Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και όλων των νόμων που ψαλιδίζουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές

Την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου (4387/2016) και μαζί με αυτόν και του άρθρου 12, όπως και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που ψαλιδίζουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές και δικαιώματα ζητά η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της, συνεχίζουμε να αντιπαλεύουμε την επίθεση διαρκείας στην Κοινωνική Ασφάλιση τόσο με την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου (4387/2016), πριν από περίπου έναν χρόνο, όσο και με τους προηγούμενους απ’ αυτόν. Αγωνιζόμαστε ενάντια στις επιπτώσεις που φέρνει στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών το αντιλαϊκό αυτό νομοθέτημα, οι νόμοι στους οποίους “πάτησε” και τα νέα μέτρα στα οποία άνοιξε το δρόμο.

Το «πιστεύω» τους...

Πολλή συζήτηση έγινε χτες για τη δήλωση του υπουργού Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτου, που ερωτώμενος για το αν η Ελλάδα θα μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, είπε πως «αυτό είναι θέμα της ΕΚΤ, η οποία είναι ανεξάρτητη, και όπως ο Κύριός μας, λειτουργεί με μυστήριους τρόπους. Δεν είναι ξεκάθαρο τι θα κάνουν. Αυτό που είναι απολύτως ξεκάθαρο είναι ότι η δική μας βούληση είναι να βγούμε στις αγορές». Τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και διάφορα αστικά επιτελεία στάθηκαν στο ότι η κυβέρνηση τάχα τα αφήνει όλα στον... μεγαλοδύναμο. Αλλά, κάθε άλλο παρά αυτό λέει η δήλωση. Ισα ίσα που, για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι έχει για «πιστεύω» τα ζητούμενα του εγχώριου κεφαλαίου και βέβαια για «ιερό και όσιο» την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτό είναι και «το μόνο ξεκάθαρο» όπως λέει ο υπουργός, για το οποίο άλλωστε φορτώνουν το ένα μέτρο πίσω από το άλλο στην πλάτη του λαού.

Αλλο ένα σόου για τις ΜΚΟ...

«Δεν γνωρίζουμε πόσο μεγάλο ή μικρό είναι το πρόβλημα. Αυτό άλλωστε δεν είναι δουλειά του υπουργείου, αλλά των αρμοδίων αρχών. Εμείς καταθέσαμε όσα στοιχεία έχουμε στη διάθεσή μας. Από εδώ και πέρα η υπόθεση βρίσκεται στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου». Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μουζάλα, μετά την παράδοση - προχτές - στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, της επιστολής του Ευρωπαίου Επιτρόπου, με την οποία καταγγέλλει κάποια ή κάποιες ΜΚΟ για περιστατικά σεξουαλικής εκμετάλλευσης προσφύγων και οικονομική διαφθορά. Κυβέρνηση και ΕΕ έχουν παραδώσει τη διαχείριση του Προσφυγικού στις ΜΚΟ και κάνουν σόου με επιστολές και καταγγελίες, για να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι χωρίζουν «την ήρα από το στάρι», ότι δίνουν μάχη με τις διεφθαρμένες ΜΚΟ και ότι αντίθετα στηρίζουν τις «καθαρές» και τις «έντιμες». Γεγονός, ωστόσο, παραμένει ότι οι ΜΚΟ είναι αυτές που συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο σε κέντρα υποδοχής και καταυλισμούς προσφύγων, με το κράτος σε ρόλο διανομέα κονδυλίων. Με δεδομένα τα τεράστια γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που «παίζονται» γύρω από τη διαχείριση του Προσφυγικού, η κατάσταση αυτή δημιουργεί υπόβαθρο για φαινόμενα όπως αυτά που καταγγέλλουν κυβέρνηση και Κομισιόν και τα οποία είναι μάλλον η κορυφή μόνο του παγόβουνου όσων πραγματικά συμβαίνουν.

«Δικαιώθηκε»;

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έδωσε την αφορμή σε ένα πλήθος διαμορφωτών της κοινής γνώμης να αναμηρυκάζουν: «Η πολιτική του δικαιώθηκε».

Ταυτόχρονα, κάθε ένας που προσπαθεί να αρθρώσει αντίθετο πολιτικό λόγο απέναντι σε αυτή την (εξόχως πολιτική) προσέγγιση, αντιμετωπίζεται περίπου σαν «υβριστής» που δεν σέβεται την μνήμη ενός ανθρώπου που έφυγε από τη ζωή και καταγγέλλεται σαν «ασεβής» διότι προσβάλλει ακόμα και τα ταφικά έθιμα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού!

Όμως οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν ότι μαζί με τον άνθρωπο δεν ενταφιάζεται και η αλήθεια. Ότι μαζί με τον νεκρό δεν πεθαίνει και το αποτύπωμά του στη ζωή.

Οι ηγέτες των άλλων

 

 

Κατερίνα Μαργαρίτη29 Μαΐου 2017

Οι ηγέτες των άλλων

Η κάθε κοινωνική τάξη έχει το αναμφισβήτητο δικαίωμα να θρηνεί τους νεκρούς της και να τιμά τα δικά της πρότυπα. Αυτούς που υπερασπίστηκαν με συνέπεια και πάθος τα δικά της συμφέροντα, που διέδωσαν την δική της «ηθική», που προχώρησαν, μέσα από τις μεγάλες ιστορικές στιγμές, με την δική της σημαία, κάτω από την οποία εξασφάλιζαν και την δική τους πορεία.  Απέναντι σε αυτό το δικαίωμα δεν χωράνε «καταγγελίες» και «κατάρες». Ο σεβασμός στον αντίπαλο που θρηνεί τους αρχηγούς του είναι, τελικά, σεβασμός στον εαυτό σου.

Πέφτουν κορμιά...

Ενα πράγμα που κυριάρχησε στη δεύτερη «αξιολόγηση» ήταν οι ρυθμίσεις για τα επιχειρηματικά «κόκκινα» δάνεια. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε, γράφτηκε και σβήστηκε πολλές φορές, ενώ υπήρξαν παρεμβάσεις από το σύνολο των κομμάτων και των εργοδοτικών φορέων, στη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο. Θα αναρωτηθεί κανείς: Γιατί τόση φασαρία για μια ρύθμιση; Την απάντηση τη δώσαμε πολλές φορές από τον «Ριζοσπάστη», γράφοντας για τις επιχειρηματικές και πολιτικές κόντρες που παίζονται στο παρασκήνιο για το ποιες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και με ποιους όρους θα εξαφανιστούν από τον χάρτη ως «μη βιώσιμες» και προς όφελος άλλων, που θα μοιραστούν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.

Καταδίκες μαθητών γυμνασίου σε «κοινωνική εργασία»

Νέο κρούσμα στις προσπάθειες ποινικοποίησης των μαθητικών αγώνων αποτελεί η πρωτοφανής απόφαση του Δικαστηρίου Ανηλίκων, που υποχρεώνει σε 80 ώρες κοινωνικής εργασίας ως «αναμορφωτικό μέτρο» τρεις μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου.

 

Η δίκη έγινε την περασμένη Δευτέρα και οι μαθητές σύρθηκαν στο δικαστήριο από ενέργειες του ίδιου τους του διευθυντή, ο οποίος κατήγγειλε στις αρχές την κατάληψη που έκαναν οι μαθητές του σχολείου στην αρχή της χρονιάς. Μιας χρονιάς κατά την οποία οι μαθητές σε όλη τη χώρα βγήκαν στους δρόμους, με πολύμορφες κινητοποιήσεις ανέδειξαν τις δικές τους ανάγκες, ενάντια στην πολιτική που θέλει την Παιδεία και το μορφωτικό δικαίωμα των μαθητών στα μέτρα του μνημονίου.

Ο Μητσοτάκης και η “εκστρατεία μίσους”

 

 Οι αστοί ηγέτες νομιμοποιούνται να μισούν τον “εχθρό λαό” και να τσαλαπατούν τη ζωή του, αλλά ο λαός δεν έχει δικαίωμα να τους μισεί και να το εκφράζει. Το πρόβλημα δεν είναι η αυθόρμητη χαρά και το μίσος του κόσμου, αλλά πώς θα το οργανώσει θετικά, για να μη ξεθυμάνει στα πληκτρολόγια.

 

 

 

Σφυροδρέπανος

 

Η αρχή είχε γίνει με το θάνατο της Θάτσερ. Σίγουρα υπήρξαν κι άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις τα προηγούμενα χρόνια, αλλά αυτή ήταν ίσως η πρώτη ή η πιο χαρακτηριστική στην εποχή της άνθησης των social media. Η αγγλική εργατική τάξη πανηγύριζε, οι οπαδοί έδειχναν τη χαρά τους στα γήπεδα, και όπως έλεγε σε ένα σκίτσο του ο Πάνος Ζάχαρης, η βρετανική κοινή γνώμη ήταν διχασμένη γύρω από τη ζωή και το θάνατό της.

Για το αντιλαϊκό σχέδιο της κυβέρνησης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας

MotionTeam

Βασικός στόχος στο σχέδιο της κυβέρνησης για την ΠΦΥ είναι το μικρότερο δυνατό «κόστος» για το κεφάλαιο και το κράτος του

Η κυβέρνηση εδώ και καιρό προπαγανδίζει τις μεταρρυθμίσεις στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) σαν το απαύγασμα της φιλολαϊκής της πολιτικής. Τις προβάλλει σαν ένα είδος «επανάστασης» στο χώρο της Υγείας, όπου επιτέλους ο λαός και ιδιαίτερα τα λαϊκά στρώματα θα «απολαύσουν» ένα «ολοκληρωμένο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης που θα παρέχει υπηρεσίες Υγείας καθολικές και ισότιμες για όλους», γι' αυτό, ισχυρίζονται, η μεταρρύθμιση έχει «κοινωνικό πρόσημο» με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον.
Θα μπορούσε κάποιος δικαιολογημένα να αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν, μετά το «τσουνάμι» των αντιλαϊκών μέτρων που μόλις ψήφισε στη Βουλή με το 4ο μνημόνιο - για τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου εισοδήματος, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τα νέα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, που μετατρέπουν τη ζωή των λαϊκών οικογενειών σε «κόλαση» - πώς γίνεται τα μέτρα που προωθεί ειδικά για την ΠΦΥ να συνιστούν περίπου «παράδεισο»...

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν «τρελάθηκε η κυβέρνηση και τα έβαλε όλα τζάμπα», αλλά αξιοποιεί όλη την ικανότητά της, προκειμένου να εξαπατήσει το λαό και τους ασθενείς, κάνοντας το «μαύρο - άσπρο». Να δημιουργήσει προσδοκίες και να εξασφαλίσει ανοχή ώστε πιο εύκολα να περπατήσει μια ακόμα αντιλαϊκή μεταρρύθμιση στο χώρο της ΠΦΥ, συνέχεια όλων των προηγούμενων.

Διαστρέβλωση…  

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

   Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι διαστρεβλώνονται οι θέσεις της, ότι παραποιούνται τα λεγόμενα των εκπροσώπων της, του ίδιου του πρωθυπουργού. Εμείς, μπρος στον κίνδυνο να… διαστρεβλώσουμε τον κ.Τσίπρα επιλέγουμε μια σίγουρη μέθοδο: Να τον αντιγράψουμε αυτολεξεί.

  Η δήλωση που ακολουθεί είναι δική του και έγινε στις 25/1/2017 στην Εφημερίδα των Συντακτών:

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ «Εθνική γραμμή» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όχι του λαού

Οι εργαζόμενοι καλούνται να ματώνουν για ένα χρέος που δεν δημιούργησαν...

Στον απόηχο του Γιούρογκρουπ της Δευτέρας με θέμα τη συζήτηση για «ευκολίες» στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους της Ελλάδας, εντάθηκε ολόκληρη τη βδομάδα που πέρασε η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των αστικών επιτελείων να πείσουν για την «εθνική γραμμή» που πρέπει να διαμορφωθεί πάνω στο ζήτημα του κρατικού χρέους.

 

Το κάλεσμα αυτό, μάλιστα, έσπευσαν να το πάρουν «επ' ώμου» όχι μόνο τα κυβερνητικά στελέχη αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα μιλώντας για «αδιαπραγμάτευτη εθνική γραμμή» (ΝΔ) και ανάγκη η κυβέρνηση «να χαράξει μια εθνική γραμμή αντάξια των θυσιών του ελληνικού λαού» (ΠΑΣΟΚ). Η Φ. Γεννηματά μάλιστα έκανε παρέμβαση στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές ηγέτες, ζητώντας τους να συνδράμουν τη διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Επιβεβαιώνεται και με αυτό τον τρόπο ότι οι επιμέρους διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα δεν τα εμποδίζουν στο παραμικρό να συγκλίνουν ολοένα και περισσότερο, με βάση το κύριο που τους ενώνει: Την υλοποίηση της στρατηγικής για την καπιταλιστική ανάκαμψη, που προϋποθέτει βέβαια το διαρκές μάτωμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Μαζικά, αγωνιστικά δίνουμε την μάχη ενάντια στη νεα λαίλαπα

 

Μεγάλη συγκέντρωση στο Τελ Αβίβ με σύνθημα «δύο κράτη, μία ελπίδα»

Πηγή: Associated Press

Χιλιάδες Ισραηλινοί συμμετείχαν το βράδυ του Σαββάτου 27 Μάη σε συγκέντρωση στο Τελ Αβίβ υπέρ της λύσης των δύο κρατών για δύο λαούς ενόψει της 50ής επετείου από την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.

Τη συγκέντρωση με κεντρικό σύνθημα «δύο κράτη, μία ελπίδα», διοργάνωσε η οργάνωση «Ειρήνη Τώρα», η οποία αντιτίθεται στην πολιτική του εποικισμού της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και της προσαρτημένης Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Ο ηγέτης της οργάνωσης «Ειρήνη Τώρα», Αβι Μπουσκίλα, τόνισε ότι η διαδήλωση αυτή οργανώθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την «απουσία ελπίδας», διότι η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ «συνεχίζει την κατοχή, τη βία και τον ρατσισμό». «Έχει έρθει η ώρα για να δείξουμε στους Ισραηλινούς, στους Παλαιστίνιους και στον κόσμο ότι ένα μεγάλο ποσοστό των Ισραηλινών εναντιώνεται στην κατοχή και θέλει να καταλήξουμε σε μια λύση δύο κρατών», υπογράμμισε ο ίδιος.

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, διαβάστηκε μήνυμα υποστήριξης που έστειλε ο πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής, Μαχμούντ Αμπάς. «Είναι καιρός να ζήσουμε μαζί αρμονικά, με ασφάλεια και σταθερότητα. Το καθήκον μας προς τις γενιές που θα έρθουν είναι να τερματίσουμε τη σύγκρουση και να καταλήξουμε σε μια ειρήνη των γενναίων», τόνισε ο πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής στο μήνυμά του.

Ο Μαχμούντ Αμπάς απηύθυνε επίσης έκκληση για την υποχώρηση των Ισραηλινών στα σύνορα του 1967 και υπέρ της λύσης των δύο κρατών.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP)

902gr

Μπορεί να αργήσει ακόμα ο λαός να πετάξει την παθητικότητα και το στείρο παράπονο από πάνω του, αλλά στο τέλος θα επιστρέψει στη ζωή όπως πάντα.

Παθητική ανθεκτικότητα

 

1. Η φράση «παθητική ανεκτικότητα» ανήκει στον επιστήθιο φίλο του Φραντς Κάφκα Μαξ Μπροντ, στην προσπάθειά του να ερμηνεύσει τη στάση του συγγραφέα απέναντι στην πραγματικότητα. Θεωρούσε μάλιστα ότι αυτή ήταν και η μοιραία αδυναμία της ζωής του. Σήμερα η φράση αυτή περιγράφει όλους εκείνους τους πολίτες της χώρας μας που, ουσιαστικά χωρίς άποψη, υπομένουν παθητικά ό,τι τους επιβάλλεται - και είναι πολλοί.

ΔΙΚΗ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΩΡ/ΣΤΡΟΥ

                                             Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

 

Στις 31 Μάη 2017, δικάζονται στο Β΄ Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης η Καρανικολάου Κατερίνα, τέως γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 5^ου δημοτικού σχολείου Ωραιοκάστρου και ο Θεμελής Αγγελος, δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

 

Μηνύθηκαν και δικάζονται γιατί αντιτάχθηκαν και κατάγγειλαν τις προσπάθειες δημιουργίας ξενοφοβικού και ρατσιστικού κλίματος, γιατί αποκάλυψαν τις σκοπιμότητες σκοταδιστικών πρακτικών της δημοτικής αρχής και ελάχιστων Διοικητικών Συμβουλίων Συλλόγων Γονέων. Πρακτικές που εξέθεσαν τον τόπο μας, που έκρυψαν την πραγματικότητα της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες από τους εργαζόμενους, τους απλούς ανθρώπους της περιοχής και τους μαθητές του δήμου μας.

«Συμβουλάτορες» από τη ΔΕΗ

Οπως πληροφορεί η «Αυγή», η ΔΕΗ θα προσλάβει «Σύμβουλο και όχι εισπράκτορα» και μάλιστα με διεθνή διαγωνισμό. Εξηγεί ότι σκοπός της επιχείρησης δεν είναι απλά να βελτιώσει την εισπραξιμότητά της, αλλά να «αναβαθμίσει» τις σχέσεις με τους «πελάτες» της. Και τελικά ο κάθε «πελάτης», σύμφωνα με την «Αυγή», θα έχει δίπλα του έναν «σύμβουλο» και όχι έναν εισπράκτορα... Το ερώτημα είναι: Τι συμβουλές χρειάζεται μια εργατική οικογένεια για να έχει φως, ζεστό νερό, θέρμανση, να μαγειρεύει και να ψυχαγωγείται; Ο «εκμοντερνισμός» της ΔΕΗ που τονίζεται στο ρεπορτάζ της «Αυγής» δεν φαίνεται να συνδέεται με κάποια δραστική μείωση στους λογαριασμούς, που πλέον η παραλαβή τους από τον ταχυδρόμο είναι εφιάλτης για τα λαϊκά νοικοκυριά. Οι κάμποσες φορές μάλιστα που τονίζεται ότι το σύστημα που θα εφαρμόσει θα είναι «πελατοκεντρικό», κάνει φανερό ότι ετοιμάζεται «σαφάρι» εισπράξεων, που θα βάλουν θηλιά σε χιλιάδες εργαζόμενους για να μαζέψουν όσα παραπάνω μπορούν από τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Την ίδια στιγμή, περισσεύουν τα πανηγύρια της κυβέρνησης για τις συμφωνίες εξόρυξης υδρογονανθράκων από μονοπώλια και την αναβάθμιση της χώρας στο ενεργειακό τοπίο με την ενίσχυση της θέσης επιχειρηματικών ομίλων. Οσο λοιπόν οι λαϊκές οικογένειες θα απολαμβάνουν τις «συμβουλές» της ΔΕΗ, οι όμιλοι θα αυγατίζουν τα κέρδη τους με τις εκμεταλλεύσεις «οικοπέδων»...

« Στο μπόι των ονείρων μας… »

Από τον Πάνο Σείκιλο

Χρόνια πριν αποκτήσει κασιδιαρέους η Βουλή και δούμε στα χωριά μας μαύρες μπλούζες με την σβάστικα και το μαίανδρο, περπατούσαν στις δημοσιές άνθρωποι-θεριά, πο ‘καμαν πράξη την αλληλεγγύη. Άνθρωποι που έμελε να τα βάλουν με το χάρο και να νικήσουν, έντιμες γυναίκες και άνδρες που δεν τους λυγούσαν τα καθεστώτα. Είχες ανοιχτό το σπίτι σου στον άρρωστο; Ήσουν φίλος τους. Αδίκησες το γείτονά σου; Κάλλιο να ‘στεκες μακρυά τους. Καρδιές αδάμαστες, που δε λογάριασαν ποτέ το καμτσίκι του μπάτσου, ακόμα κι όταν κρεμιόταν στα δέντρα τους παρακολουθώντας, να δώσει ρεπόρτο στις αρχές. Αυτή είναι η άγνωστη ιστορία του Κωσταντή και της Μαριώς Γαρδικιώτη από το Βυθούνι. Και αυτή τη διήγηση δε θα μπορούσε να την αγνοήσει κανείς σε μια βιογραφία…

Χτισμένο λίγα χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα του νομού Ηλείας, το Βυθούνι βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ποτάμια: Αυτό της Βόκας, που ποτίζει, δεκαετίες τώρα, τα περιβόλια των χωριανών και τον Ιόρδανο με το γραφικό γεφύρι, που ενώνει τον οικισμό με την Βροντίτσα και τους Αγίους Αναργύρους. Σε αυτό το χωριό έμελε να μετοικήσει η νεαρή Μαριώ Γαρδικιώτη, ένεκα των εποχών.\

«Απελευθέρωση» - ηλεκτροσόκ για το λαό

Με τρόπο προκλητικό ο πρωθυπουργός, σε μια περίοδο που ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων βιώνουν την ενεργειακή φτώχεια, δηλώνει ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η σημαντική ενίσχυση του «ανταγωνισμού» που προωθεί η κυβέρνηση για λογαριασμό των μονοπωλίων, θα οδηγήσουν σε «χαμηλότερες τιμές» τιμολογίων ηλεκτρισμού.

Κι όμως, αυτή ακριβώς η διαδικασία της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, που έχει ξεκινήσει από το 1999 στη χώρα μας, έχει ως αποτέλεσμα τις εξωφρενικές αυξήσεις ηλεκτρικού ρεύματος όλα αυτά τα χρόνια. Την ίδια στιγμή, βέβαια, εξασφαλίζει σημαντικά κέρδη, ακόμη και εν μέσω κρίσης, για τους μονοπωλιακούς ομίλους του χώρου, αλλά και γενναίες εκπτώσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και ενεργοβόρες βιομηχανίες.

Και δεν είναι μόνον αυτά. Ενώ ο πρωθυπουργός υποσχόταν ότι παραμένει «προτεραιότητα της κυβέρνησης η στήριξη και διεύρυνση των κοινωνικών τιμολογίων, που αποτελούν εργαλείο στήριξης για ευπαθείς και αδύναμες κοινωνικές ομάδες», η ΔΕΗ δημοσίευε την προκήρυξη για την πρόσληψη «συμβούλου», με σκοπό την «ενίσχυση της εισπραξιμότητας» των ανεξόφλητων οφειλών.

Είναι η τρομοκρατία «επαναστατική δράση»;

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ  

 

Είναι η τρομοκρατία «επαναστατική δράση»; Ας παραμερίσουμε, για να απαντήσουν κάποιοι αρμοδιότεροι ημών, αλλά και των κάθε λογής… «Ζορό»:

ΛΕΝΙΝ (σ.σ.: ένας «υποδεέστερος» προφανώς επαναστάτης σε σχέση με τους αυτόκλητους «εκδικητές»…) ξεκαθάριζε από πολύ νωρίς (στο γράμμα του «Προς τον Φ. Κορίτσονερ, 25 του Οκτώβρη 1916») τα εξής, έτσι για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το ρόλο τέτοιου είδους «τύπων» και για το πώς αξιοποιούνται από το σύστημα: 

«Όσον αφορά την πολιτική εκτίμηση της πράξης, εμείς, φυσικά, παραμένουμε στην παλιά μας άποψη, που έχει επιβεβαιωθεί από την πείρα δεκαετιών, ότι οι ατομικές τρομοκρατικές απόπειρες (…) σαν επαναστατική τακτική, είναι άσκοπες και επιζήμιες. Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη», σημείωνε ο Λένιν,

Η «αποφυγή» της κρίσης

«Στις 15 Ιουνίου θα υπάρξει μία συμφωνία η οποία θα καλύπτει το σύνολο των εμπλεκόμενων πλευρών και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάμε σε μία κατάσταση κρίσης», δήλωσε χτες σε τηλεοπτική συνέντευξη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος. Η βεβαιότητα της κυβέρνησης πηγάζει προφανώς από την πρόθεσή της να αποδεχτεί τις «λύσεις» που υπάρχουν πάνω στο τραπέζι για τη διευθέτηση του χρέους και οι οποίες οδηγούν όλες σε νέα μέτρα και μνημόνια διαρκείας για το λαό. Προσπαθεί μάλιστα να πλασάρει αυτή την επιλογή της κυβέρνησης, που γίνεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ως «λύτρωση» τάχα για το λαό, επαναφέροντας τον μπαμπούλα της κρίσης, στην περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις και δεν εκταμιευτεί η δόση. Ο λαός βέβαια έχει πικρή πείρα για το πού οδήγησε η «αποφυγή της κρίσης» και σε προηγούμενα στάδια των διαπραγματεύσεων: Το ένα μνημόνιο υπογραφόταν μετά το άλλο, η φτώχεια διευρύνεται, μαζί και η εκμετάλλευση, οι μισθοί και οι συντάξεις κατρακυλάνε, η Υγεία από το κακό στο χειρότερο. Το ίδιο θα γίνει και τώρα, όπως άλλωστε δείχνουν τα πανηγύρια του κεφαλαίου για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» και τα λόγια συναίνεσης των αστικών κόμματων της αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση για την «εθνική υπόθεση» του χρέους. Ηρθε επομένως η ώρα για το λαό «να το πάρει αλλιώς». Τις «λύσεις» τους τις δοκίμασε. Το μόνο που δεν έχει δοκιμάσει είναι η δύναμή του, όταν οργανωμένα την κατευθύνει στους ταξικούς αγώνες και στην πάλη για την ανατροπή του βάρβαρου συστήματος, που ανακυκλώνει μέτρα, εκβιασμούς και φτώχεια.

26/05/1947 Ανοίγει το κολαστήριο της Μακρονήσου

26/05/1947

Ανοίγει το κολαστήριο της Μακρονήσου, ο μεγαλύτερος τόπος μαρτυρίου, φυσικής και ψυχικής εξόντωσης του αστικού κράτους, αλλά και κορυφαίο σύμβολο των αλύγιστων της ταξικής πάλης.

Από τη Μακρόνησο πέρασαν συνολικά πάνω από 100.000 θεωρούμενοι ως «επικίνδυνοι» οπλίτες και αξιωματικοί, καθώς και πολίτες, κομμουνιστές, ΕΑΜίτες ή άνθρωποι που συνδέονταν απλώς με συγγένεια ή υπόνοια με το ΚΚΕ-ΕΑΜ.

‎

Οι «τεκμηριωμένες ανάγκες» του πληθυσμού...

Με παρεμβάσεις τους, υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης καλλιεργούν την αίσθηση ότι κάτι αλλάζει τάχα προς το καλύτερο στην καθημερινότητα του λαού και ότι οι «μεταρρυθμίσεις» τους θα υπηρετήσουν την αναπτυξιακή προοπτική, την κερδοφορία δηλαδή του κεφαλαίου, ταυτόχρονα με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μια τέτοια παρέμβαση έκανε ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, στη Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στη Γενεύη. Τη στιγμή που η κυβέρνηση προχωράει σε αναπροσαρμογές στο σύστημα της Υγείας, με κριτήριο τη λογική «κόστους - οφέλους», που συνθλίβει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ο Α. Ξανθός έκανε το μαύρο άσπρο, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα: «Η στρατηγική απάντηση στην κρίση των συστημάτων Υγείας, στις ακάλυπτες ανάγκες και στις υγειονομικές ανισότητες, είναι η ενδυνάμωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, η έμφαση στην ΠΦΥ και τη Δημόσια Υγεία, η ενίσχυση της κουλτούρας των δικαιωμάτων των ασθενών». Λίγο πιο κάτω, πρόσθεσε: «Η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ δεν είναι "εργαλείο" για τη λιτότητα και τις περικοπές στις δαπάνες Υγείας. Εξασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών και την εγγυημένη κάλυψη των αναγκών τους, ενώ ταυτόχρονα συνιστά μια πραγματική αλλαγή παραδείγματος στην Υγεία: Από την αρρύθμιστη, ανεξέλεγκτη και αποσπασματική αγορά υπηρεσιών με ευθύνη του πολίτη, στην ολοκληρωμένη και συνεχή φροντίδα με ευθύνη της Πολιτείας».

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ - Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΤΗ ΓΣ ΤΟΥ ΣΒΒΕ

Πλειοδοσία υποσχέσεων στο μεγάλο κεφάλαιο με το λαό στο καναβάτσο

 

 

MotionTeam

Για την ικανότητά τους να υπηρετήσουν αποτελεσματικά τα προτάγματα του εγχώριου κεφαλαίου στην εποχή της ανάκαμψης «ξιφούλκησαν» ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιλώντας χτες στη συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδας. Αμφότεροι τάχτηκαν υπέρ του «εξωστρεφούς παραγωγικού μοντέλου», δεσμεύτηκαν για άμεση παρουσίαση «εθνικών σχεδίων» για την ανάπτυξη και κάλεσαν τους επιχειρηματίες να επενδύσουν, διαβεβαιώνοντας ότι έχουν να προσβλέπουν σε κέρδη με δεδομένες τις αντιλαϊκές και φιλοεπιχειρηματικές τους παρεμβάσεις. Ταυτόχρονα, υπέδειξαν στους εργαζόμενους να στρατευτούν στους στόχους του κεφαλαίου, με τον πρωθυπουργό να τους τάζει «δίκαιη μοιρασιά του πλούτου που θα παραχθεί» και τον πρόεδρο της ΝΔ «μερίδιο στα κέρδη της ανάπτυξης»!

 

Ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε έναν απολογισμό των κυβερνητικών πεπραγμένων, κομπάζοντας ότι αυτές είναι που ωθούν την οικονομία σε έξοδο απ' την κρίση.
Σαν τέτοιες παρουσίασε:

Οι Γύπες του Κέρδους

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ) 

 

Καθώς ζούμε στην εποχή της θριαμβολογίας των αγορών, (δεν έχουμε παρά να ακούσουμε και να διαβάσουμε Άρη Πορτοσάλτε, Μπάμπη Σκάις Παπαδημητρίου, Πάσχο Μανδραβέλη, Κωνσταντίνο Μπογδάνο ή την κυρία Σώτη για να καταλάβουμε τι σημαίνει φανατισμένη πίστη στις αγορές) και στην ένδεια και στην κενότητα του δημόσιου διαλόγου, οδηγούμαστε στο να εξοβελίσουμε από την ζωή μας την ηθική. 

Πόσο αλήθεια τιμολογεί η «αγορά» την ανθρώπινη ζωή;

Είναι διατεθειμένη η «αγορά» να κοστολογήσει και να πουλήσει αυτό το προϊόν;

Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ανησυχητικά για την δημόσια ζωή ερωτήματα πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε την λογική των αγορών.

ΚΚ Βενεζουέλας: Πρωτοβουλία «για την υπεράσπιση της Μπολιβαριανής Διαδικασίας...για την πραγματοποίηση και τη νίκη μιας πραγματικά σοσιαλιστικής επανάστασης»

Με διαδηλώσεις στήριξης της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο και επίσης συγκεντρώσεις της αντιδραστικής αντιπολίτευσης που συνεχίζει τις βίαιες ενέργειες, κύλησε και η χτεσινή μέρα στην Βενεζουέλα.
Στο Καράκας, παρά την ισχυρή βροχόπτωση, χιλιάδες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας για μια «μεγάλη πορεία για την ειρήνη και την υπεράσπιση της Συντακτικής Συνέλευσης» που έχει προτείνει ο Πρόεδρος. Με δικό του μπλοκ ενάντια στην αντίδραση και τον συμβιβασμό συμμετείχε το ΚΚ Βενεζουέλας.

Βαθύτερη εμπλοκή και κοροϊδία

«Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να διασφαλίζει πρώτα τις ανθρώπινες ζωές», ανέφερε ο Ν. Κοτζιάς από τη διάσκεψη της Ρόδου. Ο υπ. Εξωτερικών συμπλήρωσε την παραπάνω δήλωση αναφερόμενος στη Συρία και λέγοντας ότι εκεί έκαναν επεμβάσεις «ορισμένες χώρες της Δύσης...». Μάλιστα, παρατήρησε ότι «δεν πρέπει στο μέλλον να επιτρέψουμε εξωγενείς παράγοντες να επεμβαίνουν στην περιοχή μας και να την κάνουν το δοκιμαστήριο ιδεών και πολέμων». Πρόκειται για παρεμβάσεις - μνημεία υποκρισίας. Εγιναν από τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που, πρωτοστατώντας στην αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής άρχουσας τάξης στηρίζει με τα μπούνια την εγκληματική δράση του ΝΑΤΟ στην περιοχή, διεκδικώντας μάλιστα ενεργότερο ρόλο στη ΝΑΤΟική δράση. Επιπλέον, αυτές οι δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο μιας διάσκεψης, όπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων κράτη της ΕΕ και ο Αραβικός Σύνδεσμος. Δηλαδή, δυνάμεις που έχουν σοβαρή ευθύνη για τον κύκλο αίματος και προσφυγιάς που έχει ανοίξει στην ανατολική Μεσόγειο, στη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι όση συστολή λείπει από την κυβέρνηση στην υλοποίηση της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας σε επικίνδυνες αντιθέσεις και σχεδιασμούς, άλλη τόση της λείπει και όταν προπαγανδίζει το ...«θεάρεστο» έργο της.

Στέγη της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του αντικομμουνισμού

Aris Oikonomou

Το αντιδραστικό περιεχόμενο του μουσείου επιβεβαιώνει ότι οι αστοί και η Ευρωένωσή τους έχουν βαθιά επίγνωση ποιος είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος...

Το λεγόμενο «Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας» εγκαινιάστηκε πριν από λίγες μέρες, στις 6 Μάη, στις Βρυξέλλες, στο πλαίσιο των εορτασμών για τη «μέρα της Ευρώπης», έτσι όπως επιχειρεί να καθιερώσει η ΕΕ την 9η Μάη, επιδιώκοντας να «σβήσει» από τη λαϊκή μνήμη τη μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Πρόκειται για το νέο μουσείο της ΕΕ στις Βρυξέλλες, χρηματοδοτούμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με χρήματα από τη βαριά φορολογία των λαών, συνολικού κόστους 55,4 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για οργανωμένη ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων για την εξύμνηση του καπιταλισμού και την κατασυκοφάντηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Το μουσείο επιχειρεί να ξαναγράψει την Ιστορία, μεταφράζοντάς την στις 24 διαφορετικές γλώσσες της ΕΕ, να διαμορφώσει δήθεν κοινή «ευρωπαϊκή συνείδηση», δηλαδή αποδοχή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος και να μπολιάσει με αντικομμουνισμό τους περίπου 250.000 επισκέπτες που στοχεύει να έχει ετησίως.

«Δεν θα επιτρέψομεν την πάλην των τάξεων»!

 

«Δεν θα επιτρέψομεν την πάλην των τάξεων»!

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Στις 24 του Μάη 1976 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει για συζήτηση στη Βουλή τον περιβόητο «Νόμο 330» περί «εργατικών οργανώσεων και συνδικαλιστικών ελευθεριών».

Είναι ένα από τα πιο αντεργατικά νομοθετήματα που γνώρισε ο τόπος. Συνάντησε εξ αρχής την αντίθεση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των εργαζομένων, πλην της κυβερνητικής διοίκησης της ΓΣΕΕ, η οποία περιορίστηκε να υποβάλει ορισμένες δευτερεύουσας σημασίας τροποποιήσεις.

Γερμανία: Σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι με «άτυπες μορφές εργασίας»

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι με «άτυπες μορφές εργασίας»

Ξεπέρασαν τα 7,5 εκατομμύρια οι εργαζόμενοι με χαμηλά αμειβόμενη (της τάξης των 450 ευρώ) και βραχυπρόθεσμη εργασία, οι λεγόμενοι mini jobbers, στη Γερμανία, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών (WSI) του συνδικαλιστικού Ιδρύματος «Χανς Μπόκλερ» για το 2016. Πιο συγκεκριμένα, πάνω από 5 εκατ. εργαζόμενοι απασχολούνται αποκλειστικά σε «μίνι τζομπς» και πάνω από 2,5 εκατ. συμπληρωματικά, επειδή ο μισθός τους από την «κύρια απασχόληση» δεν αρκεί για να ζήσουν. Να σημειωθεί ότι συχνά αυτές οι θέσεις εργασίας είναι χωρίς Ασφάλιση.

Θηλιά στο λαιμό του λαού

 

Πηγή: Associated Press

Αν ένα πράγμα επιβεβαιώνεται από την προχτεσινή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, είναι ότι οποιαδήποτε ρύθμιση κι αν αποφασιστεί για το χρέος, θα συνοδεύεται από ένα νέο, σαρωτικό κύμα αντιλαϊκής επίθεσης, χωρίς ημερομηνία λήξης.

Όλα τα σχέδια και οι προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τη διευθέτηση του ελληνικού κρατικού χρέους περιέχουν την πρόβλεψη για ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα από τα οποία θα πληρώνονται οι τόκοι, προκειμένου να καταστεί το χρέος «βιώσιμο» μέχρι το 2060!

Μάλιστα, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει οι ρυθμοί ανάπτυξης να παραμένουν σταθεροί για 32 ολόκληρα χρόνια (!) από το 2022 και έπειτα, διαφορετικά τα πρωτογενή πλεονάσματα θα πρέπει να αυξηθούν κι άλλο. Κι όλα αυτά μέσα σε συνθήκες γενικευμένης αβεβαιότητας στην παγκόσμια οικονομία, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει η κρίση.

Μια άλλη άποψη για το χρέος

Άνθρακες ο θησαυρός στο χτεσινό Γιούρογκρουπ. Πολύ μέλι αλλά από τηγανίτα τίποτα και πάνε για Ιούνιο τα σπουδαία, μαζί με τον αναπόφευκτο ετεροχρονισμό τής εικόνας τού πρωθυπουργού μας με γραβάτα. Εμείς δεχτήκαμε κατακέφαλα το τέταρτο μνημόνιο αλλά εκείνοι ούτε κουβέντα δεν λένε να κάνουν για το χρέος.

Καθώς, λοιπόν, συνεχίζουμε να τελούμε εν αναμονή και μιας κι εφέτος συμπληρώνεται ακριβώς ένας αιώνας από την Οκτωβριανή Επανάσταση, ας γυρίσουμε πίσω στον χρόνο κι ας πάμε στο 1917 να ακούσουμε τον θείο Βλαδίμηρο, που έχει μερικά ενδιαφέροντα πράγματα να μας πει περί χρέους.

Αγιοπετρούπολη (πριν γίνει Λένινγκραντ), 7/8/1920: Οι αντιπρόσωποι στο δεύτερο συνέδριο της Κομιντέρν.
Διακρίνονται: Λιεβ Κάραγιαν (2ος από αριστερά), Καρλ Ράντεκ (3ος, με το τσιγάρο), Νικολάι Μπουχάριν (5ος),
Μιχαήλ Λασιέβιτς (7ος, με την στολή), Μαξίμ Γκόρκι (9ος, με το παχύ μουστάκι), Λένιν (10ος, μπροστά  από τον Γκόρκι), Σεργκέυ Ζόριν (11ος, με το καπέλλο), Γκριγκόρι Ζινόβιεφ (13ος, με τα χέρια δεμένα πίσω),
Μαρία Ουλυάνοβα (19η) και Άμπραμ Μπελένκυ (δεξιά, με το ανοιχτόχρωμο καπέλλο).

ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ

Γιουροβίζιον,survivor, τραμπουκισμοί, ιδεολογικές ψευδαισθήσεις ελευθερίας έχουν απογυμνώσει τη ζωή μας επηρεάζοντας τη σκέψη μας και εμπεδώνοντας συναισθήματα  και αντιλήψεις από τα οποία έχει πολλά να αναμένει ο φασισμός. Και το ερώτημα, γιατί η διερεύνηση των αιτίων όλων αυτών αποφεύγεται, παραμένει αναπάντητο επιμένοντας στην περιγραφή των συμπτωμάτων μιας κατάστασης που μοιάζει να μας οδηγεί αναπόδραστα στη μοιρολατρία και εφησυχασμό.

          Σε τηλεοπτικές παραγωγές όπως το survivor, σε τραμπουκισμούς φασιστών όπως του Θ. Τζήμερου και Η. Κασιδιάρη, σε λογομαχίες νομιμοποίησης φασιστικού λόγου όπως της Σ. Τριανταφύλλου, σε λεκτικούς εξωραϊσμούς από την τωρινή κυβέρνηση των νέων οικονομικών μέτρων, όπως και από τις προηγούμενες για τα δικά τους αντίστοιχα μέτρα που νομοθετούσαν, αναγνωρίζονται οι ιδεολογικοί μηχανισμοί και οι πολιτικές διεργασίες που προωθούν και διαμορφώνουν καταστάσεις συναίνεσης στον εκφασισμό της κοινωνίας που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. 

«Εθνικά» στοιχήματα...

Τον «εθνικό στόχο» των διευκολύνσεων για το χρέος βάλθηκαν να φιλοτεχνήσουν όλες τις προηγούμενες μέρες τα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και μια σειρά από αστικά επιτελεία, ενόψει και του χτεσινού Γιούρογκρουπ, που θα συζητούσε για το ζήτημα. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι χαρακτηριστικό το πώς η «Αυγή» απαντάει στην αντιπολιτευτική ρητορεία του προέδρου της ΝΔ, που αυτοπαρουσιάζεται ως «αποφασισμένος μεταρρυθμιστής» σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν υποστήριξε κανένα από τα μεγάλα εθνικά στοιχήματα που έθεσε η κυβέρνηση τα προηγούμενα δύο χρόνια». Επίσης, έχουν σημασία και τα εύσημα του «Βήματος» στον ΣΥΡΙΖΑ, για το ότι έκανε πράξη την «εθνική συμφιλίωση με την πραγματικότητα» και ότι «πάνω σε αυτή τη σκληρά κερδισμένη εθνική ομοψυχία αναμένεται να χτιστεί μια νέα πορεία προς την ανάπτυξη». Για τι πράγμα μιλάνε; Για «διευκολύνσεις» στην αποπληρωμή των κρατικών χρεών, έτσι ώστε το κεφάλαιο, με τη συνδρομή του αστικού κράτους, να έχει πρόσβαση σε φτηνό δανεισμό. Με τι «αντάλλαγμα»; Το σφαγιασμό του λαού στο διηνεκές για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, όπως δείχνει και το 4ο μνημόνιο που ψηφίστηκε την περασμένη βδομάδα. Αυτή είναι η ουσία, και καμία «εθνική» υπόθεση δεν υπάρχει, ούτε άλλωστε θα μπορούσε σε μια ταξική κοινωνία. Ούτε, βέβαια, και «εθνική ομοψυχία», όπως βαφτίζουν την απογοήτευση, την ηττοπάθεια και τη λογική του «μονόδρομου» που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό και στην οποία ποντάρει πολλά η αστική τάξη για την υποταγή του.

Ασκήσεις μνήμης #2: Στάθης Σταυρόπουλος (ΛΑΕΝ) Τετάρτη 14/11/2012

Πού (το) πάει το ΚΚΕ;

Οι ημέρες που έρχονται «είναι γκαστρωμένες», όπως έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς κι αδίστακτος με τους αδύναμους. Συνεπώς η στάση που θα κρατήσει το ΚΚΕ για το επόμενο διάστημα έχει ιδιαίτερη σημασία για τις τύχες του λαού και της χώρας.

Η επ’ εσχάτοις συρρικνωμένη απήχηση του ΚΚΕ στο εκλογικό σώμα δεν το βγάζει, τουλάχιστον όχι ακόμα, απ’ το πλαίσιο των αγώνων του λαού εναντίον της παλινόρθωσης του πιο άγριου και πρωτόγονου καπιταλισμού από την εποχή του Ντίκενς σε όλη την Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, έτσι όπως εκφράζεται με την κόλαση των Μνημονίων - κι όχι μόνον.

22 Μάη 1963... Κράτος και παρακράτος προχωρούν σε δολοφονική επίθεση κατά του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη

22 Μάη 1963... Κράτος και παρακράτος προχωρούν σε δολοφονική επίθεση κατά του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη, στη Θεσσαλονίκη... 

 

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπήθηκε με λοστό στο κεφάλι από τον Μανώλη Εμμανουηλίδη, που επενέβαινε σε τρίκυκλο το οποίο οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης. Και οι δύο ήταν άνθρωποι του υποκόσμου, μέλη της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Καρφίτσα, την οποία καθοδηγούσε η χωροφυλακή και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Η επίθεση με το τρίκυκλο έγι-
νε αμέσως μετά από τη συγκέντρωση που είχε οργανώσει στην πόλη η τοπική οργάνωση 
της ΕΕΔΥΕ, στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος.

«Οι ζευγάδες φεύγουν η σπορά μένει»

Σαν σήμερα 

22/05/2005

 

Πεθαίνει ο Χαρίλαος Φλωράκης. Γεννήθηκε στις 20 του Ιούλη στο χωριό Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Αγραφα της Καρδίτσας. Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας). Οντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.

Τα αθώα και συναισθ-εμετικά, τα συσσίτια των πεινασμένων βαφτίζονται γεύματα και η οργή νηστεύει!

Η αριστερή επιδεξιότητα...

Η αριστερή επιδεξιότητα διαστρέβλωσης των πιο καθημερινών εννοιών και λέξεων - και μάλιστα ευκαιρίας δοθείσης από βουλευτικής έδρας - έχει προ πολλού ξεφύγει από την επικοινωνιακή πολιτική εκβιασμού απόσπασης θετικών εντυπώσεων. Αγγίζει τα όρια της Υβρης με τη βαθύτερή της σημασία. Δηλαδή αυτή, που κι όταν δεν την καταλαβαίνει κανείς τη νιώθει στο πετσί του. Σαν έγκαυμα, σαν κόψιμο από ξυράφι, σα γρατσουνιά από βρώμικα νύχια, σα μεγάλη αναγουλιάρικη ανατριχίλα... Είναι δε το αντεστραμμένο οργουελικό λεξιλόγιο, βασικό προπαγανδιστικό εργαλείο που κυριάρχησε από τη μεταναζιστική περίοδο έως σήμερα, στο πολιτικό μάρκετινγκ. Εγινε επιστήμη στη διαφήμιση προϊόντων, διδάσκεται στα πανεπιστήμια κι αγγίζει την τελειότητα της αποτελεσματικότητας στο χαοτικό πεδίο των σύγχρονων επικοινωνιακών μέσων. Το παμπάλαιο λαϊκό ρητό, που θέλει να παίρνεις πρέφα τον πονηρό παπά «που βαφτίζει το κρέας ψάρι για να νηστέψει» δεν αρκεί στο σημερινό πολιτικό λεξιλόγιο για να πάρεις πρέφα «την αλλαγή τοπίου», «τη θετική σκέψη», «το τέλος της επιτροπείας», τα διαβόητα «αντίμετρα», την επαναφορά μιας «φαβιανής» ευπώλητης πεποίθησης ότι το καπιταλιστικό σύστημα θα πέσει διά της φθοράς...

«Αριστερά» του ΔΝΤ

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

    Μιλούν για «εξιτήριο» από τα Μνημόνια!
   
 Κι όμως:
  
  Ψήφισαν ένα τέταρτο Μνημόνιο – αυτό που αποκαλούν «τεχνική συμφωνία» – με το οποίο παίρνουν νέα μνημονιακά μέτρα μέχρι το 2022!
  
  Το είδος της λογικής που διατείνεται ότι «το Μνημόνιο τελειώνει το 2018», την ώρα που επιβάλλονται μνημονιακά μέτρα τουλάχιστον μέχρι το 2022, είναι μια «λογική» που συνταιριάζει απόλυτα με το είδος της «Αριστεράς» που εκπροσωπούν.

Σχέσεις όλο θέρμη

Γράφτηκε στον Τύπο, αλλά πέρασε κάπως στα ψιλά: Κλιμάκιο γερουσιαστών από τις ΗΠΑ επισκέφτηκε πρόσφατα την Ελλάδα και συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο, και τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκα. Βασικά θέματα της συζήτησης ήταν τα Βαλκάνια και η βάση της Σούδας. Οι Αμερικανοί εκθείασαν, από τη μια, το ρόλο της Ελλάδας ως «πόλου σταθερότητας» στην περιοχή και, από την άλλη, επανέλαβαν το αίτημα να επεκταθεί για περισσότερο από ένα έτος η σύμβαση παραχώρησης της Σούδας (ανανεώνεται κάθε χρόνο). Τις απαντήσεις που πήραν από τον Αλ. Τσίπρα και τα άλλα στελέχη της κυβέρνησης δεν τις ξέρουμε, αλλά μπορούμε εύκολα να τις φανταστούμε. Οπως φανταζόμαστε ότι τα ίδια πάνω - κάτω είπε και η Ντόρα Μπακογιάννη, που συνάντησε εκ μέρους της ΝΔ την αμερικανική αντιπροσωπεία σε δείπνο στην πρεσβεία, παρουσία του υπουργού Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, ο οποίος οσονούπω θα περιοδεύσει σε επενδυτικά «φόρα» των ΗΠΑ, με τη συνοδεία του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα. Οι «διάπυρες» σχέσεις της κυβέρνησης με τον αμερικανικό παράγοντα είναι ένα το κρατούμενο της όλης ιστορίας. Η επί της ουσίας συμφωνία της ΝΔ για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς είναι το δεύτερο. Και οι κίνδυνοι που προκύπτουν για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς από αυτό το παιχνίδι με τη φωτιά, για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι το τρίτο και σοβαρότερο που πρέπει να κρατήσουν τα λαϊκά στρώματα και ανάλογα να αναλάβουν δράση.