εκατομμύρια ευρώ προορίζονται για τις διάφορες ανακαινίσεις. Ποιον κοροϊδεύετε; Μόνο το Νοσοκομείο της Χαλκίδας για να ολοκληρωθεί είχε προϋπολογισμό 71 εκατομμύρια ευρώ, κι εσείς μας λέτε ότι με 317 εκατ. συνολικά θα φτιάξετε τις υποδομές όλης της χώρας. Με απλά λόγια, τα κοστολογημένα προγράμματά σας δεν φτάνουν ούτε για ένα απλό σοβάτισμα. Και συνεχίζετε την κοροϊδία!
Δυστυχώς για εσάς, αυτά που ονομάζετε βολικά «προκλήσεις» και «εξωγενείς κρίσεις» δεν είναι τίποτα άλλο από τις αξεπέραστες αντιφάσεις του συστήματος που υπηρετείτε.
Ετσι είναι, κύριε Μητσοτάκη.
Δεν μπορείτε να περηφανεύεστε ότι ήσασταν πρωτοπόροι για την υιοθέτηση της επεκτατικής πολιτικής στην ΕΕ, του Ταμείου Ανάκαμψης, του κοινού δανεισμού με πολύ χαμηλά επιτόκια, και μετά να αναρωτιέστε από πού μας ήρθε ο πληθωρισμός...
Δεν μπορείτε να περηφανεύεστε ότι είστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, επειδή έχετε κάνει - εσείς και οι προηγούμενοι - την Ελλάδα ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο πολέμου, και μετά να κάνετε ότι δεν ξέρετε τίποτα για τις προσφυγικές ροές...
Δεν μπορείτε να είστε θιασώτες του συστήματος αυτού, να μιλάτε για την ικανότητα της αγοράς να αυτορρυθμίζεται, και μετά να σας προβληματίζει η επιμονή της ανεργίας που τσακίζει τους νέους. Δεν ξέρετε ότι στον καπιταλισμό η εργατική δύναμη είναι εμπόρευμα και ότι έτσι ακριβώς «αυτορρυθμίζεται» κάθε αγορά εμπορευμάτων;
Πρέπει δηλαδή να πάμε για μπίρα για να σας τα εξηγήσω όλα αυτά; Που αναρωτιέστε κιόλας πώς γίνεται να είμαστε και κομμουνιστές το 2023!
Θα σας το πω εδώ λοιπόν, χωρίς μπίρα, χωρίς τσίπουρο! Καθαρά και ξάστερα, δημόσια: Γιατί σήμερα, το 2023, οι δυνατότητες για κάλυψη των κοινωνικών αναγκών είναι μεγαλύτερες από ποτέ! Κι όμως, η ψαλίδα ανάμεσα σε αυτές τις δυνατότητες και στο πώς ζουν οι πολλοί είναι επίσης μεγαλύτερη από ποτέ.
Γιατί η Ελλάδα για την οποία μιλήσατε, όπου οι ατομικές φιλοδοξίες της καθεμιάς και του καθενός θα συμβαδίζουν με τη συλλογική πρόοδο, δεν πρόκειται να υπάρξει στο δικό σας σύστημα, ό,τι και να κάνετε. Το ζούμε αυτό από τετραετία σε τετραετία. Ούτε στον αιώνα τον άπαντα.
Γιατί καπιταλισμός σημαίνει ακριβώς η κοινωνική πρόοδος να θυσιάζεται για τη μεγιστοποίηση του ατομικού κέρδους, σε βάρος της ευημερίας των πολλών.
Γιατί όσο και να κλίνετε σε όλες τις πτώσεις τον εκσυγχρονισμό, το μόνο που προσφέρει αυτό το σύστημα είναι αναχρονισμός, βαρβαρότητα, οπισθοδρόμηση και σήψη στο επίπεδο των ιδεών, όπως φαίνεται και με μια ματιά εδώ μέσα, στις διάφορες πτέρυγες αυτής της Βουλής.
Το έγραψαν πριν πάρα πολλά χρόνια στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο ο Μαρξ και ο Ενγκελς:
«Στη θέση αυτής της παλιάς αστικής κοινωνίας, με τις τάξεις και τις ταξικές της αντιθέσεις, έρχεται μια ένωση όπου η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων».
Σε πείσμα όλων σας, θα το κάνουν πράξη οπωσδήποτε οι ερχόμενες γενιές. Γιατί έχουμε πάθει πλέον και έχουμε μάθει, την πείρα, τη θετική και αρνητική, την έχουμε μελετήσει και δεν πρόκειται να υπάρξουν ξανά οι ίδιες αδυναμίες, ελλείψεις, να γίνουν τα ίδια λάθη.
Γιατί όντως οι καλύτερες μέρες είναι μπροστά μας.
Γιατί όντως τις καλύτερες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.
Και θα τις ζήσουμε! Να είστε σίγουροι όλοι και όλες γι' αυτό! Και αυτό θα είναι το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου