Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019

ΟΙ ΣΚΑΤΟΨΥΧΟΙ ΜΑΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΤΑ 1955 !!


1η Δεκεμβρίου 1955. 

Η αφροαμερικανίδα Ρόζα Παρκς γυρνούσε στο σπίτι της μετά απο μια κουραστική μερα στη δουλειά της ως μοδίστρα, στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα.
Μπήκε στο λεωφορείο προχώρησε προς τις πίσω μέρος που ήταν για τους μαύρους κι εκατσε σε μια θεση που βρήκε κενή. Στις επόμενες στάσεις μπήκαν μέσα λευκοί επιβάτες.
Ο οδηγός όταν είδε ότι ένας λευκός δεν ειχε θέση ανάγκασε τους νέγρους να σηκωθούν και να παραχωρήσουν τη θέση τους. Η Ροζα ηταν η μόνη που αρνήθηκε.
Με συνοδεία αστυνομικών οδηγήθηκε στα κρατητήρια. Ο φίλος της Εντγκαρ Νίξον την επόμενη πλήρωσε την εγγύηση και αφέθηκε ελεύθερη.
4 μέρες μετά κρίθηκε ένοχη για παραβίαση του νόμου περι φυλετικού διαχωρισμού και της επιβλήθηκε πρόστιμο.

Την ίδια μέρα σύσσωμη η αφροαμερικανική κοινοτητα αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο μέσο μεταφοράς. 

Πολλοί αναγκάζονταν να περπατήσουν ως και 32 χμ απο το σπίτι ως τη δουλειά τους. 
Εκείνη τη μέρα ο Μαρτιν Λούθερ Κινγ θα εκφωνήσει έναν απο τους σημαντικότερους λογους του, που 'εμελλε να τον κανουν μια μεγαλη μορφή της ιστορίας.
Το μποικοτάζ κράτησε 381 μερες. Τα έσοδα των λεωφορείων μειώθηκαν τόσο που αναγκάστηκαν να αυξήσουν την
τιμή στο εισιτήριο.
Οι Αφροαμερικανοί δέχονταν συνεχώς εκβιασμούς και επιθέσεις αλλα δεν υποχωρούσαν.
Η δικαίωση ήρθε στις 13 Νοεμβριου του 1956 όταν το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε τους νόμους φυλετικών διακρίσεων αντισυνταγματικούς.

Την επόμενη μέρα της απόφασης η Ρόζα Παρκς μαζι με τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ μπήκαν στο λεωφορείο κι έκατσαν στην πρώτη θεση. Δεν μπορούσε να τους σηκώσει κανείς!
Στην αυτοβιογραφια της εγραψε: Ολοι έγραψαν οτι δεν άφησα τότε τη θέση μου επειδή ήμουν κουρασμενη αλλα αυτό δεν ήταν αληθεια. Ημουν κουρασμενη ψυχολογικά ειχα κουραστεί να υποχωρώ.
Το 1996 τιμήθηκε με το Προεδρικό μετάλλιο της Ελευθερίας.
Πέθανε το 2005 και ειναι η μόνη γυναικα που η σωρός της εκτέθηκε σε λαϊκό προσκήνημα στη Ροτόντα του Καπιτώλιου.
Αφόρμηση για να μάθουν τα παιδιά αυτή την ιστορία ειναι το βιβλιο: "Το λεωφορείο της Ρόζας" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κόκκινο.

Ρούλα Καραγιάννη

Σήμερα στην Ελλάδα:


Σε μια απόφαση που θυμίζει σκοτεινές εποχές όπου οι έγχρωμοι πολίτες στην Αμερική κάθονταν σε «ειδικές θέσεις» των λεωφορείων και όχι στις ίδιες με τους λευκούς πολίτες προχώρησε ο δήμος Δέλτα σε συνεργασία με τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης.

Ο δήμος διεκδίκησε την δημιουργία ξεχωριστού δρομολογίου του ΟΑΣΘ μόνο για τους πρόσφυγες που διαμένουν στο κέντρο φιλοξενίας στα Διαβατά.
 Πιο συγκεκριμένα, όπως ανακοίνωσε ο δήμαρχος Γιάννης Ιωαννίδης στο δημοτικό συμβούλιο, έχει εγκριθεί από τη διοίκηση του ΟΑΣΘ και θα λειτουργήσει η νέα γραμμή αστικών συγκοινωνιών 55Χ που θα ακολουθήσει την διαδρομή Σταυρούπολη – δομή φιλοξενίας Αναγνωστοπούλου – Ν.Σ. Σταθμός.

«Η γραμμή θα λειτουργήσει άμεσα για να μετριαστεί το βάρος που δέχεται η γραμμή 54 που εξυπηρετεί αυτή την στιγμή τα Διαβατά. Είναι το δεύτερο αίτημα της διοίκησης του δήμου Δέλτα που ικανοποιείται μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα» τόνισε ο δήμαρχος Δέλτα υπογραμμίζοντας ότι απομένει η κύρωση της απόφασης από τον ΟΣΕΘ.

Αντίστοιχα αιτήματα διατυπώνουν από την έναρξη της προσφυγικής κρίσης ακροδεξιοί που αντιδρούν στην φιλοξενία των προσφύγων. Υπενθυμίζεται μάλιστα πως σχετικό αίτημα έχει διατυπώσει κατά το παρελθόν και η συνδικαλιστική παράταξη της Χρυσής Αυγής στον ΟΑΣΘ.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο νέος δήμαρχος Δέλτα Γιάννης Ιωαννίδης καταγράφεται στον πολιτικό χάρτη ως κεντροαριστερός, ενώ στις εκλογές είχε την επίσημη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής. Η παρουσία του κατά το πρόσφατο παρελθόν σε ακροδεξιές συγκεντρώσεις, αλλά και η παραπάνω απόφαση του μόνο στο φάσμα της «προόδου» δεν μπορούν να ενταχθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου