Διπλό όνομα

Ενα στοιχείο που δημοσιοποίησε την Πέμπτη ο ΕΦΚΑ είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για τις σταθερές ράγες πάνω στις οποίες πατάει το «τρένο» των νέων ανατροπών που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ στο Ασφαλιστικό. Οπως μαθαίνουμε, οι παροχές προς τους συνταξιούχους για την κύρια σύνταξη το 2019 μειώθηκαν κατά 2,671 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη δαπάνη του 2018. Η μείωση αυτή οφείλεται στον διαφορετικό τρόπο υπολογισμού των συντάξεων που καθιέρωσε ο νόμος Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα αυτές να είναι μειωμένες σε σχέση με το 2018. Είναι αυτός ο νόμος για τον οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση κοκορευόταν ότι δεν μειώνει παραπέρα τις συντάξεις, ενώ η σημερινή δεσμεύεται να διατηρήσει τη «φιλοσοφία» του και να τον επεκτείνει, για το λόγο ότι συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της κρατικής δαπάνης για τις συντάξεις, όπως απέδειξε άλλωστε και η εφαρμογή του στην πράξη όλον τον προηγούμενο χρόνο. Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί και άλλο ένα δεδομένο: Μέχρι σήμερα, ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου ήταν ο μόνος με διπλό όνομα, αφού η υπουργός Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ έθεσε σε «βελτιωμένη» εφαρμογή έναν νόμο που είχε ψηφίσει ο προκάτοχός της από τη ΝΔ. Τώρα, κινδυνεύει να χάσει την «αποκλειστικότητα» από τον νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση, που όπως όλα δείχνουν θα είναι το επόμενο εκτρωματικό δημιούργημα στην αντιασφαλιστική νομοθεσία, σε αγαστή συνεργασία των πρώην και των νυν...

    

Πράσινη...

Τι είναι αυτό που κάνει την «πράσινη συμφωνία» μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ ισότιμη με «τη μέρα που ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη», όπως είπε την Πέμπτη, στη Σύνοδο Κορυφής, η νέα πρόεδρος της Κομισιόν; Μα το γεγονός ότι αρχίζει μια νέα, υπέρλαμπρη εποχή για τα μονοπώλια της Γηραιάς Ηπείρου, που ετοιμάζονται να ξεκοκαλίσουν πακτωλό κρατικών ενισχύσεων στο όνομα της κλιματικής αλλαγής και της ευαισθησίας τάχα της ΕΕ για το περιβάλλον. Παράλληλα όμως με τις «ευκαιρίες» στα νέα πεδία κερδοφορίας πάνε και οι ανταγωνισμοί. Οχι μόνο ανάμεσα στα μονοπώλια της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών και κέντρων (π.χ. για το ποιος θα κατακλύσει την ευρωπαϊκή αγορά με μπαταρίες για την ηλεκτροκίνηση, η Κίνα ή οι «εγχώριες» βιομηχανίες), αλλά και ανάμεσα στα μονοπώλια της ΕΕ. Και όχι μόνο για τα 100 δισ. ευρώ που προορίζονται για επενδύσεις στην πράσινη ανάπτυξη την επόμενη επταετία, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Κομισιόν, αλλά και για τα 260 δισ. ευρώ που είναι κατ' έτος το κόστος της μετάβασης στην «πράσινη» οικονομία, κυρίως σε κράτη όπου η εξάρτηση από παραδοσιακές πηγές Ενέργειας είναι μεγαλύτερη και οι υποδομές τους λιγότερο εκσυγχρονισμένες.

    

... βενζίνη

Είναι φανερό επομένως ότι η «πράσινη» ανάπτυξη, αν και διαφημίζει την απαλλαγή των οικονομιών από τους ρυπογόνους υδρογονάνθρακες, ρίχνει πολλούς τόνους βενζίνη στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ανεβάζοντας τη θερμοκρασία των αντιθέσεων στον πλανήτη. Ετσι, η εξέλιξη της τεχνολογίας, που θα μπορούσε να αποτελεί πραγματικά ένα «μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα», όπως το αποτύπωμα του Αρμστρονγκ στη Σελήνη, μετατρέπεται σε πεδίο αντιπαράθεσης για το κέρδος και εργαλείο για την ένταση της εκμετάλλευσης των λαών, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά τα ξεπερασμένα όρια αυτού του σάπιου συστήματος.

    

Δεν ξέρουν;

Σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, που κάνουν πως εξοργίζονται στην προοπτική της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με την Τουρκία και επικαλούνται τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ως θεματοφύλακες των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφιερώνουμε την παρακάτω καταγραφή, από δημοσίευμα της εφημερίδας μας: Την 1/8/2010, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου), ο ειδικός απεσταλμένος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την Ενέργεια στην Ευρασία, Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, είχε δώσει συνέντευξη στην «Καθημερινή» και προέτρεπε Ελλάδα και Τουρκία να συνάψουν εμπορική συμφωνία για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ακόμη και αν προηγουμένως δεν έχουν επιλύσει τις μεταξύ τους «συνοριακές» διαφορές στο Αιγαίο, που το χαρακτηρίζει «αμφισβητούμενη περιοχή». Συγκεκριμένα, είχε αναφέρει: «Θα ήλπιζα, εάν υπάρχουν φυσικές πηγές Ενέργειας στο Αιγαίο ή σε οποιαδήποτε άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, αυτές να βοηθήσουν στην επίλυση του ζητήματος των συνόρων (...) Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα». Μιλώντας λίγους μήνες μετά σε τηλεοπτική εκπομπή, στέλεχος της κυβέρνησης είχε διαβεβαιώσει ότι «όλα αυτά έχουν συζητηθεί, έχουν ξαναμπεί στο τραπέζι», ενώ ο τότε Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Εγκεμέν Μπαγίς, πρότεινε «να φτιάξουμε πλατφόρμες πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών (...) Ετσι, θα προκύψει πλούτος και αφθονία και για τις δύο χώρες. Συνεκμετάλλευση 50-50 του Αιγαίου». Ας αφήσουν, λοιπόν, τα «δεν ξέρω» και «δεν άκουσα» τα κόμματα - «πουλέν» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και των επικίνδυνων σχεδιασμών τους στην περιοχή.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 14 Δεκέμβρη 2019 - Κυριακή 15 Δεκέμβρη 2019