ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ Να μην επιτρέψει ο λαός να γίνει το λιμάνι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών

Αποσπάσματα από την ομιλία του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση της ΤΕ Εβρου για τα 100χρονα του Κόμματος

«Οι εξελίξεις στην περιοχή, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και η θέση του ΚΚΕ» ήταν το θέμα της πολιτικής συγκέντρωσης που διοργάνωσε η ΤΕ Εβρου του ΚΚΕ, την Κυριακή 3/6, στην Αλεξανδρούπολη, με ομιλητή τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στις «100 εκδηλώσεις σε 100 πόλεις» για τα 100χρονα του ΚΚΕ.

 Στην ομιλία του, ο Γ. Μαρίνος αναφέρθηκε στα Ελληνοτουρκικά και είπε ανάμεσα σε άλλα: «Ο λαός μας και ιδιαίτερα οι λαϊκές δυνάμεις στη Θράκη και τα νησιά ανησυχούν για τις εξελίξεις και ανησυχούν δίκαια γιατί ζούμε πολέμους στην περιοχή μας, ανταγωνισμούς ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ζούμε την τουρκική επιθετικότητα, την εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς (...).

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις σημαδεύονται από πολύ σοβαρά γεγονότα, που επιβάλλεται να τα αξιολογούμε με μεγάλη προσοχή. Η πείρα της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων το 1974 στην Κύπρο είναι συγκλονιστική και διδακτική, η κατοχή διαρκεί 44 χρόνια και ο κυπριακός λαός έχει μπει στην περιπέτεια μιας διχοτομικής λύσης.

Η ένταση που προκλήθηκε στο Αιγαίο το 1976 κατά τη διάρκεια των τουρκικών ερευνών για κοιτάσματα πετρελαίου από το υδρογραφικό πλοίο "ΧΟΡΑ", η κρίση του 1987 που προκάλεσαν οι κινήσεις του πλοίου "ΣΙΣΜΙΚ", η κρίση στα Ιμια το 1996 και άλλα γεγονότα δείχνουν πως η κατάσταση μπορεί να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, να γίνει ανεξέλεγκτη.

Κατά τη διάρκεια ή μετά από τις κρίσεις που εκδηλώνονται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σημειώνεται μεσολάβηση του ευρωατλαντικού παράγοντα, που διαμορφώνει το έδαφος για τη λεγόμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, την καταστρατήγηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, τροφοδοτώντας τον φαύλο κύκλο που οδηγεί σε νέες διεκδικήσεις της Τουρκίας.

Το 1996 στα Ιμια, δεν ήταν μόνο το προσβλητικό για το λαό μας "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ" που είπε ο Σημίτης. Πολύ επικίνδυνες είναι και οι συμφωνίες που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ με την τουρκική ηγεσία στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 1997 και στη συνέχεια στη Σύνοδο της ΕΕ το 1999, αναγνωρίζοντας ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο και διαφορές πέραν αυτής για την υφαλοκρηπίδα. Το θράσος του επιτελείου του ΠΑΣΟΚ, που πιστεύει ότι ο λαός μας έχει μνήμη χρυσόψαρου, δεν μπορεί να κρύψει τη ζημιά που προκλήθηκε και τις μεγάλες ευθύνες αυτού του κόμματος».

 

Κλιμακώνεται η τουρκική επιθετικότητα

 

Ο Γ. Μαρίνος αναφέρθηκε αναλυτικά σε περιστατικά και στοιχεία που δείχνουν κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας, όπως ο εμβολισμός του ελληνικού πλοίου στα Ιμια, οι διεκδικήσεις δεκάδων ελληνικών νησιών, η σύλληψη και κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, οι παραβιάσεις εναέριου ή θαλάσσιου χώρου.

Οπως σημείωσε, «οι κινήσεις αυτές είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού που πρέπει να εξετάζεται σε συνδυασμό με τις κινήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στη Συρία και την Κύπρο, να συνυπολογίζεται πως με τις επιχειρήσεις "Ασπίδα του Ευφράτη" και "Κλάδος Ελιάς", στρατιωτικά τμήματα της γειτονικής χώρας έχουν καταπατήσει συριακό έδαφος, ενώ τουρκικά πολεμικά πλοία παραβιάζουν την κυπριακή ΑΟΖ και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες οι απειλές για διεξαγωγή τουρκικών γεωτρήσεων π.χ. με το πλωτό γεωτρύπανο "Πορθητής" στο χώρο αυτό, που μπορούν να τινάξουν την περιοχή στον αέρα.

Η αντικειμενική εκτίμηση δηλαδή είναι ότι η επιθετικότητα της Τουρκίας εγκυμονεί κινδύνους για θερμό επεισόδιο ή ακόμα και πολεμική εμπλοκή.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, απαιτείται επαγρύπνηση στη Θράκη, στον Εβρο που δρουν πολλοί μηχανισμοί και εθνικιστικοί, φασιστικοί πυρήνες, όπως αυτοί της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής αλλά και άλλοι, οι οποίοι καλλιεργούν το μίσος μεταξύ των λαών, κατά της μειονότητας και κάνουν μεγάλη ζημιά, διαχωρίζοντας τους εργαζόμενους με κριτήριο τη θρησκεία, για να αδυνατίζει η ταξική ενότητα που είναι ισχυρό όπλο των εργαζομένων ελληνικής καταγωγής ή Πομάκων, χριστιανών ή μουσουλμάνων.

Οι παρεμβάσεις της Τουρκίας που παρουσιάζουν τη μουσουλμανική μειονότητα ως τουρκική είναι σκόπιμες, κινούνται στο πλαίσιο της γενικότερης υπονόμευσης της Συνθήκης της Λοζάνης, ενώ οι θέσεις αυτές συναντιόνται με τις κοσμοπολίτικες πρακτικές περί "αυτοπροσδιορισμού", που προωθούνται π.χ. από κύκλους της ΕΕ ως στοιχείο των δικών τους σχεδιασμών και επεμβάσεων.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες έχουν επιδείξει λαμπρά δείγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης και προσήλωσης στην κοινή πάλη των εργαζομένων, ανεξάρτητα από χρώμα, θρησκεία, εθνικότητα, και αυτό είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας, που οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι έχουν προκαλέσει μεγάλη προσφυγιά και μετανάστευση και η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης έχει εγκλωβίσει χιλιάδες κατατρεγμένους στη χώρα μας που επιθυμούν να πάνε σε άλλη χώρα προορισμού».

ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι παράγοντες αστάθειας και πολέμου

 

Για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης τόνισε: «Οι κυβερνητικές θέσεις αλλά και αναλύσεις, που ερμηνεύουν τις εξελίξεις με αναφορές σε "νευρικότητα" της ηγεσίας της γειτονικής χώρας ή σε εσωτερικά προβλήματα και εκλογικές σκοπιμότητες, υποτιμούν τη σύνθετη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, είναι μακριά από την πραγματικότητα και καλλιεργούν εφησυχασμό. Πολύ περισσότερο ο εφησυχασμός αυτός χρησιμοποιείται ως μέσο περιορισμού της λαϊκής δράσης και εγκλωβισμού του λαού μας στη σαθρή, ανυπόστατη θέση περί "ευεργετικής παρέμβασης" των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Οι αιτίες είναι βαθύτερες. Η Τουρκία είναι ισχυρή δύναμη και η αστική τάξη της χώρας επιδιώκει την προώθηση των συμφερόντων της και πέρα από τα σύνορα, στην ευρύτερη περιοχή, συγκεντρώνοντας την προσοχή της στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, διεκδικώντας ισχυρή παρουσία στη διαδικασία μοιράσματος των θαλάσσιων ζωνών και των κοιτασμάτων.

Η ανακάλυψη φυσικού αερίου σε θαλάσσιες περιοχές του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Κύπρου ή οι γεωτρήσεις κοντά στην Κρήτη και σε άλλες περιοχές της χώρας μας προσθέτουν νέα στοιχεία στους σχεδιασμούς της κυρίαρχης τάξης της Τουρκίας, την κάνουν ακόμα πιο επιθετική. Στο χάρτη που διαμορφώνεται, αναβαθμίζεται ο ήδη στρατηγικός ρόλος του Αιγαίου Πελάγους ως βασικού ναυτιλιακού, μεταφορικού διαύλου, ως πεδίου στρατιωτικής σημασίας, περιοχής υδρογονανθράκων.

Στη βάση αυτή αμφισβητούνται πολλά ελληνικά νησιά και ο εναέριος χώρος των 10 μιλίων που ισχύει για δεκαετίες, διατηρείται το "Casus Belli", η "αιτία πολέμου" σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια, δικαίωμα που της δίνει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, ανεξάρτητα πότε και πώς μπορεί να εφαρμοστεί. Οι διεκδικήσεις αυτές είναι αβάσιμες (...).

Γνωρίζουμε ότι ο καπιταλιστικός κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος, ότι οι Συνθήκες, που είναι συνέχεια των ιμπεριαλιστικών πολέμων, είναι αποτέλεσμα συσχετισμών δύναμης, καταγράφουν τις στοχεύσεις ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, αλλά παράλληλα σημειώνουμε ότι η αμφισβήτηση συνόρων με διάφορες αιτιολογίες - προσχήματα ή ακόμα και μέσα από το λεγόμενο "αυτοπροσδιορισμό", που έχει γίνει της μόδας, μπορεί να οδηγήσει σε νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και οι λαοί, όπως και ο λαός μας, να μπούνε σε νέα βάσανα.

Σ' αυτές τις συνθήκες, που διοχετεύεται το εθνικιστικό δηλητήριο με πολλούς τρόπους, έχει μεγάλη σημασία και έχει κάνει θετική διεθνή αίσθηση η διεθνιστική παρέμβαση και η πρόσφατη κοινή ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας και του ΚΚΕ, που τονίζει ότι οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα, έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Καταστροφική λογική στήριξης των βάσεων

 

Σε άλλο σημείο της ομιλίας ανέφερε: «Η ελληνική αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι συμμετέχουν με πολλούς τρόπους στο παιχνίδι των ανταγωνισμών και μπορεί να έχουν επιλέξει το δρόμο της ανάπτυξης των οικονομικών σχέσεων με την τουρκική αστική τάξη στο πλαίσιο της ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο, αλλά δεν περιορίζονται σε αυτό.

Η επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης εκδηλώνεται με τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, την εμπλοκή σε επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την επέκταση οικονομικών ομίλων στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή με την εξαγωγή κεφαλαίων. Κι αυτήν την ενιαία γραμμή της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της λεγόμενης γεωστρατηγικής αναβάθμισης υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε σύγκλιση με την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σε συμφωνία της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.

Οι προκλητικές παρεμβάσεις του πρέσβη των ΗΠΑ Πάιατ για την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων σε όλη τη χώρα επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ. Η βάση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης θα είναι μια ακόμα βάση θανάτου και θα ενταχθεί σε σχεδιασμό χρησιμοποίησης ελικοπτέρων και άλλων μέσων, θα αποτελέσει μέρος ενός κατασκοπευτικού δικτύου για την παρακολούθηση της Μαύρης Θάλασσας, εργαλείο στα επιχειρησιακά σχέδια του ΝΑΤΟ στον στρατιωτικό ανταγωνισμό με τη Ρωσία.

Η τοποθέτηση του δημάρχου της Αλεξανδρούπολης υπέρ της αμερικάνικης βάσης στην πόλη είναι τραγική, είναι πολύ επικίνδυνη και σε κάθετη αντίθεση με την ιστορία του τόπου μας και τα συμφέροντα του λαού μας. Ακόμα και ο πιο πιστός τοποτηρητής του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού δεν μπορεί να ξεστομίσει το προκλητικό ερώτημα που έβαλε ο δήμαρχος: "Τι έπαθε η Κρήτη με τη Σούδα;".
Αυτά πρέπει να τα σκεφτεί ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε νέος και νέα, γιατί η αμερικάνικη βάση της Σούδας είναι δολοφονική μηχανή κατά των λαών, κέντρο οργάνωσης ιμπεριαλιστικών πολέμων, τροφοδότησε πριν λίγες μέρες τα αμερικανικά αντιτορπιλικά με πυραύλους που εκτοξεύτηκαν κατά της Συρίας, εφοδίασε τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη και πλοία με καύσιμα, κατασκοπεύει και παίζει συντονιστικό ρόλο, βάζοντας πιο βαθιά την Κρήτη και τη χώρα μας στο "μάτι του κυκλώνα".

(...) Η καταστροφική λογική στήριξης των στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα ανοίγει πολύ επικίνδυνους δρόμους και οδηγεί στην αποδοχή των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Τουρκία, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στη FYROM, στην Αλβανία, στο Κόσσοβο, ακόμα και σε "νομιμοποίηση" της αποκαλούμενης αντιπυραυλικής ασπίδας, που αφορά τους όρους της αποτελεσματικότητας του "πρώτου πυρηνικού πλήγματος", στον ανταγωνισμό ΝΑΤΟ - Ρωσίας. Γι' αυτό βροντοφωνάζουμε: Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών! Αυτή η θέση του ΚΚΕ και του αντιπολεμικού κινήματος αντιστοιχεί στα συμφέροντα και τη θέληση του λαού μας».

Ριζοσπάστης  Τετάρτη 6 Ιούνη 2018