Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Αδίστακτοι


Η ταύτιση του ανεπανάληπτου έργου του Κ. Μαρξ «Το κεφάλαιο» με το ναζιστικό μανιφέστο «Ο Αγών μου» του Χίτλερ ήταν ένα από τα πιο νοσηρά φαντασιουργήματα του αντικομμουνισμού, που διέπρεψε στη φιέστα της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ. Ο εμπνευστής του, ένας ξεσκολισμένος αντικομμουνιστής, ο Γκ. Λίντμπλαντ, είναι ο ίδιος που είχε εισηγηθεί και το έκτρωμα του αντικομμουνιστικού μνημονίου, πριν από 11 χρόνια. Χρειάζεται, άραγε, μεγαλύτερη απόδειξη για να συμπεράνει κανείς ότι η ΕΕ δεν θα διστάσει να ξεστομίσει τη μεγαλύτερη χυδαιότητα, για να «αποδείξει» ότι ο φασισμός είναι το ίδιο με τον κομμουνισμό; Οτι η πραγματική τους «κάψα» είναι να εξουδετερωθεί η επίδραση που ασκεί στους λαούς η πιο πρωτοπόρα θεωρία, που αποδεικνύει επιστημονικά ότι ο η κοινωνική εξέλιξη δεν σταματάει στον καπιταλισμό; Υπάρχει, τέλος, πιο πειστική απόδειξη ότι η ΕΕ ξεπλένει με κάθε ευκαιρία τον ναζισμό - φασισμό, γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, ταυτίζοντάς τον με ό,τι πιο προοδευτικό έχει γεννήσει η ανθρώπινη σκέψη; Αυτή είναι η ΕΕ που «αλλάζει» σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αποδεικνύεται ότι όντως αλλάζει, αλλά όλο και προς το αντιδραστικότερο για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Βγάλαν τις μεζούρες
 
Η αντικομμουνιστική σύναξη της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ στο Ταλίν πραγματοποιήθηκε, η αντιπαράθεση σιγά - σιγά κοπάζει και τώρα σειρά είχαν οι «μεζούρες». ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και αστικά ΜΜΕ περιορίζουν τους τσακωμούς τους στο ύψος των συμμετοχών των κρατών - μελών τόσο στην «εκδήλωση» της Εσθονίας όσο και στη διακήρυξη που υπογράφτηκε. Η κυβέρνηση προσπαθεί να σώσει την τιμή της ΕΕ με το επιχείρημα ότι «δεν ήταν και τόσοι πολλοί οι συμμετέχοντες»... Λες και ο αντικομμουνισμός μετριέται στα νούμερα και όχι στη διακηρυγμένη ιδεολογία της ΕΕ, που είναι η εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «βγάλει λάδι» την ΕΕ, να πείσει ότι οι αντικομμουνιστικές φιέστες αποτελούν παρέκκλιση από τις «αξίες» και τις «αρχές» της. Μέχρι και ότι το «συνέδριο» στο Ταλίν δεν ήταν στο... πνεύμα του αντικομμουνιστικού ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου διαβάσαμε στο φιλοκυβερνητικό Τύπο. Φιλότιμη προσπάθεια, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Ο αντικομμουνισμός είναι φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό της ΕΕ, Κομμουνιστικά Κόμματα είναι παράνομα, κομμουνιστές διώκονται και ναζί αποκαθίστανται με την ανοχή της, ενώ κυβερνήσεις με τις οποίες συνεργάζεται, συστεγάζουν κάθε (ακροδεξιό, εθνικιστικό και φασιστικό) καρυδιάς καρύδι...

Βγήκαν παγανιά
 
Η ιδιωτική ασφάλιση στον κλάδο των συντάξεων αναπτύσσεται στην Ελλάδα με πολύ αργούς ρυθμούς (είναι μόλις στο 2%), επειδή οι ασφαλισμένοι ...δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι τους περιμένει. Αυτή είναι η ουσία της μελέτης που δημοσιοποίησε το «Κέντρο Ερευνών» μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας, με στόχο να προωθήσει την ιδιωτική ασφάλιση. Η μελέτη απαριθμεί και επικαλείται τους αντεργατικούς - αντιασφαλιστικούς νόμους που ψήφισαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, την πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής που περικόπτει τις δαπάνες για την Ασφάλιση, και το «δημογραφικό πρόβλημα», για να ενημερώσει τους υποψήφιους πελάτες της ότι πλέον «σημαντικό μέρος του κόστους για Υγεία και σύνταξη» μεταφέρεται στις πλάτες τους. Γι' αυτό τους καλεί να το πάρουν απόφαση, ότι το κρατικό σύστημα της Ασφάλισης δεν μπορεί να εγγυηθεί συντάξεις επιβίωσης, κυρίως για τη νέα γενιά που τώρα βρίσκεται στην παραγωγή, και πως θα έπρεπε από τώρα οι ασφαλισμένοι να κάνουν τα κουμάντα τους και να απευθυνθούν σε κάποια ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, με πρόγραμμα συνταξιοδότησης. Μάλιστα, παρουσιάζουν τις όποιες παροχές αυτών των προγραμμάτων ως «αποδόσεις κεφαλαίων» (που μπορεί βέβαια να είναι και ζημιογόνες) και όχι βέβαια ως εισόδημα για την κάλυψη στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών μετά τη συνταξιοδότηση. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα παραπάνω δείχνουν για ποιον «δουλεύουν» πραγματικά οι αντιασφαλιστικοί νόμοι όλων των κυβερνήσεων, που στρώνουν το έδαφος για την ιδιωτική ασφάλιση, η οποία αναγνωρίζεται άλλωστε επίσημα από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις ως ο «τρίτος πυλώνας» της Ασφάλισης, καθώς Υγεία και σύνταξη μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση, στο πλαίσιο της ...δίκαιης ανάπτυξης που προπαγανδίζουν κεφάλαιο και κυβέρνηση.

Χιούμορ; Μπα... 
 
Αξίνες σε κεφάλια «διαφωνούντων», παχιά μουστάκια, ΣΥΡΙΖΑίοι να παρουσιάζονται περίπου ως ...μπολσεβίκοι, και άλλα παρόμοια, είναι μερικά από τα «ανάλαφρα» σκίτσα που συνοδεύουν ή συνδράμουν τον αντικομμουνιστικό παροξυσμό τις τελευταίες μέρες. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και «μαύρο χιούμορ», αν και η λέξη «χιούμορ» μάλλον χωράει πολλή συζήτηση σε τέτοιες περιπτώσεις. Φαίνεται, λοιπόν, ότι εκτός από αστούς πολιτικούς, δημοσιολόγους του σωρού, δημοσιογράφους με περισπούδαστες αναλύσεις, επιστρατεύτηκαν και μερικά πενάκια στην επιχείρηση κατασυκοφάντησης του κομμουνισμού και της χάραξης κάλπικων διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης... Ισως όντως το χιούμορ να μην έχει όρια. Το ίδιο ισχύει όμως και για την αξιοποίηση όλων των μορφών από τα αστικά επιτελεία, για να περνάνε την αντιλαϊκή τους πολιτική και τη σάπια ιδεολογία τους.



Ριζοσπάστης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου