Λίγες μέρες μετά την εισβολή, στις 23 Ιούλη, η στρατιωτική δικτατορία των Αθηνών έπεσε και παρέδωσε τη θέση της στην ονομαζόμενη «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» υπό τον Κ. Καραμανλή, που ήρθε για τον σκοπό αυτό από το Παρίσι και ορκίστηκε τα ξημερώματα της 24ης Ιούλη 1974.
Η εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε στις 5 το πρωί, όταν Τούρκοι αλεξιπτωτιστές και δυνάμεις καταδρομών κατέλαβαν ενισχυμένες θέσεις στον τουρκοκυπριακό θύλακα Λευκωσίας - Αγύρτας. Την ίδια ώρα στην Αθήνα, σε αλλεπάλληλες συσκέψεις με τους χουντικούς, αξιωματούχοι των ΗΠΑ ξεκαθάριζαν ότι εκείνο που προείχε ήταν να διαφυλαχτεί ανέπαφη η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, πράγμα που σήμαινε πως η Ελλάδα όφειλε να μην αναλάβει στρατιωτική πρωτοβουλία σε βάρος της Τουρκίας.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο έγινε θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που ύστερα από πιέσεις της Σοβιετικής Ενωσης, αργά το βράδυ της 20ής Ιούλη, κατέληξε ομόφωνα στο γνωστό Ψήφισμα 353. Το Ψήφισμα αυτό ζητούσε παύση των εχθροπραξιών και των ξένων στρατιωτικών επεμβάσεων στην Κύπρο, σεβασμό στην ανεξαρτησία, στην κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα, άμεση αποχώρηση από το νησί κάθε ξένου στρατιωτικού δυναμικού που υπήρχε εκεί και έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε Ελλάδα, Τουρκία και Βρετανία για αποκατάσταση της ειρήνης και της συνταγματικής κυπριακής κυβέρνησης.
Παρά τις αποφάσεις και τις φραστικές καταδίκες, ο κύβος είχε ριφθεί, με ευθύνη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου ολοκληρώθηκε στις 4.30 π.μ. της 14ης Αυγούστου 1974, όταν ξεκίνησε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, που έχει μείνει στην ιστορία με την επωνυμία «ΑΤΤΙΛΑΣ 2».
Για τη συμπλήρωση 49 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Σαρανταεννιά χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού, την τουρκική εισβολή που οδήγησε σε χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και εκτοπισμένους και στη μέχρι σήμερα κατοχή του 37% της Κύπρου.
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ εκείνη την περίοδο, το "άνοιγμα" του δρόμου από την επίσης ΝΑΤΟική ελληνική χούντα μαζί με την ΕΟΚΑ Β' με το πραξικόπημα σε βάρος της κυβέρνησης Μακάριου και τελικά η εισβολή και κατοχή από τον επίσης ΝΑΤΟικό τουρκικό στρατό, αρκούν για να καταρρίψουν κάθε αφήγημα περί "ασφάλειας" και "εγγύησης" των κυριαρχικών δικαιωμάτων που - δήθεν - παρέχουν σε οποιονδήποτε λαό αυτές οι συμμαχίες.
Είναι οι ίδιοι που, μαζί με την ΕΕ, εμφανίζονται και σήμερα από τις κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα ως εγγυητές μιας "δίκαιης λύσης" στο Κυπριακό. Η αλήθεια είναι ότι συστηματικά προσπαθούν να το μετατρέψουν από διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής ανεξάρτητου κράτους σε εργαλείο για την εδραίωση της κυριαρχίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το ΚΚΕ καλεί σε επαγρύπνηση, καθώς πληθαίνουν οι κινήσεις και οι παρεμβάσεις για "αξιοποίηση του παραθύρου ευκαιρίας" μετά τις πρόσφατες εκλογές σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο, προς την κατεύθυνση επικίνδυνων διευθετήσεων υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα, τόσο στα Ελληνοτουρκικά, μέσα από λύσεις "συνδιαχείρισης" και "συνεκμετάλλευσης" με "υποχωρήσεις" από κυριαρχικά δικαιώματα, όσο και στο Κυπριακό, με βάση τα διχοτομικά σχέδια των "δύο συνιστώντων κρατών".
Είναι χαρακτηριστική η πρόταση της αμερικανικής αντιπροσωπείας στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ για απαλοιφή των βασικών ονομασιών στους χάρτες της συμμαχίας, προκειμένου να μην υπάρχει αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά αυτή να περιγράφεται με συντεταγμένες!
Το ΚΚΕ αντιτάσσεται σταθερά σε "λύσεις" - ανοιχτής ή συγκαλυμμένης - διχοτόμησης στην Κύπρο, που στο δημοψήφισμα του 2004 απέρριψε ο ίδιος ο κυπριακός λαός. Παραμένει σταθερά αλληλέγγυο στον αγώνα του κυπριακού λαού για τον τερματισμό της κατοχής και προβάλλει το δίκαιο αίτημα για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, ένα και όχι δύο κράτη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, ελεύθερη από ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, με τον κυπριακό λαό πραγματικά κυρίαρχο στον τόπο του.
Αυτός είναι ο δρόμος που απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα και δίνει προοπτική στην πάλη του κυπριακού λαού. Ο αγώνας αυτός συμβαδίζει με την πάλη του ελληνικού και κυπριακού λαού για την απεμπλοκή των χωρών από όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για το ξήλωμα των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου